[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Понекогаш навистина ми недостасува да имам човек покрај мене... некој кој ќе те прегрне после тежок и напорен ден, некој со кој ќе молчиш до бескрај, а ќе се чувствуваш исполнето како да си го имал најинтересниот разговор, и на крајот, некој, на чие рамо ќе се потпреш и потоа во тие негови прегратки ќе можеш мирно да заспиеш, и да се чувствуваш дека си на најбезбедното место на светот...
Да, во вакви мигови чувствувам колку ми недостасува...

 

сдк дека луѓет се толку подмолни и лицемерни особено оние од околното општество , дали се разумно болни или се празногалви од самиот ден на раѓањето или пак така се воспитани од домашните или пак генетски го наследиле или..??? ТЕШКА ПСИХОЛОГИЈА!!! ДА!!

 

"I uvek ostaje ona osoba koje ces ostati zeljan celog zivota"

 

СДК дека во последните 6-7 месеци пораснав психички и емотивно до тој степен, шо почнав да се гледам во поинакво светло. Јас. Млада, зрела, интелигентна и со толку широки и високи мислења за светот и проблемите во него.
Научив за себе, дека само јас можам да си го оформам сопственото мислење.
Другите можат некако да влијаат врз него, ама никогаш да ми го наметнат.

Ги поддржвам различните сексуални ориентации.
Не ми сметат луѓе од различни раси, религии, бои..
Сум дефенитивно против абортус.
Сметам дека животните понекогаш можат поќе да бидат тука за тебе од колку било кој чоек.
Мислам дека треба децата низ светот да се стават на пиедестал, оти тие сепак се иднината на овој свет.

И мислам дека е дефинитвно КРАЈНО ВРЕМЕ да почнат луѓето да го ПОЧИТУВАТ туѓото размислување.
Не мора никој да се согласи со мојте размислувања и погледи на светот, ама човечно е и морално е да покажат почит кон нив.
Оти секое непочитување на мојте мислења врз кои јас се градам како личност, е директно непочитување на целото мое битие...

И зошто би сакала такви личности покрај мене?

Време е да си легнам...

 

Што ми е бе???Синоќа едвај издржав да не заплачам ,а сабајлево...еве солзиве се тука..Инаку ова ме држи уште од завчера кога ги гледав „Мостовите....“плачам на филмови со среќен крај,тажен крај,деца кои се раѓаат,деца кои се болни,мајки кои ги сакаат своите деца,оние кои не сакаат никого,оние кои ги сакаат сите,на сите можни и неможни глупости.Хормониве баш ме притискаат...и плус на тоа ...никој не ме сака,плус немам што да облечам,плус не знам дали спомнав никој не ме сака,можеби само мачкава ...малку...

 

Едвај чекам да дојде мај, не дека тоа е месецот во кој сум родена, туку да видам дали ќе ме извлечат на лотарија за америчка грин кард.
А па ако ме извлечат и за стан или дуќан сега на награднава игра од влада што е со фискални сметки, бре бре, па нема да знам кај сум што сум.
А па уште и ако ме вработат, е тогаш ќе биде циркуси, кај до сега немав ништо па и стресови да доживувам од многу. Ќе мора избор да правам дали да продадам и дуќан или стан и работа да оставам тука па да бегам за Америка или да се задоволам со трошките тука.
И грепка ќе гребам, може и поло да ми се падне па у несвест ќе паднам и јас.
Ќе ги соберам сите фемина пријателки на частење. Само нека се падне се одеднаш
И така...изгледа јас уште не сум доволно разбудена. Будна сонувам како Елена и ја.
Ама барем убаво се чувствувам и покрај главоболката од ноќва.
Убаво е кога имаш се.
Уште да не беше госпожата дојдена и да ми го накострешува секое влакно на телото

 

Се нервирам и се нервирам. Душава ми е нервозна! Неможам да се смирам
Едноставно не сакам, и не сакам некој да ме гледа во очи и да ме лаже!
Не сакам, варање НЕ САКАМ! Страв ми е од тоа. И тоа МНОГУ!

СДК сакам Божиќ да дојде, Нова година, првото снегче и тако даље

 

Сакам да кажам дека сега суна на бизнис на час

 

СДК дека со некои си мои 30години научив многу за и од животот...многу пати на патот на мојот живот имав раскрсници,патишта од кои требаше да се одбере правилното...некогаш успевав да одберам правилно и најдобро за мене,некогаш избирав погрешно,но се е школо нели....
....многу пати избирав со умот,а многу пати и со срцето...подеднакво ме издаваа и двете....
....многу пати повредував,но и бев повредувана,сакав,но и бев сакана,изневерував,но и бев изневерувана,оставав,но и ме оставаа...
....многу пати победував,но и губев,но секогаш станував,ги протресував колената и панталоните,ја кревав главата гордо и продолжував....тоа ме направи појака....

