[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Веќе 2 дена сум во Скопје и се гушам во маглава Кај нас не е така ,не сум навикната на оваа ми смета искрено,пак ќе кажам сите ми се како роботи не гледам ниту еден насмеан човек ,кој и да сретнеш сите едно исто зборат :маглава никако да се крене ,маглава не уби,аман бре што ќе правиме со оваа магла
Да ви кажам дека е привилегија да си најужно од нашата Македонија мене лично ми е благослов што живеам во тој крај ,зима е да али кај нас сеуште секојдневно има сонце ,дечиња наоблечени со топла облека си играат надвор,луѓето се раздвижани,навистина има многу по позитивна енергија од овде

И да ви кажам неможам да си ги објаснам луѓето што првпат те гледаат и ти се закачуваат максимално,патуваш со воз те гледа не разговараш а тој упорно неможе да престане со прашања,едно време си ги ставив слушалките као демек мн ми се слушаше музика погледнува и овој ме гледа и ми вели ајде де извади ги тие слушалки ќе правиме муабет побргу ќе ни помине времето ,пристар човек Бог да чува мразам да разговарам со такви луѓе што немаат никакво значење за мене што првпат ги гледам и што сакаат се да дознаат.Имаше уште хмм половина пат за додека стигнам и си се преместив во друго купе неможев веќе,ми ствараше негативна енергија човекот.

На трансче разбирам дека одат луѓе само што ја обожаваат музиката и што барем нешто знаат за тој жанр,за однесувањето ,за облекувањето .... влез слбоден влегувам има шо да видам бе мали деца ,(малолетници што утре немаат никакви обврски и мислаат дека се на турбо фолк журка а не на транс журка) се вртам гледам на звучник качени ШТО ? Океј ајде се помирив со глетката сепак јас сум си таму за мене, до мене една лепотица со штикли 20ка можеби беа издотерана со ланци тракатанци и ташна од 20кг закачена на рамо... девојката играаа играа а со ташната како ги удира луѓето така модрици добиваат ццц да си се смееш или да плачеш.... е ај имаше и светла точка се видов со некој што подолго време не бев го видела и позитивно ме изненади среќен беше што ме гледаше...
Се на се убаво уште една добра журка е позади мене
Туку со маглава шо прајме а ?

Имајте убав ден сите
Не очајувајте што е понеделник уживајте максимално без разлика кој ден е денес

 

Нервозата, не е нешто што треба да се исфрла врз други луѓе кои не се заслужни за истата, а ниту должни да ја трпат.

 

Во животот понекогаш знаеме и да си дозволиме себеси да бидиме понесени од фантазијата и лажната надеж...најубаво е тогаш, се соживуваш со нешто што знаеш дека е невозможно, а сепак проклето уживаш во моментот...

 

Талентот е нешто што колку и да сакаш не можеш да го држиш во себе,да го чуваш и криеш....
Талентот не се мери со пари,со работно место со.... туку со признавање,воодушевување,аплауз....
http://www.youtube.com/watch?v=1_UA4PqjMXQ
На овие двајца лепотани конкретно мислам...секоја им чест...

 

Не сум имала поубаво утро во животот. Ги отворам очите, ме гледа со очи кои светат. Едвај ги држев отворени очите, со сета сила ги отварав за да го гледам како ме гледа. Нема пари на светот кои можат да го купат ова чуство. Се туткам, ме гушка и ми вели:
Знаеш од никаде се појави, ама ми го сврти универзумот. Не знам веќе ни како се викам, ни кој сум, ама знаам што сакам. Сакам цел живот вака да те држам во прегратка, да си бушава, со потечени очи и да ми се смешкаш од среќа.
И ајде после не скокај од среќа. Ајде не им се смешкај на сите

 

