[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Продолжен викенд.
Она кога буџованите, односно богаташите одат у Солун на кафе, оти се измориле од кукање како е посрана државава.
Она кога никој не знае зошто се слави прзникот, ама се сеќаваа од основно дека пукнале првите пушки. Кој, како, зошто, е сосем непознато. Оти од тогаш па наваму книга не фанале за нашата историја, ама тоа како знаат дали во Манго има попуст и дека силиконските капки се ставаат после или пред фенирање.
Она кога провинцијалците си одат по дома, оти реално, не ги обожаваат скопјани. Ама 3 дена е доволно да се видиш со луѓето кои те сакаат и покрај тоа што се сеќаваат дека у основно си ги бришела мрсулите од блузата и си повратила на математика. Третиот ден бегаат од дома.
Она кога решаваш да направиш се што ти заостанало од претходните недели месеци...и пак не го завршуваш оти спиеш ко вол без трошка грижа на совест.
Она кога седиш по кафаните и кафичите и пиеш мохито, не оти ти е убаво, туку е скапо и модерно, а 500 денари ти се премалку за едно излегување.
Она кога решаваш да ги испереш сите алишта, и у недела вечер, ти е тешко оти треба да пеглаш, па си легнуваш.
Она кога решаваш дека ке правиш милион работи со дечкото, ама максимумот е чат на ФБ бидејќи неговите се дома, а ти сакаш да излезеш со другарките, оти сабота е за женско друштво.
Она кога плачеш колку немаш пари за да отидеш некаде на викенд, а богатите одат, ама затоа одиш у 3 кафани секоја вечер и трошиш по 1000. Без да се информираш дека тие што отишле поефтино си поминале од тебе, само оти знаат да сурфаат, а не скролаат на ФБ за да коментираат која како се облекла и која со кој се сликала.
Продолжен викенд. Она што никој не го заслужул.

 

После... нека се живи и здрави... фитнес, мора во форма да се остане

 

СДК

 

БУМ!
http://www.youtube.com/watch?v=nmMef1a-T0I

http://www.youtube.com/watch?v=pGh0_0E3mPk

Човеков омилен ми стана..... ауууууууууу

 

Сакам да кажам дека животот не можам да си го замислам без сестра ми.

Колку што сме различни, толку сме си потребни една на друга.
Како Сонце и Месечина, сосема. Најдобра другарка, критичарка, се’ во едно е мојата Даде.

А згора на се’, денес доаѓам дома и што да видам - подарок од неа, по повод книгата.
Мислам дека плачев и се смеев истовремено.
Мјау бе, мјау! Животот е полесен кога си имаш сестра. Особено кога ти купува вакви мачорски чевлиња

 

Немојте да се фрустрирате, и уште поважно, немојте да си ги лечите фрустрациите преку другите.Пошо никој не е дужен да ве слуша, и никој не е дужен да ве трпи. Пробајте малце да сте пољубезни, потолерантни, како да кажам...повеќе смртници а помалце возвишени паметњаковичи. И смртноста е доблест.

 

За да почувствуваш вистинска радост, треба да имаш некој со кој ќе ја поделиш.

 

Ќе цитирам нешто од песната Опуштено на ДНК:
„Живеј си опуштено не прави ти драма
шири добрини насекаде како Далај Лама
не троши го времето бесцелно,безвеза
прави добрини ко Мајка Тереза...
Ајде опушти се и се’ ќе е опуштено
Ако е црно ти претвори го во розево!„
ех....

 

Другарка ми сака да ја скрати драматизацијата по ангиски затоа што едноставно “била премногу долга“. И онака е одложена за следниот четврток, има цела недела да ја научи. Не сакам да ми ја менува мојата драматизација. Убава е таква каква што е. Да не заборавам дека таа сака да ја менува а ја нема ниту прочитано...Се надевам дека нема да ја сака да ја менува откако ќе ја прочита бидејќи познавајќи ја неа, и ќе ја скрати (и никој нема да ја спречивме на час)...

А сега, да споделам една глупост што ја слушнав денес.
Бевме на час по биологија и дојде класната да го земе дневникот или слично. И така, како и обично префрли нешто за тоа: „За девојки и симпатии сте големи, а за учење не сте“. И тогаш нашиот глупав ѓупски „пријател“ мораше да каже нешто. Поточно, дека тој ќе се оженел на 19 години (не дека ме интересираше). Тогаш класната рече дека подобра возраст би била 25, 26 или 27 години. И еве ја нашата (од нашиот клас) тешка шмизла: „Наставничке, јас не сакам да бидам стара мома, ќе се мажам на 22“. Глупости. Не знаев дека 27 години е стара мома, а и што ако е „стара мома“? Треба да умре? И што сега, ако е 22 треба да се мажи со кој најде за да не биде стара мома?

 

Денеска денов тормозење.
Натаму, наваму, па брзај да го стасаш автобусо, па во 5 за 12 пакувај се, па дури си го затворила куферо со маки и пот, ајде нешто си заборавила, па пак отварај го, па пак мачи се, па дури се однесов до автобуска, бруки.
Во автобусо исто ко на пазар. Гужва, премногу. Па една тетка ко запна ќе си ги качела торбите горе, а то нема место за стоење, па уште нејзините торби фалеа горе .
Сега само што излегувам од бањата и верувале или не се чувствувам како два тони од мене да паднале. Сега ќе си се замотам по ќебето и ќе си пуштам некое филмче, чунки одамна немам гледано некое
Имајте пријатна вечер девојки

 

Еден од поубавите денови ми е овој иако станав прилично рано и необично.
Пресреќна бев, си пуштив музика и се спремав за на факултет.

