[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Значи пријателството не е секојдневно видување,оговарање,дружба..
Пријателството е нешто повеќе од тоа..ако е вистинско секако..
Од друштвото,само една другарка остана другарка до крај..
Иако не се видовме 2 недели,сепак...едвај успеавме да си прикажеме се,едното кафе не стаса со муабетот,па втора тура имаше
Се надвикувавме,која попрво да каже за сите новости..
Ни во еден момент не се почувствува тишина..
Премногу драга ми е таа,и секогаш таква ќе ми остане

**
За останатите другарки..како што кажав пред некој ден,ако не ви требам јас,не ми требате ни вие

 

Значи ,мене може да ме разочара само човек кој ми е битен во животот.
Оние кои се само онака околу мене,неможат да ме разочараат,не очекувам од нив ништо ,па затоа нивно си е тоа како ќе се однесуваат...едноставно ги бришам од животот и толку...
Ама....тешко е кога ќе те разочара некој кој ти е толку близок,со кој си делел парче леб -бајат или мек-кој си го покривал ноќе кога ќе се открие во спиење,на кој си му ги давал последните пари за да си купи појадок иако самиот немаш за себе за појадок...
И дојде ден...момент на вистината...толку ...се се заборави,персоната не ме познава веќе...си има нов круг на пријатели,кои искрено ....мрсул да не фрлиш на нив....
Само ако...времето ќе покаже ....

 

Шокирана сум! Не сакам да редам слики, ама морам да ви доловам... ваква бев едно две-три минутки. Еве баш во моментов ми се одблокирува програма...Cause I'll never be with you...

Спојлер

Проклет да си! Ете така! Идот, морон, дебил, кретен! Ма сите сте исти, ако не сите, барем половина! Безчувствителни! Нека ти е! Нека ми е мене! Ме тупи мозоков ко ненормален, скроз измрдав! Што ли мајката филмој си праам ? Глупача! Абе патетични сте, лигави, ухххх!!!
Веќе нема во мисли да те ставам, да си знаеш! Ни на крај памет нема да ми текне за тебе!!!

Еве, прекрасен ден. Може и лажам по малце, се трудам да бидам позитивна. Некако исполнета сум со позитивна енергија. Денов посветен ми е на семејството, најблиските, присеќање на моментите поминати со моите најблиски. Ептен опуштен, релаксиран ден. На школо ептен зезање со школскиве. Убавини.

Не сакам многу да се присеќјам на починатите, ама денес денов е посебен. Почивај во мир, предобар беше, најчиста душа имаше, заслужуваш да се одмараш во рајот. Знам дека си таму горе и секогаш кога ќе погледнам знам дека си со мене. Кога и да ми е потребна поткрепа, овде си, го знам тоа, го чувствувам! Можеби животов твој прерано згасна, но и се заштити од овој мизерен свет, овие сурови луѓе. Те сакам, ми фалиш, на сите ни фалиш

Се убаво, али ова на крајот не ми требаше. Абе го знаете она чувство кога се е океј, целиот ден десетка и на крајот мора нешто да ја се*е работава. Ама како и да е, прекасен ден, прекрасни луѓе, многу љубов, многу среќа. Колку и да не е така, се трудам да мислам дека е така и ми изгледа дека е така. Па среќна си легнувам и заспивам. Секогаш може полошо.
Може ова е еден и од полошиве денови во последниов период, ама некако силна сум. Ептен сум исполнета со позитивна енергија, колку и лоши работи да ми се случија, колку и да мислам дека целиот ден ми е прекрасен, не е така. Спротивното е.

И можете да си видите дека цел пост се убедувам дека денов ми е супер. Нека си се лажам, нека си верувам и нека си бидам среќна. Вака е поубаво.

 

СДК дека да не е трудничка на форумов, одамна ке немаше многу работи да си кажеме.

 

И К-15 се распаднаа, и тебе те нема и веќе ништо не е исто...

Промени, на секој праг, на секоја страна промени, новости, нови авантури ме чекаат.
Малку сум збунета, зашеметена и презафатена за да сеуште почнам да мислам и да ги сочвакам сите промени кои ми надојдоа, сите бури и затишја.

