[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ако пцујат Цеца и кафани, ондак се наркомани.
Добредојдовте во Македонија.

 

Ми се пријаде од оние смоките на Велија

 

Погледнете колку сум била поетична на 7 години :

Топла вода

Лебедот влезе
во водата топла
и малку од неа
навистина се стопли.

Водата топла,
навистина е топла
внатре нека влезе некој
и нека се стопли.

No comment...

 

СДК дека животот навистина не е фер.. денес те има утре те нема
Колку лоши луѓе постојат а животот како нив да ги наградува за нивните ,,ДЕЛА,, а оние кој ги се невини кој се безгрешни ги казнува... ЗОШТО?
Постојат толку луѓе кој неможат да се опишат со зборови неможе едноставно да им се даде именката ЧОВЕК !!!-но тие најубаво си поминуваат(за жал)
A оние малкумина кој сакаат да имаат среќен живот почитувајки ги неговите правила никогаш не добиваат награда
ЗОШТО?ЗОШТО?ЗОШТО?
Зошто да се казуваат невини деца со болести ?Деца кој никому не згрешиле кој имаат толку добра душа кој имаат време да живеат да бидат среќни да го почуствуваат животот,зошто толку рано да чуствуваат страв дали ке преживеат уште еден ден,два или ќе им се обезбеди можност да го проживеат животот.Многу тешка казна но за КАКВО ДЕЛО?

 

Болно е кога на личноста која ти значи се,ти всушност не и значиш ништо...

Spoiler

Ама баш ништо!

 

Дали сум само јас една од ретките кои што кога се заљубени всушност се болни?
Абе, од што ми е убаво не ми се јаде, не ми се пие, неможам да спијам, цел ден имам пеперутки во стомакот, ми се превртува желудникот кога ќе ми текне на некои моменти. Како капак на се ми се пореметува и столицата, константно имам нагони за повраќање. Температура качив и морав да примам инфузија заради изнемоштеност и нејадење.
И сето тоа од љубов бе!
Не било лесно и да си среќен.
Ме чекаат цедени лимони и масажа. И сфаќаш дека нема поубаво чувство од тоа да се чувствуваш физички лошо ама сепак да се најсреќен на свет.
Ахх среќа, скоро и да заборавив што значи тоа чувство.

 

Како сум ги пицнала и стокмила CV-то и мотивациононо писмо, мислам дека у СТО би ме примиле или у некоја друга важна организација или претпријатие. Е уште и овде да не ме примат, ќе ги пукам со калашников се шегувам.

Една битна работа што ја научив од еден малку(повеќе) чукнат професор, е да пребаруваш и истражуваш значење збор по збор, по малку опсесивно деталистички, ама чудесни работи се истражуваат и дознаваат.

И така, не била залудна саботата потрошена на вакви работи, не жалам ни момент што не се впуштив во безделничење и онаа познатата Saturday night fiver. Џони братче, убаво ти е кога шизиш, ама кој те врти денес бре, не те шишам...(кога ќе ми текне дека го викав ко мала Џонтра Волта и денес се газам од смеење, цццц )

http://www.youtube.com/watch?v=Fa9n7GirhsI
:смајлиштоиграсопрстите:

 

Моментот кога на бившата симпатија и пишувате под изговор дека барате некоја адреса...хм...
A во продолжение разговорт функционира најнормално,па тој започнува муабети како си како факс итн итн...а година дена не сме размениле ни збор...
Возбуда ...искрено мило ми е. Се надевам во иднина нема да го изгубам контактот со него иако го гледам само како другар. Драг ми е Некој мораше да го направи првиот чекор - тоа бев јас. И не се каам

 

Цел куп решени задачи и формулари, само бројки ми се плеткаат пред очи. Сакам кога на време или пред време си ги завршувам обврските, ептен си се мавам у груди тогаш.

Мислам дека вакво немање желба за социјализација одамна не ме стрефила. Многу досадни и преповторени муабети и тапкање во место. Им се чудам на луѓево што за се другиот им е виновен, како може да си дозволи некој тоа да му биде утеха во животот. Ама ајде, на некого фала Богу не вреди да му се зборува.

