[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Многу луѓе , главно машките викаат сексот било најубавото чуство. Грешка се, најубавото чуство е кога ќе се караш со девојка ти и всушност после 2 саата викање t.e "дискутирање" ќе испадне дека машкото е во право , а женското WRONG ! . тие 15-20 секунди , чуството на моќ , на победа , неможе да се спореди со ништо ... Тие што викат сексот е најдоброто чуство викаат оти никогаш не победиле во расправија , и незнаат... Сепак и да победиш во расправијата тоа трае неколку секунди оти после сваќаш дека нема вечерта да имате секс и пак си на 0. Али сепак , 20 секунди се 20 секунди.

Друго денеска си потврдив тоа што потврдувам секоја зима,
дека сум дете на зимата , јас едиствен по маица и гаќи се шетам по дома , а сите други со капути , 10 пара чорапи и све се разболеа и со температури и настинки . Не е за секого зимата , али барем сега можам на раат да јадам што сакам , бидејќи зимската облека и така не прави сите како да сме 10-20 кила + , they say disaster i say win-win. Плус кој ќе трча на кеј во ова време , надвор убаво , сонце , да , оптичка варка ... искочи и те пречекува ветерот , многу дружељубив , каде и да идеш ти прави друштво.

Барем ставив ливче , како и минатите 1525 пати се надевам дека и ова саботно попладне ќе ми помине во седејќи со дедо ми и дерејќи се на телевизорот.

Ах и за малце да заборавам ,
среќен именден на сите Катерини и компанија

Имајте убав , студен , сончев , ветровит , зимски ден.

 

''Секогаш се чувствувам среќен. Знаете ли зошто? Затоа што не чекам ништо од никого. Да чекаш секогаш боли. Животот е краток. Затоа сакај го животот, биди среќен и секогаш насмеан.
Живеј за себе и запомни - пред да зборуваш - слушај, пред да пишуваш - мисли, пред да повредиш - чувствувај, пред да мразиш - сакај, пред да се предадеш - обиди се! Пред да умреш - Живеј! ''

- Шекспир-

СДК -Ја обожаваам мислава,како животно мото ми е , зборови кои ме водат низ животот
Применувајте ја ќе видите дека делува преубаво

Ви посакувам пријатно попладне

 

Може не е толку смешно бидејќи ситуацијата не го налага тоа, ама денес колевме свиња и јас уште додека ја дереа кожата се врткам и не знам што да помогнам и му викам на маж ми а јас сега што да помогнам, треба ли нешто да правам, а тој сериозен ми вика па знаеш што ај ти земи го овој нож (еден троа голем) ние ќе ја дереме а ти боцкај ја (бајаги се засмеав зашто во моментов и се замислував како би изгледала додека го правам тоа), очекував така да ме зеза, си го барав. Знам, крваво звучи, ама јас барем му предложив да одржиме нешто како обред дека свињата несреќно погина при неспретна работа со ножеви, ама бидејќи не наидов на поддршка само се помолив несреќната свиња да најде среќа во вечните ловишта.
Ама што да правиш, тоа ти е синџир на исхрана, иако синџирот не мора да заврши со нас луѓето, па има тука човекојадци, ајкули, волци, мечки итн...
Ручекот е готов, пржев месо со праз и џигер, ајде повелете. Чварките утре ќе ги топиме.

 

Годинава дефинитивно поставивме рекорд со број на гости на куќната слава.
Две вечери по ред беше полна големата трпеза - се изедоа многу сарми, крапови, пастрмки, гравчиња, баклави, бајадери, а богами и многу вино се испи. Две вечери куќава ни беше исполнета со многу луѓе и џагор, додека во позадина одеше мојот музички избор - староградски чалгии
И цело време си викам за арно нека е, само за убаво вака да се собираме.

На самиот ден на таков убав празник, нашево кутре се окучи. После скоро три години, повторно стана мајка. Роди три мали кремасти кутриња. Едвај чекам да пораснат за да можам да ги гњавам

Да не ја подречам, ама оваа 2013 ми беше една многу убава година!
Убавите работи почнаа да ми се случуваат уште во првата половина на јануари, продолжија низ целата година, за на крајот убаво да ја завршам со неколку прекрасни настани во овој студен декември.
Конечно успеавме да договориме одење во планинарски дом и немате поим колку многу си се радувам! После толку време, повторно ќе одам. Таквите дружби и седенки отсекогаш ми биле најинтересни, од проста причина што не постои асоцијален планинар. Таков на светов нема да најдете! Најубавите спомени ми се од таквите екскурзии

 

Очајна сум.Нема спас за мене.Има време само уште 3 саати,а јас ништо нема да направам.Да умрам најдобро.Од се ми е смачено веке.Не сакам повеќе да живеам.

 

Оууу јеаааааааа ајм соу ексајтед енд ај џаст кент хајд ииит! Возбудена сум за вечер.. МНОГУ!

 

?????
Помош,совет,разговор,утеха???

