[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

!

 

Го добив првото цветче на форумов

 

Животот или ве носи над облаците, или ве треснува од земја, па ве фрла во провалија полна со коприви ... таков е, и не можеме ништо против неговиот тек.

А нешто што највеќе боли е, кога вас најмногу ве боли и не знаете главата дали уште ви е на раменици од проблеми на сите страни, а и некој што го сакате највеќе од се во истиот момент го боли, па морате да соберете сили заради тој некој иако не можете да помогнете колку и да се трудите, и ни едни солзи не се доволни, па чекате и чекате затоа што викаат утрото е попаметно... а во меѓувреме во главата 32038920 филмови, мисли, рани во срцето, болки...

Јас денеска си докажав дека за брат ми би го дала животот во моментов, море во било кој момент... без воопшто да размислувам... затоа што тој е единственото створење што го сакам повеќе од себе, повеќе од се на овој свет.

 

И после Фејсбук бил крив за раскинувања и разводи.
Ви се молам.
Има ли поглупаво нешто од тоа да му дадеш пасворд на дечко ти? И ти да го имаш неговиот пасворд од мејлот, па да си правиш рутински проверки?
Некогаш не го сфаќам женскиот мозок, се повеќе се чудам какви примероци постојат!

И како да не сакам, после, да сум живеела во времето на мајка ми, може и пред.
Се знаело, љубов е или панаѓур. Писмо е, или телефонски повик.
Нема доволно вакви човечиња и раце за facepalm, за да ви доловам што мислам за денешницава.

 

Тоа што понеделник се враќам во училишните клупи ме натера да се потсетам на некои работи.
Често заминував. Често оставав некого. Таман ќе се зближев со некој, ветрот ме носеше на друга страна.
Често не сакав да заминам, но не бев доволно силна за да спречам нешто веќе решено.
Ги оставав драгите личности без да сакам и без да ме прашаат за мислење. Бев мала и моето мислење не се важеше. „Ќе ти биде подобро ваму“-беше страндардната реченица која ја слушав...
И немав повеќе што да кажам. Дури и да кажев, ќе беше како да му зборувам на ѕидот.
И само заминував. Тргнував по туѓите стапки, по веќе истапкан пат од тој кој одеше пред мене цело време.
Следев некого, секогаш следев плашејќи се да не го загубам.
Но, при секое заминување оставав некого. Всушност оставав повеќемина. Личности кои до моето заминување ми беа другари/ки. Добри, искрени. Деца бевме, сигурна сум дека другарствата ни беа искрени. Каде и да одев создавав неколку квалитетни другарства кои ако се одржуваа денес ќе беа нераскинливи. Но, нашите ветрови не дуваа на иста страна, па по неколку години другарување најчесто јас заминував. А тие остануваа, заедно.
И ден денес, тие со кои јас бев најдобра другарка се се уште заедно, се уште другарки.
Но, тоа беше време без мобилни и без фејсбук, комуникацијата ни беше отежната. Се заборавивме.
Или можеби, тие ме заборавија мене, бидејки јас не би им посветила пост ако сум ги заборавила.
Мене ме боли кога на улица ќе се разминеме без едно здраво да си кажеме, ме боли кога ќе се сретнеме кај некој заеднички другар, а тие не ме препознаваат, ме боли што ме заборавиле.
Бев дел од почетоците на денес големи пријателства и не по моја вина се одделив. Многумина денес се дружат зашто се дружеле некогаш со мене. За многумина можам да кажам дека ги здружив зашто преку мене се запознаа. А денес, денес тие мене не ме препознаваат.
Денес моето друштво се сосем други луѓе од нив, можеби се полоши можеби подобри, за тоа е времето тука да покаже. Не ми е мака што тие, другарите од детството, се дружат, но болно е да седат на спротивната маса, а да не те препознаваат.

 

ПМС.Со зголемената потреба за слатко,се зголемува потребата за секс.

