[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Аналогно на теоријата: Лошите работи доаѓаат во тројки, јас ја чекам последната за после да го видам тоа фамозно сонце.

Се пронаоѓам во Чекајќи го Годо. Многу. Во средно никој не ја сфати книгата, јас ја обожавав. Кога ќе размислам со оглед на тоа што најдобрата ученичка кај нас во клас мислеше дека Ана Каренина се работи за канаринец што се вика Ана, може и премногу очекував.

Многу си го сакам животот. Јас мислам сум најиронична, а тој така поштено ќе ми го тури само за да ми докаже дека ни И од иронија немам во себе.

Прашање: Како се теши мајка? Сите други, за мене помалку битни сум способна да ги утешам освен мајка ми која за мене е најбитна.

Фала ти животе, за тангово наше. Таман јас мислам ме држиш цврсто околу половината ти ме пуштат и јас паѓам од десетти спрат. Бар трамболина една да дадеше да си поиграв малку.

 

Многу сум збунета.
Дали конечно на сите нервози ќе дојде крај.
Уффф уште само утре да помине, да слушнам тоа што сакам да го слушнам и да почекам тоа што сакам да го слушнам да се истурка до крај. Зборувам во шифри ама не сум сигурна што треба да кажам. Едната работа полека ми се средува и сум среќна а за таа прва работа многу ќе ми биде потребна вторава за која највеќе се надевам и која не зависи од мене.
Седам, јадам, спијам како на трње. Не можам да дочекам. Ако ми се оствари тоа што го посакувам толку долго а од кое се надевам ме делат уште три чекори ќе бидам многу среќна, можеби не целосно задоволна од животот, но доволно за да ја споделам среќата.
Дали конечно ми се отвараат вратите?

 

Се и сешто овој ден.
Од добро расположение до нервози и плачки.Но ќе му водам инает на денот колку и да ми е лош и баксузен.Не се давам така лесно.

 

Вчера како светот да ми се сруши. Не сакајќи го слушнав разговорот помеѓу мајка ми татко ми кога разговарат и велат тоа повеќе не оде ако продолжеме вака ќе дојдеме до развод. Не разбирам, незнам зошто. Никогаш пред мене и брат ми не се кареле, татко ми не шета, не пие ниту пак мајка ми шета или прави друга работи. Секогаш изгледавме како Среќно семејство. Изгледат како пар за паметење. Не можам да прашам незнам како би регирале. Синоќа цело време мислев на тоа.

 

Лелее бе не ми се учииииии,несакаааааамммм

 

Чуден момент...
Кога некоја песна ќе ти врати толку многу спомени. Насмевки, а и малку солзи.
Непроценливо е.

 

Среќата ги прати храбрите!

 

Сакам да кажам дека некој успеа да ми го расипи денот

 

http://www.divianarts.com/?p=15287 Немам коменатр..

Spoiler

ако некој знае како се вика песната нека пише

 

Evanescence-my immortal.

И да не бидам оффтопик, во склад со песната ќе кажам ...

There's just too much that time can not erase ...

 

Сдк постојано си викам
Ај има време утре ќе одам до таму.
Ај има време утре ќе му пишам една порака да се видиме да разговараме и да видиме дали има сеуште нешто што не спојува.
Има време....
Има време...
Има време....

НЕМА ВРЕМЕ !

Ден за ден си минува времето, утре веќе ќе сум со желбите некаде на друго место.

И иако ова сега си го признавам дека Нема време, пак се умеам да соберам малку храброст и да го направам тој тежок прв чекор.
Си викам ај да поминат испитите, учењето и тој е зафанат.


Воспитна може ?
Некој?

Молам некој да ми тресне една воспитна по образ.
Благодарам

 

Искрено,не ја глеам поентата на статијата за курвата што спиела со над 1000 мажи.Не друго,туку не е ни прва ни последна.
Втора работа..не знам како Србија дотурка финале,озбилно.Не ја разбирам ни Македонија што ги слави и жали нивните победи,односно загуби.
Срамота е,срамота е да се валка името..со изговор дека Србија не одвела на петто место.
Не е Србија таа која не одведе на петто место,ние сме тие што Данска ја одведовме во финале.
Како и да е, кај да се свртиш газот ти е назад..а македончето е клето.
Трета работа..
Јануари..полека се пакува и си оди,а мене ме збогати.
Пред се,ми донесе се надевам не повеќе од пет килограми повеќе.Фала многу,ама ќе ти ги вратам во февруари.
Земни задоволства..
Многу пијани ноќи и уште толку мамурни утра.Ме врза за него уште повеќе..и сега трај си.
Ми донесе трага,која ќе ја имам дури и во смртната постела.И со секој поглед во огледало..сум се посигурна дека тоа е тоа,вистинското.
Јануари уште еднаш ми докажа дека сум слаба по планирање,а силна во спонтани и брзи одлуки.
И сега,како што си оди..ми буди желба,за нов лист озбилно.А февруари,по дифолт ми е патетичен.
Кај мене се буди желба за обнова на гардероберот,нови книги и штедење.За сонови,љубов и реализација.
Ете,така..до некоја наредна прилика,наредна средба,друг сончев ден.
Farewell.

