[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК БЛАГОДАРАМ, благодарам мили ем драги феминки, што одвоивте дел од вашето време, да ми посакате убави работи, на така убав ден за мене, и со тоа да ми го разубавите уште повеќе.
Благодарам уште еднаш, навистина ми значи, ви посакувам и јас да сте најсреќни и само убави работи во вашите животи.
п.с. Денот ми помина супер, во љубов и среќа, и малку спремање , со малку гости, ама то дека главната журката ќе биде во петок

 

Изгледа до акцентот ќе да е

 

Се осеќам како да сум на Сибир и полошо..
Станувам сабалје,цело смрзнато и ми соопштуваат дека сме најладниот град не само во Македонијава туку ии во Европа..
Пуштам телевизорот,и гледам на 24часа долу пиши временска прогноза:
"Денешните температури во нашата земја ќе се движат од -6 до -14 степени.Оваа прогноза не важи за Битола."
Па добро ние знаевме дека од секогаш сме биле посебни ама до толку не требаше
А да и Драгорот ни замзрзнал мислиш уште едно лизгалиште имаме

 

...Прекрасно будење во прегратките на саканиот.
Нежни бакнежи на задниот дел на рамото и галење по должината на целата рака.
Првото добро утро кажано од негова уста.
Не е добро, најдобро е !
Се галев како мрзелив мачор, се тркалав по креветот целата бушава и потечена од спиење.
Сепак ми рече дека сум слатка.
Појадувавме во креветот...
Добро, не онака филмски со цвеќиња и табли, туку на обична крпа на средината на креветот, со штотуку испечени кроасани.
Беше подобро од филм.
А јас... Го гледав само.
Не знаев што да му кажам за вчерашната вечер. Ми ја направи прекрасна.

...А сега, сега следува убава прошетка и печени костени во рацете.

Имајте убав ден, драги мои

 

Грд ден.

Само што се враќам од погреб. Немав досега отидено. Кога ќе починеше некоја моја роднина, одеа моите, јас обично ја чував сестра ми. Чудно чувство, во секој случај. Иако човекот си беше во години, си имаше изживеано, доживеано и внуци и правнуци, мене ми беше жал. Повеќе за нас живите, неголи за него. Гледам, плачат, па се нервираат од поповите и од се... и во сиот тој хаос, ми текна дека јас ја немав приликата да си го испратам мојот дедо. Татко ми не дозволи, и ете, не знам ни каде му е гробот. А сакам да отидам, сама, да си се олеснам на душичката малку. Ми идеше да и речам, биди среќна што можеш барем да го испратиш човекот, што целото семејство ти е тука и што не почина од болест, во маки. Наместо тоа, додека плачеше најдобрата ми другарка, ја само и ја држев раката, и ги дадов моите нараквици за да не се смрзнува, и не ми беше гајле што сум на погреб и што сум изѕемната... моите гајлиња отидоа во скроз друг правец.

И за да не се испорасплачам за некој туѓ дедо и за некоја туѓа мака, почнав да мислам на нешто скроз друго. Нејсе.

 

Ммммм едвај чекам да помини времево и да си заминам на планина во село каде што нема многу цивилизација... Да се одмориш за мерак... После колоквиумите и проблемиве, добро ќе ми дојде.. Музика во тел - check, Интернет пакет уклучен на моб - check, Јадење - check...одмор - priceless )

Ве сакам!! Ќе ве читам колку толку ама нема да пишувам

 

сдк дека замрзнувам.Цело тело ми се треси, и неможам никако да се стоплам.Почнуваат очите да ми стануваат крвави, да ми солзат, а носот да ми тече. Од време на време знаам и да кивнам-повторно настинувам Ни чај, ни фервекс- ништо не помага.Главата неможам да ја подигнам од што ми тежи, па што зарем мораше пак да настинам?? Е сега да видиме душичето дали ќе ме стопли кога ќе дојде, или ќе барам уште некое плус кебе

 

......кога љубовта онака тивко ќе ни чукне на врата, ќе ни ја развлече насмевката вртиме ли несвесно грб на пријателството.
Свесно или несвесно стануваме ли еднострани ,ги посакуваме и двете работи, а натежнуваме сепак на едната и како по дифолт онаа другата ја оживуваме преку сејќавања .....се присетуваме на времето кое изминало .....фотографии ,слики , секвенци ,сејќавања .
Факт е дека годините си ги носат промените сами по себе-растеме се развиваме .Животот ни се менува ние се менуваме .....неизбежно нели .Каде припаѓме ?Го занмаруваме ли на моменти пријателството , на моменти можеби и љубовта ,правиме ли баланс или трчаме по работа,кариера ,љубов ,семејство ....живот
Успеваме ли да имаме „совршена љубов и долгорочно пријателство .........
Имајте убав ден !

 

Сдк денес кафе средба со Divinebutterfly


Бајјј
Хевв а најсс дејјј

 

Нареден пат и јас ви се придружувам

 

Ќе си пукам во устаааааа

 

СДК дека се нервирам со ватерполистиве !! Ќе не тепа Грција...

 

Немам мир ни додека спијам. Сонот ми беше единственото прибежиште од реалноста, но сега ни он веќе не е. Сонив една слика која чиниш ми го распара срцето, и плачев, плачев во сон Ја гледав сликата и го чувствував гневот кој ми ја обвива душата, посакав да ме нема, да не постојам веќе Велат секое чудо за три дена , но моево трае година и повеќе, трае, присутно е и ме труе, станав особа која не ја препознавам

 

СДК-незнаев дека кога се мажиш или жениш се вика Прими сочувство

Spoiler

ич не ми текнува вчера во која серија го видов,ама знам дека асално се изнасмеав,и помалце се согласувам со воа

 

Многу сум тажна

 

Сакам да кажам ако времето за една недела не се попрај..се преселвам од овај град аа можи и држава ...замрзнаввввв

 

Како најголем кретен ќе го пропуштам есејското полагање, затоа што не можам да пишувам.
Ќе треба да чекам до Јуни за есеј. Како да и објаснам на мајка ми сега, зошто нема да земам оцена?
Безвезе.
Сега ми се собра некако, многу слободно време.
Почнав пак со креативни испади по дома, мајка ми се нервира, ножиците од рака не ги пуштив. А и неа ја ангажирав, пустата, не може на раат серии да си гледа.
Ама па, две жени сами дома, мора да си правиме да ни биде интересно. На шала и кажав дека ќе донесам дома и мачка, да има нашиов со кој да се дружи. Прво се смееше, па после збесна. Страшна работа, климаксот.

Ич не се секирам дека надвор е минус осумдесет.
Мене љубовта ме грее.
И јорганот што ми мириса на лаванда.

 

Со полузатворени очи и подочници до колена го пишувам ова,ама сакав само да кажам дека завршив со колоквиуми.
Ама затоа сега испити ме чекаат,уште толку.

Јуху.
Отидов сега на спиење.

 

СДК нешто веќе добро познато, а на форумов најчесто пласирано од нашата ни драга Бројче:
Веќе не пијам!
Што беше тоа синоќа луѓе драги? Ма се надминав себеси, срам да ми е

 

Sometimes we expect more from others because we would be willing to do that much for them !