[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сдк почнува пеколот на фак.


Има да ме нема наредните месец дена
I will be stuck with ........... books . :geek: :geek:
Ве гушкам

 

Колку спиењето е лек само, абре ко нова сум
4 сати ги манав и супер ми е ,спремна за навивање, дерење и слично.
Среќна сум бе, онака.
Ај сеа заминав докај другарка ми на кафе мафе, и малце муабетче и трачарење
20 часот сите што не сте Белград, пред телевизор да се навива, вика, и да се фрлат перници по телевизор, јако ќе биди

Имајте убав ден и убава вечер


Среќен роденден Легендо !
http://www.youtube.com/watch?v=Xw38TPTJSTo

 

Денот,волшебен.
И јас во него.
Го гушкам.И тој мене.
Првите денови од институцијата наречена highschool,а јас ги живеам со насмевка.
Да бе.
Знаете..вчера му беше роденден на класниот.Му подготвивме такво изненадување,што едноставно не можеше да му ја сокрие среќата.Тортата на клупа,ние зад неа и фамозната Happy Birthday(и покрај тоа што ни предава македноски и литература)
Поет..а остана без зборови.
Изненадувачка и прекрасна насмевка.
Рече дека тој и заборавил дека му е роденден.Немавме час од него,а сепак најдовме време да го изненадиме.Ни се заблагодари и рече дека ќе ни се одолжи утре(т.е денес)



Забавата,започна во негов стил.
Литературата ја користеше за да го иcкаже задоволството кое ние му го подаривме.
Рече дека му е должноста да се грижи за 33 'темпирани бомби'.Да го дели животот со нив.
Рече дека сме пријатен бран низ кој мора да мине во животот.
''и ајде доста да не ве расплачам'' беа последните зборови од минутите во кои возбудливо раскажуваше.
Next
-тортата
-чоколадни бомбоњери
-здравица-за многу години
Го овековечивме моментот со една заедничка фотографија,која му ветивме дека нема да се најде на фацебук

Моменти..кои дефинитивно ги сакам во мојот живот!

 

Не ми е јасно како може една личност не толку блиска да ме растажи, цел ден така ми пропадна без насмевка без ништо ... на моменти се прашувам какво е тоа чувство што го имам спреманего :/
а и да

Спојлер

I'll be happy, just not today

 

Ако нешто научив последниве денови е дека човекот треба да има огромна самоконтрола.
Губам време за интерес или интерес за време?
Поминувајќи низ излозите веќе не ги гледам понудите на трговецот, опседната сум со својата фигура, која под дебелиот капут се стуткала заедно со зимската облека.
Секојдневието ми станува рутина,се будам, долго стојам пред огледалото во бањата, барајќи некој траг, некоја брчка или седо влакно.Додека го мијам лицето, ја чувствувам кожата под прстите како се стега, но не е единствената, се стегам и јас...
...се стегам кога сакам да им кажам на некои луѓе нешто, но сепак премолчувам да не ги навредам и без образложение ги бришам од животот, се стегам во еден ќош од работната просторија, чекајќи да поминат двете последни недели што ми останаа на работното место...се стегам да не заплачам кога ми е најтешко, се стегам да не избувнам...и за се тоа е потребна самоконтрола!
А колку само би сакала да викнам колку ме држи глас, маса да превртам, да ја ослободам лутината од мене, да испцујам онака машки, силувајќи ги вулгаризмите до последната самогласка, да удрам шлаканица на вербален начин на оние што мислат дека насмевката на моето лице е наивна и се трудат да ми продадат лицемерје на кило, но неееее.....
Ако молчам - не значи дека сум нема,
ако се насмевнувам на провокација - не значи дека сум глупава,
ако не возвраќам - не значи дека немам самодоверба
само сум културно воспитана...
Мамо и тато, не знам дали треба да ви кажам благодарам за тоа....

 

СДК вечер сакам да славам!
Како за кошаркарите. Ако е студено, ако е се водено.
За Македонија!

 

Блазе си ви на сите што ви завршила јануарскава сесија, мене ќе ми трае до средина на февруари,а може и повеќе..

Совет до сите матуранти-немој да ве излажал некој ѓавол да се запишете на стоматологија.

