[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Измрзнав, се чувствувам ко да сум негде на Сибир.
Се скренува времево дефинитивно, и то како мене
Одамна сакам да пишам нешто во темава, ама јок бе, ништо не се случува, секој ден исто, се то па то, ништо ново, ништо различно. Нејќам монотонија јас, сакам нешто ново, поинакво, нешто различно. Авантурист сум, дефинитивно. Затоа некако(читајте едвај) го натерав татко ми да одиме да кампуваме и спијаме на планина во шатори.
Уште се сеќавам на тие детски денови кога јас, брат ми и татко ми знаевме да заминиме на два дена и да спијаме во шатор, да кампуваме, со оган, со се, и тогаш се чувствував како да сум во некој филм
Можеби сега сум голема, но сепак таа желба сеуште е пристуна и се радувам ко детенце. Мајка ми ни вика да не одиме, ладно било, ама после па ќе биди поладно Инаку нема да одиме сами, со нас ќе иди и другар на татко ми и неговите две дечиња кои се помалецки од мене и од брат ми.
Како и да е се радувам ептен, е сега останува на времето, само да не врни, за ладно ќе издржам
Бидете ми поздравени девојки и имајте убава вечер

 

Со мокра коса, растечен нос и топол чај од хибискус ви посакувам убава смрзнувачка вечер...

 

Цел ден размислувам како не се родив во шеесетите.
Рокенрол,на сите страни,ретро стил на облекување,штосни фризурчина.
Мажишта во права смисла на зборот,а не како денешниве пиженца.
Премногу сме склони на денешнава технологија,на денешнава комерцијала..
Колку што е олеснителен ваквиот систем,толку и не е...
Кога би имала моќ да бидам патник низ времето,дефинитивно ќе се симнев таму


И заборавив да прашам што е погрдо...или затнат нос ?

 

и повторно мислам на тебе...

 

Тато го крши апчето со вкус на кравји измет. Наскоро ќе треба тоа помешано со вода да го ставам во уста...

 

Имаше уредно собрана коса,со по некоја шноличка,додека чекав автобус ми се доближи,јадеше сладолед, ми побара 5 денари.Се зачудив и јас погледнав околу 10 години имаше,беше топло облечена и средена беше чиста и уредна.
Што пак ми падна на памет зошто ми бара пари?Не изгледаше воопшто сиромашно.
Зошто проси?

Зошто -и реков,зошто бараш пари?,само ме гледаше смирено ,не изгледаш како да имаш потреба од тие 5 денари,дали знаеш колку е доцна?дали знаеш дека ако те видат социјалните служби ќе имаш дополнителни проблеми?и зошто шеташ вака вака доцна,дали знаеш какви се не луѓе шетаат по уливициве?Каде живееш ,те молам оди си дома,немаш потреба од ова.

Искрено само сакав да и ги укажам опасностите.

Ме ислуша-фала многу, добро јас ќе си одам дома ,завршив со школо и излезена сум оттогаш,моите не знаат дека сум на улица.Убава си -ми рече и си замина.

Не и ги дадов тие 5 денари за да не ја поттикнам да седи и лута по улиците уште долго.
Иако тоа нема да смени ништо,таа нема домашна контрола и грижа.
Која мајка седи мирна додека детето по студ и мрак и лута по улица?
Децата не се за да одат во ниедно време по улици.

 

??????????

 

И ете...го голтнав некако .

 

Kakво е тоа апче со вкус на кравји измет?

 

Пред мене бус со ликот на Тошка и ѕвезденото небо,а малово девојче чека со мајка му на пешачки го здогледува бусот со Тоше и мавта со рачето ми дојде да викнам на цел глас каде си ангелу го гледаш ли ова :'(
http://www.youtube.com/watch?v=-0aNL8_pnlk

 

Сдк реков нема да фаќам дечко ама изгледа оде накај тоа....

 

Многу е добро тоа што во овие ладни денови некако многу повеќе време си посветувам себеси за разлика од оние горештини од кои неможеше ни да се дише а не пак да се прави друго нешто.
Си ги налакирав ноктите, се средив, ја дочитав книгата и испив огромна количина на чај во комбинација со мед и лимон. И да не заборавам да спомнам дека во моментов ја јадам четвртата чоколада за денеска. Овој вечер ќе има ждерење до бесвест затоа што треба да ја изгледам последната сезона од мојата омилена серија.
И заклучив дека јас не сум човек за диети. Дефинитивно тоа не е за мене или пак јас никогаш нема да имам доволно волја за да се откажам од благо и газирано. Покрај толку сок, чај и чоколадо денеска се чувствувам како надуен балон кој што во секој момент може да експлодира. А и месеното лебче на баба ми заедно со шопска салата и пржени компирчиња беше нешто на кое тешко можев да одолеам овој ден.

