[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

http://25.media.tumblr.com/c3daa714db05 ... o1_500.jpg R.I.P
zoshto sekogash dobri lugje umiraat vaka mladi? Prvo Toshka sega i Paul, uzasno. Ne mi se veruvashe sabajle koga procitav, mislev deka izmisleno e, deka pak novinarite neshto izmisluvaat, ama koga procitav i tuka....

 

Кога ќе дојди понеделник одвај чекам да дојди петок за да си одам дома.
Кога ќе дојди петок ми се бега дома ненормално.
Си идам дома и се е толку перфкетно, оганче, топло, благичко, преубав ручек од мама, буквално од дома да не излезиш. Вервајте нигде не излегов сите 4 дена дур сум дома. Мразам ладно време, Мразам.
Сега одново спремања на куферите, почеток на една нова декемвриска недела, почеток на месецот.
Јас како и секој почеток се надевам на убави работи во Декември, само колоквиумите да си го положам ко шо треба, друго се шо треба да е мое ќе си дојди

Имајте убав ден, и имајте убава недела, се читаме за неколку дена и уживајте ако заврни снег.
Иако јас воопшто не го сакам

И за крај...
Sa nekim ljudima prekineš sve kontakte, ali nikad ne prestaneš da ih voliš.

 

Зашто нема ништо полошо од македонштината и зашто никогаш нема да успееме?
Нашата пуста лакомост, лакрдија и желба за богатење преку ноќ.
До пред година-две никој не одеше во џаршија, посебно навечер, не беше актуелна за изглегување, нит за пиење кафе нит за ништо, и се тоа убаво што се отворија повеќе места, што нови што стари кафанчиња, барчиња, се заживеа чаршијата барем до некаде. И нормално прво привлекоа со поефитно цени, релативно ефтинки цени за пиење и јадење и плус законот тука што не важи сите пушачи решија тука да си го зачуваат здравјето, колку и иронично да звучи .
Но нашата македонштина испливува на површина, ќе се угушиме во нашата алчност и желба за богатење, цените нараснаа магично преку ноќ, нема веќе точено вино за 50-60-70 денари од чаша, нема веќе пиво за испод 100 денари, нема веќе мезиња за 200, со ретки исклучоци, дури и место нема во 9 саат, освен ако претходно не си резервирал маса, дури и коњопој за стоење и шанкот го резервираат, не знам како успеваат но и тоа го прават.

И после не сме биле за во Еу, може со стандардот и платите не сме, но со цените веќе сме длабоко навлезени во таа скапотија и луксус.
Македонштино, пуста да останеш.

 

Станувам сабајле и што да видам Не ми се веруваше дека умрел и уште не ми е верно.Зошто секогаш добрите први го напуштаат овој свет? Еден од најомилените и најубавите актери ми беше,стварно не заслужи вака да умре.Греота и за ќерка му Само 15 години има...
Нека почива во мир...

 

Не знам, и ни-ко-гаш нема да сфатам која е таа сатисфакција на веселба некоја, еве у овој случај - свадба, да земеш да излезеш надвор, и да се распукаш со пиштоли, митралези и што ти знам јас друго... И не се дешава она селсконо еднаш пукнуваш ради синдромот *на комшијата ќерката коа ја мужеа пукаа, мојата не е ништо подолу од неа башка и сватовите се тука, шкраппп, папаппапаууу* и влагаш дома, него у континуитет 5,6 пати по ред, за секој случај да се знае кој и од каде се пука, е нееее! Краљевача свадба! Зошто бе и по некоја бомба не фрлите, м? За целосен доживљај, па што...

Идеме само јако, yolo генерација што била у апстиненција е у прашање.
Неандерталци strike again!

 

Животов уште еднаш покажа колку не е фер..

Каков човек, каков хуманитарец, борец за правата на луѓето и животните, лепота од човек, каков актер, каква харизма и адреналин поседуваше тој човек.
Совршен, целосно.
Првиот дел на брзи и бесни го гледав заради него. Останатите 5 дела само јас си знам колку им се радував, како не трепкав кога имаше сцена со него.

Која е иронијата да си најдобриот актер за акциони филмови со коли во светов, да изведуваш сам акции со палење на кола, брзи вртења на страшни криви, скокање преку мостови, и на крај да загинеш совозач, на прав пат при удар во дрво.?!

