[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК...
mrzim ovaj dan - a nije još niti počeo

http://www.youtube.com/watch?v=--TJxyS3LU8

 

СДК дека си седиме со мама и ги слушаме Металика. И враќам за вчерашната тортура што ми ја нанесе со турските серии (иако моево е далеку од мачење, ама неа ја нервира). Треба да чистам бидејќи го очекувам друштвово кај мене на седенка, мада знам дека откако ќе си отидат пак ќе биде како кочина, ама нека биде.
Иако ова ми е втор ден со главоболка, денов ми мириса на убавини... и ќе мириса се додека мајка ми не ја стави запршката за компир манџата во дневна. Се шалам де, не сакам гостите на црвен пипер да ми мирисаат.

 

Било која книга...
Колку и да е убава...
И да уживаме во неа...
Некогаш и споро да ја читаме...
Да прескокнуваме делови...
Да препрочитуваме пасоси...
Крајот не може да се смени...
За жал...

 

Административна таксо ... проклета да си!!! И сметката за струја на стероиди што ми е месецов.

 

Јас пак не можам да те сФатам зошто се замараш, тоа си се сменил за 360 стапени сите го употребуваат (па и јас понекогаш, морам да признаам), а дали некој напишал свати или Сфати ама ич не ме заболе ако сепак има смисла тоа што се кажува. Ова твоево е трошење енергија која не се трансформира, туку лебди во празно.
Мислам Коељо има напишано во некоја од тие водичите за беспрекорен живот (кои што сите ми личат една на друга) дека ние луѓево сме чудни, во смисла, дека големите несреќи и проблеми ги премолчуваме, а ситниците не разбеснуваат. Ете морам да признам дека човекот е во право.

 

За ќотек сум!
Ама тоа ти е... Се фатив на орото и ќе го играм до крај.

 

Леб и игри.

Мотото познато уште од антиката како народот се држи во покорност. Доволно силна стимулација на свеста е се‘ што треба, бомбардирање константно на сетилата, при условно земено сит стомак и остварена редовна столица... Додека низ арените испуштале душа гладијатори на најсвиреп можен начин, рајата восхитено воскликнувала и скандирала како еден, цело стадо со една мисла и идентична желба за крв... На крајот на Римската Империја нуделе пари и накит за телата на починатите луѓе и животни во арената, владеел канибализам, бидејќи немало храна ни за лек, а игрите биле уште актуелни. Кога дошле освојувачите тие биле само парталави и гладни дивјаци, на работ на очајот и кога зад ѕидините кои ги освоиле нашле купишта вредни предмети, а ни трошка храна, паднале во поголем очај. Ова не го пишува во учебниците по историја. Ни империјата не била голема, ни па нејзините освојувачи, ама нема ласкавост и помпа во вистинскиот тек на настаните. И наравоучението е - кога нешто на прв поглед изгледа лошо, голема е веројатноста да е уште полошо.

Денес кога голема е веројатноста дека и денот кога ќе сме само на леб и вода е блиску, протестирам за недостаток на игри. Ако Шител и нејзиниот шоумен во обид Латас, купохоличарки и принцези на часови за принцези (иако не ни бега да останеме Пепелашки, ама без принцот и хепи ендот, само во пепелта), статии како 70% од мажите сакаат мали гради бидејќи цврстината на истите ги асоцирала на младост и дрн дрн (и така вие што јадете смоки и ленено семе ќе се зезнете, таман ќе ви пораснат и не ќе сте ин, а јас толку посакувам овој проблем да ми беше најголем во животов), креми и пасти и сите останати културни напасти - ви е врвот на понудата, мојот одговор е - слабо, дечки, слабо own: ...

Имам чувство дека живеам во новото dark age (ама без витези во сјајни армори и принцези на зрно грашок заробени од змејови), дилемата е дали да се препуштиш на апатијата, да си легнеш во кануто и нек те вози по брзаци и разбива по карпи или да си останеш со стерилниот, вербално јак и ербап, ама ноу екшн инволвд, револт ?!

Зима е да, ама the future is so bright I feel like getting sunglasses :geek: ...

 

СДК ни СПЕЦИЈАЛЕН позз до ........ не е тоаааааааааааа што беше ..........поздравував обично некој што ми оставил импресија на било каков начин али..

СДК слабо ми е интересен деновивие форумот,читам онака без некоја голема интерес ......

И да за девојка со големи поетски пориви слаба ми е инспирацијата деновиве, дури ни во тоа кое си го нарекувам МОЈ ЛИЧЕН ТРУД не можам ни збор да напишам се чувствувам како лејка не до лејкана како ....никако како рестарт да си барам ете така.