 

Помогни му на човек кога е во неволја и тој ќе се сети на тоа кога повторно ќе биде во неволја.

 

СДК дека со упорност се може да се постигне.Пред една недела не знаеше дека постојам, сега тој мене ме брка.Еее, не биле толку глупи машкиве, ќе им дадеш мал знак, а тие тебе ќе ти се фрлат, како куче на сочно парче месо.Ау, споредбава ми е добра...Ај да не филозофирам повеќе, и онака не оди никаде работава, сакав само да кажам дека сум многу среќна за нас двајца, иако сеуште не се случило ништо...
А да, и сакам да кажам дека го обожавам хороскопов бе:
Рак-Таа: Умее со секој маж, може да заведе и да освои кого и да посака, само ако сака. Женствена и грижлива, полна со разбирање и предизвик во исто време, ќе се потруди да уживате во погледот на неа ито колку што ќе уживате додека се сладите со тортата и колачите што ќе ги направи само за вас. Кога ќе ви зборува за децата на својата сестра и за нивните подвизи, ќе сфатите дека таа е вистинската жена за вас.

http://www.crnobelo.com/zabava/interesn ... dvoruvanje

 

Одамна немам што да кажам. Или не сакам, не знам.
Влегов во едно темпо кое не ми даваше да мислам толку, ама денеска сум слободна, сама, па летам со мислите.
Обично сум расположена во вакви денови, си посветувам внимание на себе си, но денес ни мирисот на топло лепче не ми изнуди насмевка, ни јадењето не го осетив, не излегов, само лежам.

Се навраќам на многу моменти од изминатиот период, и знам дека треба да бидам среќна за многу работи што добија убав крај, ама јас не знам дали е крај, се плашам некогаш дека не е...

Како затворена во некој простор во кој само гледам како врви времето, ама за се околу мене, а јас сум исклучок, таков впечаток имам.
Чекам.
И сама не знам што. Нешто добро, веројатно.

Уште плаќам за грешките од минатото, ама сепак задоволна сум што не банкротирав.
Останува надежта дека ќе го исплатам кредитот.
Дека ќе излезам од оваа меѓузона на самракот.

Знаете, некогаш мислам дека ќе одам во пеколот, ако го има- а некогаш се чувствувам како да носам детска душа и затоа ќе одам во рајот да си играм со децата. Во главно вака кога мислам си велам дека сум луда,или само сум расеана, не знам, бладам.
Некои шокови не поминуваат така лесно, некои трауми остануваат како тежок белег кој се носи цел живот и не бледее.
Некои работи не се забораваат, посебно кога некој ќе те потсети како си преживеал, дека си се спасил со чудо, преточено во добрата волја на некој човек, кој за другите е нечовек (можно е, да).

Парадокси насекаде. Се губам низ патиштата на животот. Или на судбината?
Некогаш кога се свртувам во минатото како да гледам некоја друга личност.
Не сме свесни колку може да не обликуваат некои настани, небаре глина сме, а мислиме дека сме од челик, дека тешко се калиме.

Се плашам од подароците на иднината како мало зајаче што се плаши од неговиот непријател.
А сепак трчам.
Чекам да излезам од овој меѓупростор, а додека сум тука приметувам дека поретко споделувам кога сум среќна, а имало поводи, чиниш се плашам да не ми изчезне убавиот период.
Почесто се плашам, да.

Кажав многу работи, ама не кажав ништо.
Таа сум- девојката која се смее постојано, а душата и венее.
Аку.
Ќе проба да издржи таа душа- кактус ли е, што ли е, ќе проба да не овене.
Се додека не го искоренат ќе се држи.


И така.

 

Mоментот кога ќе видеш дека некој напишал двометарски пост пред 1 минута, а веќе има лајк.

Кога успеете да прочитате бре, луѓе.

 

Зарем е важно Старбакс?
Некогаш тој двометарски пост е само едно делче од некоја голема тежина која си ја носел долго во душава и едноставно сакаш да го откинеш, да го фрлиш, да ја намалиш тежината.
Дали ќе добиеш лајк е тотално небитно.
Барем сега, барем за мене.

 

Можда една реченица им паднала во око и баш за неа е лајкот.

Spoiler

Ај едит да се дообјаснам.
Пишав бидејќи се пронајдов у ова на старбакс, погоре и јас на beached стиснав ми се допаѓа, а немаше ни минута како го пиша мислењето,поради една реченица што ми падна во око,па дури потоа го прочитав цел пост.
Сакав да кажам не е важно колку време поминало од напишаното, зарем и тоа ќе гледаме сега?

 

^Дефинитивно од вакви коментари ми се повраќа веќе .