[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Си ја исчистив собата, си ги закачив завесите, ги наместив алиштата, креветот цакум-пакум и време за една караоке забава.. Eј ако слушнете некој чуден глас, не плашете се, тоа е ку4енце, пее Убаво си пеам јас, невикам не

 

Прекрасно започнат уште еден есенски ден.
Од секогаш најмногу сум ја сакала есента. Сите ме прашуваат зошто, не ли ме прави депресивна..Не, ме прави многу среќна. Најголема среќа ми е кога ќе седнам во двор или на балкон со топло ќебенце, книга, чај и мноооогу жолти лисја околу мене. Милина

Денес сум многу lazy... се надевам после ручекот ќе имам енергија.
Имајте убав ден

 

Колку е само убаво времето надвор... а јас немам ни каде, ни како, ни со кого да го искористам...

 

СДК среќна сум Го сакам татичко најмногу на свет

Денес шетавме заедно како некогаш кога бев дете, кога ќе ме фатеше цврсто за рака и ќе одевме да ми купи нешто. Се потсетив на детството.

Како мало дете им се радував на прекрасните работи низ продавниците.
Си купив убави собни цвеќиња и ситни детали кои убаво се вклопија во домот.
Се прошетавме, направивме работи кои и двајцата не исполнуваат, среќна сум кога го гледам со насмевка на лицето , а уште повеќе ми е драго кога јас сум причината за тоа.

Убав ден феминки!

 

Добар ден!
Од оваа страна се наоѓа заљубената госпоѓица Ана , која моментално го пие релаксирачкото кафе после прекрасниот фамилијарен ручек.
Некоја позитивна енергија во мене не е можно колку сум среќна, расположена, насмеана.
На училиште ме гледаат и сите ми викаат Ана зрачиш деновиве. Па и како не би била толку среќна кога имам прекрасен човек кој ме сака, кој прави се за барем на 15 минути секој ден да ме види иако и двајцата сме поллни обрвски, кој секоја минута со него ми прави да се чувствувам прекрасно, убаво, самоуверено...Ме исполнува максимално.
Фамилијарните однови се прекрасни во последно, сите се среќни, финансиите по малку се поправаат, коцките се местат , душата се полни, јас цветаммммм.
Машала да не се почудам не ми треба ништо повеќе од ова.
Тука ми се и најдобрите другарки , и братучеди кои ми се се во животот.
Школото ми е некако запоставено, оценки на стара слава. Се шалам, ме ценат професорите нема да ги разочарам. Здравјето е пред се!Кога ке се соочиш со некој посериозен здравствен проблем всушност сфаќаш дека здравјето е најважно. Се друго е минливо. ФАКТ.
Ана ве напушта полна позитивна енергија која од срце ја праќа до сите феминки и одам да учам.
Весакам. Волите неко и тај неко че волети вас.
Се гледа дека сум заљубена.

Имајте прекрасен ден!

 

Се чуствувам како да сум доживеала клиничка смрт,па пак сум се вратила на овој свет.
Не,не,не почнав да забегувам дека ја читам уште `А потоа...`,туку навистина срцето за малце ќе престанеше да ми чука.
Ја шетам мојава лепотица,ама знаете 2 ипол месеци е,мешанче од пинч и пекинезер,колкава може да биде?!
И така одиме со брат ми и со неа,на околувратник со ланец беше,ама платнен,дека е многу мала а и се изморува кога оди на подолги релации,и оп гледам 3ца седнале со еден лабрадор.Го прашувам брат ми,му викам,види пуштен ли е,овој 5 метри пред мене,ништо не гледа,си молчи.
Овие,ме слушнале ми викаат не е,ама можам да го пуштам можеби ќе се играат,само земи го во раце.
И јас си викам,ако е голем,зошто да не,да видам реакцијата,знам дека на братучедите,пудлицата им се игра со шарпланинецот.Туку,кога се исплаши мојава лепотица,во раце ми беше,ова кога почна да скока,такво големо,ме испогреба,и ме исплаши и мене,дека се плашев ради моево,да не и направи нешто.Брат ми,абер нема,5 метри пред мене,стои и гледа.Јас го оставив,скокаше некое време,и осле им викам да го соберат,овие ја викнаа и и ставија ланец таму.
Пак ја пуштив мојава да оди,кога по минута време,ова им се откачи,па кога почна да трча,за влакно ја спасив.
И така,ја носев во раце малце,седнавме да се соземеме на една клупа,и брат ми се исплашил,па после во раце ја носев,додека да го одминеме лабрадорот и пак ја пуштив.
Битно,се вртативме со неа дома.