Саботниот десерт е направен, собата средена. Вечерва имам пишуванки за довршување, утре да си го средиме дворчето и малку да си го организирам планот за учење. И да ви кажам, сите да си купите по некое цвеќенце. Претходната недела си купив три хризантеми од Бит пазар, живо џабе се помалите. СИ ги посадив и сега одлично ми го красат прозорот. Плус во есенски бои се, што уште да посакаш. Ептен се радувам на убави цвеќиња, кои едноставно прават една толку топла и домаќинска атмосфера. Планирам да си направам една мини градина со зачински растенија и ептен померачки да ми биде.
Ако немате вистинска, еве по една виртуелна хризантемица

 

Ден за ден си минува, а зад себе оставам само бледи стапалки. Од секогаш сум сакала да направам нешто важно, нешто големо, нешто што ќе направи блиските да се гордеат со мене. Сакам да успеев, секој пат кога татко ми ќе ја испружи раката да рече ''тоа е моето девојче'', мајка ми барем еднаш да заплаче од среќа за мене, дечко ми барем еднаш гордо да каже ''таа е само моја ''... Многу се трудев, постигнав многу повеќе од другите околу мене, но никој не стана горд што ме има,никој. Тие имаа превисоки цели, а јас бев и останав само обична девојка со милион и една маана. Сега слушам и дека ги разочарувам...
Простете ми, макар и само на збор, што неможам против сите свои маани, што сеуште, иако се потивко го изразувам своето мислење, што не сум она што сте мислеле дека сум, што не сум ви била достојна. Упорно се стремам кон тоа, и јас сакам да отидам некаде, да започнам нов живот без вас, сама, така нема да имам никој и од никого нема да очекувам ни љубов ни поддршка, ниту ќе има кого да разочарам.

"И на крајот на краиштата ништо не е важно, со кого спиеш, до кого се будиш, со кого излегуваш, за кого се дотеруваш, со кого се држиш за рака, пред кого глумиш, кого заведуваш…
Важно е на кого помислуваш кога ке видиш до себе празно место… кој требаше да биде тука,а не е….
Не со кој те гледаат другите,туку со кој се гледаш ти… "

 

Една момичка запознав летово. Поголема е од животов што и е даден на земјава. Од оние луѓе, три живота да им дадеш малку е да изживеат се што можат. Викам се што можат, а не само помислат, оти вакви луѓе не оставаат за еден ден некогаш, нема можеби, туку секој ден трагаат и земаат што им е на мисла тоа им е на дланка. Не е до пари работа, пари се наоѓаат, ама муда нема секој. Макар муда е резервирано за машки род, се додава и на женско.

Сега, ова со фејсбук. Ја гледам мајка и на девојкава и љубоморам на нивната врска, како после секоја авантура става слики и пише мајка и, горда сум беби грл, браво, супер, тоа е мојата ќерка, иди ќерко моја, можеш ти ќерко повеќе. Сакам да ме посвои женавва. Јас на лудорија, од мајка ми добивам, ти нормална ли си ма? Немој да си се осмелила тоа, ние да те мислиме, тоа е страшно, може ќе умреш, себично да продолжиш со идејата оти нели што со нас ако ти умреш во мисадвентура. Во оловни пранги.

Вчера видов јато од врапци, измеѓу нив гугутка. Очигледно ја прифатиле една од нив, некој ауткаст на природата. Епа и јас се чувствувам како таа гугутка, си го барам јатото врапци да ме прифати мене како една од нив, оти другите гугутки ме колваат и гонат од нивното јато.

 

Знаеш дека ти е најдобра другарка кога неподготвено добиваш и одиш кај неа по влошки.

 

прв пат бев на 3D кино...па интересно, освен што малку главата ме боли...па, и Вулверин не бил лош, освен што малку филмот и физиката од реалноста не се сложуваат
уф...оваа недела писмена математика...ајде држете ми среќа, морам да добијам 5ка

 

Живеам во период кога полжавот е побрз од мојот супербрз интернет.
:geek:

 

Колку ли се храбри машките кога се "потпивнати" тоа чудо некое.Кога се пијани значи можат да ти кажат се па дури и да ти признаат дека те "сакаат''.А утредента се прават божем не помтат ништо не знаат што правеле и тн.Навистина се чудни понекогаш.

 

Го знаете она чувство кога се разочарувате од некоја особа која премногу ви значи?
Исто како нож во грб некој да ви закачил. Исто ко некој да ви го отсекол малото прсте.
Еее мислев не може душа да боли, ама најмногу болело кога некој ќе ви ја изваде душата.

Се разочарувам, премногу се разочарувам, а најмногу од самата себе....
Сама сум виновна што на човек секогаш му простувам, заборавам што ми направил, наивна сум.

Ова ми е најголемата маана која и тоа како треба да ја искоренам. Зошто да им простувам кога ми згрешиле?? Ама знаете како ќе легнам, ќе се превртувам во кревет, ќе заспијам некако и другиот ден како нова личност сум. Заборавам се што ми се случило претходниот ден, особено лошото.

Се ќе помине знам, но не треба да заборавам. Моја вина, како и секогаш.

 

Што слатко се изнасмеав со `Купохоличарката и бебето`.
Оваа Беки,царица е,жими се .

Од пуст купохолизам купи клише количка на нероденото бебе,за д аможе кесите да ги стави во неа.

 

Но тогаш се најискрени така да пак ви е од корист