[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Лажна узбуна.
Татко ми видел кутија од сладолед. Во другиот фрижидер. И ја земал.
Ама искочи дека тоа биле црвени пиперки.
Пу, ј`зк.

Сега сакам сладолеееееед.

 

Колку се само слатки малите деца кога се искрени ,кога искрено ги искажуваат своите чувства
Го гледав видеово едно 3-4 пати и ПРЕУБАВООО Е !
Се наежив,се насмеав,дури и солза си пуштив искрено

Spoiler

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bGoqS4qje88

 

Срам да ми е, како можев да заборавам дека на 6 декември се зачленив и вчера не пишав
Една година откако сум на Фемина
Научив работи кој не ги знаев, запознав многу феминки, секакви карактери....
Секогаш ќе се најдеше некој да ми го развесели денот
Секогаш имав поддршка од одредени форумџики и благодарна сум им на тоа.
Секакви караници, радости, авантури....
Овој форум е дел од моето секојдневие, со задоволство ве читам и пишувам мислења
Се надевам ќе се дружиме и понатаму

 

Душманите не можат толку многу да ме мразат колку што јас можам да ги сакам..!

 

Пресреќен сум!!Вчера добив кола а денес мотор, Киндер јајцава се закон ^^ .

 

јас коњче добив ^_____^

 

http://www.youtube.com/watch?v=3c0hSGDtIqQ

 

СДК Успеавте ли во животот оние кои што не дававте лист од средина и пенкало на школо ?

 

Сега знам зошто порано раѓале по седум осум деца ...
Нема струја и легнуваш со кокошките... па една друга партија... и така,породица тарана.
Едно за пченка берење, друго за нива копање, трето да ти замеси нешто додека ти копаш на нива, четврто стоката да ја нахрани, пето вода да донесе, шесто двор да замети, седмо во колепка, а осмото в стомак.
Ни вели, тоа беа жени Планини а не денешниве со едно две се живо им смета
Ај така нека биде, ние од градов некадерни...
Баба ми велеше, моја е, ама кога ќе дојде притисокот ми скока двеста. Мојот среќа низок е.
И тап, снема струја, оптеретена мрежа.
Романтично и запалив миризлива свеќа за да се потсети на тие денови. Ама заспа со кокошките.
Сестра ми носејќи ја навака- натака на крај и ја бапна на масичката до креветот на кој беше заспала. А бре Девојчиња, што сте ми ја запалиле на живот свеќава на глава
Во пеколот или во рајот сум? не тетко, во кревет си ама нема струја.
Утре свечено ја испраќаме за Београд
Фемина издувен вентил

 

Лист на еден , лист на друг, на трет и после ти на корици ќе пишуваш

Само да не те прочита Валерија, ќе наебеш, повлечи ги зборовите кои имаат врска со наталитет (и кај што спомнуваш партија, без разлика во која смисла)

 

...И понекогаш треба да ставиме решително крај на нешто, да се поздравиме и да продолжиме понатака...
Со крената глава, насмеани и весели, како никогаш да не сме пателе...како никогаш да не сме доживеале болка...



RUKUJU SE, RUKUJU tekst

Spoiler

Otisli su drugovi
najeli se, napili
casa prepun sto
ne sme znati to
kol'ko smo se voleli

Otisli su drugovi
sve sa sobom odneli
casa prepun sto
nije kriv za to
sto smo se mi rastali

Ref. 2x
Rukuju se, rukuju
oni koji putuju
kad se dvoje rastaju
oni zorom druguju

 

Taka e

 

Понекогаш е толку тешко човек да се насмее, дури и онака лажно ...
Цела недела грипосана, грип лечам, едно лечиш друго закачиш. Уствари и не го излечив, само и психички некако сум ептен ама ептен безвезе. Го знаете она чувство си миете садови во позадина сите се смеат, весела дружба а тебе очите полни со солзи и секој момент да рикнеш, а и ти самата не знаеш зошто, ама среќа ова грипчево ми се најде па како демек аман ми солзат очиве, аман овој нос пак ми се растече .

