[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

ооох... животот толку ми е несреден, за никаде.. незнам како да кажам!
Мрза сум бе, мрза невидена! Само лежам, спијам, компјутерот, телефоните пред мене и ништо друго.
Незнам како да си помогнам сама на себе... незнам. Собава како бомба да паднала, алиштата несредени-не памтам кога последен пат сум средила . Да не набројувам и милион други работи кои ми се стаени на такозвано чекање да се средат. Срамота, ужас.
Со школо не се замарам. Уште пострашно.
Лани ова време колку бев поразлична. Многу сум сменета. Многу. Јас незнам како ќе продолжам вака, како што тргнала работава до никаде нема да стигнам.

 

Мораш да се навикнеш на тоа . На човечката неправда . На плачот на тагата . На човечката осаменост . На чекање и разочарување . На звукот на тишината . Затоа што сето тоа е само живот . Ако сето тоа го земаш премногу на срце и си даваш на себе повеќе од што не можеш да издржиш . Ќе изгориш како тажна ноќна пеперутка . Ќе изгори она најубавото во тебе и нема да остане ништо . Ниту сеќавање на она што си го имал некогаш . Она " ТИ " Затоа подобро навикни се и прифати ги сите овие работи . Тие се дел од сечиј живот па и од твојот . Носи онолку терет на душата колку што можеш да поднесеш . Ништо повеќе . Ништо помалку .

 

Уживај бе не си сама
Мене моите од дома ме бркаат да излезам

 

Ќе полудам. Имам желба за многу работи да ги направам ама и голема мрза сум станала. Се канам од кревет да станам. Книгите до мене се, а никако да седнам да учам.
Која мотивација ја имам јас? Сама си ја земам. И после ќе се жалам, ако не постигнам резултати.
Барем да прошетав денеска некаде.
Не, морам драстично да се променам, не оди ова вака. Ама и до времево ми е, ме депримира.

Сама си сум виновна, не бев ваква.

Бесна сум на себе, како политичарине сум, ветувам, а не исполнувам. Се борам против самата себе.

Дури утеха си барам во благото, што од никогаш не сум го сакала толку многу како денеска.

Уфф, одам дефинитивно да учам, да не бидам после од типот: Виновни се професорите, јас се си знаев!
Туку и што друго се бара од мене, освен да учам?

 

Го гледам Џејми Оливер во оние негови оброци за 15 минути.Се убаво објасни како да зготвиме кељ ама никако не кажа како да се ослободам од одвратниот мирис кога се готви тој.Аспираторот брчи само што не полети јадничок.И ве молам грав за 15 минути.Јес да готви од конзерва веќе спремен,нека дојде овој мојов да го свари за 15 минути,ќе му закачам орден.И оној негов мултипрактик секогаш совршено чист,изгледа под маса има неколку.
Второ ,се препородив откако престанав да ја штиркам постелината.Комшивката ми вели за чудо на улица да те види човек изгледаш сосема нормално а ваму штиркаш постелнина. .И плус редење на алишта по нијанси на бои,пеглање крпи и во постојана борба со лисјата на терасите (комада 3)
Не сакам да сум куќорексичарка затоа од денес живеам по правилото-Поедностави си го животот!

 

Lane moje ovih daaana, jede mi se krem bananaaa

 

Три дена немав отворено во темата СДК ... рекордни три дена
Па затоа си седнав и убаво си се изначитав, најомилена ми е оваа тема

Дојдов да кажам дека не сум нешто погодена од понеделникот чувствувам некоја тага и не и се радувам баш на нова година изгледа оваа тагата што ја чувствувам во мене направила железна врата за не ми влева еуфоријата. Ама нема да успее не не

На школо не заропаа со полугодишни писмени и не известија со прекрасна вест дека нема да имаме двапати екстерно. Цел клас се израдувавме. И така денес поправив една оценка од 4 на 5 уште расположението да ми се поправи супер ќе биде.

 

Не сакам сега нешто многу да мудрувам,но сум потикнат од некои луѓе што се фини и во името на мирот ке си дозволаат секакви навреди да ти упатуваат боже свашта .

Секојдневно наместо насмевки љубов, омразата, зависта, се вкоренуваат меѓу луѓето...жално и вистинито.

 

СДК неки луге не се поднесуваат навистина змии отровници освен отров да фрлаат друго и не знаат..чудовишта одвратни блаккк црни гаволи сите исти до еден цело потомство морници да те плазат од нив ГИ МРАЗАМ залудно зборови не трошам ГИ МРАЗАМ

 

Среќен роденден љубави моја

 

Една од најголемите заблуди кај нас, според мене е потрагата и тоа не потрагата на што и да е туку на среќата и љубовта, сепак ги бараме и уште полошо – ги чекаме.
Тие ниту се бараат, ниту се чекаат, тие се наоѓаат, но како?
Кога ќе сватиш дека ти избираш дали да бидеш среќен и да гледаш од позитивната страна на нештата, тогаш среќата сама доаѓа кај тебе,кога ќе сватиш дека љубовта на другите започнува од љубовта кон себе и минува низ љубовта кон другите, тогаш љубовта сама доаѓа кај тебе.
Ете затоа треба да оставиме љубовта да никне внатре во нас и потоа да ја делиме.Бидејќи кога демонстрираме сила, другите не не сакаат тие се плашат од нас, кога ќе покажеме власт другите не не сакаат, тие ни завидуваат…
Да за да ја сретнеш вистинската љубов според мене мора да ја носиш во себе.Така ќе ја сретниш и вистинската среќа .

