[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

НЕ ги трошете емоциите виртуелно, во реалноста искажете ги - таму ќе имаат подобар ефект

 

мнгоу ме иритира кога некој пишува со 4 !!!!!!!!!!!!!!!

 

Мнее и4 не мие гајле ккао пи6увааат. Нее мнн те6коо заа 4итајне амаа требаа тлаентт за дда про4ита6. Позздраф4е.

 

Само идиотизиран кретено-дебил како мене тек допрва седнува да учи за утрешниот испит, и за претстојната колоквиумска недела.

Ти се може бре Најубава, ти се може. Мајка ти декан, брат ти ректор, братучед ти министер за образование. Фотеља во влада те чека, што ќе се притресуваш да учиш, кога факултетот уште во 2009 ти е завршен. Штом доби индекс, дипломата ти ја искуцаа.

Тоа е, кад се може, може се.
Да живее Никола Груевски и ВМРО да е вечно.
Нека пукнат душманите, али кој како си ја наредил!

Спојлер

Оффф мори мајко, не ми е лесно, не, не. Уопште не ми е.

 

Дека се утепав јадејќи колачи со кокос во ниедно време... Кај и да е ќе морам да престанам.

Божиќ беше сјаен.
Сите четворица дома, + мужињата, мојот и на даде. Се смеевме, ко на клише американски филм, кога си викаат: "Додај ми ја солта", но искрено, мене ми се исполни душата. Конечно да си поверувам на очиве и умот дека навистина може да биде еден празник толку топол. Фрчеше радост.
Тате трескаше зелени, мама се смееше ко тинејџерка. Тој блеска и се смее. Јас турав ракииче за да опуштам ситуација, иако знаев дека ќе биде сосема ок. Храна и здравица, баш како што прилега. Иако не бев баш во сентиментално расположение, си признавам дека многу се возбудив дента.

Се сакаме можеби и повеќе од било кога.
Гледаме филмови со Меги и се церекаме зошто правиме компањон дружба против него, он се нервира а не може да рече ништо, зошто и двете сме јазичарки, ломотиме и јадеме фстаци пропратено со правење ѓубренца наоколу и фрлање лажички во вис.
Вечерва бев на вино кај водолијана, реплициравме некои стари теми, сфативме колку сме среќни што си се имаме, ние 4. Дека кога се инфилтрираат туѓи, тажни умови и срца без пардон, знаеме да ги стопираме, да си го чуваме она што ни е најслатко само за нас. Оти тоа е тој свет што го создаваме од искреност и другарство.
Растење, кој би рекол дека ќе има сладок вкус, еден ден.
Ко колачињава од кокос.
Тука нема да престанам.

А сакав само да кажам дека си направив список на места за во Париз кај ќе шетам и дека морам да си набавам француско шишенце за парфем, да украдам едно парче ткаенина од куќата на Амели, да јадам Ладуре макарон на ќоше од некоја уличка и да играм по улици со Него.
Се занесувам, знам дека ќе биде убаво, само сакам да си запишам, да не заборавам случајно...

Добра ноќ, гушнете ја Месечината, има мноогу што да раскажува вечерва.

 

СДК додека он ќе седи дома и ќе учи пошто пак испадна кукавица, Ника ќе оди во Венеција на карневал и во Верона.

Епа така ај на здравје... Можда некој Итлијанец ќе бркнам со некое килце помалце

Italy

 

Хихи. Го доживеав првото љубовно разочарување. Можеби ќе кажете: Колку слаткооо! или: Леле оваа незнае какви проблеми допрва ќе има, за љубов мрчи.

Спојлер

Ама боли како и да е.

 

Се вратив повторно...
Често ве читав но немав многу време да пишувам...
Како и да е, имаме нов член во семејството.Не се надевав дека ќе биде толку топла и пријатна,личност со која ќе можам да поразговарам за се.А тој, тој порасна... Сега ја гушка силно и не и дава да се врати во нејзиниот роден крај... среќни се заедно. Да бидат вакви секогаш, заљубени и среќни.
И после прекрасната вечер помината со нив, полна сум со позитивни емоции... Дури ни тоа што ми е хакнат фејсбукот не ме онерасположува... иако ова е втор пат ...
Оставам на него, да се иживува врз мојот профил... кога веќе не може на мене

 

E да, животот е кучка!! Тешка, голема, непредвидлива кучка.

Реков, конечно сум среќна, и ете, гром од ведро небо, абе еден бокс од горе ме стегна по грб, а што се случи?!
Ете тој ќе заминува за Авганистан.................
Не е сеедно, ич ич, боле и пече, емоциите ми се на сите страни а сепак моментално од мене се очекува доста многу, па морам да голтам и трпам, и да бидам силна, ама не може човек нонстоп да е силен, не не може, а прашање е кога ќе пукнам?!

