[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Најубавите години да ги живееш во никакво време.

 

Понекогаш, во еден ден можам буквално да ги почувствувам сите можни чувства! Понекогаш не знам како се чувствувам, и зошто се чувствувам така... Понекогаш се чувствувам слабо, не можејќи да се изборам за она што сакам да го имам. За она што ми треба...Се чувствувам патетично, она за кое јас толку се измачувам да го постигнам други луѓе го прават со леснина. Но, на никој не му е целосно лесно. Животот за никого не е лесен. Секој си има свои тешкотии, слични или различни.

Зачудена сум од некои луѓе..Додека едни можат да бидат бесчувствителни, завидливи и да гледаат на секој можен начин да ти наштетат, да бидат лицемерни кон тебе, да те искористуваат, да се нечесни, (што е многу типично за денешницава) други се сосема спротивното..Да, постојат сеуште тие многу добри и чесни луѓе. Тие кои не сакаат да наштетат, ни со зборови, ни со дела, ни со мисли. Ме воодушевуваат тие луѓе, секоја чест за таквите! Го кажувам ова бидејќи има такви што ги познавам и што ги поседуваат скоро сите позитивни вредности. Ги сакам и почитувам со цело срце и душа.

Не знам дали да се обвинувам себе си за ова, но понекогаш во друг човек го наоѓам сето она што би требало да го има во тој мој близок роднина. Сето тоа што го замислувам, сето тоа што недостасува и што ми треба да го наоѓам во мој близок роднина, го наоѓам во друг човек. Многу сум повредена од него, нема љубов, грижа. Имам празнина во себе. Тој друг човек, цврсто сум убедена дека го има сето тоа. Чувствувам, дека тој човек да ми беше близок ќе ја немав оваа празнина во мене. Толку многу сакам да сум блиска со него, не можам да опишам....

 

Сакам да можам да кажам дека периодов ми е убав. Дека деновиве ми се среќа како домашно слатко од јагоди или сончев ден, мирис на костени, накитена елка. Сакам да можам да кажам дека се чувствувам убаво како што не сум се чувствувала одамна и сакам да можам да најдам светлина и тогаш кога е потполно мрак. Ако нема, да можам да ја измислам.
Ама не можам.

А толку многу сакам да можам, и се што имам е немирен сон кој ми тежи на трепкиве, душа полна неискажани зборови, немоќ што како оловни пранги го влечам посебе и умор. Бескраен, деструктивен умор.
Толку многу, што на крајот се ми се сведува на едно: сеедно.

И тоа е делот што ме плаши.
Што навистина ми е сеедно...

 

Некогаш ми се чини дека ќе се предозирам од чаеви, или евентуално ќе пукнам, ќе се подуам како балон од течноста па ќе прснам, или нешто слично. Резолушн за 2013 на некого му беше да посети што повеќе нови места као на пример, а мене ми беше да испробам што повеќе вкусови, видови, и подвидови на чаеви.

Да имав некое списоче на кое би требало да ги штиклирам работите што сум ги имала на ум и сум ги остварила, ова со чаевите би го штиклирала 2,3 пати, чисто да се знае!

Имаше и период кога се опседнав со тоа да испробам што повеќе вкусови - па се што правев беше тоа што константно и налудничаво пребарував на интернет - за во случај ако најдам нешто ново и интересно да го имам во план, и освен сите можни видови што ги најдов по наши маркети, пазари, или што ги порачував директно од планини, почнав дури и да порачувам преку интернет ( помина еуфоријата со тракатанци од Али Експрес, сеа на репертоар ми се чаеви ).

Ме научија пријатели, познаници, роднини, па кој како што одеше ван државава, се враќаше назад со пакет полн разни врсти на чаеви, во различно кутивчиња, убаво скоцкани, а јас цветав како кокиче. Грасиас амигос, ај лав ју!

Последно добив и крисмс колекшн од Јоги чајчиња, кој ги пробал знае каков оргазмичен вкус имаат!
И сеа си размислувам, што ќе правам со мојот живот откако ќе ми завршат, како ќе продолжам понатаму, кен ај ду дис?!

