[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

It's going to be a long day and it started so bad FFFFFFFFFFUUUUUUUUU someone is gonna get it hard today

 

Всушност, никогаш не сум ги сакала зимскиве празници. Божиќ. Што е Божиќ? Подароци? Не знам кој по ред пар плетени чорапи под божиќната елка? Сосема непотребни глупости завиткани во блескави убави хартии само – колку да не се каже дека никој ништо не купил?
Не! Не е тоа Божиќ. Не за мене. Отсекогаш сме имале во фамилијата забрана на купување божиќни подароци. Ќе бидеме заедно, ќе си направиме вечера на 24 декември, ќе гледаме филмчиња, ќе кршиме лепче на 6ти, но нема да бидеме во стрес да си купиме нешто, колку само да се каже. Затоа што е Божиќ. Или Нова година.
Всушност се прашувам дали некогаш сум добила новогодишно пакетче?! Мислам да, кога сум била дете, ете колку памтам. Ама памтам дека многу ми било мило кога моите од време на време ќе ме изненадеа со подарок во април. Или јуни. Или во август. Или кога со собраните 5денарки во тегла, ќе отидев во продавница и ќе им купев нешто за што во моментов сум си помислила – е ова е баш ко за тато. Или за мама. Што ден е? Обичен – ден за изненадни подароци. Затоа јас подарувам, кога ќе видам нешто, кога сакам да дарувам, кога ми иде природно, од се срце да дарувам. А не затоа што се мора. Затоа што е црвен датумот на календарот. Затоа што – така требало. Хм

Овој Божиќ? Топол. Мирис на тазе кифлички. На тазе баклава. На миризлива торта со вкус на кокос и какао. Заедничка вечера. Како поинаку? Александрија куве на божиќната трпеза и тазе испржена риба. Смеење до болка на вилицата.
Кој е овој?
Питбул.
Мислиш она као кучено?!
Да де, ко кучено.
Хм, е кое и да е кучево, да ти кажам страшно ме потсетува на онаа глупана балканска музика, речи ја де, како се викаше?
Мислиш турбо фолк мамо?
Да де турбо фолк!
А овој кој е? Ова као вреди пеесет центи или стварно така се вика?
Бибер? Кое е детево? Ова ко зачинот ли?! Епа имало вакви, имало и порано. Биле ѕвезди се....додека не им мутирал гласот.

Мамо мааа!!!

Ја сакам.

Всушност сакам многу работи. Луѓе. Убава храна. Убава музика. Стинг во живо од катедралата во Дурхам. Ако не сте го виделе концертот, ви го препорачувам. Прекрасно колку во она што е навидум едноставно се крие цела една планина од убавини.
Стинг толку убаво знае да направи вовед во песните кои ги изведува. И запомнив една реченица. При една божиќна песна, не знаел сосема како да ја осмисли изведбата, се додека неговата пријателка не му испеала една галска песна во придружба на звуците од харфата. И Стинг рече – не ја разбирав ниту еден збор, но толку беше прекрасно сето тоа, што не ми ни беше гајле што зборува, само сакав да ја слушам песнава.
Убаво е некогаш човек да ужива без причина и без многу да размислува зошто, што и како.
Стинг ме потсети всушност на многу други работи. Но за нив друг пат. Ме потсети и ми потврди уште еднаш, дека магијата во секојдневието се крие во едноставноста на постоењето.

Кога човек искрено љуби, се е поубаво и поблескаво. И нитуедна елка со милион кичести светилки ниту Дедо Мраз на санка не можат да го надминат тоа кога родител љуби дете, и кога детето го љуби својот родител.

Безрезервно, искрено, моќно.

И токму во тоа е убавината на Божиќните празници. Да се биде со некој, кој ви е близок. По роднинска или пријателска линија. Сеедно.

 

... една квота од еден филм (my blueberry nights)

Katya: Sometimes, even if you have the keys those doors still can't be opened. Can they?
Jeremy: Even if the door is open, the person you're looking for may not be there, Katya.