 

Знаете, вчера вечер на ТВ видов реклама за вевчанскиот карневал за Василица!
И посакав да сум таму, да се скријам под маската на некое страшило, на некој кловн, на некоја принцеза и таа една вечер да сум нешто друго. Да не се грижам дали ми е добра фризурата, дали ми е на место шминката и дали детаљот на долниот дел од фустанот ми се вклопува со накитот...
Да ги облечам старите маски кои ги носев на Виур Гајдано и да се шетам во таа преправена толпа.
За прв пат искрено посакав да сум на тој карневал.
И не можам да опишам како ми лупна срцево кога тато ме праша во што ден се паѓа 14ти. Знаејки дека е во сабота помислив дека можеби ќе рече да одиме. Но, не. Така прашувал само...
Тој никогаш не сака такви собири и манифестации. Тој сака за викенд да спие и да одмори.
Залудно се понадевав.
Кога си легнав се сетив на раскажувањата на мојот наставник по ликовно во основно. Од Вевчани беше.
Секогаш ни раскажуваше за тие карневали, за неговите припремања за тој ден во младите денови, анегдоти, случки...
Просто не носеше на местото на настанот. Додека ние цртавме, тој раскажуваше. Како да сакаше да им даде живост на маските кои ги цртавме со неговите зборови. И навистина, секогаш ние, учениците од одделенијата на кои тој им предаваше, имавме најуспешни маски.
Многумина од нас честопати ќе му речеа да побара да одиме на екскрзија во Вевчани. Сите сакавме да видиме за што тој ни зборува, за што со таква љубов раскажува...
Велеше: „Карневалот треба да се доживее, деца, не само да се види, да се доживее треба...“
Навистина е така. Сите оние најави и ТВ преноси се обичен маркетинг и реклама, но сигурно има нешто посебно убаво во Вевчанскиот карневал штом оди толкав свет да го посети.
А кога само ќе се замислам каде живеам и каде ми е Вевчани се прашувам зошто на моите им било тешко некогаш да ме однесат...

 

Сдк ооо каква ноќ.

Вакво чувство ми се нема случено никогаш !
Ниту пак сум верувала дека може да ми се случе.

Си спијам јас така синоќе и уште не беше се разденило се будам на миг широко отворени очи и чувствувам како туѓи раце да ме држат силно и чувствувам тежина над телото, сакав да викнам по мама но пусто глас не излегува од мене (кој страв го изедов ) .

Чувствувам тежина и никако не можам да го помрднам телото лежам така една минута и ниту движење ниту глас не излегува од мене, и за секунда ме облеа ладна пот и само почувствував како тежината над телото ми ја снема и ми олесна.. Но глас не можев да пуштам ... што беше тоа нз но знам дека пола саат стискав очи под ќебето покриена преку глава, од страв и не можев да заспијам.
Се исплашив како никогаш до сега... еб#ати чувството ...


Сабајле му кажувам на дедо ми и кожа ми се ежи, тој се смее и вика ништо дедино тоа во наше време го викавме Мора, и јас таква wtf ....

И сега низ станот каде и да одам трчам ко кобила од страв, се си мислам има некој позади мене

 

Единствено нешто што никој никогаш не може да ни ги земе се спомените, какви и да се, со кој и да се.
Брат ми. Душичка е. Синоќа јадеше чоколадо, ми даде и на мене едно парче. Потоа истрча во другата соба да даде и на другата дада чоколадо. Си знае тој, треба се’ да деле со дадичките, ич не е скржав.
Кога лани за малку ќе го загубев сфатив дека тој е моето сонце што ми ја огрева душата секој ден. Нема ништо послатко и поневино од детската прегратка, нема поубаво од тоа кога тој ми се смее, кога ме удира, па и кога ме буде рано наутро. Секој момент со него ми ја осветлува душата и ми го смее срцето.
Животот ми е многу поубав откога се роди тој. Фала ти Боже што ни го донесе.

 

Кога телото ти е преморено , се случува да мозокот да "заспие" и да те парализира (нешто вака беше ) на некои 1 мин , најлесно да се ослободиш од ова е да се концентрираш да го мрднеш малиот прст ... или нагло да се мрднеш ....

И сега кога го откри тоа , знај дека ќе ти се случува уште милион пати ..... мене на пример два-три пати неделно ...
Напочеток страв , после возбуда и на крај woah dudeeeee ...