Цела ноќ око не затворив. Станувам во 4 саат ноќеска и одам во спална кај моиве , ја будам мајка ми и и викам : Мамоо јас неможам да заспијам,нешто ме мачи.. и ми вика : Е што те мачи ? неможеш да почекаш до утре за да ми кажеш ? и јас и викам: Абре мамо Златната топка утре ја доделуваат. ме гледа онаква го буди тато и му вика : Море ова целото метнато на тебе, сега тебе нека те замара за Златната топка... и јас почнав да го замарам тато, само Аха да да.. ми викаше ( набожемски ме слуша ) фино лепо ме откачи, ме легна во кревет да спијам, ме покри и толку ми беше, а јас цела ноќ во постерите мои се гледав.. Уште во 7 сум будна.. на сите им викав леле утре 13 Јануари одвај чекам, ми викаа бидејќи оган се пали ? ма каков оган мене за Златната топка ми е... будалетинка сум бре. како ќе дочекам 7 саат вечер незнам. Сабајле станати моиве на лева нога.. а јас кутрата пак ја повредив ногата, и да сакам да станам на лева неможам.
Ај отидов јас...

 

Многу ги мразам тие „разговори“ на улица.
Излезена си, среќаваш некој и вака тече муабетот
А: Ејј, здраво
Б: Здраво
А: Како си, како школото
Б: Добро, кај тебе
А: Супер
Б: Чао
А: Чао

Разговори без никаква поента, подобро кажи само здраво и ајде. Ништо повеќе, ако не друго барем не ми кочи времето сега. А исто така мразам кога сум со другарки и ќе сретнам некоја стара баба (вујна или тетка на мајка ми/татко ми) и ќе те излигави три пати, пошто без тоа не бива, рутина е тоа. И сега тече разговорот, како се мајка ти, и се погоди рецептот за тоа тортата, а школото како оди, а дечко имаш, лелеее од што фамилија е Ајде чао, поздрави ги мајка ти, баба ти, комшиката и тетка ти. Аха,да!

А таа низ цел град зборува лошо за тебе, за фамилијата и пошироко.

И така денес излегов да купам нешто, кажав дека ќе бидам дома за пола час а се вратив за 1 и пол час. Во еден ден сретнав околу 5-6 такви личности, главата ме боли сега.

Инаку јас сум фино девојче, ама тие таквите личности ме нервираат, искрено!

 

Не можеш да судиш за моите зборови без да ги знаеш моите причини! Не ја барај вината секогаш во мене,барај ја кај тебе,провери се,анализирај се па тогаш коментирај.

 

Не знам дали се сеќавате,порано имаше едно списание Таа. Леле колку го обожавав! Прв пат го видов кај братучедка ми,знам беше 2 број од списанието и на насловна ги имаше ххl,некое интервју околу Евросонг,нели тогаш беа актуелни,а јас ги обожавав.

Од тогаш па натаму,го купував секој број и фанатично ги скалдирав. Прва бев пред трафика кога се купуваше.Буквално израснав со списанието. Имаше многу интересни и поучни текстови,за тинејџери. Секој збор од списанието го впивав како сунѓер и го читав и листав одново и одново секој број.

А,особено ми беше интересно да ги разгледувам старите броеви.

После не знам што се случи,дали јас пораснав и ги иживеав темите што беа актуелни во списанието или списанието навистина изгуби од квалитет и постепено престанав да го читам ,а старите броеви ги фрлив.

Вчера скроз случајно го видов во трафика и со истата возбуда го купив. Иако стар број ,ноемвриски. Ама нема врска. Списанието ги има истите позадини на страниците,обработува слични теми и има ист мирис на печатена хартија,според мене специфичен за секое списание или книга.
Содржините не ме привлекоа за да го купам пак,ама многу пријатно ми дојде потсетувањето на тоа време.

 

Колку е поубаво чувството кога наместо да седиш до доцна навечер на компјутер, ти седиш и читаш книга. Наутро си стануваш освежен и сфаќаш дека можеш да живееш и без компјутер! (освен ако не правиш нешто паметно на него)

 

Кој и да рекол дека дијамантите се најдобар пријател на женатата.....никогаш немал прочитано книга.

