[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Жално,но вистинито....
За девојката-прв месец,љубов-еуфорија
За сопруга-true love...после тоа навика
За мајката....немам зборови....
Не е секаде така,но....во повеќето случаи да,така е....
Уште еднаш...жалосно е...

 

на крајот од животот нема да ги паметиме зборовите од непријателите,но молченјето на нашите пријатели

 

Сакам да кажам дека ја имав најубавата новогодишна ноќ до сега луѓе. Оваа нова година беше за мене среќна во вистинска смисла на збороt.
И некаде после полноќ во нејзината колминација јас бев под раците на едно момче.
И внимавав што посакував и дедо мраз ми го донесе тоа и што е најубаво баш за нова година.
И после тој момент мојот живoт се смени на розово.
И конечно јас ја праќам мојата стрелка од срцето во некој правец , во некое срце конечно се чувствувам Фатмаѓул , дури и подобро од неа , конечно ми се остварија сите мои желби , неверојатно но вистинито.

А имали поголема среќа од тоа да ти се исполни желбата некој да те сака ? А уште повеќе тоа да биде машко ?

нема поголема среќа од тоа ,и сега чувствувам дека сета среќа , љубов , радост се паднати току на мои раци, сето оваа го создава срцето , сето оваа произлегува од него , но човекот без ум е како елка без лампиони па затоа умот ми вели да не брзам и ќе го послушам , нормално. Се ќе си донесе времето , тоа само може да ги намести и состави коцките.

И сега во оваа нова година посакувам да ми продолжи среќата , љубовта , радоста , позитивноста и да бидам уште посреќна.

Побарав чаша вода и ми ја донесоа , но јас побарав не чекав некој друг да побара место мене .
Среќна сум , исполнета сум а тоа ми е најважно.

 

Мириса на дома , море мириса и на пивтија .
Секој со свои аргументи , бучно весело и семејно.Пред Божиќ зад Божиќ дома да си , јас сум дома ама во мојата дома кај што сум израснала , се надевам дедо Бадник нема да се налути како мажето мое , што се лути да си отидам пред Бадник во другата дома , во неговата.
Пријатни весели и разиграни празници да си имаме сите `ние` , и тооонннии љубов.

 

Неможам да им се изначудам на денешниве луѓе бидејќи сметам дека зборот ПРИЈАТЕЛ е премногу голем за нив!Не попусто рекле :На цветот му е потребно сонце, а на човекот љубов и пријателство. Зборот има толку огромно значење за да му се придаде на човек кој е гладен за љубов и добрина,а се храни со себичност,самобендисаност и користољубивост.

Убаво е покрај себе да знаеш дека имаш некој кој ке ти подаде рака кога ти е најтешко и ќе те утеши со неговата прегратка..

Навистина е прекрасно чувството кога некој ќе ги слуша твојте раскажувања од синоќешниот помин,кога иако по толку пати ги слушнал сепак не те прекинува те остава да докажеш се до крај..

Кога се дели на пола,никогаш не те остава сам и покрај сите невољи..

Но дали сето ова можат да го почуствуваат мал број на луѓе,а живееме во свет со толку луѓе окулу нас.Навистина е жално што секој гледа само за себе.Огромна незаинтересираност за туѓата болка,дали воопшто не ја приметуваат или можеби само ја занемаруваат?
Навистина е жално што во денешнива не постојат ВИСТИНСКИ ПРИЈАТЕЛИ,бидејки:

Пријателите ги создава среќата, а несреќата ги проверува.-за жал сите паѓаат на овој последен испит...

 

СДК го имав најубавиот роденден досега! Никогаш порано не сум си поминала толку добро. Уште еднаш ви благодарам за честитките...ми го разубавивте денот.
Сега сум 13...Тинејџерка, така?

 

Ке бидеме кумови идниот Бадник 2015 година.

 

Се обидувам да се контролирам нешто да не направам,ама не можам.Што да правам кога не можам без него?

 

Ми фали времето порано.
Се сеќавам кога на овој ден идевме со другарките и другарите од цело маало на оганот и се договаравме за утредента кога да се чекаме, каде и кога да стануваме за на коледе..
Ми фали блискоста и безгрижноста што еднаш ја имавме.
Ах да ми се врати тоа време..

 

И мене ми фали времето кога со другарките бевме покрај огнот...Ех да можам да го вратам времето..

 

Што е ова што се случува? Само тоа ми е прашањето.
Девојчиња, да се изразам поконкретно деца од 12-13 години имаат дечковци, се муваат, а и размислуваат за нешто подалеку зашто нели срам е да се остане невин на тие години
Прекрасна слика е кога девојкава не знае каде оди од што е пијана ѓон и блуе на сите страни , а дечково ја придржува да не припадне, да не ја скрши главата па да и истече и онаа трошка мозок што и останала (ако воопшто ја имало).
Дали тие деца имаат родители?
Дали тие родители се запознаени со фактот дека нивните деца се претвориле во пијаници и наркомани, во... ајде да не набројувам повеќе.
Треба да се вратиме во онаа доба каде родителите ги држат ќерките заклучени и не смеат да одат некаде без нивно присуство.
Само ќе кажам секоја чест за девојките кои што се на оваа возраст и се воздржуваат од овие нешта, го живеат животот на нормален начин (па за некој и пиењето е нормално нели? )
Девојки зачувајте си ја вашата чест, не го оцрнувајте образот на млади години.
Поддршка за сите кои ќе речат: не пијам, не се дрогирам, не блујам на сите страни, не го предавам своето тело на некој што сум го видела скоро 3 пати.
Обвинувајте ме, но ова е суровата реалност која би требало да се бориме да ја промениме.