Паул, мој засекогаш омилен актер.

Колку што едвај ја чекав премиерата на 7 дел, па и 8,9.10... заедно со Статхам, само знам дека заврши ерата на најубавиот филм што постоел некогаш, без таа насмевка, и очи филмот не го сакам!
Деновиве знам дека ќе го даваат и eight below.


Не сакам да се помирам дека го нема.
Почивај во мир.


remember?!
http://24.media.tumblr.com/ea9cbfc09f32e1f8eed6336b575e3cd4/tumblr_mx4ejiFBXA1qgevuso1_500.gif

Декември добредојде, имај тони и тони снег, барем тоа да ме радува покрај испитиве и ни најмалата желба за "журки" во умрениов скопски ноќен живот.

 

Се вратив.
Не, не кај него.
Се вратив таму.
Посакав да го допрам. Барем за момент.
Моментот дојде прерано.
А се` што ми беше потребно беше времето. Ми требаше проклетото време да размислам.
Што понатаму?
Ништо. Стоев во место. А околу мене, се` се вртеше во круг.
Од денот на нашето прво Здраво, до судниот ден со последното Збогум.

Тој беше таму. Истиот господин со неговата ебачка брада. Истиот предвидлив стил. Истиот отсек.
Тој беше таму.

Се сепнав. Сонев сон.

 

...

 

Абе мора да умре некој за да пишувате колку многу го сакате, колку ви е жал, и наеднаш на сите ви станува омилен актер, пеач или што и да е, а до пред тоа не сте знаеле ни за кој станува збор. И ајде сега денес ќе се изначитаме постови, тажалки за Paul Walker и статуси насекаде. Чудна работа, човек од кога ќе умре сите го сакате, наеднаш на сите ви е омилен, многу ви е жал....
Нека почива во мир, и

 

Потековте со Пол Вокер. Додека не умре човеков, јас не ни знаев кој е. Признавам, вчера дознав кој е, навистина бил убав и ете хуманитарец, и навистина е штета за така млад (и убав) човек, и другар му, ама луѓе, немате ни грам усул. Усул!!!

Од се што мразам и што ми се гади, најдолно и најодвратно ми е лажно сочуство. Лажни тажни смајлиња, лажни солзи и стихови за еден изгубен живот. Денеска целиот ѕид на фејсбук ми е преполн со жалопојки за човеков, сите ја лајкнале официјалната страница на Пол, мислам, кај бевте завчера бе луѓе? Гнаси погани.

 

Па и сето тоа кога го прават за лајкови
Откога ќе умре некој сите го сакаат се и свашта
Јас нит го знам кој е нит што е ама знам се ова за лајкови се прави како што беше со тоа девојчето што се самоуби е стварно веќе прекинете со овие глупости животот не е составен од тоа колку лајкови имаш на профилната,коментарот,мислењето статусот.Животот е надвор од социјалниве мрежи.

 

Не зборете во множина!

 

Еј извини навистина, еве сега ќе постирам линкови до профилите на сите што ставиле статус и сликичка РИП, извини аман немој да се навредиш.
Кој си ја има мувата на капата нека си ја ишка, си знае секој дали спаѓа или не во таа група.

 

Booo ostajte gi lugeto da si tazat znaci,DA TAZNO E I ZALOSNO,dusicka toj! Em mlad,em talent,em dobar,em ubav... Denes takvi postovi se pisat i so? Edna pocit kon nego ete...Koj ne go znael da si kuti! Se presekov vcera bas mi e zal i krivo :'( Ako ne sakate ne citajte. Ete jas denes toa SDK. Mnogu pametni be vie c c c...

 

Смачено ми е...
Не сакам да ги замислувам последните мигови од животот на некој кој доживеал ужасна смрт.
Не сакам да слушам приказни за малтретирани животни. Ги гледам тие очиња кои го избегнуваат погледот, се вртат на страна, од страв дека некој повторно ќе ги удри и плачам.
Повторно ја наведнувам главата кога ќе видам некое куче на улица, мокро од дождот и само некој суров минувач ќе извика - Мрш бе!
Маче повредено од кола, облеано во крв, се бори за живот. Нема кој да го згрижи.
Читам за човек кој заработува на улица, преку музика и говори за стравот од зимата. Нема ниту семејство, ниту дом, ниту пријатели. Си велам како му е. И да заработи за леб, нема со кого да го сподели. Нема каде да се згрее. Нема на што да се радува.

