[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Непроценливо е чувството кога после напорниот ден и милион лоши работи кои ти се случиле, да имаш некој до тебе да те гушне и да ти каже : Те сакам даде

 

Правиме муабет со татко ми за некои прекари што ги имаат неговите другари.
Јас: Лун? Што е тоа Лун?
- Lun kralj ponoći. Тоа е лик од стрип.
И јас (наместо да речам: Не сум многу по стриповите) лупам лапсуз како од пушка и мртва сериозна му викам: Не сум многу по стриптизите.

Ох леле...

 

Знам дека ретко ќе сретнам некој овде што го сака понеделникот, но сепак уживајте во утрешниот ден. Имајте убава и успешна недела И не заборавајте да се смеете

 

Утре понеделник м? Bring it on!

Почнаа да ми редат колоквиуми, и си мислам абе ова ми е последна година, за понатаму којзнае како ќе биде. Мачката на пример не ми дава да учам, знае кои предмети не ги сакам и на тие книги ми лежи. Или си игра со моливите и боиците и ми ги турка под биро. Да се пофалам дека ги исцедив ЈСП. Бетер сум од пензионери, во петокот само сменив 6 автобуси и око не ми трепна. Нема да се тепам во двојка, фино културно со два автобуса ќе си отидам до факултето.

Не ми се пишува, воопшто не ми се пишува. Ниту имам да кажам нешто, ниту потреба само зборови да редам. Во петокот си поминав прекрасно на концертот на Џамбазов, одамна не сум била на концерт кој зрачи со толку енергија. Наредниот ден случајно го фатив интервјуто што го имаше со Јанко, и повеќе беше како кафе муабет, со куп анегдоти за Петре Прличко и онаа класична југоносталгија. Убаво, баш топло.

Мозокот си го исправ со бендов, по 150 пати ги слушам и воопшто не ми се досадни. Треба да ја частам другарка ми што ми ги откри.
http://www.youtube.com/watch?v=kgn8Eoh9 ... vMA4wAgeMw

 

Тажно е ...

кога некои личности коишто ги познаваш, стануваат особи коишто си ги познавал...
Кога поминуваш покрај некого... како тој никогаш да не бил дел од твојот живот.. и знаеш дека некогаш со него си поминувал саати зборувајќи, а сега неможеш ни да го погледнеш...

Не разбирам како... можеш да се смееш цел ден, а да заспиваш со солзи во очите...
Како сликите никогаш не се менуваат, а луѓето во нив, ДА.
Како можеме да сакаме толку невино, и како тоа може да се претвори во мразење толку брзо..
Како најдобриот пријател може да биде и твој најголем непријател и како твојот најголем непријател да биде твој најдобар пријател...
Како ЗАСЕКОГАШ се претвора во само неколку кратки месеци, за кои се би дал да се вратат...
Како можеме да пуштиме некого, за кого некогаш сме рекле дека неможеме да живееме без него..
Како луѓето кои посакувале да го поминат целиот живот со тебе, сега мислат дека и неколку минути се доволни...
Како мирисот на личноста која што сме ја сакале останал , иако веќе таа особа не е повеќе со нас...

Како луѓето можат да ве избришат од својот живот само затоа што тоа е поедноставно отколку да се обидат да ги поправат работите...

 

Денес денот не ми беше за пофалба ич ...
Ги знаете оние денови кога ПМС + стрес = беснило . Незнам што е работа, дали стареам, ама младо сум бе , хормоните до толку да ме шекнуваат, џабе витаминче, ова, она не помага. А случајно да не имате нешто за пеглање ? Уфф како ме релаксира пеглањето во ваквите луди моменти немате поима. А јас како за инат се сум си завршила на време, абе домачица права сум. Пред два дена завршивме со генералката дома како да не знам дека во ваквите денови ми треба пегла и само пегла . Ми доага да ги откачам завесите и пак онака релаксирачки да си подзапеглам до 5, 6 наутро, ниеден витамин не ме средува како пеглањето. Може некој диазепам ќе ме среде , додуша уште немам такво чудо пробано, ама јас како цел живот само со витамини се смирувам најверојатно ќе спијам од него 24 часа, ај убаво ми е и вака ....

