[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Гледајќи некои стари постови и КОМЕНТАРИ на фб сватив колку коментарите на некои личности биле цинични и полни со омраза, незам зошто воопшто сум се замарала со такви луѓе. Мразам другарки со променливо расположение еден ден ќе ме третираат како најголем непријател а после ќе им помине лутината и пак им значам се. Мразам.

 

Добро,толку ли сте плитки?
Гледате ariela09 ник коментирал на нешто,прекорува најдобронамерно и вие веднаш напаѓате како фамилија да сум ви убила...

"samo komentiras nesto"
"pravis oftopici"
"se tebe ti smeta"
"celo vreme mislis deka si vo pravo"
"celo vreme napagjas nekogo"

бла бла бла...

Што,сега гласини има дека ariela09 е онаа која напаѓа на форумов мали деца и офтопици така? Или сепак се наоѓаат по некои разумни што сфаќаат дека тоа е само мое мислење и не го гледаат форумов како цел во животот. A вие се што ќе ви се каже овде,на срце си ставате затоа што Ариела ве "навредила"...
Како бе ве навредив? Со тоа што ви кажувам дека не треба така да се прави и тоа со добри аргументи?
Кои аргументи ги имате вие? Дека јас сум онаа која ја напаѓа секоја членка на форумов? Епа извинете ама тоа не е аргумент. Тоа е револт затоа што некој одел против вашето мислење...

Јас сум само една од малкуте кои внимаваат бар малку на оние глупости што се случуваат на форумов. Кои бај д веј ги правите вие...

Да,некогаш сум претерала и сум навредила некој на индиректен начин... Ненамерно. А не се сеќавам на некој таков освен Дрим. Нема веза,девојката е океј. После многуте глупирања и драматизирања овде се освести што прави... Енд јес афкорс,тенкс ту ми

Секој што ќе каже нешто што е обратно од вас,секој што ќе каже нешто што вие погрешно го правите, или секој што ќе го каже своето мислење за вас или вашите постапки (што е негативно) не припаѓа на форумов? Епа извинете ама овде и јас имам право на мислење

 

Исто како што јас дигнав револт во форумски игри и ти така ми одговори... да ариелке... знам... најнавредувана си.
Кажав обратно од тебе.. ти почна да се буниш. Сега го утврдив ставот за тебе, ариелке. Извини, незнаев дека до толку далеку одиш.
Те молам, врати се онаква каква што беше. Не ги навредуваш со погрдни зборови нив, туку самата себе. Оставаш лош впечаток.
Испадна поплитка од нас.

 

....Помина и оваа недела ...
Искрено едвај чекам да дојде новата година, се надевам дека ќе биде поубава од оваа 2013

**
Најмногу мразам кога луѓето не се прикажуваат онакви какви што се.
пред тебе едно лице, позади тебе дволично лице

 

Тмурно утро, тапа некако, безвезе. Голем филџан пред мене со кафе, кошулата - испеглана, на работа сум од 12. Одам таму абе што, г*з преку глава, надојдени сите од странство, албанци, муслимани незнам ти што, ајде ќе јадиме слатки, каде? Кај Јована! Смрт. Што наоѓате баш кај мене да идате, одите по другите слаткари, има милион Келнерот, абер нема македонски, ''Дај ми мор... топол лешник, како се велит а? Жежок лешник, печен на жар! '' Дали да се смееш дали да плачиш.

 

Предновогодишна депресија. Ми е мака што никој нема да ми даде подарок, а што јас за сите ке купам. Кој немал пари, кој не му е гајле. Ама се тешам дека е подобро да даваш отколку да земаш, па нивните насмевки ке ми бидат подарок.
Иако потајно ке посакувам нешто спакуванко само за мене...

 

Конечно луѓе конечнооооо....
Имало крај на оваа колоквиумска недела барем за оваа година.
Чивството ко ќе полагаш во сабота бе
Конечно може да се препуштама не предновогодишната еуфорија. Ама сепак не е тоа тоа. Нешто недостасува. Недостасува снег бе луѓе
Имајте убав викенд

 

Како добро би ми дошло снегче да заврни...
и конечно да се појави комплетно предновогодишната еуфорија, ама слабо некако
како пукаат петардиве овие два дена љељее

 

Рајз енд шајн пипл!