Таму се стекнав со ново искуство. Ме исполни тоа, ме направи подобра личност.
Дури од преголема возбуда сакав да го пренесам тоа и на моите блиски и сакани.

Замислете, ми успеа!

Тоа за мене многу значи. Ми влева самодоверба.

Вечерта многу поинаку ја планирав но и вака ќе помине.

Топол чај од портокал, смирувачка музика, неколку епизоди и продолжениот викенд може да започне.

Сакам да го искористам максимално.

 

Видете сега, како да ви кажам... жал ми е што ќе ве разочарам ама факултетот не е средно. Мислам, еднаш засекогаш нека биде јасно. Ова важи за новопечените академски граѓани.

Не, најсериозно, после средно нека им дадат free една година малце да се "издуваат" децава, да поработат нешто, да излегуваат до колку сакаат, да се испилат, да созреат малку од малку па после факултет. Инаку вака ништо не правиме.
А и да ве известам чисто информативно факултетот не ви е задолжителен, не морате да доаѓате на предавања само за да се рече дека сте биле на факултет.

Страшно ме нервира кога каснат на секое предавање и нормално си влегуваат 20 минути после професорот откако секако човекот почнал со предавање. Ок, разбирам јас да се успиеш, на секој му се дешава, разбирам нема автобуси, разбирам пензионериве кога замараат и не знаат во кој автобус се качиле па се прави гужва, се си разбирам јас АМА не можам да разберам едни исти 30 души кои уствари се дојдени дури и пред вработените од факултетот и пушат цигари и пијат кафе во двор и СВЕСНО каснат на предавање.

Епа што сум бе јас должна да го трпам тоа? И мене ми се спие од сабајле, и мене ми се пие кафе ама се трудам да се сконцентрирам и да го слушам предавањето, а не можеш да слушаш ако на секои 20 секунди (буквално) влегуваат по два-тројца. Мене барем не ми е интересно една реченица на професорот да ја слушам исецкана на 10 временски растојанија од по 5 минути (зашто нели дотичниве не можат да се соберат и да најдат место за седење, па 5 минути сите сме со тоа ангажирани).

Друго, не е интересно кога освен професорот од позади слушам "брфзбрзбзрзбзрзббдрбрбрзбрбдрхбр......" Луѓе, јас плаќам да учам и плаќам да слушнам нешто и научам од стручни лица за тоа, а не плаќам да слушам нечие раскажување како си поминал вечерта и колку "ѓон" се направил или како дечкото ја оставил итн...

Така што, сфатете, средно помина, толку, готово, аш... нема... Веќе ве сметаат за возрасни, обидете се да се однесувате така.

 

СДК ... уште малку ... уште многу малку ...

 

Хелоуу Хелоуу Пиплллллл
Ете сум, не ве заборајв, искрена да бидам, немав време за ништо, од дружење, малце учење и се останато.
Тука сум инаку, жива здрава изнастината, кашлам многу, настината сум ептен.
Брат ми на мојте му вика дека сум почнала да пушам цигари и дека од то многу сум кашлала, не нема врска, сериозна сум многу
Животот таму ми е убав за сево ова поминато време, цимерките одлични, немам зборови.
Убави работи ми се случија во последно време, дома ми е супер. И баш е то она шо најмногу го чекав сево ова време, ме читате скоро сите тука, знајте дека имав многу проблеми, ама сега полека полека коцките се местат И Многу сум среќна во врска со целата ситуација.
Мојте ме чекат и ме пречекват ко кралица, одвај чекат да си дојдам Да ми се живи и здрави сите уште многу многу време, ептен си ги сакам.
Во животецот си мој не е лошо арно е, се стабилизирва полека полека и знам дека и таму полека полека се ќе си дојди на свое место, ќе си дојди онај шо ќе ме сака почитува и цени како шо заслужвам.
Ете така пипллл, среќна си сум јас.
Одам да пијам кафе сеа со другарка ми, 2 недели не е мала работа да се немаш видено
Ве љубамм

 

Tреба да ви биде криво што вечерва не бевте во Прилеп
Tајзии<33
http://www.youtube.com/watch?v=BJUffK2i ... cwIMY0Ka2s

Спојлер

можев и поубаво да си поминам и да си играм, а не да се срамам али акоо

 

СДК Ми недостига... ама... пссссттт

 

Од одамна што немам пиено алхохол,сега и од еден радлер ми се врти

 

Убава вечер.Многу.
6 саати дружба со мили личности,кај една другарка,па надвор,па кај мене..Супер беше.
Падна и некое планче за во сабота на Бијело дугме,ама ќе видиме

И така ви викам.
Пробувам да се оттргнам со мислите од тоа едно нешто,ама тешко ми иде.
Ајде,пиши.Pleaaase.


Убава ноќ.

 

Преку глава ми дојдоа искомплексираните феминки што доаѓаат на форум само да се контраат, а да се лечат комплекси на друго место...мм

 

Кога нешто не ни оди, се потпираме на она: "Ако е пишано ќе биде. Судбина."
Но, не многу од нас се свесни дека сами си ја пишуваме судбината и дека со нашето влијание врз одредени работи можеме да промениме нешто.
А, вака чекајќи нештото кое го сакаме да ни падне од небо, без притоа да не превземеме нешто околу тоа, не постигнуваме ништо.
Понекогаш е подобро да се дејствува отколку да се чека.