[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Има моменти кога ни фале еден топол збор,не мора да биде интернационален,филуван,несекојдневен,литературен..може да биде скуден,од малку букви,дури и на дијалект кажан,но да биде топол,онака од срце кажан.
Има моменти кога молкум молеме за помош,погледот од солзи се кажува..но луѓето се слепи за тоа.
Има моменти кога,и покрај гласните крици кои ги испуштаме..луѓето се глуви за тоа.
Има пак моменти,кога луѓето всушност се свесни за нашите проблеми,и наместо да не поддржат,намерно не потсетуваат на нив и ни предизвикуваат болка.
А има моменти,кога едноставно сме уморни од таа дволичност,завист,некултура,нељубезност,патетичност,сиромаштија,беда,емоционалност..и единственото што го посакуваме е одмор..
О да,и те како ми е потребен таков одмор.

 

го мразам минатато.... само да можев некои работи да променам

 

Најубава вицотека деновиве ми е нашава почитувана статистика во државата. Кој и да ја пишува, кој и да ја води има многу јака смисла за хумор

http://turlitava.com/prosechnata-neto-i ... 51-denari/

Така виц на денот денес ми е просечната нето плата во јули годинава изнесувала 21.013 денари, а бруто платата 30.851 денари.

Шо би рекол Кили, ма немој да ме ј...ш бе.
Ова од јули сигурно статистикава ја правеле во државата каде што во јули биле на одмор

Последната реченица ми е најдирлива, најтачлива ‘‘Во јули 2013 година, 1,5 отсто од вработените во Република Македонија не примиле плата.‘‘

Аама во тие 1,3% не ги ставиле оние кои ја примиле следнава плата


АЛООО МИШЕВИ НИЈЕ ВАМ ОВО ДИЗНИЛЕНД !!!


П.С. Дубоко се извињавам вчера шо начнав дискутабилна тема за ‘пензионерите‘ тука. Не се пари у питање драги мои, на најубавите работни позиции што работат караконџулите цел живот биле ко бубрези у лој не им се секирајте вие...

П.П.С: Ми тргна со србизмите. Така е кога цел ден работам са другови и другарице из бившег Југа што зборат македонски со меки Ш и Ч.

 

не знам што толку сум згрешила за воздухот и социјалниот статус да го делам со вакви.... никакви....
среќа, ѕвезди, божество некое, глупите и завидливи луѓишта, не знам кој е крив ама кој и да е ми иде да го.... на кого му кажувам па и јас -.- вие овде подобри да не сте.

 

Дали понекогаш ви е преку глава да живеете за да ги исполните очекувањата на другите?

Денес разговарав на темава со мојата цимерка и многу добра другарка. И двете сме студентки на ист факултет, имаме добар просек, редовни сме на предавања, фини кон колегите. Сме добри ќерки, внуки, сестри и другарки. Немаме пороци, внимателно бираме и мислиме на последиците. Сето ова за да не разочараме некој од родителите или другарите. Низ годините, обете сме изградиле некаква репутација, неколку епитети се вртат кога се зборува за нас (добра, културна, паметна, посветена, одговорна), што сега не можеме, а и не сакаме да ги поништиме.

Понекогаш ми е преку глава да бидам добрата девојка. И не, животот не ми е монотон и досаден, но гледајќи наназад, би можела да направам повеќе. Да прошетам повеќе, да излегувам повеќе, да играм повеќе, да откачувам повеќе. Понекогаш да се искулчам, понекогаш да ме снема, па изненадно да се појавам. Да видам повеќе од светот, но и светот да види повеќе од мене.

Затоа и одвреме-навреме го правам она што го правам: бегам од себеси. Некои вечери сакам да бидам некоја друга. Како оваа сабота да речеме, кога решив да му дадам уште една шанса на едно момче од минатото, и пушев и пиев и не бев јас. И интересно е - скоро како да живееш два животи. Можеби звучи премногу добро, можеби потсетува на некој филм, и да, сум нестабилна и недорасната и ова не е правилно...но што е? Добра работна позиција, фамилија, голем телевизор, нов телефон, автомобил, изнајмен стан, хипотека? Не го правете правилното, правете го она што ве прави среќни

 

СДК дека никогаш во животов не сум се осетила олку запоставено од личности од кои најмалку го очекувам тоа.
Дали со нешто го заслужив ова или судбината повторно си поигрува со мене и ја тестира мојата издржливост?!
Не знам што повеќе да мислам, не знам каде да се обратам.
Тешко ми е. Зошто секогаш морам да бидам осудена на разделба со лицата кои ги сакам?
Дали животот ми подготвува нешто подобро или пишано ми е засекогаш да биде вака?
Само едно знам.
Повеќе не можам да продолжам вака...