Скд денес официјално сум си возач , си собрав возачката и сега време е

Its time ,

for darkness

for killing spreee

for Skopje

for death and glory

да се возиме

БРРРРРРМ БРМ БРМ БРМ БРМ БРМ БРМ

ПЕШАК МРДНИ ИЛИ ГАЗАМ

 

Само што го прочитав постот на Старбакс се вртам назад и го гледам брат ми со бананка чоколатце во раката.Пола ми ја даде мене, пола нему.Ах се разнежнив

 

Почеток на уште една здодевна, работна и можеби без возбуда недела.
Затоа, си ставам слушалки на уши, си набавувам куп грицки и си сурфам наоколу.

Ве поздравувам сите со песнава:
http://www.youtube.com/watch?v=rtVSGo3w ... re=related

(Окапав на Твитер, морам да кажам).

 

Циркуси.
Си спијам јас вчера и околу 2 сабајле се будам и слушам..
Сестра ми збори на телефон со некој и се смее многу гласно..
Јас внимателно слушав и во момент кога таа прекина со разговорот ја прашав..
Со кого зборуваше,а она ми вика со Д
И јас викам кој Д ма и она вика ТВОЈ Д
И ми раскажа што зборувале,ме барал мене,таа му кажала дека спијам па и честитал празници па се смееле и шегувале,мили онииии
Он може со сите да зборува,да се смее да се опушти.За него нема странци.Со сите во рок од 2 минути може да се спријатели.Друштвен е де,иако сестра ми е 10 години помала од него т.е детенце е за него тој сепак нашол теми за разговор.Едно 10 минути зборуваа

Него доста го фалев него,не е светец ни тој

Друго,вчера бев да се депилирам и си направив една добра бразилска на интима.Сега сум бебенце таму долу.Сега откако ке го допишам постов ке депилирам нозе и раце со депилатор.Откако ке завршам со тоа ке правам маска на лице и пилинг на тело.Откако и со тоа ке завршам ке лакирам нокти на раце и нозе.

И тоа ке биде еден процес на разубавување.Кога ке завршам со се одам во бања и ке уживам едно половина час со јаки млазови вода и многу пареа околу мене.

Животот може да биде и те како убав,само кој како си ја нареди де
јас ве сакам ситееееееееееееееееееее !

И така,тоа би било тоа

 

Јас морам да се искажам, страшно многу ми се пријадоа њоки! Го спомнав Џино во некоја тема,и летото се „утепав“ од јадење Њоки,и сеа пак ми се пријадоа, дури барам рецепт да правам

 

СДК имам нов аватар

 

Утре полагам, поправен колоквиум.
Некогаш се чувствувам како дебил. Најлесниот го утнав. Ама го утнав јако. Сите си положија, се снајдоа, извадија бодови на граница, а јас, си паднав.
Не се чувствувам дека полагам. Што убаво ми е.. Си седам на итернент. А мајка ми само вика-Земи учи на крај си, немој да зафркнеш. Ах тоа крајот, најтешко ми е.
Се молам професорката да не ги смени тие комбинации од 25 прашања што ги имам, зошто тешко ми се пишува. А ако се паднат, не ми гинат сите бодови, впрочем само тие ги имам научено.
Во името на пенкалото, лифчето под тестот, прашањата што ги имам научено, Амин.
Одам да се подспремам уште малце, па да си го фатам редот со сериите.

СДК 2-Мојата другарка нема време ич за мене, многу сум тажна.
Многу е заљубена,многу е зафатена, не се имаме со месеци видено, а некогаш се сакавме како сестри.
Ми недостига. Се трудам да и ѕвонам колку да ја прашам како е, секогаш нема време за мене. Ќе ми одговори на кратко, бидејќи нели, не може да збори со дечкото си е. Се чувствувам како да и се наметнувам. Ќе се повлечам, овој пат ќе се повлечам сериозно. Само криво ми е многу. Али тоа е тоа. Сум била и јас таму на тој пат, но сум научила лекција. Некои лекции треба секој на своја кожа да си ги научи.

 

Се заљубив.

 

Како ми прија ова одморов таманка ми е дома ќе си станам наутро , кафенце мераци и почнувам да се средувам денес излгледа ќе да е ден за депилација и слични ствари иако е рано јас сакам да почнам да почнам да се трансформирам и до лето да бидам цакум пакум е добро де што ако е далеку летото и зимото беше па дојде (иако не го сакам баш ) . Нооо ете така да кажам дека сум вредна денес абе срцкаста сум едино нешто што ме примрзува е да одам со бус вечер вааааа а можам со такси ме мрзи многу не знам не знам ..сепак мислам дека ќе се одлучам за бус да се штети мора малку ајде и одамна не сум излегла на воздух се од дома во такси од такси дома знам и јас го претерав ама еве од денес понеделнички ќе почнам со бус
Тоа .