[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се повеќе ми тежи главата.Мисли ме опседнаа и ми се чини ќе ми пукне ко балон.До кога вака...
Зошто нема правдина во светот?
Зошто лугето да ти завидуваат на маќите?
Зошто воопшто и мислат на мене ?
Зошто мислат дека мене ништо не ме повредува?
Не сум од камен,бре не сум...од крв и месо сум создадена.
Само по едно се разликуваме , јас вас не би ве повредила толку.Зошто ете знам колку боли.
А вие знаете ли што е болка?
Знаете ли дека јас се смеам и кога ме боли,а плачам кога поминува...

 

Шеткајќи така на нет налетав на видео, во кое што момци истражуваат колку девојките паѓаат на јаки автомобили...ферари беше во тој случај, а Лас Вегас местото, па си викам ОК Америка, девојки опуштени се е можно.Следам видеото, во еден момент наидуваат момче и девојка фатени за рака, фреаров иди да зборува со девојка му да се пушта, овај вика полека полека таа ми е девојка, а оваа негојава оваа ли е твоја кола, ахам да вика пушти тоа дечкото абе сама му се пикна во кола, овај кутричок влече дали влече немој не оди, но не кој го слуша си влезе и си влезе дамата, оти народов гледа наоколу оти дечкото го остава за е*ан круг со ферари, ич дилајла не ја боли...
Патем за таквите девојки имам еден посебен третман...

 

Колку сакам сега да си легнам под ќебе,со книга и чајче во рака.
Многу!
Времево некако депресивно ми е,на тоа ме тера.

Ама нема.Допрва хемија и биологија ќе учам.А домашно бе? А проекти?
Аааааман.

Главата незнам каде ми е.Со душа го чекам тој викенд!

 

СДК хорска пјевалка сум знаевте бе?
Веќе 2 години пеам.
И сега ми се врти у глава:
„Гаудеамус игитур, Гаудеамус игитур“
Хит на денот ми стана.
На Јутуб пуштена, сестра ми пее, јас пеам, звучнициве пеат... СИТЕ ПЕАТ!
И така кога сега сите пеат, цела песна на памет ја знам..
http://www.youtube.com/watch?v=aLUKfU2AOBY

 

Заљубена сум до уши у една дупла вага

 

Хаосот кој владее во општеството. Не зборувам за хаос кој настанал како резултат на секојдневното множење на различни видови и подвидови и неможноста истите да се категоризираат соодветно. Зборувам за хаосот кој настана заради неприфаќање на истите. Ограничени видици на уште поограничени луѓе. Таквите често не гледаат подалеку од сопствениот среден прст. Кому го покажуваш ти бе, себеси или на општеството ?! На вакво навидум реторско прашање, одговорот се крие во анегдота, барем за мене типичната "купи си огледало" .
Што значи да се биде нормален ? Кои се критериумите за ова нешто ??
Да се биде нормален е релативен поим. Нормалните се ендемичен вид во изумирање.

 

И после некој ќе ми рече оти немало ништо побрзо од светлината...да бе, како не, а мислењата во "Бел фустан на туѓа свадба"? ..Еднаш гледам, втора страна, утре 50 страни

 

сета жртва некогаш не вреди.

 

Човечки е да се згреши, да се покае и да се бара нова шанса, но е крајно нечовечки откако ќе забележиме дека личноста што ни згрешила се кае и бара шанса, ја згазиме во име на лошите работи. Баш заради ова некогаш не вреди да се каже извини, истото наместо да се сфати како знак на искрено каење, може да биде искористено за одмаздољубиви цели.

 

СДК мислам дека некој да дојде кога јадам има да се смее
на масата има
тегла ајвар
тегла мајонез
кутиче со маргарин
еднА паштета
хаха и од сето тоа по еднаш куснам и толку , помалце јадам од што ставам на масата после неможам само да раскнренам

 

Има многу неправда,насекаде каде што одиме,буквално насекаде околу нас.Мислам дека треба да најдеме добар начин да се справиме со тоа,кога имаме можност секако.
Да докажеме дека можеме,сме способни и да се избориме за она што нас ни припаѓа.Да не се откажеме и потклекнеме.

 

Единствено нешто добро денес беше што ич не чекав автобус. Толку имам да изјавам за сега.

 

Понекогаш можеби е подобро да поминете некое време сами,да го избистрите умот....да ја сфатите сопствената вредност...Животот е она што се случува додека сме зафатени со планирање...И...уморна сум од барање на господинот вистински...од сега оставам тој да ме бара мене..

 

СДК пукнав од учење... аман...

 

Нека заврши веќе колоквиумскава. аман

 

И таман си мислев дека полошо од ова не може да се чувствувам, сабајлево ме израдуваа со еден обичен телефонски повик. Ме повикаа на разговор за работа. Не дека повикот ветува нешто, ама навистина сум возбудена поради ова. Сепак ќе ми биде прво интервју поврзано со мојот факултет и струка. Пуштете ми ја сета среќа утре, оти веќе не се седи дома!

 

3 дена нема сонце, јас болна легнав, со температура, настинки, чаеви, лимони, апчиња, за мелнахолија и несположение да не ни почнувам.
А кога се џиткав дека да ми дадат виза или стипендија за некаде горе на северот, не е битно каде, Скандинавија или Канада, одма одам, и дека нема воопшто да ми смета што нема сонце. А сега тртки, се жалам и ништо не ми се прави, единствено зашто нема сонце.
Мајка ми ме зафркава, дека сум стварно ко растение, на моето зелено мозоче му треба сонце
А има ли некој на кој не му фали сонце во вакви есенски, врнежливи тмурни денови?
Чисто се сомневам.

A за љубов и емоционално стање, ич да не почнам да зборам, уста не ми се отвара...

П.С Каква песна, каков мастерпис, кај беше временската машина на ме истресе во 70тите или 80тите да се изнаслушам музика за целово ова постоење...
http://www.youtube.com/watch?v=3aGBXrJ6e34

 

Луѓе, зошто се маскирате, не е секој ден 1 април

 

Има толку многу осамени луѓе во светот...
...и болни ....
и гладни...
жедни
НЕ Е ФЕР ДА СЕ ЖАЛЕМЕ БИДЕЈКИ НЕМАМЕ АЈФОН ИЛИ НЕЗНАМ ШТО НЕ
ДА БИДЕМЕ ФЕР И БЛАГОДАРНИ ЗА СЕ ОНА ШТО ИМАМЕ...