 

Како што се ближи крајот на годинава, се` повеќе и повеќе анализирам што се` ми се случувало изминативе месеци.
Со еден збор оваа година беше година на многу грешки, но и научени лекции.
Многу подеми и многу падови, но и моменти кои вредат да бидат запаметени.

Деновиве само лоши вести слушам, и се плашам дека годинава ќе ми заврши лошо, а уште поголем е стравот од почетокот на новата 2014. Се` ми се чини дека веќе настанативе проблеми со тек на време ќе станат уште поголеми и позагрижувачки и всушност тоа е единствената причина поради која се плашам.
Не сакам да ја почнам новава со грижи и проблеми, бидејќи ќе си мислам дека цела година така ќе ми тера.

Има денови кога ми смета се`. Овој беше еден од тие денови.
А уште повеќе ми смета кога некој упорно пробува да ме расположи, а уште толку ме нервира.
Додатно ме нервира фактот што сум без работа и љубов.
Мислам дека ќе ми експлодира главава од толку многу мислење.
Сум станала зависна од кафе. Цел ден можам да пијам.
А после, нормално...не можам да спијам.
Всушност, тоа е единственото нешто кое периодов ми причинува задоволство. И тоа големо.
Има само една личност која успева да ме расположи во вакви денови. Јавно и се заблагодарувам.

Пореметен ми е ритамот и на јадење, и на спиење, и на извршување на секојдневни обврски и се`.

Понекогаш (или скоро секогаш) се прашувам дали некогаш се` ќе се среди и ќе си дојде на место.
Добро си кажа свекрва и на Џемиле: Секоја ноќ има утро.
Да се надеваме.

 

Дали сите апсолвенти веќе имаат меланхолично чувство како мене? Паковање куфери, збогување од станот (=самостојноста), населбата, Скопјево што е и секакво и никакво? Од кога почнавме мене се‘ нешто ми се прави, ми се лудува, не ми се прибира, ја сакам дури и маглата, наздравувам со шприцер само за убави работи, се смеам, танцувам, пеам... секој ден со своја нота (за паметење!). A fine frenzy. Блага секојдневна паника. Замисли за екскурзијата (за тоа колку ќе е набрзина или колку ќе е весело). Собирање оценки. Барање работа. Завршува една етапа од животот која не се повторува... eпа токму затоа ќе ја направам worth remembering

п.с. Денес за прв пат напишав хаику.

Стави си малце
повеќе омекнувач
во животот твој.

 

Сум забележала дека хороскопот ми е најдобар кога сум во овулација!
Случајност?
Ај донт тинк соу!

 

"Леле срцка,те сакам до небо и цик-цак назад.."

НЕ!
Не е љубов тоа бе душо.
Љубов е кога ќе ти речам дека те сакам колку Ексл Роуз,или евентуално Роберт Плент или Себастијан Бах.

Какви неба,какви месечини..

 

Да ти текне дека од лесни жени, клубови и флаши фајде немаш.
Да ти текне дека на крајот од денот си проклето сам !
И така ќе скапиш.
И ми иди да ти испечатам блуза со ова.
И не сум заљубена,само сум по малку гневна.

 

НАЈУБАВИОТ ПОДАРОК ЗА НОВА ГОДИНА
КЕ МИ ПРИСТИГНЕ УТРЕ...

ЛИБЕТО МИ СТИГНУВА ОД СТРАНСТВОООООООО


ФАЛА ТИ БОЖЕ.....

ПОСАКУВАМ НА СИТЕ ШТО НЕ СЕ ВИ ТУКА САКАНИТЕ ДА ВИ СТИГНАТ И ДА СИ ПОМИНЕТЕ УБАВО ЗА ПРАЗНИЦЕТЕ...
СРЕЌНА СУМ КОНЕЧНО ФАЛА ГОСПОДЕ..


ПОУБАВ ПОДАРОК НЕМОЖЕВ НИКОГАШ ДА ДОБИЈАМ...


