[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Колку и да ни е тешко и да се жалиме дека немаме решение за некој работи , не сме во право.Претеруваме или сме очајни за помош и леснотија во животот Тоа се само моменти на слабост и губење на надеж или мотивација можеби .Ова го велам од моја гледна точка бидејки таквите моменти и тоа како знаат да ме турнат во лоша моментална депресија ..Малце и мотивирачки знам да го искористам бидејки се борам и согледувам на се реално, и незнам да живам во илузии но оние луѓе што мислат дека се родени со златна лажичка да ги ранат не ги разбирам .Сите сме опкружени со по некој/а таква личност и знаеме да им прогледаме низ прсти за нивните лоши навики,манири и култура .
Сакам да кажам ,сигурен сум дека се сеќавате на видеово од пред 2 год
http://www.youtube.com/watch?v=6rPFvLUWkzs

Човекот со најмилзучен глас но без тогашна среќа во животот .Колку само сурово го поминал животот и во какви се проблеми се има најдено ...Но сепак насмевката никогаш не исчезнала и тој позитивен поглед и убав глас (божјата дарба ) .Неможам да сфатам луѓе со намуртени лица уште во 08ч ,негативни и песимисти како да пропаќа сфетот (колеги-те ) бидејки доцнела платата 2-3 дена и сл ..Никогаш нема да ја осетат среќата на вистински начин бидејки се себични, а една од работите за човек да биде исполнет е да знае да споделува се` .Претпоставете колку е сега среќен Тед Вилиамс и како се чувстува после се ....Па да се размислиме каде и колку си грешиме самите ние

http://www.youtube.com/watch?v=D-3ZCCzhkYA

 

Не може да имате убав живот, а негативен ум.

 

Живееме во свет каде што и најблискиот ни е најтуѓ.
Во свет каде што блискоста е реткост,па и меѓу самото семејство.
Односите се заладуваат,се чини дека не се познаваме воопшто и покрај тоа што сме семејство.
Жал ми е што како генерација сме сиромашни со човечност..

 

еее дури сеа сваќам дека нема вистинско пријателство во личноста кај шо навистина мислиш дека имало. жално навистина.

 

Никогаш не сум ги сфаќала тие драматургии околу родителските. Па што?
- Ај да одиме денес, од утре нема да можам. Кој изнајмува соби после родителска? Сакате да ви глумам родител на родителска? Дали веруваш во живот после родителска?
Добро, да. Можеби некои па ептен си ја наредиле работата. Ама некој со по една четворка, да почне да труби со статуси? Е па, јас не ги сфаќам.
А бе, важно е да сме жими и здрави, па сеа...

Иначе, јас деновиве сум ептен певливо расположена. Додуша јас секогаш сум, ама деновиве, претерав. Не знам колку души ми кажаа да сум им пеела на свадба. Да бе, јас со свадби ќе се задоволам. Логично.

Не бе, не е до мене. Веќе 3 дена, спијам по 3-4 саати. ХИч не ми се спие. Хипер-мега-гига-транс-тера-пета-кило-активна сум. ИИИИи....!
фјиоњех фо ње ихфињехфињо ервгерхгоње рг фирохгир оњехгр О ДИЧАФ ГХЉУ ИОХЊ ГФОЉЊЧИУ
ФХИЕФХ Еуи огф ХИУФХЕ Фхфуос е фуеф УГУО ГФРЕЊУФГ,фњеоифхфиое њхх.

Ништо, само така ми надојде некоја желба да ја испоштракам тастетурата. Како добро би ми дошла сега една боксерска вреќа, пиииХ...

Отидов да го гледам Хер Жика Павловиќ. Вчера си го гледав Шојиќ. Логично.
После иде на ред Изет, и тако даље, и тако даљеееее.

И еве една песничка, што постојано ми се мота низ мојава тиква.

http://www.youtube.com/watch?v=8SFZj_c7gKk

 

СДК...Пријателство е невидлива именка....инспирирана од нас младите....во каков ли свет живееме? Наместо да се здружиме и да си живееме помеѓу себе ние си љубомориме и завидуваме помеѓу себе..Па се “креваме“...до каде ни е заминато егото наше? Поголемо од она духовното,што ретко постои денеска....

