[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Значи колку само може некоја личност да предизвика турбуленции во стомак...
И после една година,и после само една средба случајна во таа година,сосема небитна,придонесе да се разгоре пламен од минатото.Некоја страст,неопислива.Некое чувство на недостиг од нешто,некои слики од минатото,моменти,средби,спомени..
Му дадов на времето време,но залудно..
Го видов,го видов него..Се држеа за рака.Навидум оставаат впечаток на среќно заљубени.
Но не е така.Знам.И не зборувам од љубомора!
Се стресев.Ми се вкочанија нозете.А знаев дека не треба да го видам,ни да ме виде.
*
Ја надминав вкочаненоста,и побегнав.Побегнав поради себе,а не поради тебе.
Ми недостигаш сеуште,знаеш.Проклето недостигаш.Сеуште боли,како и првиот ден.
Но молкум ја поднесувам болката.Молчам и поднесувам,зашто некои работи треба да останаат закопани длабоко во душата...
...и за нив не треба да се говори...

 

Жива вистина!
И во буквална, ама и во преносна смисла

Јас се вратив жива, здрава, наспана и најадена, тенк ју вери мач!
Овојпат си ја потврдив тезата на братучед ми - од дешавките кога нешто тргнало наопаку, испаѓаат најинтересните приказни за паметење и раскажување

Туку, не можам да си се замислам покрај човек што не сака животни, особено кучиња.
Најдовме една залутана лабрадорка на планина, која беше прегладнета и многу слаба. Без размислување одвоивме повеќе од третина од храната за да ѝ ја вратиме силата. Ни правеше друштво изминатава недела, па на шала ја крстивме Милева - затоа што раскажала на цела планина дека убаво ја храниме и веќе следниот ден ни дојде со уште два турски кангали Воспитани да не приоѓаат на непознати луѓе, ама во знак на благодарност, не чуваа цело време и не мрднаа од пред врата. Поблагодарни суштества од кучињата, не постојат!

 

Се материјално се купува, карактер не! Тој се гради

 

За овој период единствено што можам да кажам е дека човек може да си ги покачи килограмите, ништо друго покрај толку храна, покрај толку солено, благо, кисело, луто...
Нашиот начин на празнување
Само да има некој нерви да слуша кога ќе се жалиме од нашата дебелина, само да има некој да ти каже ооо земјо дембелијо треба да почнеш да вежбаш, без разлика на временските услови.
Тогаш за тогаш, сега за сега.
Среќни (преполни со храна) празници (food is everywhere) опсесија ќе го наречам.
И после се изгледа постов го посветив на храната. Простете ми, сигурно со некоја од вас ја делам истата опсесија, истата мисла дека од утре ќе се почне со диета, само кое утре е тоа?

Ми недостигавте. Ве сака Агава.

 

Дали некој знае кога ќе огрее сонцето
Ми се смачи од темни облаци,магла и сијалица.Зарем и времево ни е луто нас на луѓето???Замислете ако е така колку сме себични и злобни.А не би ме изненадило и да е така.Сигурно многу сме му згрешиле што е олку мрачно.И како да не ни е доволно да се навредуваме и повредуваме.
Чувство на срам А што беше тоа?Тој осет е развиен само кај повозрасните,а помладата категорија граѓани се оперирани од ова чувство,чест на исклучоците.
Најсовршеното животно во групата на цицачите,човекот, во модерниве времиња функционира како парче пластелин.Во зависност од ситуацијата и потребите се обликува во посакуваната форма
П.С. Само најмудрите и најглупавите не можат да се променат.
И јас со мојата принципиелност сум out

 

Ако рајот е таму горе некаде тогаш ова тука е дефинитивно пеколот.

 

Знам дека се веќе клише муабети, ама... постојано си носам тренерки, страв ми е да облечам фармерки, мислам дека ќе пукнат. Од пакетчето останаа само лути бомбончиња. Секој ден станувам накај пет-шест поручек. Сите гости што дојдоа, сите дојдоа сабајлечки. Никого не видов. Ама ако.

Стигна честитката за Нова година, од ЕВН. Се сеќавате кога реков...
Дај Боже тие што си се почастиле со моите пари за Нова година, да им дојде трипати повисока сметка за струја, месецов.
Изгледа сама себе се колнев.
Ама ако.
Море како ако? Ни јас не знам што зборам.

Инаку сакам да одам на Златно Славејче.
Сакам да одам на Коледе.
А и годинава нема да ми се исполни желбата, како и минатите години... нема да палат оган пред зграда. Ќе мора да одам по други згради...

