[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Cд ви к, не бре, 3 светски рат ќе биде
скрол

 

Има повод - има и слатки.
Повелеле!

Спојлер

Ми се чини или стварно пораснав со вас?
..Јок, не ми се чини...

Ма, Ве сакам!

 

Јас отворив

kafe-muabeti/clenki-koi-iritiraat-t10468/

И јас имам...ама ке си молчам...

 

Убаво што е заклучена, нема потреба да се дига тензија меѓу себе- Што е финтава демек вауу ќе кажам која ме иритира, така нема да го сочуваме форумот, туку ќе го уништиме! И ако ти ја отвори требаше ти да пишеш кој, а не да молчиш. Ноу хард филингс плс..

Ај малку на посветла страна фрустрациите настрана, како што кажа Сеси ќе ислезе, ќе се излуфира и ќе помине.

 

СДК јадам гумени бонбони
Сестра ми беше во продавница и ми купила 4ри пакетчиња.
Едни се заби, крокодили, кока коли и мечиња.
Детска радост

 

Мислев одамна престанаа да ме допираат националисти, простачко однесување, заслепеност и исперени мозоци на ограничени дваесет годишњаци без основни познавања од историја, право и политика(политика, НЕ партии).

Мислев дека само возрасните останаа со стереотипите и генерализацијата. Грешка сум била.
Се поставуваш убаво со колега. Си помагате во групна работа на факултет.
Разговарате, излегувате, одлично се согласувате.
Сега одненадеж те игнорира заради некакви политичко-историски-дрн дрн причини?
Ме иритира, алергична сум.

Изумре индивидуалноста и креативноста во лицата околу мене, а тоа е жално.

 

http://www.youtube.com/watch?v=7C_1js14 ... detailpage
Глас ко фиќо кога вергла на минус десет!

 

Се облеков најубаво што можев, а притоа внимавав да биде топла комбинација. Вечерва ќе ми треба нешто да ме топли бидејки ќе нема гушки и бацки. Ќе има остри и груби односи, тоа го претчувствувам...
Не посакувам никому ваква средба, како оваа мојава на која сум тргнала.

 

Многу ја сакам контрадикторноста на државава. Инцијативи за здрав живот за возење точак, а точакот нема кај да го оставиш. Јас имам искрена желба да одам со точак на факултет, ама додека имам предавање што да му прават, до мене да го седнам?

Најдов стари списанија на мајка ми со истите содржини како и денешниве. 20 години се едно исто, а? Инвентивна нација, нема што. Решавав тест за мода и излезе дека немам поим за мода затоа што во 1983 јас би купила машко палто, а во тренд биле мини-здолништа.

Посебно непосебен ден. Средување на документи за да се избегнат несредените мисли. Точка со апостроф.

 

Си гледа Елена, од сабајле сончево време. Па си облече кратки ракави, тенка наметка, и уште потенка кожна јакна. Све лепо, фино. Само на враќање, цврц милојко.
Пола саат, чекање автобус, да се закоцка човек. Нит раце, да се можело у џеб да се пикне. Па уште ми доаѓа еден нов автобус, гланц. Баба го возела. Пред 165 години. Шипките, ладни, ко рафтовите во фрижидер, па мораш да се држиш на нозе, ако паднеш, Господ нека ти е на помош.
Денес, среќа е, ако некој излезе од автобус, неколку станици пред тебе, и ти ослободи столче. А не, некое мраз пластично.
Па уште кога видов дома, дека ми купиле црвено ферари. Јао, за попиздит од срече.
Ариведерчи.

 

http://www.youtube.com/watch?v=1PoiwptawJE
Мојот хит на денот
Оваа зима ми зима се`... А и искрено, благодарна сум и... Го зима и него со себе
Можда оваа пролет и нема да ми биде лоша како уназад... Хммм 3 - 4 години...

Си го нарачувам сопственото убиство моментално преку фејсбук, ама ладно им било да дојдат и да ме убијат... Онака, форевр алоун моменат... Нема везе. Ќе си живеам.
Денов ќе пројде, вторник ќе дојде.

Мене дефинитивно не ми е најсреќниот понеделник денес!!!

 

Тажна сум. И погледот ми е заматен. Заматен од солзи. Ме стега нешто во градите. Имам потреба па плачам. Да викам. Додека имам глас. Додека имам солзи...