 

Бррррррррр колку е ладно утрово.Кога го носев сонцето мало на училиште му се заруменија обравчињата и ме потсети на моето детство.Кога со такви румени обравчиња си игравме,правевме снешковци и ни под разно не признававме дека ни студи.А,после дома не чекаше топло планинско чајче.
Нека потрае снегов барем до Нова Година.Ви велам,Битола е вистинска зимска кралица деновиве.

 

Ахх....Доме слатки доме...
Охриде колку ми фалеше....
Сум излегла како лудача од 8часот утринава да шетам покрај езеро...
Иако времето е ептен ладно, потребна ми беше онаа топлина на мојот град...

колку е убаво да си дома....

 

СДК ... не знам до кој степен треба да си мизерен за да сплеткариш насекаде. И да си менуваш маски како ќе ти текне, а за лабилност и да не зборувам. Дефинитивно треба да си мизерен за да се занимаваш со подли работи, а пред луѓе да се правиш совршен што дефинитивно не си. Не гледаш ни подалеку од себе ... само си конфузен и очаен за внимание и лечење на сопствените комплекси.

 

Да презапишам предмеееееееееееет??????? Па јас убаво си објаснив што е причината што немам доволно поени а вие упорно сакате да собирате пари, ебате факултетот ебате Како ке кажам дома бре дека треба да презапишувам предмет? Ке ме исфрлат преу прозор на улица. Имајте милост, пишајте ми една шестка

Но, има и полоши работи од тоа нели? На пример баш вчера ми рекоа за едно дете 1 година поголем од мене дека бил болен од неизлечлива болест. Тоа навистина направи да се замислам и да сватам дека Здравјето е навистина најважно и џабе ти се сите десетки на факултет и петки во школо ако немаш здравје. Само се надевам дека ке му биде подобро навистина ми е многу жал за него, ми се плаче, не знам за што побргу да заплачам

 

Денов опасно ме потсетува на пролет, и не може а да не ми се насолзат очиве од убавина и од носталгија.
И треба да учам на ваков ден? Епа не! Излегувам да шетам, Скопје хир ај кам..

 

Убаво и ладно утро, ладно таман да ги освести заспаните лица.
Ледено сонце, чист и пријатен воздух.
Растрчани луѓе, некој на работа брза, некој на факултет, некој поставува тезги, некој трча по автобусот... а сето тоа го гледам јас од дабл декарот со број 4. Мир и убавина, без разлика на сите тие чуда што никнуваат на секој чекор пак ми е убав градот и го дишам со полни гради па дури и гајле ми е што е премногу загаден. Оваа година навистина се потрудиле во украсувањето на градот, но не се чувствува некаква еуфорија ниту пак празнична атмосфера... фали снегче.
А сте го забележале ли погледот кон Водно? Преубаво! Жичарата наликува на скијачка патека, тук там има снегче малце.
И си се возам јас така на прилично долга релација, замислена и анализирајќи го секое ќоше што го видов, расположена и насмеана ги слушав муабетите на другите патници, сите беа весели уште од сабајле и си правеа планови за празниците, кој каде ќе одел, со кого, средношколките беа окупирани како ќе се нашминкале и што ќе носеле, речиси се беше совршено додека не се качија 3 циганчиња со кесички со лепак па се издрогирав и јас, ме фркна глава и ми се сје*а расположението
Дефинитивно треба да има обезбедување во автобусите.

 

Јас неможам да се борам против посилни и помоќни луѓе,а во овој случај со професорите.
Секаде е така,неправди и лоши зборови и незаслужени оценки.Јас го знам тоа,ама мое е да учам колку можам и да се трудам,а тие.. неправедни и какви и да се не можам да се оптеретувам со нив.
Ако ми стават помала оценка од заслужената,тогаш добро,ке се борам за другото полугодие повеќе.
Што друго да правам,да се расправам со нив и да комплицирам? Не!
Учам за мене,а не за оценка.