Денес како што имав куп нервози, главата не знаев кај ми е, ми доагаше да врескам од нервоза, си поплачав малце и така рашмркана слушам звончето ми звони, си мислев дедо ми е, оно гостинка. Добро бе да се немало осет, нешто што многу мразам е ненајавени гости и тоа во недела. Ден за одмор, за семејството, ајде кога решиле да доагаат барем нека кренат слушалка. Да се немало култура!

Незнам дали само јас сум поборник против овие надуваните чуда, ама кај мене во градот секоја втора е со силикон на уста, мислам од километар се познава, надувани, отечени, мислиш од оса се укасани. Па капак на се малце и бил силиконот па и однадвор пак ја оцртале. Ех толку внимание да се посветуваше на она што ни е во главите а не физички ќе беше многу подобро. Јас разбирам од здравствени причини, нешто што се мора, ама ова стана наден па расчеп веќе. Жално е колку ние луѓето станавме изопачени. Ја загубивме вредноста и смислата баш поради ваквите сра*а. Никогаш не ми биле убави оние извештачени изцибрени цури или оние "фраерчиња" што мислат ако секое влакненце го исчепкале од нив се многу привлечни. Џабе е човек кога отвори уста ти доага сместа у места магла да фанеш. Познавам многу девојки за кои некои велат се дебели, и девојки за кои велат се слаби, и демек не се совршени, ама јас секогаш ја гледам душата на човекот, напротив една девојка колку и да е слаба или дебела кога ќе ја видиш душата и милата насмевка, искрената, секогаш ми е најубава и најмила. Има и такви кои навистина ги гледаш убави, средени, со совршени црти, ама штом отвори усте се пропага во вода .

И што сакаше да каже писателот ? Не ми замерувајте јас никогаш не мрчам ама не е до мене, така ме тера, ехх што ти значи хормони, абе младост- лудост ...

 

Дали на некој му текнува за сликовницата Росица? , на времето беше хит за малите дечиња

Гледам и HI5 , кој користи HI5 во денешно време , какви глупости имам таму оставено , после толку години гледам , текнува на старите времиња кога беше хит како фацебук , немаше молење за лајкови , имаше повеќе ај пиши ми на профилна или влези во групава да се тепаме против грчките групи .... и таму саати и саати се пцуеме со грците и тоа е , па после Messenger , рандом особа ќе земе и ќе ги адне сите 100 души од кај него во група и сите спамуваат , па спам уште и уште се додека не дојде 12 саат и сите на школо утре

Изумреа овие програми , имаат некакви добри и интересни спомени и белези оставено зад себе , исто како што еден ден Фацебук или некоја друга група ќе изумрат а некој друг , трет програм ќе се појави и така натака ќе се повторува циклусот. Едиствената разлика помеѓу тие изумрените и денешните програми се тоа што денешните хит страници и програми стварат невероватна завист , скоро секој ден ќе се појави некој ај лајкни ми ова , она , за награда, не ми пречат , баш интересно ми е да ги мачам , оти ќе направат све за лајк , па малце забава и јас да имам. Тоа е , можеби викаат младината е расипана , и ние бевме донекаде расипани за нашите мајки и татковци, па и идните деца ќе бидат за нашите деца расипани , и така се додека не се дојде точка каде што светот ќе биде еден вид сексуално-расипана околина каде што сите ќе се мразат ,искористуваат и уништуваат меѓусебе. Али не се секирајте , такво нешто ако се случува ќе биде за илјада години и повеќе , се додека барем секој втор човек во градов и планетава е добар во душа нема такво сценарио да се случи.

