[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ќе го гледам Despicable Me 2 цртаниот

 

Од ко официјално станав бруцош се повеќе гледам луѓе што имаат уште испит-два-три пред дипломирање.
Фејсфакингпалм.

 

леле. . . повторно сум болна . . со чајот во рака и гајле немам

 

Ако се срамувам од нешто тоа ми е од фамилијата, не од потекло, не од моите родители, со нив се гордеам, се срамувам од роднините на мојот татко т.е од нивниот покварен, алчлив карактер. При самата помисла од каква фамилија сум дел ми иде главата 100 пати да си ја акнам. Имам дедо кој никогаш мене и брат ми никогаш не не гледаше како свои внуци. Ниту не има погалено, ниту не има чувано. Како мали моите немаа пари, едвај крај со крај врзувавме и никогаш нема да им го заборавам кога брат ми мал 3, 4 годинки отиде бонбони да побара а баба ми се изнервира зошто и бара бонбон и го маваше со ќесето бонбони. И уште такви милион мизерни работи кои ме стресуваат кога се сетам. Денес брат ми има 21 година сеуште се сеќава на оваа случка, големи белези носиме од нив а уште полошо е што татко ми двоеше од нас за да и овозможи кров над глава да има и тие каде да седат. Но не е проблем тоа, можеби никогаш не ни помогнале оти знаел дедо ми дека имам вистински татко кој работи од свои 15 години и мајка која секогаш се мачи за нас. Но зарем ни малце да не не сакаат со брат ми .
Но не беа свесни дека староста ќе ги нападне, на тоа никогаш не мислеа. Не е работата кој кому дал, и покрај тоа што на сите останати даваа, никој од нив кога однемогнаа не дојде да и помогне. Јас и брат ми во сред ноќ ги кревавме. Не баравме пари, баравме љубов но и тоа за нас немаше. Искрено баба ми кога почина немав чувства за неа, што знам мака ми беше како за секој човек кој го напушта овој свет. Денес се изненадив, дедо ми денес мислевме дека доби удар одам да го видам го прашувам што сака тој едвај зборува,се здрвил, не може ни да зборува. Му ја видов болката во очите, солзите, тој плаче - плачам и јас, ме болеше до срж што не можев да му помогнам . И замислете повикавме доктор, внуците, зетот, дојдоа да не караат дека доктор не му треба, немало што доктор да му прави и капак на се да го прашаат ајде дедо кажувај каде ти се парите . Е ова ме дотолчи кога слушнав, попиздев, каква мизерија од човек можеш да бидеш за со некој кој те ранел, те чувал така да се однесуваш, заправо со ниедно суштество неможе така да се однесуваш. Се испокарав со сите и не сакам да ги видам во моја куќа да стапнат. И да, за инат на сите дедо ми е добар, не добил удар, ќе го освежат во болница и за некој час ке биде пак дома.
Какви мизерии од луѓе постојат, уште не можам да се смирам ми се

 

СДК ... разочарување по не знам кој пат за една иста работа по не знам кој пат ...
Ко магичен круг се повторува. И како после да веруваш во нечии намери или нечии зборови и дела??! Како да се натераш да веруваш повторно??

 

.

 

Зарем некому ако му кажеш дека го сакаш може да те исмева?
Зарем да знаеш дека си сакан не е најубавото нешто на светот? Па дури и да не можеш да ја возвратиш таа љубов пак би требало нормално да се однесуваш кон некој што ти вика дека те сака...
Тоа не се зборови онака кажани да ги однесе ветрот,сепак нешто значат...
Зошто некои луѓе не разбираат колку ги сакам и колку љубов имам за нив во срцево...
Треба ли да им цртам на сите...
Не можам повеќе да се трудам...

 

СДК дека недела е дефинитивно најдосадниот ден !! Депресивен, тужен, ружен никаков !!

 

преку глава ми е од лицемерни другарки..барем еднаш бидете искрени!!!!!

