[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Никако не ми оди од рака во животецов да ги сфатам луѓето кои ти дробат за работи кои нив ама по никаков основ не ги засегаат...

Се надевам ова подолу никој нема да го сфати погрешно. :geek:

П:Од каде бе толку пари за нова кола?
О: Можда од фактот шо по некоја среќа (или несреќа) моите се во странство, а дечко ми има сопствена фирма...
П: Колата нова со три клипа ви е? Еее... сигурно е со три, зашо бе не зедовте со четири?
- (Wtf е тоа клип?
Си викаш чекај да проверам, ту мајката изглеа многу битна работа.)
О: Не, со четири била. Одлично, така?!
П: Еи, колку сте глупи, па за тие пари со шест ќе земевте !
- Wtf? Аман бе, каде... у истата продавница?!
П: Зошто е 1.2 моторот, а не 1.4; Зошто е бензинец, а не е дизелаш?
О: Може оти така сакавме, на пр.

Ете така нè искритикува човек кој има 10 години постара кола од нашата, со кој немаме сврзано два реда муабет и доаѓа исклучиво кога има потреба.

Не ги можам луѓево, уф колку не ги можам.

 

Следниот пат кога ќе сретнам човек кој си го гледа животот, студен и индиферентен кон туѓите животи и проблеми ќе го замолам да ме почека да одам до трафика да го частам едно чоколатце. Тенкју вери мач. Диоген го праеле луд, ама знаел шо праи чоекот, ај, ај.

 

Годинава колку наставници ни се сменија,ама морам да кажам за наставничкава по музичко,зашто жената не е со сите.Има околу 60-тина години,ама ја поголем напор од нејзе не сум видела.Како ни се претстави- јас сум таа и таа,имам толку и толку години,и имам папагал,ајде сега вие претставете се и вашето милениче! И сега втор час,еве што збореше
Наставничката: Како деца,кај е домашната,веднаш домашна! - Абе,абе ти не ми се презанесувај,домашна реков! - ЕЈ,ТИ ПОЗАДИ,КАЈ ТИ Е ФОЛИЈАТА? домашна!домашна! АЈДЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕ ДОМАШНААААААААА,ма вадете да не ви начукам кецови! Ајде,домашните! (мислам дека домашна уште у глава ми се врти)
Девојче од позади :наставничке,ова ни е втор час,НЕ НИ ДАДОВТЕ ДОМАШНА!
Наставничката-Како не ви дадов?
Девојчето:Така наставничке,губевме час.
Наставничката- ООООООООООООООООООООООООО па кажете,ја незнаев,што ќутите? (а не ни даде да зборнеме,само се издераваше домашнаааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа)

После тоа,на табла некоја скала пишувавме,абе отупе више! Се што збореше беше-
Абе,зашто таква ти е нотата ко компир?Знаеш дека не треба ко баклава?Треба убаво,измазни ја горе,чекај,доле е позаоблена,ете така,стај цртка,НЕЕЕЕЕЕЕЕ,не таму подоле,зашто римскиов број е напишан ко пијан,не треба така, бришиииииииииииииииии, што е со тетраткава,каков е виолинскиов клуч не треба да се вика виолински туку вииолински,вииолински клуч (пишува на табла) поразвлечено!Ајде,убаво...... (ѕвони) бреееееееееее,што е со ѕвончево,порано да ми го упропастат часот,ајде довидување!

Се што очекувам другиот час е да ме праша -а зашто патецот на косата ти е на страна,дали знаеш дека треба на средина, и да вика - кој носи бели гаќи надвор! Жими се е пореметена,или до толку детали заприметува...Годинава = хорор филм. Ајде фејри,издржи...

 

Што ви е форава со спортската опрема и фосфорните патики најк? Поевтинија, почнаа да ги шверцуваат повеќе, макрото повеќе ве плаќа? Не можам да разберам.

 

СДК ЖИВЕЕЕМЕ ВО ЗЕМЈА ОПКРУЖЕНИ ОД СИТЕ СТРАНИ СО МОРОНИ !!!!!!!!!!

