[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Хахаха абе ти не си нормална, за малку ќе помислев дека си озбилна , минич фустан за 100 евра, нокти фризура шминка
Можеш и тука да прашаш за совет, се надевам дека ќе добиеш пристоен одговор се додека не ти отиде темата во џубре.
Ама не се секирај ако не ти одобрат кредит, ќе ти дадам јас пари, ако треба ќе ја продадам колата на тато освен ако не ги натераш твоите да го стават станот под хипотека (преку закана со ладно или огнено оружје, по твој избор)

 

Азган жаба!
Сака дур посака, штом „има“ да сака,не сака.
Муфљуз невиден.
Никако редот да го научи. Никако поблиску да гледа, се’ на далеку, се’ со мачила во хоризонтот да здогледа.
А еден пар окици што си има, уште диоптер(појако од -2) и тамам, та’ да види.
И онда не здогледува.
Е што да види, побогу, што?! Како мислам?!
Сам себе се ничкосал.
Ех како би јас да сум си хоштаплерот во приказната.
Та и лошотилукот штом го нападнеш, жртвено јагне биднува.
Ма џанам... ма џивџанче в кафез кладено.
Времиња беа тие, но беа. Сега се други. Та ќе се пекмези, ќе се препелка.
Болка е, боли, ти не знаеш колку!
А, не знам ли?!
Ами болка е де за да боли. Но времиња беа де, та ТИ всушност не знаеш.
И ум немал, а ум давал.
Јас сум ти на два ума... на три, некогаш и четири-пет. Што сега велам, сега мислам, подоцна јас на друго ќе помислам, а може и трето да кажам.
Ајде де, за убо, за арно да е. Но, ако не те сфатам за озбилно ќе има љутиш, не?!
Абе сам си дробел, сам си сркал, ама што не досркал сака друг да срка.
Мало сутра ил прекостојутра.
А, џенем да фатиш?! И ти, и ти!

 

Росоњерке,

Спојлер

Кога почнав да читам, си велам во себе: Боже, Боже, зарем и она . А кога го исчитав цело се патосав.
___________________________________________________________________________

Нес кафе и чаша Пепси, ми треба раздрмување на организмот.
Поклоните под елката наредени, не знам само кој повеќе се радува на нив,дали ние или тој ? :geek:


Трчи по кафе, трчи по дете, трчи до вц, и така постов чекаше цел саат.

Еххх какви времиња дојдоа, да немаш време ентер да стиснеш

 

Добро утро... Добар ден...
Не ми е роденден

Ги исфрлив и подарив сите тракатанци од него...
Остана само една кутија што е многу убава и голема и во неа си чувам одредени глупости, привезоци, алки, шнолки...

Се осеќам полесно...
На книгите имаше прекрасни посвети, но тие повеќе немаат никакво значење за мене... Ги подарив.

Усреќив некого барем...
Некој да ги чита тие посвети, ќе си помисли на љубов...
Колку само ќе згреши...


Како и да е... Смирена сум... Не дека ми е лесно и убаво, ама постигнав одредена доза на мир.
Се помирив со работите... Колку - толку.
Денес, понеделник, ден за нови почетоци...
Идејата за теретана, се некако се одложува... Црвенава тетка ми дојде во посета и нема смисла гости да не пречекам...

И така дечки, нека не ве јадат мечки, ни јадови, ни бедови...
Никој не заслужува да се нервирате и плачете за него. А вие си заслужувате најдобро, а можете сами да си го дадете. Затоа не се устручавајте, направете се среќни...
Како што вика Кока-Кола... „Магијата ја ширииииш тиииииииии...“

 

Да ти кажам искрено од старт знаев дека ова не е твое, мислам човек преку ноќ не се менува. Како и да е, добар утрински понеделнички шок знаеш да приредиш

Туку, јас немам ништо посебно да кажам... Нека е лесен почетокот на последната недела од 2011 и искористете ја за купување подароци за вашите сакани и најблиски.