Нов ден.Нова насмевка.Нови обврски.
Излегувајте,шетајте,бидете при крај со новогодишните обврски.
Сепак уште три дена останаа од оваа година.
Искористете ги максимално!
Да ја завршиме убаво годинава.
Бидете ми добри и поздравени.

 

Таман мислев ке го фатам денов од рано..море кој го е денов, кој знае која гужва е низ градот дека нели задњи викенд за годинава. А од другарка ми ни траг ни глас..и неа кој ја е... у задње време сум иста ко државичката ни. ТРАНЗИЦИЈА јбг...

 

Денес одам на првиот разговор за работа. Цела вечер око не склопив од возбуда.. Посакајте ми среќа зашто работава стварно ми треба.

 

13:00h а се осеќам како да е 17:00 Одам да си легнам побргу да ми помине денот а можеби и ќе сонувам нешто,којзнае

 

Сакам да кажам дека конечно можам да поминам викенд без грижи за учењето,е ова е одмарање...Со среќа,Decapitated.Hanna,се надевам дека ќе ја добиеш работата.

 

Тмурен е денов некако , но убаво ми е ке одам да купам нешто и ќе ја правам чоколадната торта

 

Спојлер

.....а јас мислев дека треба да бидам искрена и отворена и искрено да си кажам што ми лежи на душа и што ме мачи пред најблиските. Наивчина, не знам друго што да кажам. Упорно и упорно после сите работи кои се случуваат верував дека се такви, и дека треба да се потпрам на нив, без оглед што праксата во минатото ми го докажуваше спротивното, но не сакав да го прифатам тоа и се залажував самата себе.

Да не можеш да се пожалиш пред некој најблизок. Одма ме прозиваат за „негативна“ и ме ставаат во кош на оние кои мрчат за се и сешто. Епа ај вака да видиме:
-тогаш кога ми вртиш мене за да не му вртиш нему-тука сум за да збориме по 58 минути;
-тогаш кога сакаш да се пофалиш за нешто убаво што се случило или се решил некој проблем-тука сум да се радувам за тебе и да те слушам цели 58 минути, без да ти текне да ме прашаш како сум, како и да звучам на телефон;
-тогаш кога ти се шета, а другите се на работа или уморни-тука сум да се шетам со тебе и цели 3 саати да те слушам тебе, без да ме прашаш како сум и што ми се случува;
-тогаш кога си имала крајно сјебан ден на работа и ти требал некој да се пожалиш како се е труло во државава, дека е се отидено во неповрат и дека ти е преку глава-тука сум била за долгометражен разговор;
-тогаш кога ќе се пожалам за моите проблеми-тука си дури цели 2 минути да ме слушаш и да ми кажеш дека „тоа е тоа, барај си решение“

Ма немој да ме јебеш бре Глупа сум што сакам да живеам во држава каде што институциите фунцкионираат, глупа сум што сакам да одам на место каде за мојот труд ќе бидам минимум петкратно наградена за разлика од ова, глупа сум што сакам да постигнам нешто повеќе во животот, глупа сум што сакам да живеам во малку поинаква средина, глупа сум што сакам на моите идни деца да им обезбедам многу помирен, понормален и поздрав живот. Пошто нели, се жалам за се и сешто, мрчам за се и сешто и не сум задоволна од животот. Јеби га, не сум ко тебе родена со златна лажичка и сите мои финансиски проблеми да можам за еден ден да ги решам, што пријателите на моите не се едни од главните моќници па можат да ме пикнат да работам кај сакам, и да не можам да изберам кај сакам да работам, туку морам цели 11 години да работам нешто што нит ми е по струка нит па ми лежи, глупа сум што не сум можела како помала да одам кај сакам во секој момент и немале можности да ме школуваат во странство и да живеам надвор неколку години за да сфатам дека „па ни таму не е се така најдобро и фино, овде е многу подобро“. Фала ти многу Само ме мотивираше да ти ги докажам работите спротивни на ова. А дотогаш, се ќе биде одлично, посебно јас

Се извинувам на постов, не сум толку негативна, колку што одредени „најблиски“ се обидуваат сосила да ме направат таква.