 

Ako lugjeto vo Tvojot zivot gi zamislis kako Tvoi licni emocionalni konsultanti, ke si pomognes vo site komplicirani vrski. Surovi konsultanti se onie koi ke te napravat posilen i resen da ja odberes ljubovta bez razlika na se, no tie isto taka ti isprakjaat i poraka. Nikoj ne moze da dojde vo tvojot zivot i da ti vlijae negativno, osven ako ti ne si na istata frekvencija na negativnite cuvstva. Ako si na frekvencija na ljubov, nema da bide vazno kolku nekoj drug e surov ili negativen, zasto NEMA DA MOZE i NEMA DA IMA VLIJANIE VRZ TEBe !

Zenata e kako debalansiran kursum: vleguva niz srceto pominuva preku dzebot a ti izleguva preku nosot

[mod-kirilica:3hgxzb2j][/mod-kirilica:3hgxzb2j]

 

Никогаш не ни помислував дека некогаш ќе стасам дотука.
Се заплаткав во огромна пајажина, се чувстувам немоќна да сторам нешто. А можеби и несакам да се отплеткам, или се уморив цел живот само тоа да го правам.

Не се препознавам себе си . Се прашувам каде отиде она разиграно и темпераментно детиште што постојано се смееше, се дружеше, потпевнуваше, омилена во друштво, .
Уживав во животот знаејќи дека е далеку од совршен.
Каде отидов , зошто ова што сум сега е далеку од тоа што бев. Каде згрешив, што испуштив, што по ѓаволите се случува со мене. Се е како порано се е проклето исто, а јас не сум. Зошто таа празнина во мене кога немам ни најмала причина за тоа. Ај да беше ден-два или недела-две но со месеци е така.
ЗОШТО??? . Немам проблем, а тажна сум, немам волја за ништо, ништо не ми е интересно, нишо не ми се прави освен тоа што морам. Заличев на оние од "Чекјќи го Годо". E таков ми стана животот. Порано оваа книга ми беше смешна, а сега завладеа со мојот живот. Неможам да се вратам колку и да се обидувам, не ми успева. Пајажината е толку густа што ме притиска во градите, чувствувам мачнини а поима неам од каде. Зошто сум ваква незнам, дури и ми е срам да си кажам дека сум безживотна, молчелива,незаинтересирана, изгубена, озбилна (тоа никогаш не бев) монотонична, затворена- БЕЗ ПРИЧИНА. Барем да имав некој проблем да почнев од него, а јас немам од каде да почнам, нзнам што се случува, незнам . Не се сакам себе си. за се ми е сеедно, неможам ни да спијам, не ми се спие а имам спиено само 4 часа денес. Еве седам на ПС и не ми се спие. Ситуацијата ми е чудна
Ајде да речам дека е период- но некако мене долго ме држи а уште колку ке биде незнам, а и не ми е галје, не се замарам, не се надевам на ништо...ете така само да си кажам јас нешто што ни јас не го разбирам.

 

СДК Денес е мој ден денес ми е роденденн

 

Не може да се каже дека сум здрава и затоа не отидов на училиште. Но, барем можам да дишам. Вчера во оваа време не можев....Уфф...Проклета бактерија.
За појадок имав апче со вкус на кравји измет. И јас сама не знам како го ставив тоа во устата. Па за да биде дури погадно, без да сакам истурив малку на ќебето (јас не знам да пијам апчиња и затоа мама ми ги раствара во вода). Сега ќебето ми мириса на најгадното апче на светот . Ќе и кажам на другарка ми дека дека постои погадно апче од Налгесин С. Можеби нема да ми верува, но...нема врска.
Ајде, да ми помине вкусот на апчето, па ќе јадам нешто.

 

косата не може да ми е полепршава денес. не. никако.

 

Преку глава ми е од школово и од искомплексирани професори без осет за ништо. Од 7 часа имам да научам мање-више 7 ПРЕДМЕТИ !!
Ај барем да не ти е криво , да знаеш дека утре ќе ти се исплати ова учење и малтретирање и мавање од зид. Ама не , утре пак ќе работиш негде со просечна плата нешто што не си ни помислил некогаш дека ќе го работиш , колку да се зима некој денар.
Брука невидена сме.

 

Какво е времево.. тмурно и дождливо. Не ми се оди никаде, дури ни на факултет. Од секогаш сум обожавала есен, ама оваа година не...

 

СДК да не појде човек по шалтери и врати, се изначекав денес за само еден потпис, па дојди после ,па чекај муабет си прават , абе тотален хаос.
Не знам дали некогаш ќе има некаков ред во нашава држава.

Први октомври е денес, а временцево облачно, врнежливо, се чувствува есенската атмосфера.