НЕМА ДА ЗАСПИЈАМ СЕГА ОД РАДОСТ

Спојлер

Kad uz mene nisi ti nije lako vjeruj mi
moram bol prespavati
i dok cekam te, ljubim sve sto tvoje je
i suzu koja pobjegne jer je pala za tebe

Dusu dotakne sve sto na te sjeca me
ispod kisnih oblaka svoje sunce cekam ja
i sad zivim za tebe samo mi nedostaje
dodir tvoje ljubavi da me zagrli

Ref.
Cekam te, jer docices znam
da ti opet svu ljubav dam
uvijek neko odlazi
ja te molim, nemoj ti

Cekam te pred vratima sna
udji tiho, na prstima
kad me probudis ti
reci da ces ostati

http://www.youtube.com/watch?v=KyRF7R5WHCE

 

Абе... има арни луѓе (читај: мажи). Никој не ми е крив што го собирам талогот. Богами ни јас.So they say.

 

Внимание....
Доколку не сакате да се заразите не ја пуштајте зараза еее....

ја слушам цел саат.

YES BOSS


http://www.youtube.com/watch?v=SerfY2iDQvY

 

Смачено ми е да гледам сиромашни, несреќни, невработени луѓе во државава. Луѓе кои немаат пари за најосновни потреби, кои немаат пари да отидат на зимување, летување, кои немаат пари да си купат стан, кола, кои немаат пари да му овозможат убави нешта на сопственото дете. Жал ми е за таквите луѓе, се обидувам да им помогнам секогаш кога можам.

Дајте политичари направете нешто, омозможете му на народот пристоен живот, па сите имаме по еден живот, секој заслужува да е среќен!!!

 

... секоја година кокодакаат и се жалат како нема ништо убаво по продавниците за облекување, истиот муабет како расипана грамофонска плоча... оваа година и јас се приклучувам кон стадото.

Да ми ја појасни некој модата - горен волнен плетен дел, а долу сатенско тесно припиено прекусо... нешто?
Или некои грди, грамадни робусни фустани, а фустан си натнал, а во шифоњер си се пикнал, чувството е многу слично.
Мислам стварно грди, неубави работи за облекување и во знак на протест се одлучив за најпростата варијатна - фармерки, маичка и сако. Пријатно со здравје.
Збогум грди фустани, наметки и туники, горете во пеколот.

Караоке опрема изнајмена, пораки за нова година напишани и пикнати во стаклен сад. Поделени сме со храна кој, што и како, со пијалаци кои ќе се локаат. Подароци купени, месото од утре или задутре во маринада. Честитки до Неготино стигнуваат поскоро, отколку овие што се маваат низ Скопје.

Шишнати, депилирани и изгубени во свемирот чекаме нови чуда.

 

Никогаш долго очекуваните планови не дочекуваат реализирање. Порадо би за она спонтано, од ведро небо убаво неочекувано. И така секогаш најубаво сме си поминувале. Среќа што и маж ми е од ист калап, па знаеме во рок од еден ден да испланираме, спремиме по дома и куфери, малото со нас и аривидерчи.

Во знак на Божиќ и Нова година, разочарана сум од отсуството на еуфорија која знаеше да завладее изминативе години. Особено тука. Сега штама и лажна исфорсираност. Барем мали мој се изнарадува на мини елкичката за оваа година и на замислете хартиите од подароците. Уживаше да ги отвора, а потем да ги дипли како прав домакин Многу е вреден морам да го пофалам. И помага на мама со својата 1 година и 3 месеци на мама да ја испразни машината за садови, ми подава чинии, мети со смукалката, бриши прашина со крпа...некој да ме чуе ќе ме пријави за принудна работа на дете, ама што да правам кога мали си сака и се лути ако не го оставам? М? Ако нека е вреден да и помага на идната снашка. Па и цвеќиња ни дава на сите низ дома, ги вади од вазата и ни доси на сите. Да јаде нешто прво на сите ќе им принесе до уста потем тој јаде. Не знам дали овие особини ќе му помогнат или само ќе го користат, ама како и да е, барем знам има добрина во неговот мало срце и топло раче.
Ќе бидам среќна доколку прерасне во прекрасна добра индивидуа со топло и отворено срце за сите, без ронка омраза. И рака подадена за помош кому треба. Само да се среќни нашите најмили, ма што било да се, што било да прават и со кого било да се. Не е ништо важно само да се здрави, живи и среќни.
Тогаш сме си ја оствариле животната цел како родители

 

Жал ми е што имав само еден ден да спремам биофизика.Не очекувам многу,но се надевам среќата барем малку ќе ме послужи.Барем малку!
Имајте убав ден!