 

Има денови кога солзи ми навираат во очите,
врели и крупни се тркалаат по лицето.
Во главата сеќавања,
лошите спомени се враќаат ненадејно неповикани...
Болката стега во градите ,
се слуша плач, липање...
Ја испуштам нека оди далеку,
што подалеку од мене.
Полека се смирувам,
барам утеха...
Совршенството не постои
никогаш и не постоело.
Секој ден животот ме учи на нешто ново,
секоја пребродена болка само ме прави посилна.

 

Под аватарот на Јипи треба да пишува „Не го правете оваа дома“.

 

Љубов е кога ке ти даде да го изедеш последното сланинче.
Убедливо најромантичниот гест во мојот живот.
Маж кој ти се восхитува додека јадеш мрсноќа е маж кој вреди да го имаш во својот живот.

Поздрав до девојките кои јадат исклучиво Цезар салата додека се со дечковците на вечера,а дома коа ке дојдат јадат свинска кременадла и ја глодаат коската со мрсничкото од страна.

 

Ако можеш да останеш присебен кога сите околу тебе ја губат главата и те обвинуваат за тоа...Ако можеш да си веруваш себеси кога секој се сомнева во тебе, и да не забележиш за тој сомнеж...Ако можеш да чекаш, а да не ти здосади чекањето..Ако си излажан, а да не лажеш...Ако си омразен, а да не мразиш...
Сепак,немој да изгледаш премногу добар, ниту да зборуваш премногу мудро..Ако можеш да сонуваш, а соништата да не станат твој господар...Ако можеш да мислиш, а целта да не ти бидат мислите...Ако можеш да се сретнеш со Триумфот и Поразот, и еднакво да се однесуваш кон тие двајца измамници...Ако можеш да поднесеш да ја слушаш вистината што си ја кажал, која изобличена од злобници станала стапица за наивните, или да ги видиш скршени работите на кои им подари живот, и наведнат да ги изградиш повторно со стариот алат..
Ако можеш да ги собериш своите победи, и да ризикуваш да ги загубиш сите со еден удар...Да се вратиш одново на почетокот, и никогаш да не проговориш за својата загуба...Ако можеш да го принудиш срцето, и нервите, и дамарите да ти служат долго откако ќе заминат,и да се одржат кога ќе нема ништо во нив освен желбата која им вели ``Држете се!`
Ако можеш да се измешаш со толпата и да ја зачуваш доблеста...Да бидеш покрај кралеви, а да не го загубиш допирот со скромноста...Ако ни непријателите, ни пријателите не можат да те повредат...Ако сите луѓе сметаат на тебе, но не премногу...Ако можеш да исполниш една незаборавна минута со шеесет секунди скапоцена содржина, Твоја е Земјата и се на неа свет е твој, и најважно од се - ...
Ти ќе бидеш човек !

 

Ептен сум среќна денес, никој не може да ме натажи, нема да му дозволам.

 

Се спремав психички да му пишам со недели...
му пишав...

утнав смајли бе

здраво

 

Знаете кога најобични работи ве исполнуваат.
Добив прекрасна честитка од многу добра другарка чисто од љубов ми пишала колку и значам и колку и е мило што ме има за другарка.
Душата ми е исполнета.

Прекрасен почеток на продолжен викенд имав синоќа. Малку алхохол , прекрасни луѓе, средби, муабети, многу пеење,среќа и исполнетост во душата после прекрасниот ден и уште поубавата вечер.

Среќна сум бидејки се ближи најубавиот период од годината. Имам неколку идеи за подароци се надевам ке соберам некоја сума на пари за да подарам она што сакам. Многу сум возбудена прекрасни идеи ми се вртат низ глава.
Мали работи, ситни подарочиња кои очите ги полнат со солзи , а душата со среќа.

Убави работи ми се случуваат.
Сабота, сонце со заби, црвени носиња, многу љубов, опушетни прошетки по Широк Сокак, договори за вечер и за т.н најлудата ноќ.
Ве сакам , имајте убав крај на 2013.
Бакнежии.

 

Cега и јас да кажам нешто .Mислев утре да пишувам,но денес дојде ред,иако утре правам 2 години откако сум на фемина.мк .Cега,најважната вест ми се врати мачето дома,откако го немаше повеќе од седмица .Cреќна сум ,иако коцкичките не ми се целосно поклопени.Mе радува кога слушам убави работи за најблиските,за роднините,и кога читам убави нешта кои секојдневно се случуваат на феминките.Cега сум во дилема за пречек на нова година,каде,што,со кој .Hе се мислам многу,само да е во друштво на луѓе кои ги ценам и сакам,а местото не ми е најбитно.Eте денес е сабота,па ви посакувам убав викенд на сите

 

Алал ти вера.
Ми го напраи денот.
АХХАХХАХХАХАХАХХАХАХХА


Жал ми е.

 

Во понеделник моите прават годишнина од брак. Дваесет и четири години. Многу се радувам.
Ме исполнува прекрасно чувство кога ги гледам. И двајцата позитивни, вљубени, чукнати...
Секогаш се тука за нас.