 

Чувството кога се си положил на колоквиуми

 

Многу јадам! Претерано...
Не знам дали ви се има случено да се прејадете,и пак да се чувствувате глад,бидејќи мене секојдневно ми е така.А ако продолжам вака,дефинитивно ќе станам најактивна на категориите Диети и Фитнес.

 

Се моли Попај да им објасни на децата како се јади спанаќ преку луле, затоа што децата заминаја во погрешна насока !!!! ДЕФИНИТИВНО !

 

На ум ми е една мала хуманитарна акција која од се` срце сакам да ја спроведам и за истата би ми била потребна и ваша помош, затоа што знам дека има предобри луѓе и топли срца на форумов. Се работи за жена која секојдневно ја среќавам, бездомник, нечиста, необразована, отфрлена од општеството и исклучена од секаква општествена активност.. Неколкуте ќеси кои ги носи постојано со себе и се засолниште за малкуте убави спомени кои ги има. Во нив има неколку слики на кои е насмеана и среќна, слики од пред повеќе од 10 години. Вели дека тие и се најубавите денови.
Скромна е и не бара многу, но потребно и е многу. Облека, храна, сигурен кров над глава можеби.. или пак некој само кој ќе ја води низ лавиринтите на нашите институции, а за тоа нема да очекува ништо за возврат. Има битка која треба да ја добие, но не може сама. Не знае и не умее.
Желба ми е ова да успее и се надевам дека ќе биде се по план. Јас не можам да влијаам многу и сум безгласна буква во нашиот систем, ама сплотени можеме повеќе. Барем јас се надевам.

Инаку, деновиве се Живи.
Многу дружби и луѓе околу, нови познанства, стари возобновени, разбудени емоции и трепет. Доцна во ноќите ладни носиња, но сепак гласно смеење и делење ефтини, но вкусни колачиња кои се топат во уста.
Мило ми е што постојам сега. Мислам и дека почнувам да разбирам зошто.

Бидете добри и не се откажувајте од љубов.
Никогаш.

 

Онака мислам многу убаво би ми дошло некое изненадување, случајно така.. Ма, не бре Малер сум јас

 

сдк дека во оваа држава буквално се пропаѓа! Неспособни да го завршат сопственито факултети..се враќаат повторно во средно................ а зошто да се каже дека е медицинско лице и дека ќе просперира? е па срце требало да мислиш на времето кога било а не сега за месец дена да се стекнеш со диплома со која можете да се сликате на бурчо со осмех на лице и диплома во раце за која некој потрошил 4-5 години, жив срам самите не знаат во какво црно светло се покажуваат И замислете одам во болница и ме лекува ми става инјекција некое скоро месечно завршено званично Медицинско лице и после месец дена јас ке си имам проблеми и несакани ефекти месец дена СТРАШНОООООООООООООООО!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Мисија згодноќа на тапет!
Се треба да си сакаме на себе, затоа што го сакам ова тело и се на него, ќе го направам уште подобро! Се со цела љубов да го изнасакаме и обликуваме во најдобро што може.
Е така!
http://www.youtube.com/watch?v=9jjrZ0BJBMQ

 

Море колку откачени луѓе имало...да и јас сум во нив јес оф скроз!
Иначе многу се разшантав со секој мој збор..како?Секој втор збор бисер ми е...ме прашва другарка ми:Симона погрешни апчиња да не зеде? Е...арно ама гледајќи вести на битолската телевизија ТВ Тера забележав дека ајм ем нот алоне,имало и други шо трескале бисерчиња така нешто...И сега Тера си прај анкета:Дали ги чувате фискалните сметки?
Една жена:Не.Новинарката:А оти?Жената:Многу место фаќаат.

Добро бе,женава регал да не купва?

И очигледно треба да си започнам бизнис мој,лично,сопствен..Јас треба ТЕАТАР КОМЕДИЈА во Битола да отворам.А зошто?Јадев кулен и почна да ми гори,лути де,петлето-ова накај грлото надолу шо е...И ко некоја недоветна се дерам:ДАВАЈ ВОДА ПЕТЕЛОТ МИ ГООООРИИИИ БЕ!

Пак ручек време...јас пак забегав.Шо стана?Му велам дома...абе купатило не е македонски збор,можи бања-или не!СОБА ЗА БАЊАЊЕ е соодветен збор!

И така јас можи книга да напишам за мојте ламарини,зелени,бисери,глупости...како и да е..прстите камен ми се сторија,греота бе...ми смрзнаа

 

Чувството кога се будиш од спиење и гледаш дека грлото толку многу те боли што неможеш да зборуваш.
Врв на ова е кога ке те прашаат на кое караоке си била претходната вечер, а ти само си гледала филмови. Аххх...

 

сдк ги чекам поројните дождови

 

Спојлер

Не е се толку црно:

Norweigan comedian duo Ylvis claim 'The Fox (What Does the Fox Say?)' was meant to be nothing more than a joke.



И според мене едно вакво смешно дело не ми е воопшто показател дека музичката индустрија е отидена во неповрат.
Ремек делата се таму некаде, уште постојат и се создаваат секојдневно...