[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Овој месец си купив 2 пара пижами нормална ли сум
Амаа тие што си ги купив вчера ептен ми се под ќејф Сите растрчани бараат фустани ,штикли,бижутерија ,ташни што ти уште не луѓето си се спремаат за Нова Година а јас пижами купувам
Па ако де на кој што му треба или неее на кој до што му е дојдено (не ми требаат ама заразена сум да купувам пижами )
Оваа година да не претерам ама сигурно купив 10пара спавачите не се рачунаат нели


Ви посакувам на сите пријатно попладне

 

http://denesen.mk/web/2013/12/27/trogat ... map=%5B%5D

 

Здраво Скопје


Инаку почна да ме фаќа еуфорија веќе
Овие 3 дена имам еден куп работа..
Треба да купувам некој работи, да средувам дома, да се фарбам..
Вчера не стигнав во Кавадарци..
И сега тука ќе биде тоа! Ова маглава мисли ли да се исчисти ццц...
Уште 3 дена и се префрлам строго во темите диети и фитнес, мора барем месец да идам на фитнес или дома нешто да правам, и некоја диета, затоа што првпат дома после 10 години да славам значи многу храна, многу благо, и тешко е да се избегне
Си ветив дека оваа година ќе бидам многу продуктивна.

 

Има нешто поубо ко ќе се вратиш од колоквиумска недела да те израдуват со лап топ?
Немаа Пресреќна сумм

 

Најчесто страдаме затоа што сме премногу чувствителни, бурно реагираме на ситни нешта и често ги сваќаме работите премногу лично.

 

Ми фали таа новогодишна еуфорија, секоја година се помалку и помалку се чувствува... ( може и да е до мене, незнам ) па решив самата да си го подобрам расположението.. Од заштедените пари на моиве дома им купив мали подароци ( ќе им ги дадам на 31. декември ), па купив украсна хартија за да ги завиткам, си пуштив неколку божиќни песни за уште повеќе да си го подобрам расположението и ајде на работа засега направив 2 честитки за да им ги испратам на братучедите најдов интересни идеи на интернет и направив неколку украси за на елката, најдов и неколку божиќни филмови, ќе се стуткам сега под ќебе со чајот и ќе гледам дур не дојде мајка ми ее кога ќе дојде ќе ги засукам малце ракавите.. :geek: денес ќе правиме кифлички,торта и руска салата мојата омилена На брат ми му правам пакетче, му купив од омилените смоки,неколку чоколади,бонбони.. ќе банкротирам готово.. ама ако.. Чудо како може многу мали нешта да ти го поправат расположението...

 

Му благодарам на бога што сме здрави и живи јас и моето семејство.Исто така и на комшиите, они да не беа немаше да се спасиме.Им го должиме животот.На овие студени денови да останеш без кров над глава е многу грдо , али фала му на бога полека полека се суредуваме.Нека остане секое лошо позади и од сега само убави работи да ни се случуваат.

 

Минав крај онаа зграда која ми ги чува спомените,онаа зграда која стои на ова тло долги години, онаа зграда која ,кога сме во неа не ни фали,чудно кога времето ќе не исправи пред предизвиците некаде во позадината на умот таа ѕирка.Чудно,знам,средно училиште од црвени тули ,сега со некои нови лица и приказни.
Некогаш моите.Никогаш повторно.

Бидејќи велат се минува, јас велам да, но нешто останува закачено за срцето.Нешто како спомени.Нешто како сеќавања.Нешто кое боли и радува.Нешто кое трае.
Времето минува.Денови се нижат.
Никогаш не е вчера.Никогаш не може да биде,освен ако не ги затвориш очите.

Таму научив дека животот е тежок.Дека една клупа и едно столче ни остана празно,а небото се збогати со ангел плус.
Мојот клас ранети срца.
Овие болни спомени кои секогаш ќе ме гонат,и ги посветувам на смеѓата девојка со весело срце.
Не те заборавив,и нема.

 

Што мислите?
Што има во водата?