Татко ми секој ден ѝ дава по некој комплимент. Пред некој ден, мајка ми прави ручек и ѝ вели:
- Како тебе жена, никаде не се наоѓа. Толку убаво готвиш, чистиш, ме слушаш... се`, се`...
Ама жена како тебе, може да се најде само на едно место.
- Каде бе мажу?
- Па само на канта пазар.

Или само седиме, гледаме телевизија. И он ќе ја фати за маицата. Мајка ми ќе го праша:
- Што правиш?
- Те држам, да не ми избегаш. После што ќе правам?

Многу ми се интересни. Татко ми пред некое време си направи фејсбук. Ќе види некој дека нешто објавил и веднаш ја вика мајка ми, за и она да види. И после само коментира:
- Леле, само ме контролираш, не можам од тебе на раат да си седам.

Посакувам да слават уште бронзена, сребрена, златна, бисерна, дијамантска, крунска... и не знам уште каква свадба.

Пред недела дена, се бркавме низ стан со сестра ми. Јас ѝ реков на мајка ми:
- Мамоо, родила си идиота!
И од таму го слушам татко ми:
- *****, родила си два идиота!
( кој гледал Тесна кожа, знае. )

Некако се` си тераме на шала. На татко ми му се обраќам со мори, се бориме, закачаме. Ама многу ни е забавно. Додека на мајка ми мислам дека никогаш ѝ немам повишено глас. Ако треба нешто, секогаш е тука. А богами и он. Да му речам во 4 сабајле, да ми купи сладолед, ќе ми купи.

Случки има милион.

Им подготвивме едно изненадување. Ќе го видат за неколку дена. Се надевам дека ќе им се допадне. Еве, сега татко ми земал сладолед. Јас по дома седам со кратки ракави...
Ние сме посебна приказна. Кој од кој...

Навистина не сум добра со зборови. Не знам како да се искажам... колку ме прават среќна.

 

Си доага нова година јас си немам ништо припремано,така лежерно си ја терам работава мислејки што ефтино да најдам барем едно нешто да направам за пред човек.Тешко ми е на душата што немам моментално пари за да купам повеке,на малиот едно скромно пакетче.Среќа е што сеуште не разбира па така како да назначам.Душата ме боли што немам доволно за празников...Но сепак се надевам дека оваа година нема да се метлееме по бoлници па ке имаме повеке пари за малиот и за нас.

Доста кукање...Сакам да станам по втор пат мама ама мора да си чекам...никогаш не сакав девојче но сега ми се роди една огромна желба второто да ми е девојче...и срцкото да стане бато...Во новата година сакам само здравје да не служи сите а најмногу син ми бидејки се измачи годинава...

 

Бре што си ги сакам тие луди спомени од викендашки излегувања. Па како што ми се погодени другарките, и тие луди, со душа чекам викенд.
Си имаме навика пред искачање да си седнеме кај некоја, да се залееме со винце, водка или што и да ни се најде... Ама дефинитивно најлудо сме поминувале кога ќе си земеме винце и сокче

И вчера така си тргнавме со вечерта, само со една другарка требаше да излегувам, па потоа да ни се придружат и други. Си се спремивме, она беше задолжена да купи вино, јас сок и грицки нешто.
И доаѓа она со виното, си седнавме доле на спрат кај мене да не ме гледаат моиве, спремни за пиење...
Кога гледаме, виното со тапа! Обично зимаме нели со капаче... И ај сеа како ќе го отвориме. Не можев да се качувам до кај моите да им барам отварач, па земавме демек да пробаме да ја извадиме тапата, не бе нема шанси да се извади. Брцај со ножици, ножеви, корни, тегни не не и не. Пробавме и да ја пикнеме внатре во флашата, не сака ни така. Абре како најголеми пијаници сме се фатиле за флашата и двете, една држи, друга ја демолира тапата па обратно. И ни текна да го скршиме горниот дел само, излеговме надвор сме се разлупале, не бре не се крши, ѕидчето од кај што лупавме се распука малце, а тоа делот од флашата ни да мрдне. И више немаше смисла да лупаме кај мене во двор, се слуша тоа до кај моите... Не фати една нервоза луѓе, и викам ајде искачај ќе идеме до школски (на 5 мин ни е), таму на раат ќе лупаме И такви пицнати, дотерани, нашминкани, спремни нели за искачање, соблакаме штиклите, со цел памет облековме собни папучи и така излеговме низ маало. Отидовме до таму, мавање шишето во бетон, од прва се скрши тоа горниот дел

Спојлер

фалакурцу

, си се вративме домче среќни и весели што ќе се залееме конечно, си го испивме винцето на раат, облековме штиклите и во провод. Малце си касневме нели додека ја извадиме таа гадна тапа, ама нема везе предобро си поминавме, се изнаигравме, изнасмеавме, таму си мавнавме неколку текили, па на второто место продолживме со водка и комбинација снова бевме и двете. Таман ни дојде, се расположивме и размрдавме, до 4 саат окапавме, денес нозете не си ги осеќам од играње.

 

Се учам да плетам без игли. И знаете што добив?
-исплеткани конци..
полудечу