 

Денов како сабота ,вечерта ке наликува на недела а утре 2 понеделник во неделава ке биде .Каша попара направи сонцево

 

Баш! Ептен тапа денов...

 

А сум имала ја испади у животот.
Некои невкусни,
среќа у годините кога најлесно се простува,
а и си знам да си се прекријам добро,
да камуфлирам
и изглумам.
Не сум некоја проста и наивна.
И све си беше одлично додека си уживав у оние филмските сцени.
Ама си дојде денот кога ја посакав да играм со отворени карти,
на тркалезна маса,
во четири очи.
И почнаа сите мои зачинети циркузи.
Немав ја таква константна ретроспектива како неговата.
Мојата баш варираше.
Еден тивок, бесшумен, мрзлив период,
па настапува оној бессмислениот од негов аспект.
Испади,
кршење на правила,
рушење на граници,
безгрижност,
непромислености од денес за утре од типот „зграпчи го денот“.
Но, тоа брзо ми излитуваше.
И пак се качував у следниот стадиум,
правдајќи се и негирајќи,
и пак, ветувајќи.

 

Апууууу
Тука сум тука сум
Конечно да ви пишам збор два, да не речите ме нема, можи па и ви недостигам откај знам
Инаку супер сум, добра сум, настината секој викенд ко ќе сјодам дома, па пак истото одново.
Не знам дали спомнав претходно животот тука ми е супер, без зборови сум
Седам тука сама во собата, додека цимерките си шетат, јас со книгите сум затворена и сфаќам колку може животот да се промени , буквално во 1 месец да се направи тотален преокрет на работите и сум вчудоневидена.
Имам добри другарки, шо знам дека би ми помогнале во било која ситуација тука. Друштвото ми е супер.
Дома проблемите ми се расчистија, и конечно можам дека животот ни се враќа во нормала, Ахх само колку ми недостигаттт
Не знам шо да кажам во врска со љубовта во мојот живот
Прекрасно ми е, си запознав едно детенце, 1 година е помал од мене, но некогаш годините не се важни нели? но можам да кажам дека го има најдоброто однесување во врска со мене, немам видено такво понежно суштество, и секој пат ко ќе го видам сакам да сум со него и со него.
Ете така феминки нејќам овај периодот од животот да ми завршии, ама нејќамм иччч
Поќе во наредната епизода
Ве позз со еден мој омилен сингл периодовв... Останете м ипоздравени, се читаме за неколку дена
http://www.youtube.com/watch?v=_p1AEmxq6DU

 

Колоквиум имам.
Абер немам,аџанак баџанак...

 

Убавини Конечно и мене да ме стигнат тие 2 нешта. 2 нешта кои од 1-ви од корен ќе ми го сменат животот. На подобро, секако Чекав, и си дочекав. Некогаш сепак се исплати чекањето, иако јас обично сум доказ за спротивното, ама сега бидна, на моја среќа Не чекајте да ви се остварат соништата, живејте ги, послатко е така

Слободниов ден ќе беше подобро да беше работен, вака сум крајно непродуктивна, се терам од прееска серија да пуштам да гледам, а не па да поработам на преводите кои веќе долго време ме чекаат Сепак, Dexter, here I come

 

Ми се јавија роденден да ми честитаат, и ми рекоа сите петки да ги наредам на факултет.

Па добро, нема проблем.

 

малку сме на број а се губиме...

 

Петки? Тоа и јас можам да го направам.

 

Како ми иде да направам како Форест Гамп. Да земам да трчам и да трчам, убаво да се истрчам, да се заборавам. Ама знам немам кондиција, па барем да не почнувам, кој утре странечки ќе спаѓа по степеници, и тоа со одмор измеѓу секој степеник.
Ми се бега, ми се бега, страшно ми се бега. Туку да станам да одам да си наполнам гориво во колата, ќе штрајкувале рафинерии, па и они да не ми расипат план ако барем стигнам до пола шанса да го остварам. Сакам да си штукнам накај морето утре. И нека врне нека истура, и нека дува, и нека е северен ветар, коска студен, ама најважно ега врне, оти така највеќе си го сакам морето. Нема народ, нема никој, само уште по некој улав, од глава до пета во водоотпорна облека со истата идеја, лицето на мегдан на ветар кој носи и дожд и песок и солена вода, го црвенее носот и го гребе лицето, алгите мирисаат, се заборавиш колку длабоко вдишуваш. Вдиши издиши, вдиши издиши, вдишиииии, држи, држи, и издишиииииии.
Замедитирав

Да, додека не сум забегала, гориво! Ран Форест!

