[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ракоментариве ми даваат крила деновиве...Им се заблагодарувам од се срце!Прекрасни се!Се надевам ќе го добијат заслуженото финале.

И да ги тупам и ќе ги тупам!И не можам и неќам да го сфатам мрчењето за вакви работи...Единствена причина може да биде себичноста...Не бидете себични девојки,радувајте се и на туѓите успеси како и на своите,посебно кога се работи за оваа напатена државичка,за која секој успех е битен,чиј успех индиректно или директно влијае на нас.
Јас имам две матични држави.Покрај Македонија,моја ДОМОВИНА е и Босна.И се радувам на секој успех на овие две држави,подеднакво и НЕСЕБИЧНО! И можеби звучам многу отрцано и бабски,ама стварно вакви работи ме исполнуваат ,исто како и личните успеси.

Деновиве почнуваа испитите,конечно конференцијата,добив благ шок...мислевме дека тато е сериозно болен,но за среќа вчера се испостави дека не е така,а симптомите биле резултат од една сосема банална работа.Не можам да опишам колку се чувствувам среќно во моментов.А конечно и добив,па хистеријата замре И како што напоменав,сила ми даваше и ми дава ракометов,дури и кога губевме,ми помагаа да ги оттргнам лошите мисли и да не паднам во депресија.
И вечерва -Бонус!90% идам за Белград во среда
Ах животе....леп си.

 

Замисли ...
Да си се гушкаме и смешкаме заедно

СДК,осамена сум деновиве.
Со него ги расчистив сите сметки.
Не сме биле НИЕ,туку ЈАС и ТОЈ ...
Не ми фали тој,ми фалат нежни зборови и силни прегратки ..

И можеби е се јавува нов почеток со некој кој не е од мој град,а тоа ме плаши

 

Еми ко шеташ гола, како што би рекла баба ми
Облекувај се дете

 

сд ти к, ќутии ма не ме издавај па и ти
Ама кажи какви фрикови видовме денес а??

 

Лудо тоа ти е сега најнова мода, во тренд се луѓето

 

Лелее што и се нема да се слушне Не ни треба политика, епа ни треба политика.
Уште и ќотек да си удрат па се да е ОК.

 

СДК I said fireeeeeeeeeee...to the rain!

...ама она да ти викала set. Still, makes no sense.
Anyways, сакав и да кажам дека многу сме јаки бе, посебно Борко наш. Скоро 50% одбранети, секоја чест! Штета што само за време на вакви спортски настани Македонциве сме обединети.
Друго што сакав да кажам, многу убаво поминат ден денес со мојата фамилија. Пред една година ова време не ни претпоставував дека најобичните работи што ги правиме толку ќе ми недостасуваат и толку ќе ме радуваат денес
Трето, распоредов за спиење сеуште не ми е распоред. Спиев скоро до 3 попладне денес, атер за ракометот се разбудив некако. Сега ќе чмаам цела вечер!
Добра ноќ на оние што ќе легнуваат и среќно чмаење на оние што ќе си чмаат

 

Ако не си доволно голем да поднесеш критика,
тогаш си премногу мал за да добиеш комплимент!

 

.....Што и да е ќе помине....
Нов ден,нова надеж
За подобро,секако.....
Барем надежта останува,нека не се губи...

 

Да се надеваме дека деnеска ќе биде подобро
Него нашиве кога следен пат играат ракомет?