 

Изгледа станувам дел од онаа група луѓе што понекогаш јадат од нервоза.
Баш прееска се борев со тремата пред една важна презентација во школо уз солидна количина сончоглед и кикиритки.
Нели грицкањето намалува нервоза, а пенкалото греота е веќе, лом го направив.
Само да не ми прејде во навика ова со грицките за пред тестови, оти овој месец нема да има бегање од некое килце плус, дури и покрај тоа што ич немам склоност за дебелеење.

Иначе, најсмешна сум кога онака, без ПМС или некое друго оправдување, абе од нигде никаде ќе ми се пријаде нешто, и тоа по дифолт тоа се дешава покасно навечер.
Е така баш вчера ми се пријаде пица, онаква домашна, со многу кечап и со јајце на средина. А да, и со таков растегнат кашкавал, како на oние гифчињата, аууу...
Уф, стварно треба да се измисли компјутер што ќе ти мава по еден шамар кога ќе идеш на тие блоговите за храна на тамблр.
Забегав... а мор Спешл иди учи доста ги стрви луѓето тука...

 

сдк дека неки луге свен копи пејст друг не ни знаат, тоа што ке го постираат ни сами не знаат што значи па камоли да го разберат проста работа и такви ке ти солап памет господе боже чувај и брани слаткоречиви горчливи луге ахахха БОШ

 

Ме „фаќа“ веќе новогодишното расположение!

 

Ако кон ништо не целиш, не можеш ни да утнеш.

 

Таалент сум. Невиден.

Без разлика да врнело или не врнело. Елена мора да се направи со кал, не до коленици, туку до половина. Навистина понекогаш се чудам, од каде тој кал на фармерките. Дали имам во мене вградено некое мало чипче-што произведува кал, тоа не би знаела да одговорам. Или јас едноставно налетувам на луѓе што перат автомобили, дворови... Или ќе ме избањка некоја кола.

Не е тоа проблемот. Проблемот е што кога ќе дојдам дома, треба да ги исчистам скришно, за мајка ми да не види. Иначе одма отидоа за перење.

Коленото? Па добро е. Колку може да биде... Цело време го мавам по автобуси, на радијатор несакајќи ќе го залепам, па ќе биде како пешачки премин. И тоа во сивкаста боја-цел. Модрицата ми е многу модерна. Ама ми прави памти-па врати. Секоја вечер ми прави: - Зоонг, зоонг, зоонг. Од внатре има некој, и ме мава очигледно.

Пуна сум со позитивна енергија. Како сакам да се распеам-уф. Ама штета за туѓите уши...

 

Ејј види најдов некој нов рецепт, ај утре оваа да го готвиме? Неее сакам јас од оваа ,абе ај решете се шо сакате нека биде едно. Мамоо ма не јадам јас од тоа Добро ајде ќе направиме малку од тоа малку од оваа другот или ....
Само за јадење се прави муабет во последно време како што забележувам Ќе намине тетка ми донела некои слатки правела, комшивката правела некој баник по нов рецепт.Ах не е проблем шо утре и неа ќе ја пробаме.Во продавница видов некои нови работи па купив да пробаме, леле дадо новата милка не сме ја пробале тдмммм изненадување купив 2 за мама и тато и за нас да се почастиме ... Смоки чипсови грицки сокови уште што нема бе
Пред пола саат мајками :Море и така седам немам работа дај да сварам сутлијаш (благ ориз си го викаме ние иначе ) одамна не сум правела .
Сестра ми :Мамооо маааа не планирав да јадам ништоо до Нова Година пааааа ај не прави
Па немораш да јадеш ти (шо убаво и кажа) немора да јадеш де , ама ај не јади
Една куќна пријателка од Германија кои идат 2 пати годишно по 2 недели на гости секогаш вика : Оваа кај вас е ненормална работа па сите само за јадење правите муабет ,како да се направи колку да се направи аааа кај нас не е така.Тука кога сум се поправам 3-4 кг за две недели .
Ех не ни е тешно нас па и ти ние сме си навикнати за тоа да правиме муабет секојдневие ни е,хоби,уживаме,ни поминува нервоза кога готвиме аааа море и сакаме да испробуваме нови работи
Аха да да на тие нови работи им нема крај

Туку ај доста ви раскажував одам да јадам благ ориз мх мх и да знаете дека го осеќам мирисот уште од соба многу убаво мириса

 

Конечно денес ја јавнав колата и прокрстарив низ патиштата по Македонија. Денот прекрасен, јас сама, Инексес ме утепаа од давање комплименти - они мене Бјутифул грл, ја песната на рипит, и така едно двеста пати.

Имам едни (сега веќе бивши) соработници што многу си ги сакам и денес си ги видов. Каква енергија има меѓу нив - а и каква да биде кога секој од нас дал парче душа во работата. Енергијата останува. И по пет, и по десет години тука е. Јас не би можела поинаку да ги третирам или помалку да ги сакам. Секогаш сум била коректна кон сите и да знаете дека тоа се враќа. Кога сум со нив сум своја на своето, а не затворена во четири ѕида.

Иако сегашната работа многу си ја сакам, по моја вина (бидејќи не наоѓам време) многу малку патувам, па се чувствувам како птица заробена во кафез.
Исто како кога живеев во стан, што среќа траеше само четири месеци, инаку ќе требаше да почнам да ја третирам депресијата што ме стрефи.

Туку сакав да кажам дека ме тепа некоја монотонија и ме мачи некоја дезорганизација. Ми се бадијалџи, а немам време за истото. И никако да мрднам од мртва точка!