[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Што се однесува до смс поракиве за оценките, мислам подобра идеја неможела да им текне.
Алал да им е.
Во склоп на проектов јас би предложила и полициски час, патрола да не прати до дома, и по можност ланци и катанци на секоја клупа поединечно , ќе ве молам !
Што ќе ни е слобода бе, ние сме само ученици.

 

незнам колку пати треба да ми се случи истото нешто за да престанам да му верувам на некого.

се прекорувам самата себе си што дозволувам да верувам и што дозволувам и обични работи да ги чуствувам како најголемото предавство.


тажен е светот без вистински другари.

 

Нема нешто поубаво од пријатни изненадувања...
Среќата е дупло поголема кога убавите моменти доаѓаат спонтано и неочекувано.
Имајте и вие убав ден и прекрасна недела!

 

Сет фајр ту да рејн...каде си мор Адел?

 

Кој високо лета ниско паѓа.
Раскинување врска на овие години тешко паѓа.Пубертет, измешани чуства, прва љубов , први поголеми чекори бар во мојот случај..Како гром да ме удрил.
Буквално летав. Се гледаше и по расположението и по постовите , всушност по очите.Ми светкаа од среќа. Сите ме гледаа , се соочував со убави коментари , ми кажуваа прекрасна си, среќна си , вака да си останиш, премногу ни е мило за тебе ..нормално оние вистинските другарки.
Мене срцето ми беше полно. Со нетпрение ја чекав секоја нова вечер, секој телефонски повик од негова страна, дури и на школото подзаборавив малку, започнав да го гледам животот на друг начин , да не си ставам толку на срце школо и домашни проблеми бидејки надвор од тоа со него имав еден друг свет, друга реалност. Поминував среќни моменти, есенските ладни денови не ни пречеја да излезиме барем на еден саат , да се гушкаме и заедно да шетаме по есенските лисја , да ги пееме нашите песни , да го дишиме студениот есенски воздух, едноставно да уживаме.
Но всушност сфатив дека не е се така бело како што мислев.
Велат...Вистинската љубов пребродува се..
Измислени коментари не успеа да ги преброди..за жал. Доверба не стекна доволно , а немаше ама баш никаква причина. 24/7 на телефон, добиваше буквално извештај каде сум со кого.. и тоа не чини, знам.
Кога така мислиш така нека се заврши И.
Ти си кажа дека цела ноќ око не склопи, јас уште помалку..
Се разбудував на секои 5 минути, бев во некој полусон и дури и во него ти ми излегуваше..

Како и да е.
За се во животот има прв пат, се во животот е минливо.
Имам само 16 години, пред мене е се надевам светла иднина,штотуку почна школската година, здравствениот проблем си го поправам и тотално ке му се посветам на тоа, имам доволно другарки ке ми помогнат во сето ова. Период е.
Што и да се случи понатаму премногу ми беше мило што те запознав и тоа на еден скроз неочекуван начин, ми беше премногу убаво, и самиот знаеш, бев тотално отворена се ти кажував..
Паднаа тешки зборови на крајот, и двајцата цел живот ке ги паметиме.
Се најубаво понатаму. Од се срце, најискрено.
Те сака твојата Ане.

Имајте убав ден, ме чека многу материјал за учење, тетратки, состави , чуда.. А мене ке ми помини, тоа сигурно, но ми треба време.

 

Зошто секогаш патиме по оние кои не не‘ заслужуваат?

 

После сите патеки, стресови и стресчиња, авиони, тегнење куфери...

Неколку соништа, отсонувани и јаве престорени. Љубов, ко нова.
Благодарна на небото што ме чува и ми дава инспирација.
На Амели и дојдов со книга, да си шепнеме збор два.

 

Колку убав есенски ден.

Врнежливо , ладничко прекрасно е.
Чајче во рака , топличко и пред тв.ИМАЈТЕ ПРЕКРАСНА НЕДЕЛА

 

И една позитивна, кога сакаш да му пишеш на бившиот, додека ги поправаш тие толку грешки, сфаќаш дека испраќањето и не е така добра идеја .

 

И така ја си лупам по некоја тропост...
Ама затоа постои и `Страница на тропоста`

Ај,доста е за денес,да одам веживе да ги напраам.

 

Толку безвезно расположение ми се вовлекло под кожа последниов период што едноставно немам желба ама баш за ништо. Ништо, со големо најголемо Н.

Имам чувство дека си се изгубив, си залутав од тој некој мој зацртан пат и сега бетер од Црвенкапа шетам низ темни шуми и се' ми е апсолутно исто. Не правам ништо и се ми е тешко. Сериозно тешко, физички тешко. Се чувствувам како да стојам не на стаклени него на восочни нозе, а одоздола си се крчка прасечкото на останатите. Нив убаво, мене не.

И без причина ќе си се расплакам, зошто не се стопи путерот за пуканките на пример. Пред некој ден читав книга во автобус и устата си ја изгризав да не се разлипам во двојка како некое дериште. А не ни беше тажна книгата!

Глупости, глупав ноември и глупава година. Многу глупава. И не е само оваа година.

 

..

