[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Нејзините приказни ги знаев напамет, но повторно секоја вечер сакав да ми ги раскажува одново и секој нареден пат ми беа поинтересни и поинтересни, со внимание ја слушав и ја гледав. Беше весела жена во куќата внесуваше ведрина, ширеше позитивна енергија. После толку препреки пребродени во животот и толку маки истрпени знаеше да се насмее и да каже помина се. Постојано беше насмеана без разлика колку и да и е тешко во моментот, беше силна жена. Од неа научив многу работи кои до ден денес ги паметам и применувам. Правеше слатки колачи и многу други убави јадења, ми ги исполнуваше сите желби, бев нејзината прва и омилена внучка. Кога ќе направев некој глупост постојано ме прикриваше и ме правдаше пред мајка ми и татко ми. Заедно пиевме топло чајче во овие снежни денови, а таа ми раскажуваше за нејзиното детство. Кога беше болна станував рано наутро да отидам со неа на болница се плашев нешто да не и се случи сакав да ја чувам, а бев толку мала. Потоа..потоа се случи она од кое најмногу се плашев останав без мојата бабичка... :'(
Поминаа години а уште ми недостига...многу ми недостига.

 

Гордоста во љубовта е чиста илузија...

 

Уште од лани се мислам и никако да сфатам.

 

Многу наидувам на луѓе кои умешно, тајновито провоцираат, а потоа се прават наивни со блажени насмевки.
Здосадија. own: own: own:

 

Сакам утре да биде -30 температурата. Па наставата да се одржува од 11:00. Секој ден да имаме по неколку (по можност скратени) часови. Онака, колку да не ги враќаме после секоја сабота.
Се надевам дека ќе ми се исполни желбата.

 

Ќути мори Еленке, Америка ли че ја имитираме ?

 

Just sayin

 

И ете заврна и долго очекуваниот снег оваа зима.
Сите велеа дека нема да заврне оваа година , но неочекувано покрај малкуте сончеви денови влезе и не побели. Така е и со животот се доаѓа многу неочекувано.
И како што паѓааат толку крупни капки нека паѓа и толку љубов , среќа , здравје , радости , се што е убаво нека дојде овде , на земјата.
Но никогаш не знаеш колку снегулки ќе паднат , па така не трди се да процениш дали имаш малку или многу среќа или љубов.
Целта во животот е да се појави среќата , а ти си тој што треба да ја зграбиш и да ја направиш поинаква и поголема , затоа трудете се што поголеми снешковци да направите така поголема ќе ви биде среќата.

И незнам што да кажам повеќе за овој снег , а ако зборуваме за ланскиот ќе кажам дека овој е поубав зошто мене ми е сега подобар животот , среќна сум најмногу.
Многу сакав да имам со кого да шетам на снегот , сега имам ми се исполни и тоа , но немам можности.
Ете за мене е ова прв снег од годината , со мојата прва љубов , бидете исполнети оваа година како што целиот свет е исполент во бело.

 

Знаете кои ми се особено интересни?
Жени од типот, пред два дена упишуваат по прв пат у својот живот некој краток јога курс, за цели три дена стануваат самопрогласени магистри на тема јога, спиритуални дисциплини, духовно, ментално и физичко здравје, за четири дена имаат точно 180 слики на фејсбук од разно разни јога позиции(по можност и неколку нивни у класичен јога турски сед, со дискрипшни семе синапово да подзадиви) и исто толку линкови кои укажуваат на благодетите од јогата, нормално тука фрчат и коментари као драги гледачи треба и вие да упишете некој јога курс па да се исчистите од зли сили, додека на петтиот ден веќе се акробатски јогисти, те сретнуваат на улица, у маркет, бутик, пазар, додека бришеш прозори дома, или било каде, и место здраво ти викаат, слушај маци, да дојдеш со мене на јога, леле маци колку е добро, се имаат запишано и други мои пријателки....и тебе ти оддекнува у глава зборот уште триљљљон пати и ја гледаш само замаглено... јога....јогааааааа..медитација...курс...спокојство...јогааа.... И пред тебе место фигура на човек у улога на глупача, ти искача Буда у турски сед, со ореол што силно свети околу него...

 

Лоша математика оф леле.
Тато сега има 47.(ќе пуни за неколку дена)
Другар му имаше 47,а не 49.Брзав,на фб се допишував со едно девојче,ај нема врска.
Сите сме луѓе,грешиме.
Фала што ме поправи,обично не си го препрочитувам мислењето по втор пат.

