[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сдк едвај чекам да помине ова сончевово време и да си дојде ПРАВА есен. Ама стварно ми е преку глава. Сакам дождови !!! Сакам да си го осетам моето омилено време во полн ЕК !!! А не вака, само суви листови а сонцето од летоска. Сабајле зимо пладне лето. У к*рац! А таман зимски си се распуштив со јадење и почнав да си качувам по некое килце

 

Ептен сум среќна!!!
Дојде на свет мојата нова внука Повелете ќе има за сите

 

Ќе ви откријам една тајна
Не знам дали некаде погрешиле мајка ми и татко ми кога ме создале..
Ама јас од дете не се плашев ни од куче ни од маче и други поголеми животни.
Ни од црната темнинца- мрак кога како деца игравме жмурки...
Секогаш се криев на најтемните места без страв.
Дури еднаш и во една дупка пропаднав и се дерев од таму по друштвото да ме слушнат да ме извадат.
Секогаш ги заштитував моите другарки ако некој кажеше лошо за нив или недај боже рака да дигнеше...
Сите се бранеа ќе видиш кога ќе му кажам на Озбилна. Не за друго, јас си бев така напредно прво дете во фамилијата, ем висока ем широка Па една баба стискај друга баба стискај резултат тоа..
Јас дете, не сум знаела да кажам не.Не ги тепав лошите децата, ама онака добра закана ќе им дадев дека повеќе нема да стапнат во нашата улица.
Па така едно време ќе се смиреа и заедно ќе игравме до наредната војна
Е сега што ми беше муабетов... А, тајната де.
Од мала се плашам од глувци- глушец... Си дојдов утрово на работа и гледам таму доле во салонот ме чека една странка маж, па да не чека човекот го поканив горе.
Седнувам на столчево и од под маса ми прискока еден така голем глушец, што да ви кажам .
Абе срцев удар ќе добиев и сама не знам како се качив на столчето со теснава сукња.
Сигурно човеков го имам онака добро насликано, брука
Тој сиротиот дур сфати што е работата,сигурно си рече во себе на оваа нешто и фали во главата.
Ама онака добро прискока од столчето Не се плаши глушец влегол му велам јас Храбра јбг.
Па што ќе кажеш од кревет на работа и стрес..
Седни ќе нарачам кафе да ни донесат да се вратиме во живот му велам јас.
Еве си седам со нозеве дигнати и чекам мм да дојде тој нека си го има на душа,
или мене ќе ме има на душа . Па уште ми вели... толкава жена од толку мало да се плаши
А море, слонот е поголем од мене па и тој од нив се плаши...
Не бе, не е вака за работење со нозеве дигнати нагоре...

 

Спојлер

Многу се пронајдов во твоето мислење, затоа што ми се случи слична промена пред неколку години. Почнав да се менувам, прво со страв и недоверба кон самата себе. Почнав да се преиспитувам дали ја губам силата (нормално дека ја губам, кога Ѓоко Таневски ја има силата ), дали ќе останам доволно храбра и издржлива на притисоци, итн. Првенствено ме фати страв дека со промената станувам некако „помека“, почовечна, а тоа е вообичаено улица со две насоки, можеш да се усреќиш и смириш или да станеш чергиче за бришење нозе пред врата.
Всушност, промената е најдоброто нешто што ми се случило. Почнав да го избирам времето и местото за МОИТЕ битки. Не за се` и сешто, не за сите, туку за себе и оние кои ми значат. И простив, заборавив, избришав и поминав низ некои работи.
Сфатив дека за да го смениш светот, прво треба да се смениш себе и својот свет. Па после големата слика, ако остане време за неа. Ако не, ништо страшно.
Порано сфаќав премногу трагично, а денес умешно го мешам со доза комедија. Веројатно секој треба да си пронајде сопствен механизам за преживување во ваков будалест свет.
И слободно можам да кажам дека сега сум посреќна од кога и да било. И ти го посакувам истото и тебе, затоа што заслужуваш.
Не се троши времето за секого и за сешто. Тука сум за некого и за НЕШТО.
***
Дојдов да кажам нешто сосема друго. Многу мразам да губам време на куртоазни муабети и дружби.
Тука вбројувам во прв ред роднини, кои „мора да ги видиш“ (поканиш или да им отидеш на гости), само затоа што „така е редот“, „културно е“, „твоја крв се“, итн.