Еве се наканувам цела недела на асистентот да му пишам за темата за семинарската, до сега целата ќе ја напишев а јас уште тема не можам да изберам.
Изговори постојат многу, и за мене секогаш постоеле, но овој пат не се само изговори.
Неделава ме очекува првата работна забава, па и тоа ќе се стави во списочето на искуства, позитивно, но без разлика на се мириса на ново. Возбудена сум како да одам на прием кај кралицата
И се жалам на мајка ми колку ми е напорно, немам време да се избањам ко човек што се вика, се на брзање на трчање, дури и кафе со луѓево што ги сакам не можам на раат да испијам. Ми вика, добро дојде во светот на возрасните, тражили сте гледајте

Си ги барам куферите уште од сега ги чепакам, ги мирисам, оваа година има убаво да ги прошетам и раздрнкам низ светот, барем такава ми е намерата, само со многу, многу среќа ќе биде.
Прва станица Љубљана, картите се резервирани, уште да средиме со смештај да не се трошиме за тоа и ќе супер. За прв пат во животот одвај чекам да славам нова година, зашто нема да ми биде иста како секоја друга саботна или неделна журка, можеби најскромна во пиење и јадење, но секако најбогата во однос на она што има да се види и доживее. Да се доживее!

Скопје е ладно, Македонија е ладна, но не дозволувајте срцето и душата да ви се ладни, без разлика на се што било и минало. Секој ден, нов почеток и приказна.
Годинава почна убаво, продолжи траљаво и празно, ќе заврши спокојно и среќно, барем за мене.
За некои денот по утрото се памети, за мене по крајот, така и годинава.
Сеуште е рано, до 31 уште што не ќе ме снајде, ма да не го давам она чувство во мене дека се ќе помине во најдобар ред.

 

Ладно да си ебе мајката

 

Хо,хо,хо Мери Крисмас Феминки
http://www.youtube.com/watch?v=9PVhIMr4ScI

 

Град преполн со луѓе, толпа од народ, блиски луѓе, се чувствува новогодишна еуфорија, насмеани лица, идат празници, сите купуваат лампиони, елки и дедомразовци од џамбо, навидум совршено во овој период од годината ама не е тоа, тоа...
Неверојатно колку човек може да се чувствува празно во душата кога недостасува само една личност. Недостасуваат секојдневните работи на кои претходно не им обрнуваме премногу внимание, и најобична, кратка прегратка сега ја гледаш како најголемото прибежиште од суровиот свет...

 

Вибраторот... е, тој да го чуваш лепотице.
(+13)
Да се насмееме малце
Мене текстон на Лешоски ми е невидена глупост, полна со вулгаризми .
Нема ни трошка романтика во тоа, и не сфаќам зошто сите испопаднаа и почнаа да сечат вени ?!

Не да ме фати новогодишна еуфорија, море ме обзема цела !
Неможам да се сконцентрирам на учење ни на завршување на било какви обврски.
По цел ден гледам фустани на нет, си правам комбинации, па каква шминка, па фризура па ова она, на ти го ,дај ми го
И запнав на мајка ми прееска да почнеме да китиме, и си добив остар поглед проследен со прашањето далу сум нормална.
Па не сум бе ! Сакам сијалички и елка сакам и многу многу снег.
Шо заебава па тој сеа? Те го има, те го нема.

Инаку темава Сакам да кажам ја доживувам како некој вид дневниче , па немојте да ве зачуди ако некој ден почнам со : Драг дневнику... на тој и тој ден мене ми се случи тоа и тоа

Ај бегам сеа, ќе спијам.
Или барем ќе пробам

 

нека почнат и ова више празнициве да си го излуфтирам мозоков зошто скрос на скрос полудев деновиве ми се катастрофални месециве ми поминуваат дур да трепнеш како ли па само јас не ја чуствувам таа празнична еуфорија шо ми е уствари на мене многу сум напната аииии

 