Животни и луѓе, ставив во иста категорија. Зашто после се`, во сите нас чука срце. Бараме внимание, грижа, дом, топлина. Болката исто ја чувствуваме. Плачам и се прашувам зошто мора да е вака. Како да помогнам, што да направам. Едноставно, вистината е, треба да помогнеш колку можеш, а понатаму да се учиш да се бориш со неправдите. Со закоравени срца, немилост, затворање очи пред туѓи тешки судбини....зашто нели животот е поубав кога не мислиш на тажни работи.
И полесно е, но не и најдобро.

Само посакувам секој да е среќен. Да ги помине празниците со некој кој го сака, да става лампиони, светилки, да има богата трпеза и полно срце. Да не чувствува студ, да не му минува животот од денес за утре, да не го мачат мисли како ќе преживее.
Сите животинки да имаат со кого да се галат. Да не бидат повредени, злоставувани, да немаат тажни очи. И уште, мирна совест, поколение, бројни години, пренесена мудрост, за да секој може подготвен да го напушти овој свет.
Тоа ли е премногу?

 

Добро бе ова помаливе деца у семејство секад се зависни од другите ? Таков готован ко сестра ми немам видено. Сестра ми е и си ја сакам ама па се ли јас да и ги ивршувам обврските бе .. јас да и цртам јас да и пишувам текстови за у школо
Па уште мајка ми ја брани и ме тера мене ах беее ..... Се во животов мој сама си научив , си стекнав знаење со свој труд не ја чекав мајка ми што тогаш немаше време од работа да ме види не па да ми напише нешто. Станав самостојна од се што бев приморана сама да го направам и багодарна сум за тоа. Дури се чудам коа некој мои другарици уште зависат од мамичка и татичко , па мене ни работа ми барааат и тоа ке морам сама ! Ме разбеснува што во едното дете е се вложено а другото само да се мачи. Па уште попреку ме гледаат зашо решив од денес да не и бидам слуга на малата
Само да си најдам работа има со брзина на светлината да си најдам начин сама да живеам ме гушат многууу рабти во оваа куќа веќе

 

Таман падна снег, паднав и јас болна со него..
Како што тргнало ке си го поминам цел ден в кревет со супата на мама..

 

А зошто би тагувале за некој и би ни било жал додека тој некој е жив?
Човек да не може да искаже жалост за нешто, зошто и за тоа денеска се суди.
Милион познати луѓе има кои не се спомнуваат секојдневно, што не значи дека информацијата за нивна смрт нема да не потресе!
Луѓе сме, и имаме емоции, и сето ова е НОРМАЛНА реакција на нечија смрт.
Не знам што толку ве потресува искажана почит спрема починат човек?
И многу негови колеги кои искажале жалост и сочуство на твитер/било каде, се проста раја зашто до сега го немаат спомнато јавно, па го споменуваат откако умрел?
Никогаш нема да разберам мрчење, ама мрчење за вакви работи уште бетер, и барање влакно во јајце како тоа зошто се пишуваат статуси за него, а не ни бил омилен актер.

 

Поентата е дека луѓево за внимание ќе направат буквално се, па дури и искористуваат туѓа смрт, колку само да бидат и тие во тренд. Тажно е навистина, не дека не е, само што, иритира фактот што користат ваков трагичен настан за прибирање лајкчиња. Не мора да ни биде на сите омилен, ама повеќето не ни знаеја кој е тој (како јас на пример) додека не умре, а денеска сите потресени не им се верува и слично. Да потресно е, и јас се потресов што загинал млад и познат човек, ама не се затрчав брзо да споделам со светот колку сум потресена само за некој да ми стави лајк на објавата. Тоа иритира, лицемерието, а не дали некој жали или не.

 

Ама од каде сте вие толку сигурни дека сите тие луѓе кои пишале статус го пишале за внимание?
Немам фејсбук и не знам што толку ве изнервирало, ама и да имав и да читав сигурно немаше да го сфатам тоа како пишување на нешто за внимание и лајк, туку нормална човечка реакција на трагична смрт на некој познат.
И мајка ми никогаш не слушнала за него, сабајлево ме прашуваше кој е тој и цел ден еве ја зборува дека и е жал, замислете, можно е да и е жал иако не го знае...