Точно знам дека ќе им биде мачно за доаѓање, колку што мене ќе ми е досадно со нив, во тие 2-3 часа.
Ама баш од чиста куртоазија. Не сфаќам, кога не оди и немаме заеднички интереси и муабети, не се криј зад параванот роднини, лицемерно е.

За среќа, уште кратко ќе трае оваа диктатура на мајка ми, на која вродената култура и правењето чест и` се најдраго хоби.
Мене не ми се, признавам. Со промената сфатив дека треба да престанам да го правам тоа.
Да ги исечам луѓето кои не ми значат ништо.

 

Вчера бев на гости кај снаами.
Кога отидов бев преполовена,имав страшни болки во желудникот кој ми е на нервна база.
Но кога отидов кај неа некако се се промени,си се подновиле,троседи,фотељи,ноќни ламби...како се да беше поинаку,се чуствуваше некој мир,хармонија домот полн со љубов.
Толку се израдував,толку ми беше мило,што целата таа негативна енергија што беше во мене за миг исчезна,а болките во желудникот како да ѓи снема,исчезнаа.
Кога се вратив на работа бев пак онаа старата ричи.ааааа насмеана,позитивна тадури кафе пиев,а болка нема....
Еве денес сум супер како препородена се чуствувам.
Мислам дека оздравев со самата помисла дека е убаво да гледаш среќни луѓе и да се радуваш на нивната среќа.

 

Скромна сум, ама денес нешто многу продуктивно се чувствувам, се надевам дека ќе ми потрае до крајот на работното време

 

Вечер сум на вежбање. Има да се научам да го правам тоа со карлицата и точка. Си се спремам за идниот пораѓај кој ќе биде во сеуште неопределена иднина .

Блескам кога ќе ја ставам мојата дланка на вратот на мојата љубов. Така безбедно си се чувствувам - неранливо. А пак кога ќе ја бутнам раката во неговите боксерки е сосема друга песна. Одеднаш се случуваат чудата. Се препотувам, врескам, дивеам.

... И момчето мое си сонувало змии. Разликата е што неговите биле долги а тенки и што личноста во сонот му потенцирала дека доколку одат по одреден пат нема да се соочат со змии, а ете баш таму ги имало. И јас сум била во сонот . Иако со некои личности си километри разделен тие знаат да најдат начин и повод да те мразат и да ти посакаат неубавини.

Крвта е течност која не спојува со некои персони. Понекогаш истите тие ни приготвуваат големи падови. И истите тие знаат намерно да не истуркаат кон бездната, кон несигурноста и себеповредувањето. Пет илјади пати ги имам поминувано истите случки низ главата, истите прашања - пример: како може личност која ти е блиска крв да сака тоа да ни го направи?! Нели и двете се задоени од исто млеко?
А одговорот го нема. ОК разбирам дека откако ќе создадеш ново семејство најпрво нешто е да мислиш за неговата среќа и удобност. Но Несмее да се прават некои нешта по секоја цена.


Убаво сонце! Планирам додека моето малечко има 10 години да живееме во некое место кое излегува на океан. За да се научиме да сурфаме и да го направам врвен спортист. Чикаго ќе почека.

Го гледав тој дечкото кој сега победи на формула. Е тој честопати бил исвиркуван по победите. Но што е убавината, што тој знае колку вреди и што тој откако ќе победи се радува искрено како мало дете. Што на неговото лице ги има тие прекрасни солзи радосници кои не знаат да лажат.

 

Нека е жива и здрава голема нека расте

 

хахахах истото си го мислам и јас , еееј замисли дождче есенско, си седиш дома си уживаш со некое филмче или па си седиш некаде на чајче мф мф Позз

 

Оттука, џабе не е речено, кој се радува на туѓата среќа, се радува на сопствената
Бре ама се развежбав сабајлечки на лево круг и низ врата

 

СДК ... толку многу, ама не знам ни јас од кај да почнам. Преполн ми е дискот со преубави моменти, информации, слики од рајот, на Земјата де , ... ама за жал крајот се наближува. Научив дека, секој добива шанса во животот да го истражува светот, да го осети и искуси она што немал можност ... Сфатив дека таа шанса кога ќе дојде треба да се искористи максимално.
Заклучок донесов, од сега па натаму ... ќе се посветам на тоа ...
Ќе шетам што е можно почесто ... ќе искористам максимално се што ќе ми се понуди. И, секоја замисла и идеја ќе се трудам да ја реализирам. Една веќе е на пат ... Само здравје Боже, се да биде како треба.