Мудрецот и љубовта


Во една мала земја си живееше еден мудрец. Тој подгрбавен старец, со побелени долги бради, збрчкано насмеано лице, плави тажни очи, мистериозен по природа, тивок и одмерен човек, тврдеше дека не постојат не одговрени прашања, не остварливи цели. Делеше беусловна мудрост помеѓу народот ѓи учеше на позитивност, ја пробудуваше љубовта во нив, ги советуваше како да се хранат и да имат долг и среќен живот. Кај овој мудрец доаѓаа луѓе од сите краишта и се враќа среќни и позитивни. Кога дозна кралот за стариот мудрец, нареди да го донесат во дворецот за да му ги каже одговрите на прашањата за кој тој мислеше дека непостојаат одговори. Стариот мудрец пристигна во дворецот, стоеше спокојно пред кралот гледајќи го право во очи непоклонувајќи ми се на неговата величенственост.
– Зошто не се поклонивте старецу, јас сум твојот крал; – налутено запраша.
- Вие сте како мене човек, јас се поклонувам и молам на БОГ.
Изненаден од одговорот и храброста на овој човек кралот му се обрати на старецот. Вие сте мудрецот за кој зборува целото мое кралство, за вас се зборува повеќе од мене. Сега ќе ви поставам прашања, ако не ги знаете одговорите ќе ве погубам. Старцот само слатко се насмевна, а кралот уште поналутено запраша.
- Зошто се смеете, зарем не се плашите од смрта?
- Неможам да се плашам од нешто што не постои, а смрта не постои затао не се плашам.
- Како не постои кога сите што сме се родиле ќе умреме еден ден.
- Умира само физичноста, а не и душата. Душата на човекот е вечноста.
- А што е ЧОВЕКОТ сатарецу?
- Тоа што мисли; – беше одговорот на мудриот старец.
- Што е најсилното на светот?; – запраша кралот.
- Волјата; – беше одговорот на мудрецот. Додека волјата ја челичиме во нас, ние сме најсилното на светот; – дообјасни мудрецот.
- Што е најбрзо на светот?; – беше новото прашање на кралот.
- Мислата; – без двоумење во истиот момент одговори старецот.
- Зошто постојано му зборувате на мојот народ за љубовта, кога таа не постои, ако постои каде е?; – го запраша кралот мудриот старец.
- Таму каде што е вистината е и љубовта; – беше неговиот одговор
- А што е најубавото на светот бе старче баш би сакал тоа да го знам?; – запрашал кралот.
- Вљубеноста; – одговори мудрецот. Секој човек додека е жив има забелешки за својата убавина, само тогаш кога е вљубен заборава на нив и се чувствува убаво зошто некој го заскал онаков каков што навистина е.
- Кажи ми уште ова старецу: што е она што безусловно му треба на секого?, а што е она што не постои?
- Безусловна е љубовта која сите безусловно треба да ја делиме, а не постои невозможното.
Кралот иако му беше лут на стариот мудрец и љубоморен зошто во крлството се зборуваше повеќе за него отколку за кралот, мораше да си го одржи кралскиот збор и му дозволи на стариот мудрец да си оди дома. Мудрецот се до последниот миг од неговиот живот делеше мудрост, љубов и среќа помеѓу народот.

 

Се замислувам себе си,на некој полу-осветлен аеродром на некоја страна од светов,со книга на чие име не можам да се сетам ,меѓу страниците слика помалку избледена и карта...кон еден град.Град кому му ја подарив душата.Или оставив.Неважно.Ја има.Непознато чувство закачено на лицето.Бура.Го живеам сопственото невреме.Умор.И среќата се уморува.Тогаш наоѓа замена.Тишината впива зборови.
Осаменоста има темна страна.И го знам вкусот.

Доцна е.
И студено е.
А,и имам за учење.
Чајот ми се излади.
Сонувачите најчесто се будни.

 

Убав ден празник БОГОРОДИЦА „ВОВЕДЕНИЕ НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА“ (ПРЕЧИСТА)

НЕКА НИ Е СРЕЌЕН ОВОЈ ПРЕКРАСЕН ПРАЗНИК НЕКА НИ ГИ ИСПОЛНУВА ЖЕЛБИТЕ НА СИТЕ И САМО ДОБРИНИ ДА НИ НОСИ АМИН.

 

Денес се надевам денот ќе ми тргне

Спојлер

Прекрасен сон сонував.Чудно беше, но бев поголема околу 23-4 години седев покрај морето, заедно со едно момче.За малку ќе паднев, но тој ми ја фати раката.Тогаш јас собрав храброст и му реков дека ми се допаѓа .А тој : ,,знаеш и јас истото ќе ти го кажeв,,. Го гушнав силно и конечно си реков дека најдов некој што искрено ме сака.Тогаш сфатив дека имам некого на кого можам да сметам, да му верувам.Посакав само така да биде и во иднина, со истата љубов да ме гледа ..

Барем еден позитивен сон , во последно време Можеби и премногу си фантазирам, но секој еден од нас сака да биде сакан и да сака некој силно.

 

Љубов е кога ќе си се прибереш дома..
Љубов кога баба ти ќе те пречека со топло кафенце и ќе ти каже дека со шеќер ќе ти го прае, ако ти си пиеш погорко..
Љубов кога надвор е толку студено а тебе ти е топло околу срценцето..
Љубов кога тој те испраќа на автобуска и ти кажува што поскоро да му се вратиш..
Љубов кога те бакнува на брзање и си тргнува да си оди и се враќа по уште еден бакнеж, за да му стигнат додека те нема..
Љубов е да си поиграш со кученцето што си го спасил пред неколку години..
Љубов е дури и кога ќе те лизне со јазикот на лице па го маваш лесно за да не го прави тоа а всушност сепак ти годи, љубов ти покажува..
Љубов е да си ги видиш родителите по две три недели..
Љубов сум си и јас, љубов сме си сите!
ЉУБОВТА Е МЕЃУ НАС, НАСЕКАДЕ.. САМО ТРЕБА ДА СИ ГО ОТВОРИМЕ СРЦЕТО, ДА ЈА ПРИМИМЕ И СОЧУВАМЕ..