Друго сакав да ви кажам дека за НОВА ГОДИНА ке бидам во клуб и се надевам дека убаво ке си поминам.Не сакам ни да мислам на пијаници околу мене и .Нема да мислам на тие работи,ке се сконцентрирам на супер провод..
Ве гледам сите тука пишувате желби за 2012,коментирате за 31.12.2011,се мислите што да носите..
Па ајде и јас да не сум подолу од вас.
Јас нема да бидам накитена како елка и нема да светам целата.Ке сум сосем едноставно облечена,но привлечно и неодоливо.
Нема да се шлакам со шминка и да ставам лампиони на косата.
Сосем едноставно и слатко ке сум нашминкана.
Додека пак другите околу мене ке светаат како сијалички за елка и ке бидат накитени како елката што ми е накитена во соба.
Ке ги гледам како светат и ке им се смејам.
Можеби така им е убаво.
Баш убаво.

Толку ај ај
Ме чека топол чај од нане и купче книги ..

 

Порано или подоцна, сите се претопуваат во толпата, па и јас и тој. Се присетив дека најпрво кај него ме привлече таа негова необичност, не беше типично фудбал-и-жени машко. Секогаш имаше мала доза на мистика, покрај неговите наобични сфаќања за светот. Не дека физичкиот изглед не придонесе за тоа да ме обори до крај И интересно ми беше тоа како секогаш бевме одделени, а толку блиски се чуствувавме. И никогаш не бевме „вистински заедно“, онаа типична врска што сите толку упорно ја форсираа. Не сфаќаше никој и затоа ме нервираа сите тие прашања и подпрашања, со следователни погледи како да им е жал што е така. Не сфаќаа дека за нив чудното беше за нас убаво.

И така сега, после 2 и нешто години, и ние се претопивме во големата толпа, каде јас се нервирам за глупости, а тој се интересира за фудбал и жени. Каде јас почнав да им верувам на тие погледи, и да се чуствувам непријатно при секое прашање.
Ееее луѓе луѓенциња, пакоста си го прави своето, и уште еднаш успеа да уништи нешто убаво.
Да немав толку многу искуство од претходно со такви луѓе, до сега можеби ќе отидевме и тој и јас по ѓаволите. Ама не, претопени или не, никогаш нема да бидеме типични.
И не ми смета тоа.
Сеуште го има тоа нешто што не ме трга од него.

 

ај не може цел град и машки и женски да носат копии Timberlandки...

 

"Понекогаш посакувам повторно да бидам дете, бидејќи раскрвавените колена полесно заздравуваат отколку рането срце !"
Што е за право..точно е

 

Секое патување започнува со пакување на куферите...
А пред да почнам со пакувањето сакав да го напишам веројатно мојот последен пост за оваа година...
За мене распустот почна денес. И филингот не е нешто посебен иако и јас со душа го чекав...
Жалам само што не се поздравив со некои луѓенца посебно, а нема да ги видам во следните 3-4 недели.
Па кога не размислувам рационално... Сеедно!
Сакам да ви кажам дека ви посакувам да си поминете најубаво и најлудо за новогодишната ноќ, да бидете најубави и да блеснете! Независно дали ќе сте дома, во дискотека, во кафана или на плоштад ви посакувам да сте со оние со кои сакате да сте и само тогаш ќе си поминете најубаво!
Во новата година (звучи како клише, ама тоа е...) ви ја посакувам сета среќа, сета љубов и сиот успех на светот. Ви посакувам да остварите дел од вашите цели, ама не сите зашто ќе нема за што да сонувате.
Да имате успешни врски, љубовта да ви трае и трае, а оние сингл девојки и момци да си ја најдат среќата оваа година...
И нормално, најважното: уште долго, долго да го красите форумов со вашите постови, мислења, тези, сфаќања...
Сите вие бевте дел од моето секојдневие и зазедовте посебно место кај мене. Затоа и заслужувате се најдобро.
Покрај моите желби, тука се приклучува и оној кој постојано е до мене и кога би знаел да чита би ги знаел сите постови за Фемина на памет, Лепотанот (кој денес не се дели од мене, веројатно претчувствува дека една недела ќе бидеме разделени и само ми упатува тажни погледи...)