Во меѓувреме дома имаме војна помеѓу мајка ми и мачката која што ја чуваме подолго време. Епилогот на вчерашното спиење во подрум е 3 скршени тегли со ајвар кои мајка ми неможе да ги прежали. Си добивме сите по дома соодветно карање ама за среќа мачето куртули од карање, знаеше што и следува па одлучи цел ден да преспие на гнездото на едно дрво кое што го имаме во двор.
Верувам дека се додека не се стабилизира ситуацијата и додека не помине лутината нема да влезе внатре.

Обични денови, исполнети со монотонија и сивило. Ама ми годи некако.
Ми крчка топло чоколадо дома, ќе одам да пијам, па повелете.

 

Колку само може да биде полесно на душата,кога се кажува некоја вистина...
Криев некаде околу два месеца тајна од моите родители.Од страв да не ги разочарам.
И денеска собрав сили.Им кажав се.
Цената што ја платив беше висока.Нивниот разочаран поглед од една страна,и моето олеснување на душата од друга страна.
Премногу страдав.

**
Жалам што ве разочарав.Не ми беше тоа намерата.Последното нешто што посакував,е да биде вака.
Простете ми..
И бидете ми поддршка.Како што никогаш не ми бевте.Бидете со мене во овие тешки моменти,како што никогаш не бевте.Дадете ми совет,како што никогаш не сте ме посоветувале.Гушнете ме најсилно,како што тоа никогаш не сте го направиле.

 

Проблемот со скршен нокт е решен
http://www.youtube.com/watch?v=sntzF0cecB4

 

Зошто Октомври е секоја година толку тажен.. Само слушам за смрт на млади особи .

 

се разбудив во 8 и нешто ненаспана-ретко кога сум наспана
чајчето од нане малку помогна за цревата ама не баш-пак почна пукањето на капиларите
ама овој пат не беше толку болно-имапе право другарка ми кога ми кажа да избегнувам пржена храна и во право беше ама кој да им одолее на пирошките со ореви и морков и не ми беше како што треба а имав задача да бидам кол оператор се напив кратко експресо, изедов две чоколадциња малечки со кокос и после некое време ме фати нервоза после тоа хаха хихи на конверзејшн-сега главава ме боли
размена на енергии-нема врска што бев да си ја видам колешка ми поранешна во дивајн шопот кога си имаш работа со лудаци тоа е

 

Ладново време некако избрза...
Ја сум човек што тешко се прилагдува на ладно,ми треба време да сфатам дека ќе почне да врне,дека ќе дува,дека треба да се затвораме некаде,по дома по кафичи наместо да уживаме во долгите прошетки во парк на сонце итн...
Не дека е лошо,и есента и зимата си имаат своја убавина,ама колку поубаво би било кога промената би се случувала постепено...кај нас нема прелаз,туку одма идеме на ладно!
Каде се убавите сончеви есенски денови кога можеш да си идеш у парк и да си ги газиш лисјата кои крцкаат? Да си го шеташ кучето без да замрзнеш...
Не знам,ме фати некоја мини депресија се надевам брзо ќе мине..
А до тогаш,време е за музика и чајче!

 

Не знам како се вика. Знам само дека е гадно.

 

Среќна сум.
Многу,многу среќна.
Незнам зошто,ми дојде тукутака огромна желба да помагам на животните,па оформив и група.Во клубот се трудам да бидам се подобра и подобра и часовите од курс ги користам максимално.
И во училиште исто.
Дури и часот по физичко.И ликовно.

Спојлер

(читам романчиња )

И така,исполнета сум,не обрнувам толку внимание на рекла-казала иако ме боли по малце.
Се нурнав во светот на науката,и кулирам.
А сега,малце Инглиш,плис.
Топло чајче и `Девојката од хартија` од Гијом Мисо.
Имајте убава вечер,драги мои феминки.

 

Со текот на годините ќе разбереш дека порано или покасно,ќе настапи момент,во кој сите работи за кои си се борел -кариера,власт,пари..ќе го изгубат своето значење и најважно ќе ти биде да имаш топол дом,вкусна вечера и човек до тебе,кој што знае во студените зимски вечери со колку лажички шеќер го пиеш чајот.