Иначе убава ноќ ,тешки филозовии наместо да си легнеме , колоквиумите се ближат , ќе ги положам , дали утре ,дали идниот семестар , крајот се знае како и на секој филм , happy end .

Се знае , основно , средно и факс се положуваат , колку и да си тапа и да не учиш ќе положиш , можеби малце потешко ама се знае крајот. Дали со родителите да ургираат за подобри оцени или врски , пари или хардкор учење .

Вистинското доаѓа после факултет , кога си сам на себе препуштен , да си најдеш фамилија и работа и да успееш во животот .

Ај ќе си легнам пред да почнам уште некоја филозофија . А да ми текна една песничка , сакам да ја испеам пред да ја заборавам .

Ноч дојде
Колоквиумот пројде

Утрото по утрински весник се знае
Куче на домашни не лае

Грујо гради
А Мујо пред жена му се вади

Каде и да се свртиш работа те чека
Нема брзање можеме полека

Цел ден
Се шлае македонскиот ген
Но што и да се случи ова ноќ
Никој неможе да ја сопре Македонската моќ

Македонија.


*Не ми замерајте за филозовиите и песничките , имав потреба некаде да се искажам

 

Солзите не значат дека губиш...
Добро ви утро на сите, имајте убав ден

 

And колоквиумска недела may begin

 

Напорен ќе биде денов...

Добро утро на сите!Ви посакувам ден исполнет со убави и безгрижни моменти,многу насмевки и емоции и уште повеќе бакнежи и прегратки со саканите!

На здравје!

 

..во зивотот , постојано копнееме за нешто, или пак со носталгија се сеќаваме на некои работи.
Јас овој период носталгично патам по другарувањето кое го имав , постојаното и постојано излегување со другарки , разговор , кафе солзи , смеа , радости .......
ПАтам по она почетно треперење во стомак , кога почнав врска во билдерецов.
Патам по седенките на тераса со мама и сестра ми.
Патам по Буба моја која веќе ја нема да ме гали да ми додева , да ме влече за нозе сакајќи да си игра, да лезе на сонце како најголем паразит.
Патам по саботниот ритуал кафе на Широк сокак.
Патам по секојдневното , тригодишно допишување со билдерецов и нашето другарување.
Станав премногу затворена , немајќи ги луѓето со кои другарував.Додека да стекнеш во нова средина нови познанства и тоа искрени е тешко .Тешко е како да сакаш да се икачиш ма Монблан а поим немаш од планинирење .
И на крај сета мој надез ја полевам во НЕГО

 

Убаво ми тргна денов,дај боже вака цела недела да биде

 

Многу грдо ми почна неделава. Ја урочив вчера јас изгледа.
Кај неможам ништо да научам, ме боли увото премногу и цела ноќ немам спиено, па телефонот се подрасипа нешто, па караници со мајка ми.
Леле леле, се на куп. Мераци !!
Си љубоморам помалце.

 

Сдк брат ми го сакам затоа што речиси секој збор му е на место...
А сестра ми затоа што ме вади од место :geek:
Ја сакаммм

 

И...конечно! Петка на тестот по географија! Нема веќе мачење со гео.

 

http://karmin.tocka.com.mk/56/109793/al ... ja-palermo

Ја препознав Анабел-а. Девојка со многу истенчен вкус, а има само 17 години. Браво за неа

 

Браво, anabel.a!

 

Биди среќна што не си го запознала.

 

СДК дека прекрасно е чуството кога си купуваш од парите кои си ги заработил сам.
Сега сум сигурна дека го направив правиот избор кога одлучив да се вклучам во компанијава и покрај тоа што некои беа скептици и ми викаа дека тешко ќе успеам сега сите ќе ве поканам за да ве почастам по нешто
Ви посакувам на сите да си бидете вака среќни и исполнети, и би ви предложила нешто: прифаќајте ризици, без ризик нема големи добивки.