[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Никогаш нема да ги разберам луѓето кои создаваат и шират невистини за другите.
Очајна желба да се најдат во муабет, стремеж да се намали нечија репутација, да се повредат нечии чувства, што ли е - не знам.
Ми ставаат зборови во уста, погрешно толкуваат ситуации, па наоколу раскажуваат лажни приказни. Очигледно имаат креативен ум, па прават сценарија за шпански серии.
Полека почнав да станувам имуна на овој брзо пренослив вирус кој е производ на нашава малоѓраѓанштина. Одговарам со рамнодушност на секоја невистина. Сфатив дека бесполезно е да се оправдувам и на сите да им докажувам, затоа што нит на поле врата се става, нит на луѓе уста се затвора.
А јас подобро да им бидам во устата, отколку под нозете.

 

сакам да кажам дека има навистина мнооогу потажни луѓе од мене, со огромни причини.
но јас сум многу многу тажна.

 

На диета сум.
Ем сум гладна,ем сум дебела.

 

Цел распуст си го поминав "doing nothing" па сега ќе пишувам домашно и ќе читам поеми.

Спојлер

Ако има некој доброволец, кој пуши цигари да ми одговори на 5 прашања нека ми пише лп. Стварно незнам кај ќе најдам уште петорица.

 

Незнам зошто се толку потресени ако фејсбук, скајп и сите останати социјални мрежи крахираат. Како да не не сме постоеле пред тоа, и не сме живееле без сите овие работи. Мене дури ми се допаѓа идејата дека можеби старите вредности ќе се вратат. Можеби некој ќе се реши да напише книга на старите машини, кои сега се минато а се толку прекрасни и полни историја, можеби почесто ќе седиме во нашите домови и ќе читаме книги, ќе слушаме музика од стари винил плочи, по ѕидовите на машките соби ќе висат календари со голи женски од пирели, место да се прашуваме дали имаме фејсбук ќе си разменуваме броеви, наутро ќе му се јавиме некому да му го чуеме гласот отколку да му напишеме порака, ќе се собираме да гледаме почесто заедно филмови со тоа што ќе се зачлениш во видеотека и ќе земаш од старите касети и ќе ги ставиш во старите добри видеа, или собирање на првото порно гледање заедно хуху, првото испиено кафе, и учење со бонбони во вода да се бакнуваме, ќе слушаме музики од касети кои често знаат да ни се умрсат и од лентите да си мотаме, да правиме бркови и перики од нив или зомбија. Имање на оние стари телефони со жица кои на времето беа прескапи за да ги внесеш дома, па се зезавме како мали им се јавувавме на соседите и ги зезавме за играта џандар збира, или ќе се јавиш и ќе им кажеш "ало", "подржи га мало". Кога се користеа аналогни апарати, од кои излегуваа прекрасни црно-бели фотографии, кога се облекувавме поскромно, или хипи стилот на родителите, и знаеле да бидат романтични и заведувале девојки лично, по падини, школски дворови, кафулиња, а не по фејсбуци или асл плс.

Не знам сега тоа делува толку винтиџ, и далечно, а мене дури носталгично.. колку сева оваа технолгоија има предности толку многу не уназадила за вистинките вредности, мислам дека дури емотивно не убива.

Ако сме се смениле од периодот кон користење на технолгии и социјлани мрежи мислам дека може vise versa. Искрено сакам ќерка ми да ги доживее бар мал дел од убавото и чисто детство како што имав и јас и остнатите во мое времена, на улица играјќи плочки, жмурки, силни војски, средби во школски дворови и први бакнежи..

Ах не ме плаши воопшто ако го угасат интернетот утре.

 

Ма не се замарааааам

http://www.youtube.com/watch?v=w6XGUhzf ... re=related

Цееел ден ја слушам. Ми иде да земам да пеам и да играм низ целата куќа и да се вртам и вртам додека се смеам. Убаво сум расположена и не дозволувам никој да ми цапне на нервите денес. Стискам стоп, тргам грижи на страна, нервозите ги пакувам во некоја кутија и ги џиткам во недојдија сосе проблемите кои секако ќе ги решам кога ќе им дојде времето, се насмевнувам, сфаќам дека полагам и утре, и задутре, и позадутре, а не знам дали научив баш се а и сеедно... се погледнувам во огледало и пак се насмевнувам, нема зошто да се грижам, се ќе биде онака како што треба ... Во тоа не се сомневам

 

Сакам да кажам само дека ми недостасуваат избори бидејќи тогаш се водат вистински дискусии во темата за Политика.
Штета и што ја заклучија темата за Премиерот.
Е таму секој на еден начин беше искрен, немаше лицемерие, се насптапуваше директно, и на крајот од денот пак се почитуваа форумџиките меѓу себе, така што на останатите теми можеше да се види дека тоа воопшто не влијаело врз нив.
Барем секој си пишуваше сопствен став, без да гледа дали некоја поугледна форумџика го има истиот став.
Е тоа се бара.
И проклето ми фали.

 

Немам нешто посебно да кажам. Чувствувам како пак се затворив во себе, а тоа не е убаво. Немам волја за ништо, од кревет едвај ми се станува, да можам ќе спијам цел ден. Испитите ми се ближат, книга немам фатено, и не знам како да се натерам себеси да почнам да учам. Сеедно ми е за се околу мене. Луѓето ме нервираат, постапките нивни - уште повеќе. А за сето ова нема причина. Не знам од каде оваа состојба сега се појави, немам поголеми проблеми, всушност никакви моментално. Што ми се случува? Не сакам да ми се повтори рапсустот од пред 3 години, тоа беше најлош период во мојот живот, ама и не знам како да излезам од ова...