 

Да се почастиме со:.

И да сфатиме дека во животот нема добри и лоши луѓе. Нема совршени краеви. Има, но не се целосно совршени. И да си знаеме дека има миксови. И чудни состојби. Миксања !

 

^Wow, имаш гумени мечиња кои се спротивставуваат на гравитацијата. Дефинитивно сакам!

 

..

 

да се наполниме со насмевки овај понеделник! па нека биде цела недела така позитивна.. have good week

 

Есен во мене, околу мене, насекаде.
Колку само знае есента волшебна да биде.
Совршено го знаете оној есенски пејзаж, она шушкање од листовите под стапалата додека чекориме.
Убавини.
Прекрасно време за земање на омилената книга во раце, завиткана во топлото ќебе...
Златна есен, те љубам.

 

Призна?
Конечно?

 

Добра ви ноќ на сите и имајте убав утрешен ден

 

,,Стануваш насабајле, и правиш појадок додека она се тегне. Маче вака така, ама нема чуш-буш, не можеш да пипнеш бре, мора да се спремаме побрзо, на плажа. Доооообро. Местиш на маса, додека се мие и се спрема, па ќе дојде ќе јаде... Таман ќе седнеш, ќе и текне топло млеко сака. И кафе ако сака, ајде и кафе, ајде ќе вариш. Па ќе ти спука дека многу се влечеш, да ги измиеш побрзо садовите додека се спрема дамата за на плажа. Ајде на плажа, влечи торбата, барај лежалки, сликај ја, па сликај го морето, она не може, тешко и е. Ќе решиш како човек да испушиш еден цигар, абе таман ќе запалиш, сладолед ќе и се пријаде. Ама само од тој чоколадниот, е таков само. Ќе влезете да се бањате, ладно и е. Ќе излезете, ај под сенка, топло ми е. Добро, ајде под сенка.

После вода да се купело. Мора од тој најдалеку што е маркет, и носи бате шест шишиња вода, торбата за на плажа на рамо, и со другата рака неа да ја држиш за рака. Ајде па вечера спремај и, па сервирај и, па она се бања, се шприца, се шлака, па ми се мачка тука пред мене, ми се фрцка со креми и помади и чуда и врагови. Ќе јадеме, ќе измијам чинии, ќе и дадам благо. Додека се свртам, си викам, ајде сега интересното, заспала. ПА не смееш да ја пипнеш кога спие, ќе ти срипа и ти ќе бидеш крив. Ќе ја чекаш да стане, ќе те фане и тебе дремка, па маче вака, така, додека ја расониш сам заспиваш. И таман ќе речеш ајде еве ја стана, КОНЕЧНО, ќе те испопали само и ќе ти рече - Ај да си легнеме, уморна сум, треба да спиеме, утре на плажа треба да одиме.,,



Дечко ми во глобала на одмор. Ама нема веза, се зеза човекот само. Најаден, напиен, избањат, исунчан, измалтретиран од мене , прерачунато и надокнадено за тримесечно отсуство. Одмор лудница. Жени, ова работа озбилна станува, ќе ме зима човекот за по дома. АКООООО, и он е од тие питомите - за по дома животинчиња што се. Ѕврцките му ги извадив една недела, ама многу си го сакам човекот, и ако вади прстен ќе му речам ДА!

 

Страшно ме нервираат луге без свое ЈАС... шо прават копи пејст на некои работи
Луѓе без карактер, ми се поврака од такви.. Денес сум страшно изреволтирана од една личност, не ми е ни блиска ни ништо ама кога видов не не , Абре најмалу што сакам е да бидам нечија копија, ако треба ке бидам нај никаква ама да бидам јас и да си ги изреализирам сопствените идеи... Ама една таква идеа пропадна денес... реализирана, не промовирана (само неколкумина видоа) ама денес ја видов копирана ... ама тоа е нека им биде ... ама само овој пат, за друг пат си знам...