Поклонот не е битен, битно е вниманието.

 

Конечно денес стасааа на ред и испитите да се пријават и замислете Стојче ми се насмеааа ееее реткост е ова да го видам во такво светло

 

Rossonerke господ здравје да ти даде ме изнасмеа. А бе не можам да ти опишам како си ми го разубавила денов ))

Инаку СДК дека ете ни заминува една година, за мене тешка, претешка и нема да ја славам. Ќе си седам дома. Ќе си одмарам неколку дена. Ми треба одмор. Можи ќе тркнам до кај пријателот во Турција. Ми фали Истанбул. Па и нека е во зима. Иако го обожавам во Април. И сакам снег. Убав бел снег. Па и нека се лизга. Тоа е магијата на зимата. И за крај да ве разблажам.

 

Којзнае од кога не сум се разбудила со волку позитивна енергија.
Штета што ќе треба да ја канализирам во енергија за учење.

Дури сега сфаќам колку ми фали вниманието од моите, бабите, тетките за Нова Година. Пораснав, и никој не го интересира. Никој не ми купува подароци. Ни едно пакетче да ми остават под елка.
А и татко ми не може да лаже дека уште имам 13 години, па од работа да ми пуштат едно краш вреќиче. Помина времето за таа финта, па сега ќе си чекам некој да се смилува на мене.
Ако ништо друго барем мајка ми ме удостои со нејзините профи, пекарски кифлиња и 5 кила руска. Недела пред 31-ви стандард се доручкува тоа.
Плус, радост невидена сум, што долго очекуваната другарка конечно е меѓу своите, меѓу нас. Заедно ќе може да се радуваме на празнициве, а тоа фалеше. Многу фалеше. Не разбираме колку некој ни фалел и колку сме пропуштиле, додека не видиме изменето лице, исцртано со линии на искуство и носталгија.
Пребрзо минуваат деновите, уште побрзо годините.

За сите што годинава нема да добијат пакетче, мала утеха....

 

Teeeen хормони во мене се пробудиле па му викам ко на шала на мачоров мој -Да си знајш и да си имаш на ум ќе те изневерам со PAUL WALKER .

Друго -онаа Маријана ептен ми е смешна на онаа новогодишната реклама на сител кај тој Жаре Берберот .

Има една тема овдека на форумов -Што ви фали во вашето место на ж.- гласи темата е сега прекрасна е оваа наша државичка но реалноста е дека многу работи фалат, и не функционираат како треба ,тргнувајќи од нај прости работи наједноставни, а ги немаме не можеме да си ги приуштиме .Сакам концерт на
DEPECHE MODE.
Би уживала на свирка на JOHN LEGEND ,MATCH BOX 20,INXS,DURAN DURAN,MUSE......AEROSMITH итн итн итн нооооооооооо на таа радост право имаат за сега само нашите СОСЕДИ .
Ни фали подобри репертоари во кината или барем тоа цената да е поскромна ,апла е бре апла ни фали повеќе странски имиња помалце СРБИЗМИИИ,да ја полнат Борис Трајковски сала. Ни фали кафулиња кај што ќе пиеме раат кафе (некогаш и сами )со LAP TOP во раце , а ПРИТОА да не сме следени со чудни љубопитни погледи во смисла -Што и е на оваа бе мисли дека е во некој њујоршки паб- .Ни фалат читални , ни фали поефтини книги а не 500 денара една оди купија со кои пари ,или крај краева една месечно ќе си дозволиш ако треба две или три или ќе ти дадат некој мизерен попуст од 10% ма не се..ри........
Друго сакам лето да опнам некоја лесна хајлинка ,сонце да ми ги поти наочарите и лицето,да сонувам за плажи и жештини и коктели и лимонади.

 

Сдк ооо каков ден!

Нервозишта и нервозички ..
Џабе одење до фак., џабе рано станување...
И сега сама дома, ми се пие кафенце во друштво а сите ги мрзе од дома да излезат.