 

Ме голтнаа обврскиве. Ме разџвакаа. Ама точка.
Конечно можам да речам КОНЕЧНО! Толклку од мене за оваа година во полето на школото. Чао пријатно!
Сега се осеќам секси и фино, веќе не носам очила (добро само по дома). :geek: Си купив леќи и скокам од радост. Очиве одма ми се навикнаа, немам никакви проблеми само како преродена сум. Иако сабајле требаше да станам саат време порано... за да ги наместам... кхм, почетник сум уште де, ќе се научам побрзо јас.
Многу ми се допаѓа шмекот на вратени другарства и пријателства, ги знаете оние од минатото. Сега само преродени, на некој начин добрите стари времиња ама во модернистичка верзија. Лајк! :up:
Деновиве не се прибирам дома, само скитам ѓоа глушец сум. Се прибирам дома само за ручек и спиење, се на се едно пет-шест саати. Со Ем на квадрат, Би и Маx вчера ја прошетавме цела населба. Никое ќоше не остана осамено. Па тука паднаа и некои луди фотки со новиот апарат на Би, некои од нив во чкљ или Г6 издање, ама нема везе - важно ги има. А предтоа дента имав фотосесија, а Би беше мојот фотографер. Филмање до даска. Ме бива де, не се фалам.
Топло чоколадо со карамела и ресани кај Max дома, мислам дека топлината се насели во мене. Нова тетоважа зад увото, подарок од Маx - цртеж.
Денес во распоредов читам повторно покуќарење и шлаење, да ја разгалам населбава зашто не сум излегла подалеку од Тобако ради тестовите. Гледање на кафе, пак ќе бидам баба Ванѓа и ќе ги полажам малку луѓево, ае да се порадуваат. Туку дали е до мене или постојано гледам принтови и шари во форма на срце околу мене? Којзнае. Можда сум заљубена а можда и не .
Туку ме разочара стариот, уште не го накитил дворот со сијалички - за срамови! Ми доаѓа сама да си го земам светлуцавото црево и скалите, да се испентерам на кров и да китам.
Ете така!
Имајте убав вторничен ден и станувајте веќе од компјутерот и шетајте ја населбата.

 

крај на вторите колоквиуми + Велес + чајче .. ммм оддамна не сум се чувствувала вака добро

 

СДК дека најубавата перница за мирен сон е ЧИСТАТА СОВЕСТ!

 

Ахх кога ќе помине оваа недела, да дојде викенд, да се одморам, да поспијам малку
Напорен почеток на неделава, а и напорен ќе биде и крајот, ама тоа е :geek:
Шта се мора - мора се!
Ми се спиееееееее!

 

Моментот кога отварам Фемина и Мараја Кери ми пее во припиен светлуцав фустан, притоа изгледајќи како ефтина салама замотана во целофан. И наеднаш си го сакам телото, туто комплето.
Купив ненормално високи штикли, и искрено сега се замислив. Не ги покажувам на мајка ми, ќе ги чувам во кутија се додека не се спакувам. А многу сакам заедно со неа да се радувам на нови чевли.

Пиев кафе со татко ми. Последно наше кафе во 2011. Додека на сите нормални мажи после 50-та им побелува косата, неговата гајле нема. Има некој скриен еликсир на младоста, а тоа најверојатно е фактот што со ништо не се замара, за ништо не се секира. Дури ни за мене не се потресува многу.
Ако ништо друго барем од него ги имам добиено подобрите совети во животот. Го бива човекот за зборување и филозофирање, си игра со зборовите ноншалантно и со таква умешност да човек би рекол дека му е вродено, а не тренинг од професијата.
Каков е, таков е. Мој си е. Нели?

Срдечно ве поздравувам и ви посакувам нови чевлички, сјај во очи и исполнето срце со радост. И ценете си ги најблиските. Какви и да се, богатство се.

 

СДК дека сум запрепастена од познавањето на географија кај некои од девојките на форумов. Една феминка зборувајќи за нешто што прочитала во списание наведува дека:
А, оние фустани видени на модната писта се достапни во нивното атеље во Париз, Бејрут и Лебанон. Цццц немојте бе деца вака.