Едит: Аха, дознав, утре играме против Србија

 

Едвај чекам да ѕвоне за голем одмор, ќе си умрам колку многу ми се јаде

 

Нешто ми се случува и не знам дали е на арно или на лошо.. Се‘ повеќе и повеќе се чувствувам збркано, с‘е некако наоѓам по некоја причина поради која не би останала со него. И ако верувате, станаа дури повеќе од оние позитивните. Ме фаќа страв, несигурна сум. Немам никако храброст сето да му го кажам. Дали е ова тинејџерско-младешка криза предизвикана од подолга врска?! Или пак конечно созревам и сфаќам дека треба посериозно да размислувам за некои работи. Тоа ти е кога од мала си се врзав. Од една страна неизживеана, од друга и премногу филозофски настроена. Со сите мои сили ги барам светлите точки во врскава, но пак нема ноќ да легнам и мирно да заспијам, без пуштена солза, без грам сомнеж дека с‘е е во ред.. И не се самосожалувам. Си ја давам себеси најострата критика, си влепувам шлаканица која вели: Свести се! Направи го тоа што го мислиш и чувтвуваш! Е како кога мислите и чувствата во мене војна водат..?! „“’%‘&^@#*

 

СДК декA немам интернет дома, па еве сум се мрзнам во едно интернет кафуле ама морам додека не си купам ново УСБ бидејки ова е преполно со вируси и ако го ставам во компјутерот ке се уништи кутричок
па така да неколку дена нема да ве друзам феминки, кога ке имам мозност ке ве читам

 

СДК
Аман веке од луге кои преукупација во животот им е да се надмудруваат, да манипулираат со све околу себе и се прават најпаметни.ЗА џабе е луге сватете веке еднаш.
Абре сакам позитивни луге насмеани, не се замарат за ништо, све знаат да свртат со шала.
Денес човек најубаво е да си се прави површен, а не да си го тупи мозокт со работи кои и така нема да се сменат.
Лета магарето _ СО СЕ САМАР!

 

сдм е ме заеба, денес и е пензионерски ден таа дојде

 

СДК не ми се оди на училиште!

 

Секогаш кога не знаеш што да правиш или како да делуваш, остави на времето....
Времето ќе ти го покаже патот....
Треба само верба и стрпливост...

 

СДК преморена сум, омалаксана, наспана, и пак целовреме зевам и имам потреба од уште сон и само да спијам... а морам да се навикнам на реалноста, учење, учење и многу, многу учење. Еве, почна и тоа. И не можам да се навикнам, колку и да одмарам, никако не можам да се одморам! Вчера спиев со отворени очи на час, а јас обично не важам за спанка, напротив за динамична личност Кога ли ќе ми пројде зимскава треска, да се разбудам и веќе да не паѓам во зимски сон Наскоро, кога ќе се соочам со реалноста и ќе почне динамиката како и обично...

Спојлер

 

When a woman says "What?" It doesn't mean she didn't hear what you said. she is giving you a chance to change your answer.

 

Сакам да кажам дека, историјата се повторува а кармата е кучка, ако има нешто сигурно и константно во животов мој тогаш ова е тоа.
Или животов ми дава втора шанса за работиве а јас ја уништувам, многу својствено за мене.
Има некој притаен мазохизам во мене, инаку не би знаела како да ги објаснам работиве, а не ми се бара прибежиште во некоја комерцијална догматика...иако заглавена сум на некој начин во таква.
А што би се очекувало пак од цел месец поминат дома, заради книгата, иако не се поминало целото време над книга, важно моментот е, дома! Се разбира дека сум депресивна и лута, би рекла дека и добитна комбинација е ова, да се радувам што нема придружба на ПМС.

Истите ветувања следат после секоја колоквиумска, следени со истите неисполнувања заради...хм, немање време? И така поминува животот во немање време. А и не е до мене, барем не целосно. Ма кого заебавам, самото сознание дека завршило темното доба е доволно олеснувачко и без сите тие лудости. Само уште малку, а немам веќе сили. Да не го изоставам фактот што се потешко станувам од кревет, ко да имам огромен камен на градиве што ме враќа назад. Времето е кратко, волјата одамна ме напушти, а посакувам и барем малку да ми беше гајле, освен секако, фактот што ме мачи самата помисла на тоа дека е сесија.

Посабајлечки мудрости пред да отвориш очи, со истата судбина на филозофии при туширање, остануваат таму некаде изгубени во денот.