Изгледа сосема зачудувачки...
Колонија фламинга
Каква глетка


http://www.motika.com.mk/images/stories ... com.mk.jpg

 

Талкајки низ градот да го изберам совршениот новогодишен подарок за мајка ми, погледот ми го измами толпата од луѓе собрани внатре во една продавница. Влегувам да видам што има толку посебно внатре бидејки имаше навистина многу луѓе. Разгледувам натаму наваму, луѓето се буткаат, се шуткаат од една на друга страна, пред мене имаше неколку женчиња кои земале толку работи колку што им собираат двете раце и случајно им го чув разговорот.
Првата: Види го она добро е ?
Втората: Ајде ма што се секираш нема тебе дома да ти стои.
Третата: Битно за ефтини пари купивме на сите и по 2-3 подароци.
Четвртата: Знаете немам време да се замарам со ова, дајте што побрзо да наплатиме и да излеземе одовде, да си седнеме некаде да се напиеме кафенце, а може и на ручек да одиме.
Тоа беше дел од разговорот на 4те дами, модерно облечени, убави фризури и секако нашминкани.
На прв поглед ми се чинеа богати, а богами и на втор.
Тоа што сакав да го кажам е дека ми е жалосно вака да гледам дека се купуваат подароци колку да се излезе од ред. Пример богатите дами кои гледат да излезат од ред купувајки подароци од ефтини продавници. Не е до тоа дали имаш пари или не. И со мал износ на пари можеш да купиш нешто со што ќе усрекиш некому, битно е да го избереш со љубов и со внимание.

 

Сега има 3-4 години изминато, но никогаш нема да ја заборавам таа случка!
Имав наполнето 11 години и баба ми со сестра ми не однесе во Крушеани. Многу бев среќна! Знаев дека таму ќе има еден куп животни! Додека патувавме со возот, гледав надвор и замислував како ќе ми биде таму. Конечно, селски живот да испробам!

Стигнавме таму. Ме пречекаа 2 девојчиња. Една од 16 години, а другата од 18. Баба ми ме запозна и ми кажа дека тие се моите 3ти братучедки. Ме однесоа воедна продавница и ми дадоа милка чоколадо. Само, зошто чоколадото беше бесплатно...? Брзо до најдов одговорот кога видов дека продавницата им е поврзана со куќата. Добро, заборавив за животниве... дедо ми ме однесе кај кравите. Си ги испогалив и веднаш другарки ми станаа.

Се дружев со нив за 3 минути и ми соопштија дека во комшии имало јагне старо 12 часа. Леле, тоа беа радости невидени! Веднаш отидовме со сестра ми таму и го галевме. Уф, тој опоен мирис на млеко... Со сестра ми сакавме и другите да ги галима, но диви беа, трчаа. Ние, упорни ги бркаме низ цело трло таму како улави, и ги избркавме.. излегоа од трлото. Јас трчи од другата старна да ги затекнам, земам стап, и се дерам: „Аааа!!! Уууу!!!“ Како кременко бев. Овците почнаа да се повлекуваат и на крај, влегоа во трлото! Ја затворив портичката. Успех! Ме бива за овчарка, нема што. И така, лајк а бос си одам наоколу. Си мислам во себе, можам „д шиип конкорор“ да бидам!

Исто така, и пилиња си одгледував кај дедо ми. Многу си ги сакав. Си ги галев, а кокошката немаше проблем со тоа.

 

Конечно сум си завршила со сите обврски.
Најпрвин сум си нашла прекрасен фустан за свадбата во Недела, кој исто така можам да си го носам и на Нова Година.
Второ, конечно сум си завршила со учење, полагање, семинарски и се чувствувам слободна и сега е време да си ги почнам сериите и филмовите и да изгледам се што сум пропуштила овие две недели
Доста напорни ми беа, дури и го запоставив малку форумов, шејм он ме
Нова Година иди, за мене исто ко да не иди. Не чувствувам никаква еуфорија ниту пак возбуда. Исто не се замарам ни во шо ќе одам ни како ќе бидам нашминкана, ништо, за мене тоа е една најобична вечер.
ова го пишувам затоа што прееска кога во бутикот го пробував фустанот една жесна беше многу изнервирана поради тоа дознала дека некое друго девојче ќе имало ист фустан како нејзиниот, а ќе славеле на исто место.
Незнам зошто толку многу замарање за една вечер, чудо големо ако имала ист, па и сите ако сакаат нека имаат како мојо фустан, многу му е гајле, фустанот нема да ти ја направи вечерта незаборавна! Според мене секако...