 

Не можам да разберам која е таа потреба да измеркаш што се човек има ставено во количката, кога ќе сретнеш некој познаник во маркет. Исто како што не можам да сфатам која е потребата да измеркаш од глава до пети некој што не си го видел оддамна и го сретнеш на улица.

 

Немир ми ја преплави душата.
Не сум добра знам,чувствувам.
Дождливо време,топол чај,компјутер пред мене..убаво звуче,како некоја идила,од една страна.
Но, од друга страна немирна сум.Како да ќе се нешто случе.Добро,лошо,неодредено.

 

Сношти те замолив да не пишуваме повеќе...па да, и себе сакам да се скратам од болка. Да, и ова болеше, не спиев, лежев само 2 часа договор - пишување само за на училиште...И ТОЛКУ. И така јас убаво си пишав, и така убав муабет за да ми кажеш дека пак пропаѓаше во себе на терасата во 2 наутро, а смената на училиште почнува во 7 и 15...wow, толку те болеше? а, не е кажувањето за сожалување. Никогаш и не било...Утре сакам на страна да те повлечам 2 мин и да ти кажам се...One last hug maybe? И понекоја солза?
Ама си наредив петките во дневникот - од прва до последна...ако, платив добар труд и мака
а,, утре писмена македонски...секогаш сум смислувала текстови на лице место, зошто сега ме фаќа паника?
Знаеш, животот ме натера да се борам, да се борам до последна капка крв. Да се залагам до крај...Затоа и не престанувам. А, доволно ми е проживеана болка, сакам само да сум во тишина, некој да има до мене да ме гушне и да извадам вишокот растворен пролактин...ајде лажам, не некој, туку човекот од првиот параграф...
Моментот кога човекот на кого можеш да му кажеш секаква болка е виновен за болката, а и ти за неговата...но сами сме криви, сепак емоцијата не се контролира...

 

Точен одговор али мене и спиењето и излежавањето во кревет на вакво временце ми е романтично

 

Спојлер

Уф,зошто вака,зошто лоши вести?

Спојлер

И ова.Поглупи од нив не сме!

 

... пред се` останато, од срце ви благодарам за најубавите желби и честитки. Посебно оние кои утрински ме изненадија со порачиња, девојки кои воопшто не ги познавам, а ми посакаа најубави нешта, без facebook reminder. Навистина сум многу среќна. Ви благодарам.

~~~

Роденденот го започнав 2 дена порано, па ова е трет ден како примам честитки и се чувствувам важно, специјално прасе на денот. Како Цанко од Пајажината на Клементина сум.
Чекам само некој да ми сплете пајажина во аголот и да се обесам како на јаготка.

Всушност... годините и не се мерило за мудрост и вчера беше уште една бесплатна лекција.
Имено, после одличниот викенд, одморена, релаксирана, нашетана, најадена, напиена, си седиме со дечко ми и додека се ашкав низ кујна, он сакал да ме изненади со некое смешно филмче и пробал да го симне, арно ама ми го сјебал торентот. А мене тие работи ми се подредени, што да ви кажам... а ми чачка некој во компјутер и ми изремети нешто, посебно инсталации на некои мутави екстензии или програми кои шетаат вируси у гаќи, е нема нешто што ме живцира повеќе од тој свет.
И се изнервирав и му се развикав... он смирено ми се извини, рече дека само сакал да ме насмее. Не знаел дека нешто ќе се поремети.

Леле луѓе... каков кретен (ЈАС!). Каков дебилен моронски кретен на куб! (ЈАС, пак!)
После се изнервирав - зашто се нервирав. Како можев да му се дерам нему, и тоа за каква „битна“ работа богати, за торентот глуп и туп! Алооо, дали сум при нормалните? Па се извинив, он упорно ме убедуваше дека не е голема работа и дека он би се изнервирал слично, ама знам дека не би изреагирал како мене (дегенски!)
И после размислував на глас и се прашувам до какво дереџе не` носи времето, да се кавгаме за компјутери, за скајпови, за торенти, за пичке си материне. Да му се сневиди.

Па тоа би била мојата порака и лекција воедно, за себе, на мојот 28-ми роденден.
А гласи - не губете ги нервите и не трошете ги туѓите за ГЛУПАВИ НЕШТА.

Поздрав... и фала ви.

 

Спојлер

Спојлер

Спојлер

Глупости.. Абе па Никола Тесла ја измислил струјата пошто бил глуп... не за друго..

Денеска имав наптпревар одбојка..и за тоа ме бивало де..
Изгубивме 4 разлика, ама ајде нема врска, најважно јако се држевме со оглед на тоа што игравме со најслините од нашата група. Малце трема имав, незнам зошто... баш од таа трема го утнав првиот сервис.. ама после сите ги погодив.. ми тргна Најсмешно ми беше тоа што позади мене ( таму кај трибините ) стоеше мојот бивш симпатија.. и цело време се дереше кога сервирав.. Ајде Дог јакоо, јакоо... Јас па дека веќе го неќам, од што се изнервирав кога го видов.. многу јако мавнав сервисот и ете така поенче земав..
Ајде отидов да учам сега..
Имајте убава вечер..