 

СДК...дека работава станува сериозна.Вчера конечно се ослободив од тој мој фамозен страв од неуспех.Прашувате како?Едноставно, сфатив дека неуспех не постои.Сите ние сме успешни, некој помалку, некој повеќе.Некој е поуспешен во работата, некој во љубовта, некој во пријателствата...И уште нешто, се е привремено, ништо не е вечно.Од нас зависи дали нашата моментална состојба ќе потрае или ќе се смени...
И така, тргна и овој прекрасен ден, што ни на крај на памет не ми беше дека ќе биде толку убав.Конечно ми тргна нешто...Неодлучноста ја снемува, полека, со брзина со која се движи еден полжав, ама сигурно.Но, мојот емотивен ролеркостер продолжува.Уф, зошто сум се родила како рак?Толку сме комплицирани, досадни, со таа проклета потреба да анализираме се до најмал детал.Епа знаете што?Ич не ми е гајле, за никого, за ништо...Тој мене ме сака и тоа е најбитно...
А да, и сакам да го кажам и ова:

http://www.youtube.com/watch?v=oGjCWcnnT_I

Senorita, I feel for you
You deal with things, that you don't have to
He doesn't love ya, I can tell by his charm
But you could feel this real love
If you just lay in my...arms

Кога Justin ќе ми го испее ова на ЈуТјуб се осеќам како цел свет да е мој, како јас да сум таа сењорита...

 

Внимавај што посакуваш,може да се ти се оствари !

 

А што кога животот ќе те збуни и ќе ти понуди праски во јануари?!

 

Направи си компот, не се знае кога ќе ти се пријадат, далеку е јули.

 

Знаете што? Ми одложија неколку испити и ако не ги положам еве вие што ме знаете по еден бокс да ми удрите.
Бре полесно се дише

 

Љубов е кога нашите четкички за заби ќе се бакнат во чашката!

И љубов е кога си правиме топла чоколада, гледаме Kad porastem bicu kengur, водиме љубов додека врне и се гушкаме со ноџињата вкрстени. А надвор врне, а нам баш ни е гајле за светот.

Сакам да кажам... Снегулките ми беа најдобри другарки сега на пат накај дома, од работа. Си купив куп списанија, ситници за дома, и кока кола. Секогаш кога имам напад на сладок вкус, сакам кока кола.

Го спремам куферот.
Ми го продолжија договорот на работа
И многу ми значи тоа што си ги имам своите, блиските, љубените, и светот ми е подобар!

Доволно беше мразачи, лицемери, здодевни луѓе кои цицаат од мојата енергија, мислејќи дека за тоа ќе добијат награда.
Епа нема.

Одам да си јадам убав ручек, да навивам за Македонија, а после со Фиши и Аурам идеме на винце во Менада. Ќе биде магично.

 

СДК едвај чекам да дојде викендот славиме роденден на другар прво во едно локалче а потоа во омилениот ми клуб каде можеш да се глупираш колку сакаш и со кој сакаш, и да играш на шипка и да правиш се што ќе ти дојде на памет , SO BRING IT ON BABY!!
И да, времето е прекрасно и многу убаво се осекам после редовните прошетки од 11 км. Се на се, убаво ми е

 

СДК Откако ќе се најадеш, се изгледа поубаво

 

какво чуство, срцево мислам ке излезе

 

Некако осамена сум...така пмс-от ме тера или вистинско е

 

Искчекување, размислување, на пати негодување, повторно борење за своето парче среќа под небото.

 

А баш овој компот е добар за празнење

Спојлер

против запек де :geek:

 

Кој ќор баксуз сум, еј човечеееееееееееееееее...
Сабајлево си се спремам онака најнормално за во школо. И си се спремам точно на време да искочам, да нема блајнд минутс додека чекам бус... Излегувам надвор - што ќе видам - снежиште. АЈде сега кај го забутав чадорот. Барај барај, барај барај, ни Ч од чадор.
Најдов два едни стари, испокршени ко торнадо да ги фатило. Жици штрчат на сви стране. И ај си викам ќе го зеам овој (тој попристојниот, не толку наежениот), друг избор немам.
И така јас као фино лепо го отварам чадорот а у меџувремену се симињам по скаличките во двор. Ко за беља снегчето таму замрзнато па со тазе лизгаво слојче одозгора - мераци. Кога се лизнав, ШПЛАААС! на стомак се лизгав мислам пет метри. Ко на даскана за сурфање се осеќав.
Станувам, што ќе видам. Утоп од глава до пети, цела предна страна.
И така малце како потресена влагам дома, ја испоразбудив мамица сирота да ми пегла нова облека се уфирцав и мрш во школо... Мада ми требаше дупло повеќе време за да стигнам зашто по лизгавиот снег се движев поспоро од полжав. И неколку пати си се подлизнав онака као коа ти доаѓа срцев удар... за греота. Бруки.
Не бев на први час и така... среќно и весело...
Денот некако чкљ ми тргна ама добро се заврши. Уште да тепаме ракомет и задоволна ќе си легнам.
Чаос!