[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ми се пријаде лубеница, не да ми се јаде туку ми се плаче.
Кај ми требаше да се настрвам во ова време па и баш со лубеница. Ќе си припукнам од стрв додека не почнат да се продаваат. А богами има време до тогаш, мора да си најдам некоја друга овошна опсесија.
Ај доста ми беше измачување, одам да спијам.

 

Случајно налетав на некои стари фолдери...кога велам стари мислам на подалечните 2010 2011
Куп слики,куп спомени.
Баш и не толку краток период,колку што се измениле некои работи.
Низ сликите видов личности,некои од нив се сеуште до мене,со некои сме се заборавиле,одалечиле.
Муабетот мие....колку една слика може да те врати некаде назад,некаде каде што си бил среќен и исполнет.

 

http://www.youtube.com/watch?v=aTNHs1i1 ... e=youtu.be
Кутра жена

 

Текстот од Анушка многу ме погоди замисли и ме натера на тоа да се запрашам како всушност јас го живеам мојот живот. Сфатив колку само си викам мој живот мои правила, ќе живеам како сакам а дозволувам еден нереален страв да ми го контролира животот... Одсега натаму ке пробам да бидам попопустлива спрема самата себе, да не се форсирам, да не планирам ништо пред време, да оставам работите сами да течат, сепак неочекуваните работи се оние кои го менуваат нашиот живот.
Како и да е среќата ја наоѓаме на неочекувани места.

Него, друго сакав да пишам денеска е мојот ден!
Се е спремно за вечер! Расположение на нивоУ, потврдено присуство за забавата. И на вас ви пуштам по една виртуелна торта

Лека ноќ!

 

Сакам да кажам дека обожУвам кога некој ја потпира својата глава на моето рамо додека зборуваме. Неописливо убаво чувство ми се појавува.

 

Оф, оф кога ќе се опаметам, когаааааааа.... До кога работите ќе ги оставам не завршени до последен момет. Не знам веќе што да сторам? Ми треба некоја сила да ме подтурне, ми треба воља, каде да ја најдам?! Ми треба енергија , сакам да се радувам на успеси а јас дремам само како мисирка и ѓи оставам работите не завршени Некогаш ми иде сама себе да си удрам шлаканица да се освестам...... Оф Боженце помогни ми

 

Имам многу лоши навики, повеќето од нив се трудам да ги искоренам. Но само една не можам, или можеби не сакам да ја искоренам - седењето до доцна секоја вечер, и апропос тоа - неспиењето.

Ми стана начин на живот. Не можам да легнам, а уште помалку да заспијам пред 4 часот секоја ноќ. Започна во средно, поради глупавите втори смени и долгите распусти. Некои периоди се доведував во ред, но вообичаено беа кратки и по некое време повторно се заглавував во истиот магичен круг. Не ми смета, засега. Знам дека не е здраво и ноќниот сон е исклучително важен, но се научив така да фунцкионирам. Некои работи едноставно ги правам подобро навечер. Подобро учам навечер, подобро изгледам навечер. Секогаш подобро се забавувам навечер и водам поинтересни муабети навечер. Единствено после полноќ сум толку креативна и ефективна и секси, секое по потреба Ми стана заштитен знак - сите знаат дека може да ме најдат на Фејсбук во 4 по полноќ, или без проблем може да ми се јават тоа време, или да ме побараат за да сокриеме тело заедно Има некоја магија во ноќта, и секогаш ќе ми биде омилен дел од денот

И еве ме и денес, дремам тука, без некоја особена причина. Ги листам преостанатите петнаесетина онлајн пријатели на Фејсбук - неколкумина од нив се во Америка или во Австралија, едната е стјуардеса, па којзнае каде е, другиве веројатно спремаат испити или заглавиле, како мене. Завршив со учење за денес, беспотребно седам и можам да си легнам, но ете, секогаш има уште една тема, уште едно видео, уште еден линк, уште еден твит. И таман исклучуваш се`, ќе ти пише некоја будала и во 5 по полноќ ќе водите философски муабети и ќе го спасувате светот. Лабилна сум, ама ова на некој начин ме прави среќна. А тоа нели беше најважно. Сопствената среќа, не среќата на другите. Без разлика колку е нездрава, морничава, или налудничава.

http://www.youtube.com/watch?v=oD2XV_Ri800

Ма и музиката звучи подобро навечер! Добра ноќ Феминки

 

Синоќа снегот многу ме усреќи...
На часовите преку прозорец гледав како нежните снегулки паѓаа и паѓаа и сплетоа прекрасен килим.После училиште излегов со мојата најдобра другарка,се восхитувавме како снегот го украсил градот.Децата ги влечееа санките дури до 22:00 часот...Улицата личеше на бајка,се беше бело,сама одев по улицата и го разгазував килимот.. Прекрасно беше .
Имајте убав ден феминки!

 

Не знам дали мислиме на истото, но до некаде те разбирам и јас го мислам истото.