Ми фалите феминки

 

Ете! Собрав храброст.
Правилно ли постапив? Срцето ми кажува ДА...
Ќе биде се во ред. Се' со тек на време
Што нè држи во живот? – надежта! Најсилното оружје кое го имаме.

 

Среќна сум..

 

Толку одамна немам пишано...немав што да кажам, се досега...се ишишав кратко, ептен кратко, машко кратко и многу ама многу ми е ќеф.Се осеќам кило полесна и некако освежено, младо и разиграно.
Сега се мислам што порано не ја скратив, а ми било одамна желба.
Добив по некој комлимент и сега се осеќам како селебрити
И тоа, инаку арна сум, дома, на факс, по некое кафе, некое излегување, полагање, цртање и неспиење, едно па исто.

Вие како сте, арни?
Останете ми поздравени.

 

http://tocka.com.mk/1/108780/prijedorsk ... ot-i-molci


Како вие би ја протумачиле?

 

А боже што правам јас, дај ми сила да издржам, да не потклекнам

 

Во последно време само некои глупости ми доаѓаат на памет, од сите страни сум притисната,како да сум напикана во конзерва се осеќам во сопствениот дом. Знаете она,доаѓате дома и не можете да се истуширате на раат или да исушите коса како што треба,јадење или учење дома ми е невозможна мисија и така ќе биде уште некое време. Таман да спобудалам скорз. И само бегам одам кај баба ми и дедо ми и ооп гостите се преселиле баш тогаш таму,значи дома ќе сум била раат,ама ете баксуз невиден сум!

Чуствувам огромна потреба да имам месец дена слободни. Сакам да си легнувам во 10 и да се будам пред 8,да јадам и пијам кафе сама, да читам списание сама,да се бањам колку и кога сакам ,да си исчистам дома како што јас сакам,без да оди некој и да ми фрла мои лични предмети што ги смета за непотребни.
Сакам еден месец да сум раат од факултетот,да немам предавања,вежби,стресови и колоквиуми над глава.

Да можам ако ми се весели да се веселам,ако ми се плаче да плачам.

Да одам некаде да шетам, да запознавам нови луѓе,да си ја сменам фризурата и да му зададам психички одмор и физички замор на телово.

Не знам каде ми отиде мотивацијата,еланот,истрајноста, немам воопшто дисциплина. Само се тегнам,се лигавам и се жалам.

 

Одам во маркет и си купувам Бекутан пудра во прав, Бекутан маслено средство за капење, павловиќева маст, масло за тело Јонсон, млеко за тело Baby love, влажни марамчиња, млеко, банани, мелена плазма, Несквик, и од овој корнфлексот Чокомакс со 8 витамини. Како за чудо да ти сретнам учителката од основно што ја немам видено од 4 одд. кога завршив и она чека ред одма после мене на каса.
Ме гледа и ми вика како си сто години не сум те видела студираш тука така, како ти иде ова она, погледнува кон моиве продукти на касата и вика ооо немој да речеш дека имаш и бебенце Јас таква целата попарена во фацата и велам, не бе за мене е ова Зини земјо прогутај ме, еве не знам..

 

СДК дека е многу грдо чуството кога заради професијата, службата и работата што ја имаш, односно заради своите претпоствени кои ја диктираат твојата работа, ќе ставиш во твојот зачаран "бизнис " круг, блиски луѓе, кои не од тебе лично, не приватно, ами службено баш од тој СИСТЕМ на работа, ќе ги ставиш во небрано. Ќе ги ставиш во шах- мат ситуација, и за да не те посрамат они тебе и да не те зезнат, ја тераат работата до крај и излегува како да си играм јас со нив..........
УФ колку е непријатно, не убаво.И да се објасниш, ќе те сфатат дека е тоа така, но непријатноста и фактите остануваат, нажалост
Да си се иселам од кожава за кратко ако може?

 

Што велите за ваква скриена камера Страшно

http://www.motika.com.mk/index.php?...d=44827:2013-10-24-10-45-37&catid=1&Itemid=13