[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Орелски крилја јас да си метнех
и утре од сабајле правец гимназија да летнех
на училиште јас да си идам
да видам црна книга,оценки да видам
:geek:

 

Денес цел ден се преместувам само од кревет на кревет, добив и со страшни болки бев. Татко ми најфин на свет за да ме развесели го зел списокот што си го кројам за што да си купам од козметика,отишол ми накупил се и ми донесе пред малку. Ми донел и трилече и боза од Апче и сега не знам на што попрво да се радувам.

 

Како сум се разочарала од човечкиот род денес.Брзајќи да му однесам храна на билдерецов мој во болница , се треснав од земја и паднав, и тоа паднав баш онака убаво и пред толпа народ ....едвај ја истресив прашината од мене, а коленото во страшни болки ...и никој не стана да ми помогне да праша дали сум во ред, битно е кафето да се пие и трачевите да се до-филоваат.

Ебати марфи , не беше ова наша недела.

 

Прекрасна недела !!!!!
Многу сум си среќна. Од сабајле со другарки се изнашетав, после со мерак си ги завршив обврските за утре и сега фемина е на ред
Еј дај боже и утре да бидам вака расположена за работа и дружење, па после и цела недела да ми тргне .
Амин

 

Прекрасно поминат викенд, со многу драги луѓе... Ни сама не бев свесна колку ми требал еден ваков динамичен, разигран, сончев и исполнет викенд... Добро ќе беше ако можеше да потрае, но...
Сепак, ги наполнив батериите за работната недела која ми претстои...

 

Марфи ова ти беше многу низок удар. Ноември знае како да почне, типично.
Одам јас да си ги удавам чувствата во алкохол. Барем тие што останаа.

 

Недела..меланхоличен ден.
До денот е,или почнувам да станувам депресивна за стално?

 

Овој е бре тој Марфи што го спомнувате сите?
http://www.crnobelo.com/zabava/fakti-i- ... di-sekogas

Можеби е глупаво што прашувам ама еве не знам...

 

Тамо дневникот црвено темнеит,
пенкало кецој во него редит.
Тамо професорите-природна сила,
Сатаната ги растурила.
Зелена табла гледаш белеит,
Кинески филм без превод се снимит.
Стол погледнеш или клупа,
срцето в гради силно ти лупа.

Тамо по сабајле јас да спијам,
не можам на раат да се опијам.

Спојлер

 

Стари Македонски евергрини и топло какао ја одбележуваат ова неделна ладна вечер.
Премрзнати нозе, луда коса во плетенки , наелектризирана максимално и мирис на ванила.
Останувам во домашна атмносфера, и ако се кандисам да научам за утрешниот тест ке нема како мене.
Ми мафка едно тортиче од кујна , и јас му враќам со бакнеж ама не каснувам. Ке видиме до кога со инаетот. 6 кила не се малку. Се разочарав вчера, но не попуштам, ке ослабам. Ветувам.
Имајте убава недела , со среќа на сите тестови, испити, колоквиуми, знам дека на сите ни е потребна.
Имајте убава вечер.
http://www.youtube.com/watch?v=LqWenJrKaq4

 

Oбожавам кога цело вц мириса од мојата купка со ванила после долго бањање...
Истото обожавање продолжува во дневна каде се мачкам со лосион за тело и воедно целото наше куќиче замирисува на мене - на цитрус.
И денеска така целата нежна, овошна и мека си мирисам, си учам...и си иде дечко ми со лосос и кромид во ќеса...
Погодете за пола час како мирисаше цела куќа.

 

Тој е тој што сечиј живот за*бува

 

Му мафнав да ме забележи,да не го испуштам.Недела е не се толку чести автобусите.Седнав на првото седиште кое не беше покрај прозорецот,човекот до мене замислено ги следеше сликите кои заминуваа со движењето на автобусот.Секоја стара беше заменета со нова.Две седишта подолу еден човек раскажувваше дека должникот ќе го чека горе,таму горе ,некогаш,неговите зборови ми го заматуваа умот,ми ги одвлекуваа мислите од сонот кој ми пулсираше помеѓу слепоочниците,така реален ,така посакуван,20 минути сон,паралелен со овој ралниот,во кој седам во полупразен автобус,минувајќи низ улиците на овој град.Таму некаде седам во градина со кали и бели рози,го пијам првото утринско кафе со него,човекот на мојот живот,пред да се слееме низ улиците на тој замислен град,секој со своите обврски,потоа копнеејќи по ноќта.Таму некаде тонам во неговите очи,се замислувам себе се седната во некој автобус кој кружи низ некој град.Градот во кој ми е срцето.
Соништата ми се заробени во круг.