Секојдневно се среќавам со мои пријатели кои само се жалат, а воопшто ништо не превземаат за да си ја подобрат својата ситуација.
Никој однадвор нема да дојде и со магично стапче да ти ги реши маките.
Ако имаш некој проблем, превземи нешто околу тоа.

Околу комплексите за физичкиот изглед, многумина се жалат, ама не се трудат малку барем да вежбаат, да трчаат, да се хранат поздраво.
Со кршење на каучот од лежење и јадење буреци и хамбургери не се слабее и се нема витално, здраво тело.
Од друга страна самодовербата е нешто на кое сами треба да си поработиме. Не треба да потпаѓаме на ефтини зборови: еј, што си убава, или да плачиме над негативни коментари само зошто нему не му се допаѓа истото или своите комплекси ги лечи на другиот.

Често гледам дека пофалбите се поради ласкање, а не се искрени.
А, негативните критики се само за тие личности да си ги излечат своите комплекси и да те навредат зошто им е криво што тие не се такви.
Уште поинтересно е што за најубавите работи кај мене добивам критики, а за полошите убави зборови. Кое лицемерие. Се би направиле да сте полош, погрд.
Никој не сака некој друг да е подобар.

Многу ги сослушувам и советувам на моите пријатели, секогаш ми се обраќаат за се. Но, имам увидено дека кога јас имам проблем или мака, само ми велат: Ај ма, ќе помине, уживај. И ништо повеќе.
Е, па на човек ќе му здосади кога е секогаш тука за другите, а на другите не им е гајле за тебе.

 

Во зима нема ништо поубаво од тоа снегот кога ти паѓа на лице.
Ги сакам долгите прошетки особено кога паѓа снег.
Утрово ми се најде троа повеќе време, па го искористив.Направив една убава прошетка,попат требаше да посетам една пријателка.Се занесов малку од убавините,па прошетката стана малку подолга од планираното.
Не ми се верува залутав,можно ли е да сум толку завеана
И згора на се ќе ме прегазеше кола
Не требаше да и кажувам за ова, ме сотри од зафрканци
Имајте убав ден и обавезно направете долга прошетка,само не како мојава.
Во секој случај добро ми дојде!

 

Добар ден,убав ден!

Единствена мана ми е дека алармот си го пренавивам одново и одново.Денес си дозволив 1час повеќе спиење од предвиденото.
Утринското кафе го споделувам со баба ми. Разговараме,се смееме и гледаме реприза Се или нешто :geek:
Додека јас пишувам таа само коментира за играта на натпреварувачката. Па знае во која рунда колку пари ќе понуди банкарот.
Денес конечно ќе си ја видам цимерка ми,мојата сестра,мојата втора половина.
Додека сум дома,неможам да кажам дека сум опкружена со луѓе. Едвај чекам да почне вториот семестар,преубаво се чувствувам кога сум таму.Целосно сум посветена на факултетот и секој ден се нешто ново и ново ми се случува.А дома? Дома само се досадувам.

Овие два дена размислувам некако позрело.Пред да кажам/напишам нешто размислувам трипати!
Посакувам секој ден така да размислувам...
Поздрав

 

Малку снег и веднаш се дишат почисти мисли.


Деновиве сум како ламја... Оган на сите страни. Не се поднесувам сама себеси. Некако, пребрзо доживувам одредени нешта и се препрашувам после тоа, облеана во солзи и еурокрем, што ми е? Сестра ми ми вика дека сум кенкава и ми се тегнат нозете угоре, а јас плачам по детето прудолу. И нели, секое утро е борба, но кога ќе си направиш омилен чај или салеп со цимет, ќе си ги пуштиш Аir да ти одбележат цртка на ѕидот на времето, некако издржуваш. Претежно издржувам. Ми недостига тој. Ужасно. Се задлабочувам во книги, па се враќам назад во реалноста. Промени нема. Месецов, никако да заврши. Ајде уште малку - тотално сум шворцерка, а има попуст во Матица. Пак! Ќе се затрупам во книги. Но... Не очајувам. Впрочем, кога сум во најтажно расположение, гледам серии на youtube за кои ни во сон не сум помислила дека ќе ги ѕирнам пак, како на пример Плажата на залезот Жива збркотија! Колку лоша глума, бавни сцени и грешки, тоа е неверојатен микс за смешка. Арон Спелинг, сполајти и таму горе раатисувај. Периодов си зацртав барем диета, одвикнување од глупости, да одбележам период од животот во кој нема да грицкам, нема да јадам преработени слатки, бла бла блеблу... И ништо. Симфонија од заговори против моето "витко" тело. Родендени, родени бебиња, на сите страни мекици, рафаела, руски салати, туна топчиња, кроасанчиња, мевциња и благодети што не можам да ги тргнам од репертоар, мора да се отсвират, нели.
На важен состанок сум денес и некако немам став. Можеби така и треба. Прочепкав некои демек важни податоци, но оставам небото да си изврне денес како знае и умее. Има периоди кога си сериозно здодевен сам на себеси, како бамја зелен и неочекувано регресивен. Па треба да застанеш, да си шлапнеш две три шамарчиња, да си го смириш малку срцето, да си ја обоиш душата во пастелни бои и да престанеш да кенкаш. Кое кенкало сум. Леле. Некогаш сум огромно Леле што трча наоколу и чита и голта и лапа се’ пред себе во недостиг. Секаков. Иритантно до бескрајот. Човек, мора да си се спасува сам себеси, како знае! Мене, со уметност најмногу ми се продолжува животов... И си се сеќавам на сликите на Фрида во Париз. Човече, ко да сум сонувала? Го гледав филмот пред некој ден и ооооооооооп, реминисцент, се’ по ред ми се појави пред очи! Лепчињата со намаз, виното, плачките пред Помпиду, испомешаните картички од метро и Фрида. Фрида. Отмена, затворена во плексиглас рампи, зачувана од времето. Сиот нејзин бол како и мојот бол, неспоредливо далечни, а сепак во некој заеднички содржател. И што човек повеќе да побара, од она што можел да го види?
Светот е создаден од болка и уметност, за да преживееме...