 

Некогаш победуваме,некогаш губиме.Предизвикот е никогаш да не се откажиме.

 

Баксуз е да излезеш како да те исфрлила поплава, само на брзина нешто да купиш, и така, во своето најлошо издание во недела во 10 сабајле да го видиш бившиот.

Истово ми се случи пред неколку години. Во исто издание го видов истиот и од тогаш си реков дека веќе нема да излегувам од дома таква, па колку и да сум брзала. И навистина се држев до тоа, ама денес потфрлив. А верувале или не, во меѓувреме воопшто не сум го видела.

Не знам од каде е таа потреба кога ќе се видиш со бившиот да изгледаш совршено. Особено што мојов е од пред 15 години . Мислам, не би се чувствувала ок кога би сретнала кого и да е несредена, ама ова со бившиве некако посебно е.

 

Ако некој ти подаде рака - подај му ја ...
Ако трепери - стисни ја.
Ако е ладна - стопли ја.
И секогаш оставај во своето срце барем малку празно место, бидејќи секогаш има некој кој бара споделена капка љубов!

 

Некако, така сакал животот, сум созреала многу предвреме ама ако, не е за зло.
Едно нешто што многу ме разочарува се себичните луѓе. И пишав за Нова Година (на братучедка ми ) беше во друга држава и не ми врати. Денес, се враќала и оооп порака. Епа не ти враќам, така да си знаеш!


Инаку, мислам дека е до Божиќниов период ама, последниве две недели ги гледам како завршеток на семеен и љубовен филм проследен со солзи, смеа, простени грешки а Богами и ново-направени. Едни далеку , други близу, едни пристигнуваат а други заминуваат.
Па ги гледам сите овде соберени и се враќам назад во времето кога јас бев помала а тие помлади. Сега е подобро, ама немаше да биде вака да не беше кога сиво, кога шарено минатото.
И ми текнува често во последно време на мојата прабаба, мајка на дедо ми. Имав околу 5-6 години кога умре и уште се сеќавам на неа.
Се сеќавам на една слаба и изнемоштена женичка, со седа коса и темни изветвени алишта во сред отворена колиба.
Да, живееше со козите, гладна и жедна.
Нити дедо ми, нити брат му со кој бевме комшии не ја зедоа в куќа. Зошто? За имот!
Таа сирота можеби имала некој декар земја и за тој декар земја браќата живееа скарани куќа до куќа, а мајка им одеше по куќите да бара корка леб и спиеше кај козите или пред вратата од куќата на братот од дедо.
Се сеќавам одевме кај неа, онака, на разговор со некоја комшивка и не можев и уште не можам да верувам какво срце не-срце треба да имаш за да оставиш едно човечко битие тамх да гасне, ден по ден.

Мајка ми и даваше јадење некогаш, скришно кога ги немаше баба ми и дедо ми. Не дај Боже да ја видеа, ќе са караа со денови после тоа. А мајка ми јадна, млада, сама со мене и брат ми и оние двајцата ѓаволи. Татко ми беше во странство...

Едно само се прашувам, каде ќе им оди душата на синовите на прабабами ?
Татко ми вели дека таа била најдобра од неговите баби-дедовци..
И така си ја исплачав пред некоја вечер кога ми текна на нејзе и се прашував.. Ох жено мила, сигурно душата многу повеќе те болела одколку гладниот желудник, како ти било само ти и Бог знаете.
Не знам дали на некој друг му текнува за неа, ама мене да.
Нема никогаш да ја заборавам таа седа коса и тие жални очи.

Се надевам само дека е на некое убаво место. А Господ, тој знае кому и колку треба да му врати.

 

Колку е само суров животот што ме разделува од двете најдобри пријателки.
Знаете колку е тешко да најдете вистински пријатели нели?

Епа јас моите ги најдов, и тоа оддамна.
Ама ете, животот не раздели.
И тоа далеку, многу многу далеку.
На друга страна на земјата, и после животот е фер.

Епа не е фер, не е фер.
Кога најубавите моменти ги кажувате на скајп, кога плачете заедно преку скајп, кога разговор правите преку скајп, кога не можеш да ги гушнеш, да бидат до тебе.. да лудувате.

Затоа летото го сакам најмногу, само на лето ги гледам.
А летото, штом дојде, одма пројде...

Спојлер

у пм

 

Ветив дека нема повеќе.Ветив.
И пак го правам истото.Свесна сум за тоа.
Слабо некако ми оди борбата сама против себе.
Или,подобро кажано,никако не ми оди.
Ќе морам или да престанам..или да се докрајчам.
Кога поубаво ќе размислам,уште малку и ќе бидне второто.
А дали ќе дозволам да бидне?
Е,тоа е друга приказна.

 

Девојки ве молам,многу е важно,која може да одели некоја мин. да ми помогне,ми треба совет.

 

Па не е фер, а толку сакав да одам на коледе
Бидејќи јас кога ќе станам многу рано, немам јадено, се движам подолго време, ми се слошува. Пред некоја година кога бев на коледе ми се слоши, и сега за да не ми се слошело пак, нема да одам Оди па кажи им на мама и тато дека сакаш да одиш
А ако одев ќе внимавав на себе си многу