 

СДК знаењето е сила знаењето е моќ
Цело време си повторував прееска за мотивација додека учев луѓе ДРИМ почна да учи некое магаре ќе умре дефинитивно
Се чуствувам прекрасно ми се врати желбата за учење
Периодов ми беше демотивирачки Ама ноември ми донесе мотивација се надевам и остатокот од месецот ќе ми биде ваков
Инаку не сонувам нели не не сонувам какво сонување реалност е се враќа позитивната ДРИМ која остана некаде во месец април/мај
************
Времево го обожавам
Преубаво права есен конечно,што беше тоа у Октомври мислиш пролет е
Уште од сега си фантазирам кога ќе падне снег како ќе биде убаво за шетање ова она.
Ќе си фантазирам тоа ми преостанува
Сакам нешто ново поразлично ама уште да знаев што сакам

 

Си имам замислено совршен дечко за мене. Мислам, како да изгледа.
Најдов. Ги поседува карактеристиките кои ги барав.
Но, во тој критериум заборавив да ставам љубов и внимание.
Баш поради тоа се разочарав. Џабе му се физичките карактеристики, се‘ падна во вода.
Остана едно ‘здраво‘ на тие околу мене, а не на мене.
Барем да се јавеше, збогум да ми кажеше.
Не, не го сакам. Само, ми фали физички, ете.

Го сакам оној кој нема ниедна од карактеристиките кои ги барам, а сепак толку совршен во моите очи.

Убаво е кога гледам насмеани, среќни, заљубени лица, мило ми е поради нив.
А јас, како есента.
Нерасположена.

http://www.youtube.com/watch?v=HPzstcViqOM

 

Еве,незнам веќе ништо.
Ова ми е лекција за другпат!


I still love you,babe..

 

Цел ден дремат пред компјутер, а ги мрзи да побараат каде се пример „ш“ или „ч“ на тастатурата.

 

неможам да ги разберам негативциве,ај што се за животот нивни туку и во другите живори се мешаат

 

...од кога знам за себе не се жалам за тоа дали имам или немам без разлика дали е материјално или емоционално.. Одсекогаш сум ги тешела другите околу мене, немој да се нервираш,губиш време,ке најдиме решение... Сфатив дека сум правела огромна грешка..

Не сакам да ги гледам саканите луѓе тажни, но никој од нив никогаш не се запрашал дали мене ме мачи нешто, дали ми фали нешто...Ми фалат многу работи,љубов која од ден на ден се повеќе избледнува, хармонија, сонце, насмевски од блиските, од него... Факт е дека небо и земја да споиш, не те сакаат онаков каков што си, сите сакаат лажни насмевки,избледени шеги...Не сум се родила дефинитивно за во ова време.. Живот, колку да се рече. Да се протера,така било пишано... Не е живот...
http://www.youtube.com/watch?v=gHNMem6uoUY

 

Се тресам.
По милионити пат во животот се тресам од него.
Од ѓубрето звано татко.

И сум лута на самата себеси оти се тресам.

Оти нели иронијата на животот е таа, Марфи е тој, да мораш да го сретнеш кога најмалку треба и кога најмалку сакаш. Одам фино-лепо накај дома, затоа што викендот ми беше срање, и животот ми е куп срање што на моменти посакувам да одам да правам куќи од кравјини лепешки во Зимбабве, и ме застанува човекот.

Нели сум била во Германија. Така мислел. Да бе, се преселив јас таму. Навреден смртно, како тоа не сум го побарала откако сум се вратила. Очигледно чекал и поклонче. Извини ми татко, прости ми што не те произнесувам во живите во животов ми мој.

И се дрзна, се дрзна ѓубрето, се дрзна човекот кој ми го упропасти детството, кој ми ги кине нервите, кој ме доведе до дното на бездната, човекот кој ниеднаш не ме прашал дали имам да јадам, што да облечам, кој не прашал ниеднаш како мене скроз трет човек ме школува и ме порасна, се дрзна да ми рече - не ме барај веќе во животот, не ме застанувај на улица, јас не постојам за тебе. Се дрзна луѓе еј, да бев сама, се кладев дека и ќотекот ќе го изедев, жими мене.

Сега седам и се тресам, и не знам од кај да почнам. Не знам на кого да кажам, на кого попрво, не знам дали треба да земам и да ги разбудам домашните и да им кажам. Оти уште ова ми требаше. Ми е криво, што јас не дојдов да му го кажам тоа во животчето негово плитко, туку тој мене, еј, тој на мене ми вика не ме барај веќе... Како некогаш да сум го побарала.

Се молам на Господ да ми се мавне за асално, фор гуд, се молам да не почне да прави проблеми дома, оти како што ми мириса.... Си најде нова жртва во неговиот беден ум - јас.