КАДЕ МУ АПРАВИЛЕ НА ЧОВЕОТ ФОТОМОНТАЖА ПА ГО И И СМЕЈУВААТ ! СРАМО ТА БЕ СРМОТА ПОГЛЕДНАВ НЕКОЛКУ ГЛУПАЦИ ГО СПОДЕЛИЛЕ И ПИШАЛЕ ''Умрев од смеење... ова мора да се сподели, не да се крие себично'' СРАМОТА БЕ !!!!!!!!!!

НЕКОЈ НИВ ТАКА ДА ГИ СПОДЕЛУВАА...Е ВАКВИ РАБОТИ МЕ ВАДАТ ОД ТАКТ НАЈ ИСКРЕНО ПОЛУДУВАМ КОГА ВИДАМ ДЕА НЕКОЈ СИ ИГРА СО ТУЃИ ЖИВОТИ И СЕ СМЕЕ НА ТУЃА НЕСРЕЌА....ПА ДА СУМ НА НЕГОВО МЕСТО НЕКОЈ ДА МИ КАЖЕ ЗА ТАКВО НЕШТО ДЕА МИ ПРАВАТ КЕ ГО ПИКНАМ ВО ЗАТВОР БЕ ДОЖИВОТНО НИКОГАШ СОЦЕТО ДА НЕ ГО ВИДЕ

 

Срцка we had the best party We don't need anyone to make us feel special and beautiful!

mwa

 

сдк идиот сум ја идиот
сестрами имаше стомачен вирус и имаше пролив и била у вц и не пуштила вода
а ја ја чистев децката и требаше едни гаки да ки ставам во корпа за алишта и салфетките у шоља да ги фрлам
и наместо гаките у канта ги фрлив во шоља
ии ми отидоа нај убавите гаки у пролив

незнам дали да плачам или да се смеам хахха

 

Како да ја опишуваш мојата наставничката по македонски.
Најинтересното на час ни е кога ќе почне да ни се дере какви животни сме и ќе почне да се треска од земја.

 

Животот е лесно кршлива работа,секогаш има нешто што не штима.Ние луѓето сме многу кревки суштества.Наутро можеме да се разбудиме со песна на усните,можеме да уживаме во часовите кои ни следуваат,а потоа да дозволиме еден грд збор од друго човечко суштество,гужва со сообраќајот или истурена шолја кафе да ни го упропасти целиот ден...
Секогаш имало и ќе има луѓе кои се клеветници,критичатри или циници кои ќе ни завидуваат на нашите остварувања.Ние грешиме што им обраќаме внимание на таквите.Тие наликуваат на звонче на пругата кое се слуша се додека не помине возот.
Нашите мали несреќи и дневните потфрлувања ако се втемелат во нас,се зголемуваат,но ако ги игнорираме и полека ги исфрлиме од глава тие полека ќе ја изгубат битаката со нас и ќе не напуштат.
Клеветници и завидливи луѓе има насекаде околу нас,ама зависта е како црвче нели,секогаш го напаѓа најубавото јаболко...

Многу,многу убав ден,многу поучен..

 

И дојде и тој миг јас да се жалам на кромидопржачи во 4:50 наутро!

Не карикирам. Ужегнат, грозен мирис на кромид, кој не’ разбуди мене и сестра ми. Па дал је то могуче? Мислам дека ќе паднев во бесознание. Тајни бурекоправачи или што?
Ужас! Така, огромен ужас пропратен со бесознание и шерлокхолмсови практики.