 

Се вратив, се вратииииввв... Еве ме и мене, директно со впечатоци од Стамболград

Истанбул ко Истанбул, фантазија од град, само да не ве лажел ѓаволот да одлучите со Хисар да го обиколите Нула од агенција и организација, да си знаете Троа фатена од страшна алергија, одвај се дише.

Успеав на дел од вас да ви пишам порачиња и да ве поздравам и ви се извинувам за трошните пораки, ги пишував од телефон. Ах да, нека ви е среќна годината на сите, да ве следат успеси на куп, многу убави моменти, љубов и здравје, се друго се печали Па во новава година да имаме подобра Фемина, затоа што таа е наше поле на изразување

 

Ах бе девојки да не сте вие и вашите смешни мислења овие денови на лицево не ќе се појавеше насмевка. Фала ви

 

Мислам дека треба да се прекине со ваквите мисли.

 

Со будала човек,стварно нема разбирачка!

 

Потикнат од еден разговор со една пријателка морам ова да го кажам
Не барам убавина која би ме завела,тука барам душа која би ме сакала.

 

Тотално!

 

СДК.. Почеток на една нова година каде секој од нас посакува и планира да почне нешто во животот, да промени нешто, да се подобро во нешто. Јас решив конечно да ја почнам мојата книга, долго планирана, забележувана, да ги спојам во едно сите запишани мисли, моменти, средби.. Да ги опишам на хартија сите емоции, силни, љубовни, среќни, тажни.. Се што може со збор да се објасни - се да внесам во едно дело!

Мојот прв пост во СДК, се надевам ќе имам уште многу.
Останете ми добри!
Малан.

 

Мразам кога ќе видам жаба пред мене
Колку неубаво чуство ми е одма ми се гади ... аууф катастрофа !

 

Вратија се Шиме и донија фришку рибу
Лажам де лажам, што можам јас да довлечкам од туѓина, освен уште еден нов тон крпчиња и по некое неизбежно козметичко чудо, кое као го нема кај нас, али го има, али не на попуст беше.

Туку ја знаете она поговоркана - sto juznije to tuznije?
Тој кој ја измислил никад не бил на свер изгледа, па макар и тој север да е на само на крај на балкан.
Ех, ништо боље него дома, си идеме денес накај дома и за миг си помислив така, најискрено. Сакам јас среденост и дисциплина и се, ама сакам топлина, сакам бре искрени насмевки и срдечни луѓе.

Убаво беше за промена, многу убаво, ама за стално искрено не би, не би можеле да живеам во нешто толку ладно во секоја смисла на зборот.
Убава е Љубљана, далеку помала од Скопје, но пак далеку помирна, почиста и посредена.
Многу беше божиќно-новогодишно расположена, накитена, наџиџена, што ми беше мерак да шетам низ улици по цел ден. Но и затоа и испомрзнавме за сите пари.
Ај барем видов како е да се слави нова година на плоштад, да има место за седење во сите кафичи во 1 саат по полноќ на 1ви а и претходно и да биде тотално опуштено.
Секое ново искуство е добредојдено.
Иаку не може да помине ни едно нешто кај мене без марфи, ми се расипа табелтот на пола престој, нит интернет видов, плус сите серии ми се избришаа, замислете колку депресивно се осеќав на испраќање на старата година.
Па така во новата си посакувам повеќе среќа во технолошкиве чуда и да не ме изневеруваат повеќе, виза и малку среќа во љубовта, малку. Ништо друго не барам, ништо.

Srecno novo leto i vesele preznike на сите!

 

Единствена желба што ја имам оваа година е да почнам да одам пак на работа и да го видам него.
Скромна сум знам.

 

Како ми почна годинава, се плашам дека до крајот нервен слом ќе доживеам.
Пу,пу,пу

Не знам дали депресивното расположение се должи на мене или на луѓево околу мене.
Сите се намрштени, нервозни, нерасположени, се` само нешто кукаат, се расправаат...
И да сакам да се расположам не можам.

Искрено, им завидувам на оние кои имаат 300 проблеми, а пак си се весели и насмеани и успеваат од секоја ситуација да го извлечат најдоброто.
Јас не можам. Од лошо, уште полошо правам.

Мене ми останува да се надевам дека работите за брзо ќе се средат, ќе ни се подобри расположението, за и среќата да ни биде потполна.

 

Чудно е како работи срцето.Човекот може со години да живее навикнат на загубата,помирен со неа,а потоа,во еден момент на невнимателно размислување,болката ќе исплива на површината,остра и свежа,како скорашна рана.