 

Космичката енергија зрачи од дрвото на животот кое ги спојува сите светови, сите единки - и живи и мртви.
Дрвото на животот може самото од себе да се раздели и да се разгледува како нешто кое постои во секој од нас. Со неговото разделување тоа не се уништува туку сосема спротивно, со самото тоа дрвото на животот дава делче од големината која ја претставува и истото делче повторно го вметнува во новото делче кое има било студен или топол здив и опстојува во универзумот.

Грешката која и се препишува на Ева не е типичен едноставен и зол грев. Доколку Ева не го вкусила тој забранет плод човекот никогаш немаше да има можност самиот да биде свесен за своето постоење, но и за силата која му е потребна при расудувањето помеѓу доброто и лошото.

Дрвото на животот ја отсликува човековата свест, душа, срце, амбиција. Природата на самото дрво на животот е во сооднос со поединечниот човеков внатрешен мир. Но да би стигнеле до внатрешниот мир ние мора да се себе познаеме, полека да ги отфрламе негативните карактеристики и да ги претвориме во доблесни.

Дрвото на животот е спојот на сепостоечкото. На секого со секој и на многуте колективни несвесна. Тој спој е магичното и симболично место axis mundi, тоа е светото место кое живее и се наоѓа во сите нас.


А сонцето ѕирка низ мојот прозорец. Аа, а јас сега ќе станам и ќе се прошетам. Може ќе си купам сончоглед, два - три лампиони и ќе си замислувам како ли е во Лапонија.

Имајте само убавини и љубов во срцата.

 

И Џени има зелено цветче.

 

Кај мене има нешто ново
Со сиот сарказам на светот сакам да објавам дека имам нова болест.Вчера дознав.

Свечено исто сакам да објавам дека работата на која се надевав не ја добив, и тоа е од денес официјално. Ми се јавија отворено да ми соопштат дека во целост ги исполнувам условите, вештините ги стекнав, единствен проблем е дека станав член на ДУИ а сум од македонска националност. Дека партиските вработувања и овој пат надвладеале и дека моето место таму како член на 4 члено семејство, со ниеден вработен, со одлично познавање на англиски јазик, компјутери и одлично разработени комуникациски вештини ќе го земе некој со основно завршено, недоволно познавање на македонскиот литературен јазик и на компјутер знае само да се логира на фб.
Незадоволна и револтирана кратко и јасно кажав благодарам и ја спуштив слушалката.
Не ми е криво, уште кога разбрав дека дотичен идиот од човек сега е заменик шеф. Нема поголема казна за нив од тоа, водич на слепци да им биде човек кој нема поим кај тргнал.

А тек да ви раскажам за рекацијата на пријателкава. Единствениот човек со кој се спријателив таму, позната по лоша репутација, како крајно неморална жена не ја дружеа на секоја кафе друженка исто како и мене. Веројатно затоа што беше, најмногу од се со долгогодишно работно искуство и добро познавање од се што беше побарано таму, за разлика од нив.
Кога шефицата и се јавила да и ги соопшти вестите културно и раскажала дека не ја одбиваат тие неа ами таа нив. И единствено прифаќа да работи како касиерка, ако им одговара И дека е зрела, дебела омажена жена, мајка на близнаци и нема намера да глуми келнерка во мини. И дека униформите им се две педи.

Можеа во најмала рака повремено да ни соопштат дека секоја селекција е чисто фиктивна и заради почитување на процедура, па ние сиромасите да си го бараме чарето на друго место.

 

I'm having a bad day...
Ама глупав ден...Глупости таму, глупости ваму...
Само глупости ми се случуваат денес...Пуф, а после имам концерт (свирам клавир, па музичкото училиште два пати годишно организира концерти за секој наставник. Денес сме ние). Ако ме следи ваква среќа и после..тогаш ги требало се да испогрешам.
Туку, ајде. Доста кукав овде.
Лоши денови имало и ќе има, но дури и со нив, животот е убав и секогаш има убави моменти. Па дури и во глупавите денови како овој...

 

Не е важно што имаш во џебот, туку во срцето!

Еден ден, еден сиромашен човек одел од врата на врата и барал помош. Поѕвонел на една убава куќа, а богатиот домаќин се мислел што да му даде и на крај му дал корпа полна со ѓубре.
Сиромавиот се насмевнал ја зел корпата и заминал.
Ја испразнил, ја исчистил и ја наполнил со преубави цвеќиња.
Се вратил кај истиот богаташ и му ја дал истата корпа.
Богатиот се зачудил и му рекол: зошто ми ја даваш оваа корпа полна со убави цвеќиња, кога јас тебе ти ја дадов полна со ѓубре?
А, сиромавиот му одговорил: СИТЕ ГО ПОДАРУВААТ ОНА ШТО ГО НОСАТ ВО СРЦЕТО!