 

Според Фројдовата дефиниција за личноста идот, егото и суперегото се трите дела на психичкиот апарат кој го опишува менталниот живот. Идот по дефиниција е несвесното: темното, непристапно место во нашата личност и она малку што го знаеме за него е она што сме го научиле преку истрaжување на нашата т.н. сонувачка работа и од составот на невротичните симптоми и најголемиот дел од сето тоа е негативен и го опишува како контраст на егото. Ние му пристапуваме на идот по аналогија: го именуваме со хаос, котел каде кркорат страстите...Егото е организираниот реален дел, додека пак суперегото го контролира ид. Доколку секој од нас му даде целосна (или во голема мера) контрола на идот, доколку секој го прави она што го сака, доколку започнеме со остварување на нашите најдлабоки желби и фантазии, доколку им дадеме предност на нашите импулси, инстинкти, нагони би настанал- хаос! Желбите и фантазиите кои ги репресираме, поттиснуваме во себе (благодарение на нашиот ''чувар" суперего), можеби и треба да бидат сместени во забранетата фиока на "фантазии и желби", затоа што имаме свесни причини за последиците од нивното остварување. Стравот од реализираната желба и фантазија може да биде поголем од она задоволство кое би можеле да го доживееме. Но сепак, одолговлекувањето на задоволството или нереализираното задоволство може да се одрази негативно врз нашата потсвест, нашата личност. Затоа понекогаш е подобро ид да се ослободи од ''прангите'' на суперего макар и на момент, да доживееме момент на задоволство кое сме го одбегнувале, игнорирале и поттиснувале.
Многу фројдовоориентирана сум периодов позз до сите негови фем-фанови

 

Ах, Имелда ме потсети да си наполнам бензин во колата, зошто утре можеби и ќе стигнам до работа, ама сигурно нема да се вратам

Многу е лошо вака неработен ден среде недела. Имам чувство дека утре е понеделник, а всушност убаво ми доаѓа на душичката кога знам дека за два дена пак ќе одмарам. Следниве два дена ќе бидат турбо, има многу работи за завршување, многу рокови што истекуваат, многу недоквакани луѓе со кои не можеш да се разбереш и на кои сенешто им текнува во последен момент... Ама, што да се прави, ќе трпам. Кога ќе ми стигне плата на сметка, веднаш заборавам на се'

Вчера дознав дека другарка ми носи момченце Ах, едвај чекам да се роди, ова ќе биде прво бебе кое онака вистински ќе ми биде во близина постојано. Не сум имала досега деца во моето потесно окружување, па не сум можела вистински да се зближам и да засакам некое, да видам каква убавина носи онаа мајка-дете врска (освен онаа што си ја имам со мајка ми ). Па којзнае, можеби ќе ми проработи конечно мајчинскиот инстинкт. Уште се крие некаде длабоко во мене, одбива да излезе на виделина Се' ми е во знакот на деца перидов, дури пред некоја вечер и сонував дека сум била бремена и бев извадена од памет

И ми се патува. Ми се оди во Италија. Вчера на кафе другарка ми ми раскажуваше како си поминала на нејзиното последно патување во Милано. Алал да и' е, не моли никого - едноставно си купува карта, си букира хотел, се качува во авион и оди. Би сакала и јас да имав храброст да направам такво нешто, ама едноставно не сум таков човек. Таа е авантурист по природа и затоа ја сакам, го има токму она што мене ми недостасува. Ако нешто сака, ќе го направи, па макар било крај на свет. Јас вечно нешто мерам, премерувам, пресметувам, планирам... И често работите не се одвиваат според мојот замислен план. Би сакала едноставно да можам да се спакувам и да заминам на една недела во Италија.

Ах, некогаш ми доаѓа да си гризнам од газот зошто сум толку пресметлива

 

Се чуствувам изморена... малку настината, ама ќе помине. Ќе ја наполнам кадата, ќе ставам од купката, ќе пуштам музика, и нема да се замарам со ништо, барем тогаш ќе имам малку време за мене и за моето тело наравно просто уживам кога ќе ја наполнам кадата, жешка вода, пареа, топло, музика,и пена околу мене, преубав мирис од смоква и ванила кој се чуствува во целото купатило. Преубаво нешто за релаксација!