 

Девојки, престанете да го чекате вашиот " вистински " тој не e таму некаде, не постојат такви нешта како во бајките, а вашиот живот не е како во 80-тите.
Ако го оттурнуваш тоа момче од тебе тој нема да се врати и да ти удоволува едноставно ќе си замини.Животот не е како во филмовите и престанете да очекувате дека така ќе биди, ама затоа постои нешто што е наречено љубов, затоа најдете го ама не со толку големи очекувања- Реалноста

 

Ова е само за женски (немам време да го преведувам)

ŽENAMA STALNO MORAŠ DOKAZIVATI

-Ako su bogate,
da nisi s njima zbog njihovog novca

-Onima mladima i lijepima,
da nisi s njima zbog njihove mladosti i ljepote

-Ako ih pogledaš kao muškarac,
onda misle da si s njima zato što bi ih ševio

-Ako im pokažeš da ih možeš i ne ševiti,
onda sigurno imaš drugu

-Ako po cijeli dan radiš da zaradiš,
onda te nikad nema s njima

-Ako si s njima,
onda si jebena ništarija od čovjeka,
i samo smetaš umjesto da budeš koristan

-Ako ih držiš na dlanu, brineš oko svega, kuhaš, pereš, peglaš...
onda si zadnji papučar, i samo si naizgled muško
a one bi frajera od kojeg im gaćice padaju kad ih samo pogleda

-A ako ih pogledaš tako da im gaćice skliznu same od sebe,
onda si onaj kojega treba izbjegavati, jer si premazan svim mastima

-Ako ih voliš, onda si im dosadan,
jer kome treba frajer koji trči na svaki njen mig

-Ako ne trčiš na svaki njen mig,
onda si sebično đubre
koje gleda samo svoju guzicu i nije te briga za njene osjećaje i potrebe

-Ako im se obratiš razumom,
onda pizde što ne razumiješ da one jednostavno pizde,
jer moraju pizdjeti . . . imaju hormone

-Ako im pokušaš objasniti najjednostavnije tehničke stvari,
onda se okrenu, jer one su žene,
nije to njihov posao da se zamaraju tehnikalijama,
zašto nas uostalom imaju i trpe

-Ako ih zaobiđeš u tehničkim pitanjima,
onda ne cijeniš njihovu emancipaciju i podcijenjuješ njihovu inteligenciju

-Ako im kažeš kako su lijepe,
onda si jeftin, prozirni laskavac iza koga stoje skriveni motivi

-Ako im ne kažeš da su lijepe,
onda se toga sjete u nekom trenutku, i rasplaču jer im nisi rekao

-Ako se lijepo obučeš, namirišeš,
onda sigurno imaš ljubavnicu

-Ako se ne obučeš lijepo i ne namirišeš,
onda je sramotiš pred svima

-Ako se sviđaš i drugim ženama,
onda si prokleti kurvar
kojem su njegove fufe i drolje važnije od vlastite žene i porodice

-Ako se ne sviđaš drugim ženama,
onda je ona, sirota, bila slijepa,
mogla je imati onog koji se sviđa ženama, pa da joj sve zavide

-Ako štediš,
onda si prokleta škrtica

-Ako potrošiš,
onda si raspikuća

-Ako si nježan ljubavnik,
onda si mlakonja, Hello Kitty

-Ako si žestok ljubavnik,
onda si grubijan, koji ne shvaća da ženi treba nježnost

-Ako si vedar i veseo,
onda si djetinjast, neozbiljan, ne razumiješ težinu života

-Ako nisi vedar i veseo,
onda je samo utrpavaš u još veću bijedu,
kad je situacija i bez tebe ozbiljna,
a njoj treba neko vedar i veseo

-Ako joj pomažeš u kući,
onda samo smetaš, kad i onako ništa ne napraviš kako treba,
radije nađi sebi neki hobi

-Ako imaš nekakav hobi,
onda ti je svaka glupost važnija od toga da njoj pomogneš u kući

-Ako ih pokušaš razumjeti,
onda si definitivno na putu za ludnicu

 

Кога луѓето те доживуваат како конкуренција, спремни се на секакви гадости само да те тргнат од патот. Кога бев помала многу верував во меѓучовечките односи, сметајќи дека тие се засновани на помагање, соработка и разбирање. И денес кога стапувам во контакт со некого, било на работно место, било со пријател, со роднина и слично, максимално се трудам да бидам она што сум без никакви задни намери. Но на крај, јас сум таа која излегува повредена. И истото го повторувам постојано и постојано, никако да научам дека зависта и љубомората денес ги има повеќе отколку почитувањето на другиот.
И сега повторно ми се случува истото. Во организацијата каде што работат, имам колешка која иако е повисоко рангирана од мене, иако сме со ист степен на образование, настојува да ме истисне од секој проект во кој треба да бидам вклучена. Со тоа покажува колку е слаба, несигурна во себе дека јас ќе и го земам она што и припаѓа. Но сепак, ќе видиме кој последен ќе се смее и најслатко.



Уживајте во денот феминки, полека но сигурно ни доаѓа есента или зимата можеби

 

Зошто не можам да бидам среќна кога врне? Зошто толку го мразам дождот? Зошто не ги сакам тмурните есенски денови?

 

Октомври.. Мојот Октомври.
Незнам дали и вас ви се омилени оние месеци во кои сте родени но за мене знам,ова е мојот омилен месец.

Октомври ме асоцира на мир,ме асоцира на домашна топлина,и исчекување.Исчекување за нешто убаво,за нешто што мора да остане.
Ме асоцира на топол оброк,на шолја чај,на гледање преку прозор...
Иако нема топли денови и свежи цвеќиња,го сакам.
Го сакам бидејќи има милион бои и нијанси,бидејќи е мојот месец.