[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денес бил најдепресивниот ден во годината. Не е ни чудно, со оглед на потрошените пари, количеството на изедена храна и испиен алокохол во претходните денови. Ај, да не се мислам тогаш од каде овие мрачни мисли цел ден. Да ги припишам едноставно на денешниот датум. Полесно е да се најде некоја безвезна причина отколку да се анализираат сопствените чувства, постапки и грешки.

 

Сакам да кажаааааам дека вријам од негативна енергија незнам како да ја исфрлам од себе Помоооооооооооооош само некој негативни лугге ми се вртат

 

Ме посети гостин денес
Име му е пмс
Ме тресе како земјотрес
А во глава ми прави урнебес
Гладна сум ко пес
И не ми се оди на фитнес
Ме фаќа предиспитен стрес
И ќе експлодирам од бес!

ghka llgoopegqatdkgkvv
mnkgpeorlspdwan quvnb
po dbsybqzvasjrksmalog

 

Teнка е линијате помеѓу љубовта и омразата.

 

Нели едноставно го мразите моментот кога на половина од сликите од НГ изгледате како

Спојлер

а на другата проклета половина како

Спојлер

А си се отепал од сликање со надеж дека ќе најдеш некоја понормална, да се види згодноча и се. Ама неееееееее, како тоа, па на некој му фали блуза, на некој памет, со секакви сум се сликала! Налет нека се, и слики и се!

п.с. Имам и ваква слика, озбилно.

Спојлер

 

Страница 3 од 366.
Не се големи очекувањата кога претходната година ти била толку добра, што е невозможно да се повтори.
Престапна година, нека е за арно.
Детоксикација на умот и телото, шабанарија, резолуции, ветувања и заблудувања.
Мене секој ден ми е нов почеток.

А овој почеток никако не ми ја дефинира годината.

Ќе поживеам во утопија до почетокот на сесијата, а вие останете ми со здравје и низок холестерол.

 

Сдк здравје ќе треба поголем број фармерки да си купувам нареднио пат.


САМО ЈАДАМ !



Се валкам ко прасе од кујна до кревет...

 

СДК уффффф колку работи сакам да кажам-многу

нешто се изнервирав и овој пат нервозата ме потикнува да напишам нешто
колку само алчни луѓе постојат на овој свет
зошто не сум себична и алчна,ги мразам истите луѓе но сакам барем една секунда да рамислувам како нив

и ручекот не е ручек со нив!
и водата која ја пијам не е вода!
би сакала да избегам од нив,но пуста кукавица и немам храброст!

нема бегање од суровоста на денешното утре,нема бегање од самата јас

сакам да плачам но солзите ми замрзнуваат од студот

сакам да врискам но грлото ме боли и затоа си шмркнувам од попареното чајче

сакам да ме снема од планетава,здосадени ми се сите

го сакам само него,морам да ја извадам нервозава
на некој начин

Спојлер

вечерва ќе имам секс

можеби и ќе ги заборавам злобните работи од денес и секој ден

Сакам да кажам СРЕКНА НОВА ЖЕНИ,не се нервирајте како мене

 

film-i-tv/gledanje-na-filmovi-onlajn-t3324/100.html#p889868

Итно ми треба одговор. Friends are coming.

 

Е баш ме зачуди што никој не постирал ништо на темава од 19:04 до 20:30 ...


пс: јас уште чекам одговор.

 

Мажот од страна ќе го јаде
Жената го фати за маде

ПМС главен во соба
Таква е таа доба

Како ли мажот ќе се бори
А прав тој да не се стори

Ни Храброст , ни свети Баже
Ни Чак Норис , ни господ не помаже

Но пмс може да се победи
И тоа без големи воведи

Еден бакнеж,те сакам и едно цвеќе
Дури и ПМС ќе рече : - "АМАН Веќе"

Ќе го напушти женското тело
И ќе се впушти во љубовта смело

 

Делам љубов, насмевки, прегратки !!! Прскам од среќааа

 

Спојлер

Лелее, Дузи ме изнасмеа. :up:
Како јас да сум го пишувала ова.. 90% од сликите ми се со далинска во рака. На моменти, кога се сликавме.. само другарка ми ќе ми рече: Добро бре Елена, дај остај го веќе далинското. Јас само поглед. И продолжувам.. И тоа, не признавам други далинска освен од бумот, па на моменти ми се гасеше и палеше, ама нема везе.
А тоа за Адел, па ич да не правиме муабет, таму ко расчепена сум во устата, среќа што немаше муви во близина.
Од нова, немам многу слики, ама од роденден, сегде сум, еве само неколку.
Не го пуштам, мислиш ќе ми го украде некој..
Тогаш одбројував уште колку дена до распуст, ама сега некако не ми се одбројува уште колку има од распуст..

 

Јас и тој во паркот во Сутлакот.

Тој: Сакаш да се фанеме?
Јас: Ееј види ја онаа од преска некај нас гледа.
Тој: Сакаш да се фанеме?
Јас: Уфф, ама ми е ладно.
Тој: Сакаш да се фанеме?
Јас: Лелее види ја онаа се’ некај нас гледа. Извини, шо сакаше да ме прашаш?
Тој: По 19-ти пат те прашувам: Сакаш да се фанеме?
Јас: ...... Да.