 

Ке сменам се од утре или задутре

http://www.youtube.com/watch?v=IEOaZdfU2j4

 

СДК ......на крајот сите станаа баш такви какви што зборуваа дека никогаш нема да бидат!!!! (посветено)!

 

Колку сакам културни и образовани деца баш како Јелена

http://www.crnobelo.com/video/viewvideo/4123

 

Луѓее дај не ме нервирајтееееее

 

леле детето ми го освои срцето ... колку е паметна браво за Јелена

 

СКД колку да изгледа на вести ситуацијата мирна во Струга и околинава, воопшто не е така, секој ден се случува нешто.
Се палат знамиња, се графитираат црквите, а сега и уште се палат како Македонија да е нивна земја, а не наша...Како ние Македонците да немаме никакви права, ни подршка од никој.

Каде сме сега Македонците, каде сме сега да се подржиме едни со други или на Стружани уште им е страв да излезат и да се борат против Мерко, или уште зависите од неговите пари...

Тешко ми е искрено да ви кажам, дозволуваме да не понижуваат и нас и нашата вера!

Можеби некои од вас ова нема да го сфати како нешто сериозно, ама навистина е премногу сериозноо!!!

 

Се помалку и помалку постојат луѓе со сопствен мозок и сопствени критериуми, за жал
Луѓе со сопствени идеи, луѓе кои се осмелуваат да бидат поразлични, да ги скршат прерасудите, да излезат од шаблонизираниот свет и мислења.
До кога ќе се следи некој како што стадото офци го следи кучето водач!
Се има ли барем малку, грам разум и сопствено јас, и без страв да кажеш кога нешто вистински ти се допаѓа,а кога нешто вистински ти смета.
Ми смета ужасно, кога се нема сопствен критетиум за тоа што е убаво, што не,што е добро, а што не!
Не мора секогаш да се согласуваш со мислењата на другите, само со цел да се допаднеш!
До кога се едните исти ќе диктираат правила, критериуми, стилови на живеење!
Никогаш како до сега, последнава година, па и две не сум била толку многу разочарана
Пред се од мислењата, т.е од немањето свое мислење за ништо, било што, па макар и глупост, ама да е твое, а не на комшијата, партискиот лидер, професорот, или некој друг.
Станавме едномисленици, а не е можно сите исто да мислиме и чувствуваме, за се.
Неможе мојата и твојата тага да е иста, како и среќата.
Почнавеме да си наликуваме како јајце на јајце, исти безлични.
Да можат и еднобојни да не направат најсреќни ќе бидеме
Мора да научиме да се разликуваме, по што ако не по мислења, ставови, дискисии.
Дисукусии од секаков тип, замираат...
Умира полека убавиот пишан збор, песна, па и филм, различни, нови и креативни.
Бидете свои, не се плашете да бидете различни и да го споделите тоа со другите, не се плашете да се спротивставите, да се побуните како сметате дека сте во право, да кажете НЕ на неправравдата, НЕ на лагата и лицемерието и највашно НЕ на наметнато туѓо мислење со сила. Барем уште тоа ни преостана-да мислиме со свој мозок, и да не дозволиме да бидеме надмислени и предомислени!

 

СДК...Животот е полн со разочарувања.Силни се оние луѓе кои преминуваат преку тие разочарувања, а јас сум една од нив...од силните луѓе мислам, не од разочарувањата
Можеби ова што се случи и не е некоја трагедија, сепак е тоа една обична ситница, а ракчето во мене е склоно кон преувеличување на работите.Но, повторно ме стави во дилема во врска со него.Одлучив, утре е краен рок.Утре ќе биде-To be or not to be?Ќе го испровоцирам и ќе се надевам на фина, паметна реакција од него.Жал ми е само за едно нешто-најпрекрасното чувство-заљубеноста, утре можеби ќе ја изгубам.Всушност, не патам по него, патам по љубов...Патам по пеперутките во стомакот, тресењето на рацете, мојот поглед што не издржува повеќе од 5 секунди пред неговите очи...Ќе ми биде жал ако го снема сето тоа...И во контекст на утрешниот ден, песничкава е совршенство:
http://www.youtube.com/watch?v=LeBQ3IQv ... re=related