 

Некои луѓе незнаат кога е крајот!
За остварување на своите партиски интереси и задоволување на партиските моќници, ќе прават се само за да оцрнат друг, па макар и газеле мртви луѓе!
Каде одите Македонски народе, за колку се продаде?
Знам дека сeкој човек има цена, ама вашата е смешно ниска!
Вашата, на партиските поданици, продаданици!
И плави и црвени, и жолти и зелени, и шарени-а вас најмногу ве има!
Држава и правда со лажен патриотизам не се гради, а уште помалку правен систем и правда!
Незнам кога последен пат сум го слушнала тој збор, правда.
Нема правда, таа одамна изумре!
Жално е да плукаш и да газиш она во што до вчера си верувал и со кое си живеел!
Срамота е да се плукаме меѓу себе, а некој комотно даа си ужива во фотељите!
Ти копај, ти бори се, друг ќе ги жнее плодовите од твојата мака!
Само до кога вака. А каде со сигурност знам, во пропаста

 

Само што го напишав, пред 2 минутки за 2 минутки. Ми дојде, онака...


Секој има право да сонува – зборови во кои пронајдов оправдување за мојата потреба да мечтаам, да се оддалечувам и да патувам во ширини и височини кои можеби никогаш нема да ги достигнам. По природа не сум фантазер, ниту пак сакам многу да размислувам за нереални работи. Ниту пак некогаш се имам многу потрудено за мојата креативност да излезе на виделина. Едноставно, се чувствувам како одвај, никогаш да го немам дадено максимумот од себе.

Но, уште од мала имав свои идеи, свои работи кои ги сакав, ги посакував и за среќа повеќето ми се исполниле. Длабоко во себе, верувам, дека во сите од нас, без разлика на одминувањето на времето, некој детски инстикт и порив секогаш ќе останат да живеат во нашата душевна срж. Сништата се како храна! Го исполнуваат, го хранат човечкиот дух со желба, мотив да се продолжи понатаму. Енергија, чувство на сила дека можеш да го освоиш светот!

to be continued... maybe...

 

Хипстер остај , ова не е прв ни последен пат.
На некој луѓе им е битно тие да го имаат напишано последниот коментар.
И се чувствуваат посилни. Демек замолчале некого. Демек никој не знаел да им одговори. Демек никој не ги побил. А верглаат во место за едно исто, пишуваат нелогичности за кои не знаеш дали да се смееш или да плачеш. И упорно им одговараш и тие упорно бараат одговори. На крај креваш раце.
А тие постираат последни. Јес победиле уаауууууууу. Им се полно егото и толку.
Крај приче.
Веќе видено сценарио

 

Оној момент кога читам некоја форумџика "Еееј повторно сум тука.Ви недостигав?...дрн дрн"
А јас "Зарем ти постоеше?"

Спојлер

Е па така е што да кријам, не ќе се правам светец..Така реагирам(за тие што прв пат ги гледам)

 

Kонечно си се чукнав по ова црпкава и подразмислив.
И веќе КОНЕЧНО решив да не се замарам за непотребни работи. Ама овојпат навистина ставам крај!
Баш подразмислив и кога видов што се правам, и за колку непотребни работи се замарам ми идеше да се треснам од ѕид!What was I thinking?! ....
Си се измачувам себеси за глупости.
Е да бе ќе се замарам со што направил Петко или што кажал станко!
NO MORE!
Прекинувам од овој момент да се замарам за најмалата ситница што постои, и доколку го прекршам ова ќе си се казнам сама некако!
And from this day on I don't care!

Лека ноќ!

 

СДК дека ако и утре се разочарам спремете ми еден виртуелен пакет палома марамчиња и зборови за тешење. Одиме на се` или ништо.

 

Some people just need a high - five!
In the face!
With a chair!

 

Сакам да кажам...луѓето не сфаќаат.
Сакам да просветлам еден голем дел од луѓето и да им го објаснам следното: 360 степени прават цел круг, значи не можеш да кажиш за некој/нешто што доживува големи промени дека се сменил/сменило за 360 степени, затоа што тогаш се наоѓа на истото место, истата точка, значи ист/исто е како порано.
Прочитав сега пред малку таква работа затоа вака ми дојде да се изјаснам во овие рани утрински часови.
И уште нешто. Сфати, а не свати !! Се ежам од сВати, а косата ми се крева од сВатЕ!?!?! Да свате, симпатиччна е сваќата.
Ајт! Чао

 

Животот ќе биде убав.
Мојата несоница ќе стане минато, а најлошиве мисли ќе ми се тргнат од главава.
И да, утре ќе одам во црква ...

 

Оваа вечер единствено што ме развесели беше предноста на Реал .
Се друго беше за никаде.Овој компјутерот сите живци ми ги зеде,бев изнервирана до бесвест.Добро е што сега се опуштив малку оти сите спијат,нема кој да ме нервира .

А сакав да кажам дека потполно се разочарав од некои луѓе.Не знам што период ќе беше ова,едно разочарување по друго.Навистина е грозно чувството...

 

Од денес вртам нов лист: ОПТИМИЗАМ