 

Досаден и веќе правен муабет, ама навистина се чувствувам како да не припаѓам овде. Ме нервира и ме гуши околината, ме притиска и ме стега. Не сакам да се помирам дека мора да е вака и да се задоволувам со трошки. Да си правам сама филмови и да си давам утехи дека е добро или дека ќе биде добро. А можеби и покрај се би се исплашила од нов предизвик пред мене, но барем да го имав...

 

Го `кренав`JUMBO и им направив лотарија , на моите првачиња, колку само беа среќни .
Како не беа и возрасните такви , па да немав цел ден маки и да си отидам дома главата како тапан да ми биде...... .
До таа точка бев ,што кога си дојдов дома кога го затекнав изненадувањето што ми го приредил билдерецов липав ,плачев како крава ..... и по стоти пат увидов дека никогаш професионалниот успех не може толкаво задоволство да ми пружи како љубовта .

 

Почнувам да се спремам за вечерва како за културна вечера и се двоумам што да облечам како и секогаш, ќе натегнам нешто едноставно па што? И онака ќе бидат постари луге добро ке има и неколку млади али ми мириса ке биде досадно , леле мразам формалностиии, сакам спонтани нешта ... А баш мислев викендов со мм да се проводиме ние двајцата некаде... ОК јас отидов да пеглам коса .... Убава саботна вечер на ситеее

 

Не ми текнува кога последен пат сме седнале со домашниве заедно да ручаме. Толку ретко се случува што дури е жално. Има периоди кога до толку се разминуваме што се случува и да не се видиме по 2 дена, а во иста куќа живееме До толку стана нормално тоа некој да се дрзнува да ти го ремети викендот и да ти го крати и оној мал преостанат одмор што го чекаш со душа на крајот на неделата. Професори закажуваат испити во сабота, работодавците одамна уво не ги заболе за твојот приватен живот и личен мир...

Постарите често раскажуваат како било во времето на социјализмот. Се знаело, работно време до 15 часот, се доаѓа дома и се руча, а потоа следи одмор и на улиците е штама до 17 часот. Буквално ни пиле не прелетувало, кола не поминувала, деца не играле на улица. Не можам да кажам дали било добро затоа што не сум фатила многу од тој пеирод, но почнувам да ги разбирам постарите генерации кога со носталгија ќе почнат да раскажуваат за тоа како било кога тие биле млади.

Меѓу другото празнициве ги чекам со душа заради тоа. Еден пазари, друг сецка салата, трет готви, некој друг мести маса, кој за што го бива Да седнеме сите на маса и да ручаме со сите салтанати на раат. Ракииче и салатиче, превкусен ручек, десерт и на крај ко подуен да станеш од маса и да се добуткаш до првиот кревет и да се натегаш за тоа кој да свари кафе.

Ги чекам празниците со надеж дека времето ќе застане таа недела и дека сите ќе заборават на секојдневните гњаважи. Се надевам на насмеани лица и ситни задоволства што ти ја греат душата и на сите оние работи коишто прават моменти вредни за паметење.

 

Си ги направив плановиве за Нова Година, уште да ми пропаднат.

 

Не го љубам декемрви зашто секој втор ме гњави со прашањето „Каде за Нова година? “...
Ја чекаат таа вечер како да во животот не пробале алхолол, или не се дотерале, па мора да дојде Нова година за тоа да го направат..

Не е Нова година најлудата ноќ, вие сте луди што толку се потресувате.. Да видите јас обичен викенд како лудо знам да си ги направам ноќите, секој втор викенд Нова година

Кога веќе толку внимание посветувате, што не ми донесете и пакетче, а не вака.. Да не беше менструацијата, ама баш ништо немаше да добијам за Нова година

 

Happy birthday, Maggie Smith ♥♥♥ (Professora Minerva )

 

И денеска официјално завршија колоквиумите. Еден сум положила. Сега се чекаат резултати за другите. Нека започне забавата!!