Епа сама ќе си пијам и ќе си го доправам ручекот и сама ќе си јадам е така

Имајте убав ден, не како мене тмурен и нервозен.

 

Не викам за џабе дека Понеделник е малер ден

 

Значи не е човек да се пофали нешто! Малер ли е, виша сила ли е, појма немам! Само знам дека вакви работи само мене и на мои блиски можат да им се случат! Дечко ми сабајле се качи во автобус од овде до Штип, и кога слегол таму, видел дека му ја нема торбицата, некој друг по грешка ја зел неговата. Всушност, 2 жени од Делчево се симнале кај едно село и ја зеле неговата, а нивната останала во автобусот. Се изнервирав максимално, внатре имаше подароци еден куп од татко ми за него кои му ги донесе од Италија, и тоа беа работи кои дечко ми стварно ги сака и им се радува И сега поради одредени личности кои очигледно не гледаат што земаат, тие работи можеби нема ни да ги вратиме назад. Како бе може така? Нели внимаваат што земаат?? Очи има ли народот?

 

СДК ... се измрзнав ... сега со топло чоколадо и лап топчето пред мене ( во стилот Кери Бредшо ), Фемина во дружба и мала инспирација за подолг пост.
Денес наслушнав нешто и значи дефинитивно сфатив, некому кога дава дава премногу иако тој некој е личност со флегматик темперамент ... кој се си правел надвор од морал и принципи ... се што ќе му текне, кој не се ни борел или трудел за нешто посебно ... ама коцките и те како му се наредиле.
Додека другиот кој со труд, борба ... нервози, принципи, морал, поштеност, добрина давајќи им и помагајќи им и на дургите, земајќи доста при срце ... ништо и не добил. Коцките се загубени и никако да се пронајдат. Иронија луѓе зар не?? Некој има или не среќа, некому животов мајка некому маќеа, ова дефинитивно е точно.
И уште една информација која не е воопшто убава ме замисли по не знам кој пат ... Колку млади заминуваат од овој свет не сме свесни!? Затоа упорно повторувам дека се она што е материјално е минливо, а духовните вредности кои за жал или се тука ама во лоша форма или се тука во вистинска форма но се реткост голема или се целосно изгубени ... тие не изградуваат, тие не исполнуваат, тие навистина остануваат. Затоа немојте многу да пекате и да се врзувате за материјалното, пробајте да го развивате духовното и да го примате и давате.
Животов е тотално не предвидлив.

 

Сакам кажам не знам речам.
Сакав да кажам дека со труд се се постигнува. Еве јас со малку повеќе труд го постигнав тоа што го сакав,не целосно, но полека полека ми се исполнуваат замислените работи. Не можеме да седиме со скрстени раци и да очекуваме се да ни биде розево.
Кога се сака, се се може.
Се замислувам за неколку години, на некое вакво прекрасно место како шетам.
Сакам да го прошетам светот и дури да се изморам од шетање, но никако да не запирам. Ако упорно го сакам и тоа, ќе го остварам. Некој ден ќе ви ставам слики од моите луди патувања во светот. Оставете ме да сонувам.
Поздрав дами мои. Имајте убав ден.

 