Период ли е, што ли е, ги добив ли сите нус појави од наведените несакани симптоми од лекарствата ама признавам не сум добро. Онака се чувствувам изморено, преку глава ми е од се. Ми треба некоја занимација, некоја обврска која мене ќе ме исполни а не нешто ради реда. Вака ни самата не се трпам а дечко ми како, богами и не знам. А со мајка ми онака на иста бранова должина сме, може дека со исти лекарства го лечиме грипот , па не си замеруваме на зборовите кажани во нервоза, за некоја минута пак продолжуваме со разговорот нормално. Тешко на околината со две жени во напната и раздразлива психичка состојба, кој осетил знае .

Изгледа остарев и јас децоо, сабота навечер ич не ми се излегува, додуша и не сум добра, едвај дишам, не можам коските да си ги согрејам. До пред неколку години со душа го чекав викендот, а сега па и како да го чекам кога всушност секој ден ми е неработен. Што убаво е кога човек има исполнет ден, онака си работиш, или учиш она што го сакаш. Абе кефовии. А не ова, моево

Понекогаш имам стравови за иднината, има толку многу нешта што треба да направам, да искусам, а јас сеуште не можам да мрднам од една точка .


Се молам оваа Новата година нека се потруди да биде помила од сегашната, оти со оваа па и не можам баш да се пофалам, или па кој знае сеуште има време .

 

Само што се прибрав дома, скоро пола град е украсен и можам да заклучам дека почнува новогодишната атмосвера да се осеќа. Многу го сакам овој период од годината, го снемува сивилото и сите некако се по весели, по хумани. Сабајле ја накитив елката дома да ви се пофалам. За некој рано за некој касно-а за мене да разбијам монотонија! Низ центар народ растрчан на сите страни, сите некаде брзаат, гужви на касите, по ходниците... ама ако само за убаво да е. Почнати се новогодишните шопинзи иако сеуште е се соленки цените барем во Скопје Сити Мол.
Иако има уште 3 недели уште сега ќе си ја пишам новогодишната желба.
Сакам внатрешен мир, здравје и среќа и љубов секакоо, се друго само ќе си дојде.

Повелете, Ве частам виртуелни божиќни колачиња.

 

...И конечно на крајот од денов, едно чајче од ајдучка трева кое ме потсети на село, на планина, на студениот и чист воздух, на зеленило...а ми ја стопли душичкава.
А друго ми беше зборот...колку само различни типови на луѓе има, па цел ден да седиш со нив и да расправаш криви дрини, цел ден нема да можеш да им го најдеш крајот.

 

Не секогаш се извинува оној кој е виновен.
Понекогаш ќе добиеш извинување и од оној кој е само учтив.

 

На Бон Џови имам идено три пати на концерт. Ова не е да се фалам, ќе образложам.
Како тинејџерка, го имам бакнувано телевизорот, имам купувано списанија, само заради постерот а не за списанието, и како бенд дочекале ме мене да пораснам, да одам да ги видам неколку години измеѓу секој концерт, и уште ќе се на сцена, се надевам. Идоли, ајкони
Денешниве бендови, што да речам, до две три години, со сила пет заедно, се растураат за банални работи, што знам, на А му смета дека Б носи црвени чорапи, банални кавги се, кога се на ниво некој да ти купува сингл, должен си да си тука за нив, кон фановите имаш должност за таа плејбани маншон што си ја купил, оти без фановите си ништо и никој. Ама црвените чорапи. И ќе се скараат така за ништо и расцепкаат, и после неколку проби на соло кариера која најчесто не иде никаде, ќе се освестат, и ајде да се соединиме во групата поново.

ОК и тоа, ама сега сте постари, сите поранешни хитови бараат данс рутина, која сте ја имале пред дсет години, што ве секира немој срце да ве удри мид данс рутина. Затоа новите песни се балади, се наоблечете во костими и седнете на високи столови како за во бар, за да не играте. Не е тоа... ТОА дечки. Мој Џон со лангета на нога цел концерт испеа и на три колбак од публика се врати. Затоа ми е херој

 

Едноставно... со некои луѓе во животот се‘ ви е толку едноставно.
Едноставно прекрасно

 

дојде и црвената тетка
тетичке мила остани колку сакаш-добредојдена си