 

Како стручњак за марули сум пробала ама исто ми е. А и мислам дека повеќе влијание на одлуката за јадење уште и уште има ако се зголеми дупло правилната доза на сол и оцет. Барем кај мене

Дали тоа јас се разболувам или...? Мора секоја Нова година јас да сум болна. Да се пофалам дека конечно ја добив посакуваната должина на ноктите и лентички за француски маникир. Дали оние лентички што јас ги купив не ги биваше или до мене е работата. Многу сум нестрплива за одма да ги извадам ама овојпат чекав чекав чекав и на крај кога ќе ги извадам под белото на врвот има цел милиметар посвлетло бело.
Ма какви лентички, какви бакрачи. Земав четкичката на лакот шлап, шлаш, шлап сама си ги направив 50 пати поубави.
Над белото една линија сребрен лак светкав и на левата страна црвена точка. После тоа два слоја проѕирен лак. Дури толку многу проѕирен ставив што почна да ми тече по прстите И светеа како новогодишни елки. Ама веќе се изгуби ефектот на ептен-светкави-нокти. Ама ете кој како ми види ме прашува Од кај ги зема ноктите? -Абе мои си се. - Ај не зезај - Абе вистина ти викам.
И си мислат дека лажам. Ете ти една слабост да имаш совршено перфектна форма, должина и дизајн на ноктите
Толку си ги сакам ноктите и си ги мирисам што мислам дека ќе се скршат од мака што се погодиле да бидат мои.

 

Сдк... Им посакувам долг живот на моите непријатели,за да можат да ги видат моите успеси
Пс и децата да им личат на мене

 

Леле да не сте оделе денес во city mall.Само што се вратив и толкава гужва немам видено . Абе ако има попуст,мислиш бесплатно даваат.Луѓе од цела Македонија па и од Србија имаше.Мислиш со автобуси ги носеле од сите градови.Буквално не можеш да се разминеш.Кој јадел кромид пред тоа,кој не се истуширал 4-5 дена,кој не знае дека постои парфем...ужас.

 

Станав сабајле многу порано од алармот. Надвор беше темно, врнеше дожд.
Го облеков дресот, се наместив, и заедно со татко ми тргнавме кон салата. Таму ме очекуваше тренерот. Насмеан, со верба во мене.
Финале- Езерска лига.
Почна натпреварот. Бев прва измена.
Губевме со 6, па со 9, па водевме со 2.
На 1 минута до крајот губевме со 1.
Се сетив како бев на лизгалиште, ми беше страв да се лизгам, паднав 5-6 пати. Ама сега лизгам како професионалец.
Се сетив како се учев да возам велосипед. Паднав безброј пати, се нервирав, плачев. Сега нема ден да не се повозам, барем 5 минути.
Се сетив како од обичен лузер станав ова што сум денес.
Се сетив како се учев да пливам. Да не беше еден добар чичко, ќе се удавев. Сега обожавам да се натпреварувам со братучедка ми во пливање.
Се сетив како имав трема пред да настапам со пеење. Со солзи во очите викав „Ќе умрам“, а мојата симпатија ми викаше „Ќе умрам“ било идно несвршено време. Дека ќе испеам најдобро и ќе бидам прва. Така беше, испеав најдобро, добив пофалница.
Тогаш дадов се од себе. Успеав да им ја земам топката. Тргнав во контра и дадов кош.
Баш во тој момент се деси нешто мизерно. Го пукнав колкот.
Се најдов во костозглобна. Ми ставија лонгета, и ми кажаа да поседам еден час тука.
За некое време дојдоа тренерот, соиграчите, и некој непознат чичко.
Баш тој непознат чичко ми рече „Браво девојче“ ! И околу вратот ми стави медал.
Соиграчите ме прогласија за херој на натпреварот. А противниците ми честитаа.

Иако нема да можам да играм цели 2 месеци :
УСПЕАВ !

 

Moрав да споделам со вас, ако не сте ја прочитале до сега приказната за Жиле.
http://www.crnobelo.com/vesti/svet/2057 ... map=%5B%5D

Јас премногу сакам животни за разлика од луѓето но кога ќе слушнам за вакви работи ми се враќа надежта дека сеуште постојат Луѓе.