Не, не можам да разберам како некои родители можат да фрлаат еден куп пари за школарина за дете на кое му е мака да седи на столче. Не пак да учи!
Не можам да ги разберам!
И ајде да фрлаат за едно такво дете, ама не е едно, многу се: тоа горенаведоното, неговиот брат и сестра му, првата братучедка чиј старател е таткото на горенаведното дете кој всушност и е вујко, ама ради документите и е татко, па братот и сестрата на првата братучедка, па потоа порасна другиот прв братучед и тој мора во исто школо да оди, да не е покусо... Итн.
И не сакам да замислам која сума ја даваат за сите тие деца да оделе во исто школо. А не вреди!
Не им се учи, бегаат од часови, не седат мирни на час, не седнуваат да научат ни за една двојка...
Родителите не добиваат никакво благодарам за средствата вложени во нив.
А тоа и мене ме засега. Како? Па тие деца учат со мене!
Тие деца кои едвај имаат двојка, кои го реметат мирот на часот, кои имаат еден куп неоправдани и се пред бркање, тие деца се мои соученици!
Секој ден мене главата од нив ми чади. Секое утро ми се темни кога ќе се сетам дека треба да ја трпам нивната некултура. И после поблиска ќе сум била со класната отколку со некоја соученичка...е па ќе сум!
Зашто меѓу другите теми за разговор кои ги имаме, нејзе можам и да и кажам искрено се што мислам за соучениците без страв! А ако ним им укажеш на грешката, добиваш одговор „не знојме мие, таке сне воспитани!“
смајлиштосекрстиисемоливаквитедасеистребатнекакоодземјата!
Тоа што мојот родител можел да ми овозможи средното образование да го стекнам во приватно школо не подразбира дека морам да ги трпам горенаведените во целост.
Зошто не сум се дружела после часови?
Две години поминаа и тоа не го сфатија: ми смета нивното домашно (не)воспитание и нивната (не)култура, а не тоа што се од село и што имаат вероисповест!
Ама кој да ме сфати!

 

Покрај сите предновогодишни обврски, конечно дојде време да си го средам плакарот.
Ги извадив сите алишта, го пребришав, ја сортирав облеката по сезона, а потоа и по боја. Марамите и шаловите на една, каишите на друга страна. Убаво ги здиплив и прередив. Си поставив исти закачалки, затоа што разноликоста ме нервира. И си ставив две исти кесички на двете вратнички со мирис на лаванда. За убаво да ми мириса и да ми ја штити облеката од молци.
Не знам дали е оbsessive compulsive disorder ор ватевер, ама мене нередот и хаосот ме плаши!
Од самата помисла на несреден плакар, испревртени алишта, и носени и чисти, различни закачалки... ме лазат морници! Кај мене се мора да е под конец и организираноста ми е на прво место.

И не за џабе велат - колку ти се средени фиоките, толку ти е среден и животот.

 

Не ми се слави Нова Година.
И немам никакво расположение.
Се едно ми е. И дома не си украсив оваа година, ете така за инат, пошто некое глувче ми ги поткаснало сите украси, и се заинатив, и не украсувам. И не славам. Дома ќе си седам и ќе си гледам филмчиња
И не знам, никој околу мене нема новогодишно расположение. Добро што им е на луѓето???

 

Едвај успеав да кликнам на нов одговор,бидејќи имам другарче на тастатурава,си шетка од прееска и некако чудно ме демне,а воедно е во обид да си го скрши клунот грицкајќи ми ги прстениве. Сонце,бе сонце,ако не ти го разубави животинче денов,кој?
Книгана сигурно не..

А сакав да кажам дека дури денеска ќе ја китам елката.
Ама ќе почека до вечер,сега се враќам на хиперсензитивност. Колку само ме мрзи да учам,уф..

Поздрав до сите,имајте убав понеделник.
Поздрав и од демначов на тастатура.

 

СДК убаво би било да пишете побрзо :
moda-i-stil/kade-da-si-kupam-pa-i-na-popust-plus-t1005/4170.html#p881211

 

Веројатно доцнењето на октомвриската или ноемвриската плата.
Сметки во поштенското сандаче, наместо честитки со убави желби.
Фактот што три честитки по пошта ме чинеа 54 денари за поштарина.

Добарден.
Нашиот последен понеделник во оваа 2011.
Трудењето од петни жили да се почувствуваш среќен заслужува медал.
Но грдиот метален вкус во устата на незадоволство, тага и немаштија си го прави своето.

Гушкање до сите кои туркаат напред како знаат и умеат.
Од грдото создаваат убаво.
Го ценат покривот над глава, најмилите, насмевките.
Бабинска и старинска, но суштински важна на крајот од секој ден - Да сме живи и здрави само.