 

Lugeto nikogas nema da prestanat da ve razocaruvaat , naviknete se na toa.

 

Се наоѓам во ситуација во која не знам дали да се откажам или да терам понатаму иако не ми е баш по ќејф.

 

Ако нешто не ти претставува задоволство да го правиш тогаш немој. Не си принудена на ништо во животот,ништо не се мора. Животот е премногу краток за да го потрошиме на работи што не сакаме да ги правиме,секој момент е драгоцен и треба да го искористиме најдобро што можеме,и на нешта кои ги сакаме.

 

Убаво ти кажа Лана,ти треба да одлучиш дали ќе продолжиш или ќе се откажеш.Само упорноста е најбитна.

 

Да, теоретски така е ама тешко е да се донесе одлука...

 

Јас пак ја мразам зимата, студот што влегува во коските, надвор ветерот фучи, дури ни снегот не може да се задржи, туку се разлетува како бела прашина, сликата воопшто не ми е бајковидна, попрво би кажала морничава.И вакво време не ме тера на љубов и поезија, туку на кукање и расправија за сметките за струја. Последната 11 730 денари, ејјјјјјј, живеам во стан, не држам поликлиника, аман! Можеби ќе удриме и на љубов, којзнае, кога ќе ни ја исечат струјата, па ќе мора да се гушкаме за да се згрееме. Порано му се радував на полното поштенско сандуче, а сега ме удира дамла и покрај пошта кога поминувам. Јас сум од оние луѓе кои празнината во душата си ја пополнуваат со храна, па потоа се обвинувам самата себе си, зашто се најадов во ниедно време, па настапува моментот - дефинитивно од утре на диета, што значи денеска јади како да е последното нешто што ќе ти се случи. И кога се будам наутро, трчам накај огледалото, да видам дали сум како од пчели касана и потоа имам потреба да излезам на дооооолга прошетка за размрдување и соочување со себе си, но надвор студот јаде, времето е никакво и повторно се враќаме од почеток на она, колку ја мразам зимата. А и чувствата деновиве постојано ми се во некаква дисфункција, никако да се фузираат. Еднашка црни, утредента бели...шаховско поле од мисли...

 

Сакам да кажам дека не е нормално да се величаат личности кои животот го поминуваат во алкохол, дрога, лаги и измами.
Еве ќе го земам Џастин Бибер. Не го пратам и не го слушам. Само читав за последната случка негова. И не само за него, туку и на него сличните.
Заради таа случка прочитав некои коментари во темата за него.
Читам, предобар е, ваков е онаков е.
Никој од славниве пеачи и пеачки не може да ми биде идол и да ми го смени животот.
Тоа што го покажуваат во јавноста е само маска, која со време паѓа и се гледа нивното расипано лице, расипано од слава и самобендисаност.

Оние вистинските луѓе, големи, хумани луѓе кои прават нешто подобро за луѓето и за светот, секогаш се помалку почитувани.
Зарем е тоа нормално?
Оној на кој животот му се дрога, слава и алкохол-да менува живот на некого, да биде подобар и поценет, подобар и повеќе почитуван од оној кој дава на сиромашни, кој почнува кампањи и хуманитарни акции.

И тој Џастин и таквите како него зарем можат да се стават во исти кош на пример со Опра, Тоше или со луѓе кои што гинеле за баш тие млади денес да живеат?
Телевизијата и интернетот очигледно наметнуваат многу погрешни вредности кои многу влијаат во животите на младите.
Не разбирам кои се вистинските вредности сега? Што денес се почитува?
Не ми е намера да навредам негови фанови, да не се разбереме погрешно.

 

Најмногу ме нервираат несмасни лујџе а најтрагично е шо се во моја близина

 

И незнам која е целта на заеднички профил на фб демек ако имате заеднички профил, повеќе ќе се сакате.. пфф

 

Апсолутно си во право за се. Уште поиронично е да се замисли дека пример Никола Тесла ни го олеснил животот во огромна мера ( поради него си имаме трофазна струја , компјутери , мобилни тел. и редица илјадници патенти) , целото богатство го потрошил во истражувања , а починал прогласен за луд научник во сиромаштија затоа што рекол дека ќе дојде ден кога од континент на континент ќе може да се испрати текст и слика како порака низ воздухот , нешто што денес го може секоја просечна будала . Ама тоа е се цени неправилното , па после друг ни е крив.