 

Добар ден, моето име е Дијана долго време го читам овој сајт и еве денес се зачленив се надевам дека ќе се дружиме

 

Мирисот на кафе и вкусот на цигарите. Утрото допира со својот мирис на зима а студот се притајува во ветерот.
Сеќавање на добрите бабини рибанчиња мед и млеко. После секој појадок поради мојата чиста среќа баба ги собираше ронките од остатокот и ги оставаше надвор од прозорот за да се хранат врапчињата. Нежните детски очи полни со соништа и радост ги гледаат птиците како јадат од нивното лебче.
Колекцијата на баба ми,копчиња. Ги редев секогаш по големина. Баба ми ќе седнеше пред телевизорот и ќе ми пуштеше Нинџа желки да гледам. А и таа среќна што се смеев на секое нивно паѓање и се плашев на секоја изведена акција. Секогаш имаше скриено благо во фиоките. Знаеше да извади и да подели со мене. Една кутија чоколадни бонбони јадевме една недела.
Секое утро,лажичка мед за здравје. Секоја вечер чаша млеко и Пинк Пантер за добар сон.
Баба ми беше најдобра.

Ми недостига.

 

Ако некој ме праша дали имам желба да запознам некој ,да седнам да се напијам кафе и ред -два муабет да преклопам со него,верувајте ,тоа не би бил ниту некој актер,ниту пеач....туку,замислете си....еден и единствен Витомир...да,да нашиот Витомир-фемина бој.

Е сега,не ме чеша г.зот ниту како изгледа,ниту какви очи има(пу-пу,скраја било,мажена сум ,со две деца),туку едноставно ,секој негов пост кај мене поттикнува дежа ву,како да сум го доживеала истото,како јас да му диктирам што да напише,мои мисли,мои зборови....
Хороскоп ли е ,што ли е...не знам,ама...Витомире единствен си...
Поздрав.

 

а сакам и да прашам, луѓево во оваа наша држава, такви се или такви се прават?

Те гледа у очи, сака да те прави будала!
Прашуваш, не ти одговара , се прави на мутава пошто така и чини?!
Ти зборува , пробува да те врти со 300 муабети, ко демек вака ...така...а знае дека не веруваш во приказната?!

Па што луѓе ќе бевме

 

сдк се фарбав...ваква Лав ит !!!

 

Значи просто сум запрепастена што може времето да му направи на човек.. и тоа за две години.

Случајно на фб видов познаник(читај бивша љубов) и просто неможам да поверувам колку пропаднал. Па има само 23 години, а сега изгледа како 40 годишен минимум.
Што ти се десило кутра душо, колку само беше убав и згоден.. Стварно жално, ама дрогата и алкохолот изгледа си го направиле своето.

Незнам зошто.. ама ова ме погоди повеќе од што би требало.

 

Денес луѓето се ќе направат за да си ја постигнат замислената цел. Не дека е лошо но, но оваа ситуација јас сум таа што губи.
Да имаш пријател значи да имаш личност која што е со тебе во добро и во зло, која ќе ти помогне да ги решиш сите проблеми, која ќе ти го покаже вистинскиот пат, која ќе ти ги каже работите кои ти неможеш да ги видиш. Тоа не сме јас и ти. Не сега. Можеби за неколку години, но сега не.
На умот ми доаѓа мисла дека со овие твои постапки и строго однесување само сакаш да ми ја доловиш вредноста на нашето пријателство.
А вреди ли да ги трпам тие работи, да газам по игли, да ја ризикувам гордоста, не знаејќи дали на крај ќе останеме пријатели? Постои ли вистинско пријателство денес? Да знам дали да си се тешам дека се ќе биде добро, дека тој пак ќе биде покрај мене во тешките моменти...

 

Една од желбите ми е да го запознаам Давид Гарет. Да отидам на негов концерт во Берлин или било каде, јас во прв ред и да му се изнагледам и изнаслушам.
Не сакам машки со долга коса, но прекрасен ми е.

С О В Р Ш Е Н !

Едвај чекам да го гледам неговиот филм: The Devil's Violinist.

Не знам колку пати ми е гледан концертов, се замислувам дека сум таму, покрај него.
http://www.youtube.com/watch?v=XsfLre6VQ28

 

Кога некој се менува од внатре, му се менува дури и ликот.
Најс.