Од другите вести во светот - ми фалиш.
Заеби и скајп и се’. Ме нервира периодов. Вакуум полн сеќавања. Ама што друго можам да направам? Букирав лет. А главава одамна ми е пребукирана.
Срцево ми застанува и заостанува.
На 5ти октомври во Куршумли Ан ќе имаме перформанс на Skopje Design Week со поетиве. Дојдете, видете, ако сакате. Од 20ч, доколку нема измени, очекувам да биде ако не супер, барем добро.
На 28ми во Струмица 100 Илјади Поети за промена. И таму ќе тркнам ако имам кеш. МОТ е преполн со добри претстави. Скопје има катаљон работи што ми ги нуди. Залудно е да се кенка.
А не знам што ми се спрема. Море знам, ама поарно да си молчам.
Денов без агломер. Треба да барам тркалца за ролери во Саломон. А ми мириса дека е затворен. Треба да се расправам со туристичкиве агенции, кои се’ повеќе се лопужи него ли туристички задолжени и загрижени претставници. Ма јок бре финоќа.
Некогаш ти треба добра пцовка како прв лек. Антропологија на првиот јазик, би рекла Слободанка професорка ми. Кога пцуеш, како да олеснуваш се’ што те мачи. Така си е!
Друго - клин чорба денес и овошен ден. Каква глупост.
Но, во глупости живееме некогаш, зарем не?
Лоциран ми е проблемот. Само немам доволно врнежи за да лажам дека е до времето.
Има сонце, ако ништо друго. Само да престанам да се заведувам себеси, и ќе беше уште подобро.
Ве поздравувам со песнава.

http://www.youtube.com/watch?v=bifxw9C9RJk

 

Никогаш не сакав животни. Од секаков вид имав страв. Никогаш во животов немав погалено куче.
Убави ми беа, мили, но се плашев.

Пред точно една година посакав да имам куче. Сакав да немам предрасуди кон животните. Имав некоја заштеда која решив да ја потрошам за мало кученце. Се двоумев која да биде расата и решив да земам мало лабрадорче. Моите не ми дозволија да го чуваме дома, па од старт морав со мала помош од нивна страна да му направиме бокс во дворот.
Кога го зедов тоа куче на точно 3 месеци беше најслаткото нешто што сум го видела во мојот живот.
Мало, црно со невини очиња. Преубавоо. Тоа беше љубов на прв поглед. Иако толку мало пак се плашев од него,а и тоа од мене. Започна фазата каде морав да се престрашам... Морав да му давам љубов.
Си ставав нараквица и го галев. Сега срам ми е да кажам, но тогаш претешко ми беше. Знаев дека не го заслужувам. Од ден на ден љубовта уште толку ми се зголемуваше и го засакав како човечко суштество.
Стравот наеднаш го снема, па почнав целосно да се грижам за него. Да си играме и двајцата во дворот, да го шетам, кога се затопли времето сама го капев без ничија помош. Се грижев за се во врска со него. Сфатив дека кучето е голема обврска, но човек не може да ме израдува како што Арон ме има израдувано во оваа година. Првиот пат кога залај, кога научи да седнува кога ќе му викнев...

Сега Арон е дел од мене. Без него животов не можам да го замислам. Иако премногу го разгалив и после 1 година тој уште не знае да оди мирно и покрај мене сепак таков го сакам. Немирен и жив. Скока по мене, се радува.

Тој е среќата моја. Јас и тој имаме многу заедничко. Слични сме, а и родени сме во ист ден.

 

Една добра вест и кафенцево дури почна поинтензивно да делува врз моето расположение.

Оле!

 

Нема со тука да се објаснува...
На пр. има некои кои вртат страница и идат даље у живот,а некои пак упорно препрочитуваат и тоа до крајот за да разберат каде погрешиле...
Тоа не за мене ,многу досадно кога го знаеш крајот
Да се учиме од грешките тоа ДА,ама упорно да правиме обиди и да се занесуваме дека овој пат нема да згрешиме,мало морген ЈОК!
Кој каков си е,и таков ќе си умре,може со мали вариаци или заневки дека си се сменил на подобро
Проверки на мозокот!

 

Само што се враќам од утакмица, ама овој пат навивав, со црвено грло , и крв ми тече од грлото ни чајеви ни ништо не ми помага, се разболев пак, ене сите во школо кај мене болни се Среќа утре не сум во школо, ќе одморам барем малце Иначе и изнаправив фотосесија на црцката моја, абее лепотицаа, ко топче е, дебелаа и бесна, ветерниарот дури ни рече да ја ослабеме ама кога ќе почне да цимоли за јадење, кога ќе ме погледне така, и ај да не и дадам да јаде одма жал ми паѓа

Нејзиново ослабување = невозможна мисија

 

Mи недостига времето во кое луѓето се сликаа за спомени, а не за на фејсбук, кога слушаа песни за себе, а не за лајковите, кога разговараа очи в очи, а не четуваа, кога за роденден си купуваа подароци, а не си пишуваа на ѕид, кога си садеа бафчи во дворот, а не играа фарма. Ми недостигаат времињата кога постоеше ЧОВЕК, а не ПРОФИЛ !! ...................