 

Да можеше да се врати безгрижното недоизживеано време на спокој, пиење какако дотека се втри околу прст кабелот од стариот телефон додека си споделуваме малки невини тајни со друшката, смеење при секое откривање на некое сознание за некоја недозволена тема....ах љубам, како ти текна на сите работи од минатото без интернет кога сите бевме навистина среќи и возбудени и живи нервозни од некој очекуван одговор на додворување на пр? Кога се пишуваа и исцртуваа споменари, кога имаше навистина квалитетна музика? Ме обзеде ем топлина, ем тага

 

Па драги мои
сакам да кажам дека сум срекниЧка конеЧно го добивме Посакуваниот Стан и ете сакам виртуелно да ве поЧастам

 

СДК Анние точка мк 1 е конечно бек

 

СДК дека сакам од некаде да си го организирам животов, ама некако се вртам во круг
и незнам од каде да почнам т.е. наогањето работа ме кочи, никој не ти дава шанса повеке од 1 година барам, се е со врски и незнам веке што, па почнав да размислувам и на опцијата страство ама некако ни тоа не ми е сигурно, ама ако устанам тука крајна дестинација лудница ке ми биде се смеам, ама не ми е до смеење верувајте туку работава е за плачење(не за друго сите некако приметуваат дека не сум истата, животов пекол ми стана) и уште некој ке рече патриот ке останам во МК аха да сигурно,па така да дали како беби систерка или работа на брод незнам (се плашам од брод од надворешноста) ке видиме незнам што би ми било подобро не за друго пари ми требаат факултетот да го довршам а времето ми тече

 

СДК гледањето фудбал со него не е гледање Од 94 минути целосен натпревар едвај изгледав 15 минути...Луд Перо
Него сакам да кажам да ми држите срека да фатам на спортска,уште само 3 натпревари.... и овојпат ке затворам кладилницата

П.С Ама јас сум најубава најдобра и за другите не ми е гајле,што знаеш ти?

 

Andy Garcia MEG Ryan.......бело вино ,дневник ...........


Прфект комбинешан ,расеаност или потреба да се анправи повеќе работи истовремено.

 

СДК цел распуст не сум се уклучила на форумов и сеа се уклучувам, одам на скриено катче да разгледам и има што да видам! Темата 'Мода за не толку храбри феминки' е заклучена! Навистина ми се допаѓаше темата. Се релаксирав разгледувајќи ги модните комбинации на останатите феминки. Прашањето е зошто се затвори темата? Заради глупави кавги. Од мравка се направи слон и многу се нервирам заради тоа. Секој има свој ставови и свое право да го искаже своето мислење. Па живееме во демократско општество побогу! Секој си има своја приватност и доколку решил да ја споделува со светот тоа е негова работа. Едноставно не можам повеќе. Утре сум на школо кое веќе неможам да го поднесам и од кое ми се ! Ах Орце, Орцее зошто ми го уништуваш животов?! (не дека имам кецови па нејќам да одам туку баш поради петките несакам - треба повторно да ги заслужам)
I'm done here!
(God save me)

 

Гледам " Очајни домаќинки " , веќе 3 сезона. Оној момент кога Сузан и Линет се во тоа комбето за змии и пајаци, и кога ќе го видат тој пајакот.
АААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААА !

Го вратив 10 пати моментот, и уште се смеам.

http://www.youtube.com/watch?v=Pm1VNgzMh1U

 

Од утре..











~
Точно не знам зошто,но сакам да биде нов лист..место за нови лузни,победи,порази.
Нека биде..нов ден,нова надеж.
А денес..пробав се што ќе си скратам,размислив..и спремна сум.Е и да,на големиот Марчело му е роденден!
Ајт.

 

Во принцип сите сме ситничари.
Било што можеме да претвориме во „нешто“ што не нервира. Постојано се жалиме од некој, мрчиме, трескаме глава од ѕид.. Колку и да е интересно се тоа гледано од страна, факт е дека е ништо во споредба со вистинските проблеми и нервози што ги имаат луѓето.
Џенцки, мораме малку да оладиме... Бааарем малку.

 

Денеска цел ден се излежавав. И не правев ништо. Буквално ништо.
Имам полн стомак, ми клокоти литрото сок што без срам го испив сама, ја џвакам последната коцка од чоколадото кое што ми го донел Дедо Мраз годинава и на кое што ми текна денес, после скоро цел месец криење во најтемните делови од мојот плакар.
Секако, за да го изедам самааааааааа!

Дебели и среќни. Тоа ми се мота низ глава кога правам гревови од тој калибар и тивко во себе си повторувам.. Дебели и среќни, дебели и среќни, дебели и среќни..

Типичен неделен ден пред школо, се обидувам да се растеретам психички и опуштам максимално, ова ми е начинот за да избегнам самоубиство!
Пак нешто гушкање, нешто глума, нешто ми фалеше срце, душо, љубави муабети.. Да, да и вие ми фалевте мене! Затоа и не можев да спијам уствари овие недели, од жал..
Ужас!
Ќе си купам едно чоколадо и ќе си седнам мирно. Зошто не можам едноставно лигавешки.. И план како план, никогаш не успева.

Како и да е..