И то.

 

Какви комшии имам бре.
Овој до мене, пее во 8 сабајле небаре се спрема за „Идол“ да се пријави, абе пушта и туторијали као демек вежба глас, а трешти ко Титов транзистор. Па и девојка му кога ќе крекне бетер од жаба, а овој уште и вика да го опуштела гласот и да викнела пошто убаво пеела!
Бонус: Често си ја пуштаат „Never gonna give you up“!!!

Другиов пак, белосветски тофтак. Баба му живее во зградата до нас на втори кат а овој застанал под зграда и се дере. Жената пуста колку е глува, на метар од неа да зборуваш едвај ќе те чуе.
Ама бидејќи два ката се многу за качување, типов си се дере од долу:

- Таноооооооооооо!

Пет секунди пауза...

- Тано мориииииииииииииии!
- Мори глува една!

Две секунди пауза...

- Танооо искочи мориии!

- Мори вампирке една, фрљи ми кључ!

Го снема на минута, виде со лошо не бива и ете ти го пак:

-Танооо, уво да ти се позлати ако ме чуеш!

Со тоа тенко гласче и на Кумановски дијалект ептен јако звучи.

Морав да си го опишам секојдневието. Не ги можам!

 

Денес е мој ден .. за потсетување.

Денов ми почна најубаво што може, со омилената песна како рингтон, неговото име на екранот и со неговото гласче, како ми вели: „Добро утро љубовче!“
Ми се нацрта насмевка на лицево и ме стопи, инстантно. Ах, само тој знае така ..

Се потсетив на денот кога се запознавме и на тој магичен и снежен 22 јануари, кога јас и тој станавме ние! Се потсетив на прекрасните украдени моменти, на мојот роденден, на заедничкото планинарење, на смирувањето, на прекрасниот пречек на новата година со него во мојата прегратка.
Денес се потсетував на убавите мигови со него, лошите ги оставив за друга прилика. Секако дека тие помогнале да го доизградиме она што сме сега .. ама сакав денов да ми биде исполнет само со убави сеќавања.

Но, не успеав. Мама ме потсети .. на денешен ден се навршија 6 недели откако ја снема тета. А јас се‘уште неможам да соберам доволно сила за да појдам на нејзиниот гроб, да ја посетам ..

Разгледував наоколу низ собава и си ја видов мојата најсакана играчка - Дедо Мраз со вреќичката. Се потсетив и на неа .. на мојата внукичка. Се чудам колку радост ми носи со самото нејзино постоење. И ми фали, премногу. Едвај чекам да дојде 8ми и да си ја изнагушкам силно, а и таа мене .. како што си знаеме двете. Не очекував да се навикнам толку многу на неа .. една недела помина и еве ме веќе - венеам.

Аххх колку што ми е горчлив животов, толку ми е гочлив и денов.
Ајде нека помине вториов, што побрзо ..

 

...и уште едно мамурно утро,се курчиш зошто Аквариус нема ниту една слободна маса.Па принудена кафето да го испијам Кадмо (кафич шо не е покрај вода и под сонце не доаѓа во предвид,барем не дур сум мамурна) ме стемна дур напишав текст.
Е така,четири дена лумпувај..петтиот добиј ментруација и по пат за дома сретни ги фаците на кој радо би им повратил во фаца. Не еднаш,ами сто пати се зареков дека нема да пишувам за циници,ама еј...
Така,тоа е живот.
2011 ја испратив достојно,така и ја пречекав 2012.
За провод,реков не зборувам..зошто не е се за фалење.Кој виде,знае дека се забавувавме.
Не замислив желби,нуту скорив некој нов план..само уште еднаш,на полноќ споделив љубов. Споделив честитки,прегратки,бакнежи,насмевки и љубов.
Од него на полноќ ја добив најсилната прегратка и ветување за вечна љубов.Му возвратив и повеќе не ми треба.
Чудно,тоа е живот.
Со дедо ми зборев,ми вика дека не може да му се насити на животов..кај имало ваква убајна.Исто и јас..неможам да му се наситам.
Сонце,дожд,топлина и студ. Насмевки и солзи.Ветувања,исполнети и неисполнети.
Изненадувања,пријатни и непријатни.Грижи,вредни и не.Оценки,задоволителни или не..
Љубов и скрешно срце..
Ете,тоа е живот.
Незнаеш што има утре за тебе..а сепак си тука и живееш,вака или така.
А поуката е јасна..живот е.
И на крај,денот завршува со насмевка и трошка надеж дека Аквариус ќе има барем вечерва слободна маса,за рехабилитација.
Киндер и портокали,за долг живот.

 

Me осипа со бакнежи.Сакам кога ги осеќам неговите бакнежи на мојата кожа...после саати од кога ми се дадени.
Созададени да те потсетуваат на љубов.
Одам под туш ...капки вода ќе ги бришат,ама траговите ќе останат.
На облаци сум!Сум,сум,сум.

Спојлер

Јас се надевам дека осипа е правилен израз,некако не ми доаѓаше баш како е на македонски.. Ју гат д поит