СДК 2...Кај мене јадеше во станот,прва те донесов да го видиш , мислејќи дека си добра..а што добив назад?
“ Она кадешто одиш не е аеробик,тоа се само обични вежби...јас сакам како што е во Скопје..со музика “мислам Уат да Ф? Оди си терај си во СК кај што учиш...немаш никој покрај себе,јас само за да ти помогнам те носев со мене на аеробик,па уште и вакви одговори
Јас: “ Каде ќе одиме за Нова Година?“
Таа: “ Не знам. Јас и (едни наши другарки-стари приказни се тоа за нив,ми се налутија уште пред 4 години ко имав дечко зошто да одам со него,а не со нив..Божее) гледавме понуди,за настрана,знајш...Можно е и Милано...АЛОО ФИЈУУ ЗЕМЈАТА ТЕ ПОВИКУВА !!! Кај замина,заборави со кого излегуваше цело лето?
Па и уште ми се потсмеваш кога ќе ти кажам дека ми недостига факултетот и дружењето,кога ќе завршиш ќе те видам ко ќе ми се вратиш во градов...Или кога те прашував за совет за апсолвентска што да носам...
“Хаха..што се замараш толку не знам...“
-Фала...многу ми помогна
Ај ќе видам ко ќе ти дојди на глаата
ilent: Иди у 300 ПМ

 

Na krajot ostanuvaat ovie tri: verata, nadežta i ljubovta.

Jednom sam ukrala sa negovih usana.... osmeh u prolazu .... a taj osmeh je još uvek tu....

Jas i toj, dva kofera, prolazna stanica, dožd, vlažni ulici, veter i odveani kišobrani...
toplo ćokolado, vnimanieto mi go krade mladiot muzićar, negoviot talen se nagraduva so ponekoe evro...

Toj glas vredi mnogu poveće.. Za mig me ostavi bez zborovi...stoev go gledav i uživav vo toj glas i tie zvuci. Za na kraj da slušnam. Ima moć vo vašata nasmevka. Ne znaev što da kazam.
Koja e taa moć....

A toj, toj mu veli deka mojata nasmevka e zarazna Nikogas ne sum kažala deka se znam...
Ama znam deka ja sakam negovata nasmevka i toplata raka koja, koja cvrsto niz životov ja držese mojata
ćiniš nekoj će mu ja zeme....

Plodot na duhot e: ljubovta, radosta, mirot , trpenieto, ljubeznosta, dobrinata, vernosta, samokontrolata....

Mnogu lićnosti vo životot, nekoi i vo dobro i vo zlo bea so mene...
a nekoi isto kako taa prolazna stanica, gi puštiv da odat po svojot pat..

Lete mi lete ćetrdesete, ma nek idu, ja živim za danas, jer samo Bog zna, gde ću biti sutra

Se izvinuvam zbog latinicava i srpskog jezika.
Ma to ti je -rodena u bivšoj Jugoslavii pa umeša prste i sudbina
ali svaki jezik je bogatstvo a bogatstvot e vo malite nešta...

Sakajte će vi se dade, barajte i će najdete, ćekajte i će vi se ostvari.
Nikogas ne sum kažala deka se znam...Me razbirate neli

 

Моментот кога си толку многу болен што една недела се немаш избањато. Оцети, зејтини, ракии, компир на чело- како салата бев. Уште да замези човек со мене.
Конечно се избањав и татко ми, безобразник еден , ми вика „Фала му на Господ се избања, не отру сите дома, не се издржуваше.“ Не е нормален.


Мислам дека веќе ми е преку глава од седење дома, мора да оздравам до понеделник и здравје вторник среда треба да се излезе, на кафенце некаде да се оди. Ми фалат луѓе, муабет, непознати лица, прошетка.
Ми фали есенски здив во мојата коса.

 

Последниве 30 минути ги поминав читајќи за законите на ентропијата и електромагнетизмот, со цел да си објаснам зошто слушалките секогаш ми се плеткаат кога ќе ги ставам во џеб или во ташна.
Значи ова не е возможно! Вчера ги оставив на маса до полначот за мобилниот, а кога се вратив по 2 минути, ги најдов испоплеткани заедно. Намерно да ги плеткав, немаше да успеам толку да ги заплеткам. Крајот не можев да им го најдам
Има научници што сериозно се занимаваат со оваа проблематика, иако некој конкретен одговор нема.
Ама јас ова си го замислувам

 

Толку прекрасен и топол ден во ноември, не знам кога последно сум имала. Можеби минатата година.Можеби.За мене времето-ведро (да,да ова зимурлива личност го кажува),расположението-солидно, а друштвото...одлично.

Кога денот започнува со мирис на мандарина, продолжува со насмевка, и завршува со посета на средното во кое си завршил, тогаш знаеш дека тој ден нема мана.А тоа мое средно , хм некако чудно...Дали можеби затоа што веќе не учам таму, не ги гледам секојдневно драгите луѓе, или можеби нешто сосема друго, не знам.Но многу спомени ми наврати, апсолутно.Ниту мал дождец кога би заврнал не би го уништил тоа скокотливо чуство на задоволство.А и при посета на изложби во Старата скопска чаршија, да не поминав во една продавница (од сите можни таму ) мислам дека тоа немаше да биде целосна прошетка.А-ха.И каква чанта си измеркав (ама...пст, ова нека биде тајна, мајка ми поим нема за ова, со оглед на тоа колку ги имам ). И утре , готово, реши купохоличарката во мене, ја купувам ,без сомнеж. Иако преееуморна , до максимум уморна не се жалам бидејќи овој четврток имаше многу да понуди за мене, факт.И ете...есента знае да биде прекрасна, и да потсетува на динамичност , смеа , и исполнетост.А од мене , сите имате еден тон преубави, ароматични мандарини.Бидејќи есенска скокотливост.Љубопитност.Заљубеност.
Ете...

