[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кога конечно ќе помислиш дека ќе бидеш среќен, наеднаш се паѓа во вода. Некои луѓе едноставно не се родени под среќна звезда

 

...утрово станав од спиење и некако ме фати некоја новогодишна еуфорија...додека си го пиев утринското кафе ми текна кога бев дете и кога на прозор го чекав дедо мраз...кога се радував на секое пакетче и на секоја добиена честитка....ехххх...тоа беа убави денови...да може некој пак да ме израдува така искрено и оваа нова година...не барам многу :wink:
http://www.youtube.com/watch?v=69QAcJOlJQc

 

... вчера бевме да видиме едно мало, маленко бебе. Бебуле. Како зрно грашок.
И иако сум убедена дека гледаат само сенки и тук-таму некоја силуета, мене ми поткрена веѓа и .... ми се насмевна. Фраерски, шмекерски.

Не си умислувам, имав сведоци. Од целата багра надвиснати над неговиот мал рај, МЕНЕ ми се насмевна. Татко ми вика - па на будалите им се смеат, што се чудиш?

Љубомора.


Се разбудив со мисла дека е крајно време да престанам со невложување во себе. Физички и ментално.
Второво повеќе. Веќе разгледав неколку курсеви кои ми фатија око, и ... почнувам од јануари.

 

СДК колку сакам да сум дома. Да испаднам на кафе со другарките, да видам познати лица... Да уживам во празниците што доаѓаат. И многу ми се јадат ќебапи

 

Многу ми делува одбивно кога некоја девојка, жена, дама што и да е, користи пцовки, во зборување или во пишување...
Колку и да е дотерана, нашминкана, со манири, паметна, кога од уста ќе излези таков збор нешто ми се руши како кула од карти. Така наеднаш...
Се поретки се жените од кои излегуваат алтани. Или кога ќе речат: неа е мелем да ја слушаш...
Имам разбирање, сите сме нервозни, во стрес, ама тоа не ми е оправдание на глас или во текст да се кажи пцовка, а посебно популарната јебига.

 

На 12ти декември хобитот конечно земав карти , т.е друг зема за мене , беше тешка борбата но на крај успеавме да резервираме , роденденскиот поклон ќе пристигне порано оваа година , заедно со кофа пуканки.

 

Ќе земам ќе си ја треснам главата едно добри пет шест пати од ѕид !
Неможам да функционирам денес.
Мене туѓата болка ме парализира, еве чемреам како болна кокошка.

 

Да баш така

 

Погледнете ЧОВЕК во ОЧИ, и тој веднаш ќе го тргне ПОГЛЕДОТ... Погледнете КУЧЕ или МАЧЕ и тие ќе гледаат во тебе, затоа што тие никогаш не ЛАЖАТ, ниту ја кријат ТАЈНАТА во СЕБЕ !!!

 

Оној момент кога на брат ти му смислуваш кореографија за на училишната претстава и песна од Eлвис Присли хахаха http://www.youtube.com/watch?v=fmnvAyxuHs0

 

Додека седев во паркот,видов еден постар господин како носи букет цвеќиња и и ги подари на госпоѓа,претпоставувам негова сопруга.Изгледаа толку среќно и заљубено,душата ми се исполни.Би сакала да најдам таква вечна љубов и некој со мали романтични гестови да ми ја изразува секој ден.Би сакала да има повеќе такви парови што делат такви моменти.
И тврдам дека се што му фали на светот денес е една доза на искреност,сигурност и доверба наречена љубов!

http://www.youtube.com/watch?v=WpYeekQkAdc

"I feel the weight of the world on my shoulder,аs I'm getting older,all people gets colder,most of us only care about money making,selfishness got us following the wrong direction!!!"

 

Од вчера само си го трескам прстот од некаде...

 

Каков вкусен чоко салеп сум си направила денес... таман да ми ја стопли душата после денешниов ден. Ама не е лажица за мене, попрво ќе се удавам во шолјата. Еве вака


Моите дома ми ја окупирале кујната заедно со неколку џиновски риби од по 6-7 килограми. Па цело време морам да правам стратегии кога можам да влезам за да си направам некоја топла напивка. И не дека имаме кој знае колку голема кујна, ама се чудам како некои семејства функционираат во помали кујни од нашава. Не можам ни да замислам...