Мислам бар кај мене.Ама се се тешам дека од слаткото ми е,нели афродизијак е де.
А ракометнoво првенство не ми помага да ви кажам право.Ама баш ич.
Овој Кирил како би го плескала по газето ..aл ни Миркуловски не е за пропуштање.
.Уф.

 

Уживајте во малите нешта во животот, бидејќи еден ден кога ќе се свртите, ќе сфатите дека биле големи работи!

Гуд најт!

 

Уживајте во малите нешта, што ви ги пружа животот..

 

Ако се чувствуваш добро,не грижи се ќе ти помине.

Кај мене тоа правило важи.Кога така малку повеќе ќе се расположам веднаш знам дека следат нервози после тоа.Но да си ги искористам овие моменти кога така ми се смее.Без причина,без повод но се чувствувам расположено.
Си размислувам,дека понекогаш не ни ни треба некој посебен повод за да се насмееме.Ќе чекаме ли сите коцки да ни се споат и се да ни биде совршено за да си измамиме некоја насмевка на лицето?

 

СДК дека заминав на спиење. Не баш задоволна, можеше да биде многу подобро, но како и да е, утре е нов ден.

Добра ви ноќ на сите.

 

СДК дека фб не е за секој,ама ова ептен ме изнасмеа

 

Не, не можам повеќе. Подобро е да умрам и готово, крај ќе биде на се.

 

СДК дека отидов да нанкам лека ви ноќ на сите

 

СДК дека навистина не можам да ги поднесам сите стереотипии што не` опкружуваат. Дури и ме чуди што доста често излегуваат и од релативно млади личности, шетани низ светов.
До каде ќе одиме вака, не знам.
Одвај чекам да се тргнам од ваквите во земјава, ја сакам Македонија, но не и ваквите ограничени створења полни со стереотипии и дискриминации. Ќе одам некаде каде што ќе ги ценат моите способности, моето (се надевам) образование, а не мојот надворешен изглед. Каде што нема да ме нарекуваат наркоман поради една тетоважа или пирс. Каде со плиткиве размислувања, каде?

Spoiler

 

Треба да се забрани Интернет на деца под 16... сериозно, многу неинтелигентни и крајно некултурни текстови читам на интернет од истите. Дај запознајте го светот сами, не се отупувајте само со Интернетот. Далеку од тоа дека на интернет нема едуцирачки и корисни информации, ама ретко кој ги отвара...
Добивам нагон на повраќање од општата неписменост што постои кај младината... Јас се срамам!!

 

пројде и вчерашниот и денешниот ден...исполнети со гости
ни беше слава припремавме,и се испадна одлично,имавме повеќе гости,дури и денес
преубаво си поминавме

 

Значи уште не можам да си поверувам што видов Се враќам од свадба и имаше едно девојче, малечко беше јас од 10 години повеќе не и давам ! А и така беше облечено, детски, во розеви хеланчиња, и горе блуза на риги со пеперутки и срциња, косата со шнолички фатена, и на нозетееее- штикли 15ка Штикли, лаковани , со платформа напред , си викам ај може некој ги собул и се зеза нешто.. Не бре луѓе, кое играње го удри со нив, ора, чочеци... И до крај ги носеше, кога невестата делеше купончиња за вечерата, тоа одеше со неа и делеше бонбончиња
После тоа излеговме малку во еден кафич, внатре све дечишта, и таму се запрепастив кога ја видов сестрата на една моја другарка, до вчера кога одев кај нив на гости си игравме со куклички и мечиња, сега и таа штикла на онолкава, шминка, разголена, а на ништо не личи, детенце дали има 12 години не знам Си мислам , вака ли бе и моите деца ... Не, нема да дозволам, дома ќе седат и ќе гледаат високо едукативни документарни емисии и цртани на англиски, германски и кинески
Море ај да си легнам

 

И стварно е така...

 

С Д К ...Ништо не е како што изгледа, колку да си срекен и задоволен од животот, не се радувај набрзо ке ти помине