 

вчера супер беше на прославата
имаше и од другите месни комитети
ама тие што сме од кај нас-повекето супер си поминавме
јас ко по обичај си се разиграв и супер ми беше-и еден тип убав згоден и неопходен ми честиташе на тоа дека убаво сум играла-колку да ми се доближи не за друго и на крај ми рече ке се видиме-аха да бе сигурно само од тој месен е ' другар ми ' што сам се издаде е вљубен во мене па него ке го прашам за типов

 

Добар ден драги моииииии.....

Јас само да ве поздравам и идам да се спремам да си го чекам либето !!!!
КОНЕЧНОООООООО дојде и тој ден....

нема веќе солзи , таги , болка во душата....


ВИ ПОСАКУВАМ ДЕНОТ ДА ВИ БИДЕ СРЕЌЕН КАКО МЕНЕ....Верувајте нема поголема среќа од ова..
ВЕ САКАМ СИТЕЕЕЕЕЕЕЕ

Овие денови можеби нема многу да сум активна извинете ме ОПРАВДАНИ ПРИЧИНА

но ке се трудам што можам максимално да ви пишувам

http://www.youtube.com/watch?v=co6WMzDOh1o

 

Јас немам дечко, ама сите дедовци за внука ме сакаат. Најсериозна сум.

Многу сакам дедо да имам, едниот починал многу одамна пред јас да бидам во план а другиот кога имав две годинки. И ништо од мојот сопствен дедо. Ама затоа туѓите многу ги сакам, посебно ако се високи со бркчиња и имаат карирани шалчиња. Изгледа во аурата мене тоа ми се познава, секогаш ми прават муабет и ми се смешкаат. Прееска и земам инсулин на мајка ми и еден дедо имаше пред мене и си правиме муабет од типот, каде побогу е сестрата. Завршува он работа, доаѓам јас на ред и се мољакам да ми дадат 10 иглички плус, секој месец се жали мајка ми дека и фалат. Дедово да ме слушнал и како што се тргам од шалтер до кутии, ќеси и ташни да се спакувам, ми дава едно пакетче со иглички и ми вика 'Еве, јас вишок имам, да ти се најдат.' И така сега цел ден со насмевка си шетам, заради дедото бе.

Ептен, ептен сакам дедовци. Што играат шах, што раскажуваат приказни, што мирисаат на тутун и малку ракија, што ти даваат бомбончиња од оние карамелите на Европа и што си ги зафркаваат бабите, а сепак редовно цвеќе им купуваат и палтото им го држат.

 

За момент ќе се навратам на септември.
Месецот на ајварот...

Фамилијарно собрани, уз шала, кој пече пипер, кој го љупи, кој го меле...
И доаѓаат некои рандом тетки и почнуваат муабети.
- Како можете да правите ајвар? Па ние никогаш не правиме. Ете, во тинексот една тегла е 150 денари, мноогу е убав. А и се исплати да ти кажам право. Воопшто не се мачиме. Вие зошто не купувате?

И тука мене почнува да ми се крева косата.

Извини, ама ти ако имаш пари за фрлање, ако ти е убав тој ајвар цел со лушпи, со семки, со што не внатре... којзнае како го прават, впрочем како и се` останато... ние немаме. Башка никогаш нема да дознаеш како е фамилијарно да правиш ајвар, и да се смееш на сите тие шеги.

Плус, откако си отидовте, некое време правевме шеги на ваша сметка. А вие одете сега во Тинекс, и купете си за 500 денари три тегли ајвар.