Сестра ми со првиов семестар ја донесе и првата десетка. Ја гледам колку многу е ангажирана, колку е посветена и колку многу труд вложува. Просто човек да ѝ позавиди затоа што го студира она што го сака и учи со мерак.

Туку, некогаш си мислам - некои животни навики навистина би ми олесниле ако седмицата има парен број на денови.

 

Фиууу,како брзо летаат деновиве...
Сабајле рано станувај,директива школо,па назад,англиски,па дома.Е дома,учи како чукнат.Ама ете,вредело...
Денеска 5ка географија(поправив,фак јеа!) и сеа некои планчиња по биологија правам,10 страни имам за учење,па...
У меџувремену,ништо не се случува.Тапа е општо вака.Монотоно.Како и да е,преокупирана сум со школо и со поправање неколку оценки,несакам да разочарувам.

Имајте убава вечер,а јас ќе си се дружам со книгичево и ќе си слушам ЕКВ..

 

Вчера на карате еден идиот поставува прашање:
„Ние тука карате ли треба да учиме“?
И тоа онака, со сериозен, прашален тон и бавно темпо.
Инаку, има околу 8 години и доаѓа на карате од септември.

 

Ајде идам на вакцина. Посакајте ми среќа да не припаднам таму, зошто ептен сум плашливка.

 

Декември е месец кој ме потсетува на бившата љубов.
Месец кој ми буди убави чувства и ми враќа спомени.
Најверојатно е така, затоа што се запознавме во декември, а и по кратка пауза, во декември на истиот датум кога за прв пат се запознавме, се смиривме.
Овој декемри, нема да биде така. Ветувам.
Го сакам месецов.
Гледам на некои од вас веќе почнала да ве дрма новогодишната еуфорија.
Мене сеуште не.
Но, си купив лампиони и едвај чекам да си ја накитам елката.
Не ми се верува дека измина уште една година. Многу брзо помина се`.
А јас, заглавена и во простор и во време.
На моменти одлично, а веќе во друг момент катастрофално, со очи полни со солзи и спомени кои болат.
Ми се` случија неколку работи за кои можам да кажам дека ми е мило и ќе ги паметам секогаш, но и работи кои сакам да ги заборавам и да ги откорнам од мене...како никогаш да не постоеле.
Се надевам дека последниов месец од годинава ќе го поминам подобро од претходните и дека конечно ќе се случи нешто вредно за паметење.

 

Мислењево не ми е за овде ама итно ми е и морам да прашам. Ај ако некој се разбра во пишување CV нека ми прати ЛП да прашам нешто

 

на гугл напиши European cv има примери
судството во градов е катастрофа
како судија-поротник за малолетници отидов да видам што се случува(ниту еднаш ме немаат повикано на рочиште судење) во Апелациониот суд сум бев лани ги потсетив,џабе и бев денес пак во писарницата-од таму кај секретарот-жена е ама тешко беше да стигнам до таму па ај тој што е секјурити го измачив два ката да се качи со мене и дојдовме до една сала со судници и ме праша дали знам каде да влезам прв пат сум таму од каде да знам и сосема на крај беше ме испрати до самата врата-стварно фала му па ај секретаркава ме просветли да си прашам во 1 и 2 како оди сето тоа со потниците-во 2 беа љубезни ама кога влегов налетав на тројца полицајци во 1 кога ме нарече еден човек сине ко татко ми да ми зборуваше и на крај насмеј се беше таму е човек да ПОЛУДИ а не да се смее и ова му беше нај нај од се-требало да разговарам со управителот тој ке ме распределел што врска има 1 со Апелациониот суд секретаркава пред мене се јави праша-нема зошто да ме лаже инаку судскиот совет одлучува за поротниците-во Центар се наога на ул. Македонија
баш кога се вракав накај дома ми текна дека една жена од медитација е поротник-реизбрана-нели мандат имаат 4 години и ако си ок те реизбираат, па неа да ја прашав, ок знам дека се е на конкурс(и јас се повикав на кункурс) доста ми е веке и од судови и од трчи ваму-трчи таму за поротници