 

Убаво цело лето се додека не дојде моментот на запишување година.
Секоја година ќе измислат нешто ново дека треба , некој нов потпис или копија од мокрача....

И така како и секоја година и оваа година решивме да се запишеме , да завршиме имаме уште малце , срамота сеа да идеме да товариме камиони , и така решив да идам пешки натака навака , кола не користам , малце да влезам у форма , оние "славења" со Македонија и кошарката по кафани не опушти малце (стомачно опуштање) и така мора пешки.
Ама тоа што не сметав е дека од понеделник па до петок секој ден ќе треба да се иде , дали за потпис дали за оцена дали за копија или све , секој пат кога ќе дојдам таму ми вика таа одговорната еј ама немаш ова , еј ама вака ....
Изгледа исто и професорите уживаат да ги мачат студентите , како да се ова нивните 5 минути , кога и да треба студентите да земат нешто до нив , тогаш на кафе идат , на прошетка до Венеција , последниот филм од Том Круз да го видат , не дека со асистентката веќе 4 години секој ден се кафе , ама и денес мора , мислам во рудник сите ќе ги пратам еден ден кога ќе дојдам на власт.

Најдоброто идам кај професорката и ми вика се изгубила пријавата , пријави го пак испитот.
А да те пријават тебе дома за исчезната особа? , да те ставам во буре и фрлам во Брегалница?.

А да не спомнувам тоа што таа одговорната се тресе од работа , се расправа тамо , се тресе од мука незнаат уплатница за административна такса да пополнат , 3год е на факс ало , како може да незнаеш сеуште .... друг па со мама и тато дошол да го уплатат тамо .... каде со овие луѓе , каде .... све во рудник ..

И предадов денеска цела папка , или книгата војна и мир , таман толку страници се , и утре треба да идам иако мислам дека пак нешто ќе фали , али не се нервирам , имам во гаража руски пламенофрлач и ќе го запалам цел факултет.

И така највероватно се упишавме , па до Фебруари немора да поминувам низ пеколот, леле сега од понеделник почнуваат со настава , јееееее ееееее е еее е е е е е е е ее е е е е е е ее ее е е4


Читам и Боа има нови сликички .... мммхммхммхмхмхм

 

Оние заштитни капачиња на апчиња што не можат деца да ги отворат, не се ни за мене
15 минути се обидував да протолкувам како да ги отворам, а да не вртам на празно...
Push down and turn - Е па push down and turn де, ама нејќе бре!
На крајот се изнервирав, па запнав троа посилно и малку фалеше да се разлетаат сите 300 апчиња во воздух!

Туку, пред неколку дена си присвоив една напуштена вазничка за цвеќе, која стрина ми имаше намера да ја фрли затоа што не ѝ се допаѓала. Здрава, права, чичка нова, а згора на сé - црвена! Одлично ми се вклопуваше со топлите бои на собава, па ми ја даде. Наместо во канта, заврши на мојава маса.
А за во канцеларија или за на работна маса, сончогледите се цвеќиња кои најдобро одговараат. Даваат некоја топлина и позитивна енергија, освен тоа ќе ми бидат замена за сонце во есенските врнежливи денови


Sunflowers are the happiest of flowers!

 

СДК дека од сега нема да се збижувам со луѓето затоа што со кого и да се зближам си оди некаде било каде само не останува зошто треба вака да е а?


Незнам што да кажам..........

 

Го снема сонцето и одма ме пука депра. демек обожавав есен. Дожд,мирис на цимет, браунис и некој добар џез... тикви варени ! Ќе се самоотрујам да не ми се книгиве. Олку да читав за на факс сеа апсолвент ќе бев. Пусто не ми се учи. Умор после работа и оди седни нека ти влезе нешто у глава...ако може уопште !