 

Луѓе незнам низ целава Македонија како е времево али кај нас е смешно,очајно ...
Пред 2 дена беше се белоо се радував на снегот што паѓаше а во исто време и многу силен ветер немаше жив човек по пат Вчера од сабалје кога си зафати пак снегче леле радости беее децата скокат се радуваат колку силно вееше не сте свесни но малку траеше тоа задоволство почна да врне дожд и тоа пороен дожд до доцна синоќа ... Станувам сабалје гледам сонце
Да бе сончко си грее како во пролет не сте свесни колку е топло времево луѓето со тренерки се шетаат Се е суво како да немало ни дожд ни снег .... аааа дури видов и кокиче сабалје во двор

Абе тоа е Марта е со 300 ума шо викаат во приказните ама изгледа Јануари е уште по ненормален

 

Кога гледам какви убави и речити составчиња има над мене, се срамам да напишам тоа што јас СДК ама: страшно ме мрзи да идам сега до факултет , ај ако не барем ќе фатам малку од снежнава идила ако не се растопи снегов и не дојде лето додека да излезам...
Имајте убав ден!

 

Од тушли што слушаат радио и гледаат тв (ако им се може,а им се може има макс тв на интернет) на работа и немаат 2 минути да ти пренесат информација, ми се повраќа веќе. Па уште и ти се дере. Море мрш!!!
Карма бичез, ќе си молите за работичката, ништо не поминува ненаплатено.

 

Каков ден, е не ми се верува што се се случи
баксуз сум, да :geek:

 

многу е важно ми треба совет ве молам некој ако може да ми пише во лп.ве молам

 

Мислам дека поглупав цитат од оној: ’’Ако нешто не бараш, ќе ти дојде’’ нема. Како може нешто што сакаме да не го бараме? Како може нешто што сакаме да го заборавиме, да не ни доаѓа на сон или во полусон, на не мислиме на тоа во тмурни утра и додека чекаме да ни зоврие водата за чај?

Сесија иш, уште некое безвезно усно што и не го рачунам. Направив една математика и сфатив дека во целиот мој зимски ’распуст’ едвај три дена сум станала после 10 часот. Те едно, те друго. Деновиве баталив се’, животот ми се сведува на миење садови (како со ламји да живеам, по 10 тенџериња дневно се валкаат), комбинација од чај од лимон со цеден портокал, вежбање, киви, НЦИС Лос Анџелес и еден серијал документарни филмови за градини. Знаете што ми е убаво? Ептен ми е убаво, ептен. Ако плаќа некој за ваков живот одма се пријавувам.

Луѓево ко да се оправаат, а тие трите предачки на судбината мислам дека уште ми го плеткаат клопчето. Само нека не ги фаќаат ножиците, какви јазли сум отплеткала јас до сега.

 

Како може да уживате во тоа да ги молзите вашите дечковци бе ?
Кое е задоволството во тоа и последната пара да ја даде за вас, а вие во новчаникот имате повеќе од него.
Ама машко е ,треба да плати, нели? Браво.
Во ред е да плати еднаш ,два пати, три пати , ама во ред е и да се понудите барем сметката да ја платите.
Па уште и гордо го раскажувате тоа како наместо да трошите пари за излегување, вашиот дечко троши за вас. Ви е гајле бе, ви останува некое денарче плус за парче облека. Па тоа е битно нели, ништо друго.
Мене ми е глупаво и срамно да излегувам на негов терет. Незнам ,можеби јас не сум нормална.
Многу јаки госпоѓици сте станале. Кај се одело до град со автобус... ма нее, строго со кола. И онака таа на воздух работи.
Уште и носот го кревате кога недај боже за подарок ќе добиете нешто скромно, а-у безобразлук е тоа.
Гуски разгалени
За по една клоца во гз сте, па да научите да цените !

 

Немало нешто поубаво од тоа да носиш уште една душа во тебе,којашто понатака неизмерно ќе те сака.Неописливо чуство.