Кој рекол дека Ноември не е возбудлив ?

 

Баш пред некоја вечер зборевме со мајка ми за пријателства,љубови,луѓе...
Таа ми вика `Во мое време бар се знаеше кој каков е,сеа вие ништо.`И ја нели,да,се сложувам.И навистина се сложувам.
Ама сеа пак ми се мота реченицава низ глава.Навистина навистина незнам што да мислам...

 

Доаѓаат ...

 

Јас сум зависник од мандарини.

 

aaaaa побрзоо, со душа ги чекам

 

Пијам пивце од досада и киснам на форумов со надеж дека ке му текне на некој да ме викне за излегување.. ама како што тргнала работава, слабо..

Спојлер

Е брее дечко, да ти еб*м племето дечкоооо..

^Не читајте во спојлер, поздрави му пуштам на дечко ми кој сакам да го треснам со нешто по глава во моментов.

Спојлер

Не не, не сум пијана.

 

милион пати тоа го пишав уште милијарда го помислив
ама така е
ако успеам во овој живот тоа ке биде благодарение на мене

 

Тиииииииииииииииииииииииииихиииии
Уште само 1 ден.

 

Се чувствувам толку неразбрано и осамено..
Не не се во прашање тинејџерските години,и не мислам дека јас знам се.
Ама знам барем едно нешто ..
Опкружена сум со толку неразумни луѓе кои пред се незнаат да комуницираат нормално, без повишување на тонот и пцовки.
Мечка од планина да симнеш, ќе ја припитомиш повеќе
Знам дека ова е толку излитена фраза ама навистина сакам да избегам негде, да одморам малку од ваквите бедни души.
На крајот од денот ништо не е важно ако немаш кој да те гушне и да ти ги избрише солзите кога ти е најтешко.

Љубов моја колку сакам да си сега до мене, а знам и ти го посакуваш истото
Еднаш цврсто да ме прегрнеш, знам се ќе се среди.
Вака без никој до мене ми е се толку црно,мрачно, болно.

 

Слабо кашлам, слабо...

 

Поради сегашната ситуација во која се наоѓам, темата љубов е неизбежна во моето секојдневно размислување.Сакам да произнесам моја преспектива за љубовта, за самите врски во денешно време.Во ова време е навистина тешко да направиш една врска да биде стабилна и да функционира безпрекорно, значи за врската да функционира и да биде се како што треба, двата партнера треба да се на иста фрекфенција, односно да размислуваат исто.А тоа е...како да ги задоволите нејзините потреби.Ама затоа станувам сабајле...Се гледам во огледало и викам: МА ИДИ Е*И СЕ БЕ... З*еби ги сите свои потреби, сите свои сонови, заборави на се што си мислел дека животот ќе ти пружи, ајде сега излегувај од тука, не седи ко скот, иди и потруди се да ја направиш девојката што ја сакаш среќна.
Значи дечки...Ако меѓу две другарки кои се дружат цел свој живот ставиш згоден дечко помеѓу нив ќе биде како(таа е ок али јас не сум спиела со многу дечковци ко таа што спиела).Знаете ние мажите сме поинакви, на пример ако некој другар ме запознае со неговата ептен згодна девојка ќе си речам во себе, морам и јас да си најдам некоја слична на неа(барем јас така си викам ).
Доколку некоја девојка го претстави нејзиниот згоден дечко на нејзината другарка размислувањето на другарката би било следно (морам НЕГО да го имам, па ако треба и ќе ја убијам кучката).Не не не...Супер си се девојките.Без нив нема да биде интересно.Она што не е интересно е скапапа цена на горивото, е тоа не е ич интересно.Цените толку отидоа горе што наскоро, очекувам горивото да почне да се служи во барови и дискотеки.Ќе биде како на пример...Еј конобар, однеси и на убавата девојка на шанкот 5л. безоловен.
Мислам дека некои веќе почнаа да се д*пат за бензин.Еј девојко зашто си со овој гробаров.Па знаеш, ми го наполни резервоарот.Што да правам, утре ми треба кола за на работа.Не озбилно...значи ти тоа искрено!?
Толку е скапо што јас секојпат кога полнам бензин, почнувам да мастурбирам.А знаете ли зошто? Па навикнат сум за нештото што го плаќам толку скапо да добијам фидбек во вид на оргазам.И така нареден пат кога сум при крај со бензин целиот сум:јупииии морам да наполнам гориво .