[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК дека можеби ќе ви звучам како стара баба на која и се тресат рацете, со кафени лајнарки, цветна блузичка, побелена коса и очила која го крева бастунот на секоја нова реченица, ама навистина ми се прелеа чашата овој пат. Зошто ли живеам помеѓу овие луѓе, зошто? Зошто ли секоја втора особа збори за Цеца и Шабан Шаулич и пафка цигарче тресејќи се надвор на -10 степени? Зошто си најјака типка ако за еден викенд измуваш петорица, испиеш десет сечени вотки и си доаѓаш дома со штикли високи колку што имаш години? Зошто им е досадно да читаат книги, а уживаат гледајќи турски серии? Да не го тупам, имам уште многу „Зошто?“ и речиси ниту едно „Затоа“, па некако ми е бесмислено да продолжам да пишувам. Многу сум исфрустрирана од тоа што се` оди по надолна линија.


Мислам дека еден куп пати ви имам спомнато колку многу мразам вторници и ете, и овој вторник се покажа како еден од полошите. Каков лош крај на месецов, ужасна јаготка на шлагот си добив вечерва, мераци! Јануари од 2012 ќе го памтам како најлошиот месец. Најмногу проблеми ми се случија на секое поле. Едвај чекам да си замине и се надевам дека идниов ќе биде подобар.
Друга работа што ја сфатив денеска е тоа дека не се заљубувам брзо, туку многу брзо се навикнувам на некои работи. И да, некои чувства е најдобро да ги задржиш само за себе, блиски до срцето, веднаш до нивниот извор бидејќи повеќето од луѓето знаат тоа само да го искористат, а за возврат добиваш празнина која тешко се пополнува.

 

Место каде страдаш цела вечност , без крај ...Значи се е исто ... и животот и смртта ?
Тогаш зошто сме создадени , зоштои постои карма , сакани луѓе , желби , соништа ... ?
Крајот е ваков ? Ако го сакам животот и уживам во него на некој начин би ја сакал и би уживал и во смртта ?
Се родив за да умрам ? Која е целта ?
Зарем луѓето се изгубени и клекнати пред ликот на тоа шти ги чека ?
Крајот ? Сме изгубени , но веруваме во работите создадени и дадени од другата страна на животот ?
Изгубени !

 

Ми се јаде јуфки со сирење.Многу.Ептен.
Отидов да си легнам,утре пак у 7 ќе треба да станувам.Добра ноќ.

 

Го направив филмскиот план, и може да започен филмскиот маратон.

Како што реков, неделава до почнување на нов бран несоници и долги дружби со книгите, ја посветувам на мојата најбитна споредна работа -Филмот
На репертоарот се 21 филма.Мојот број
Сите се овогодинешните номинации за оскар.
Не верувам дека ќе ми треба повеќе од 4-5 дена да ги изгледам сите.
И потоа да си направам една анализа, споделување на импресии и да падне и мојот фаворит.
Уште од сега ги поделив во категории и групи,најуредно на свет.
Сите ми велат, како не беше олку уредна и за други работи
Немам никакви очекувања, не за друго, никогаш не проценувам филм според актерска екипа или кратка содржина.
Movies-set, chair-set, tv-set, popcorn-set :up:

Аnd the adventures may begin

 

Ми рече да учам Германски, ќе сме се преселеле во Австрија, сакал да бидеме далеку од се.
Зар треба да си далеку од се за да ја одржиш љубовта? Јас мислам не, само желба ако имаш.

Дојдоа времиња кога толку многу се одалечивме со најдобрата другарка што веќе немаме ни што да си кажеме, некогаш не и кревам телефон од што не ми се збори со неа, знам што ќе каже, ќе вика да се видиме, да одам кај неа, а потоа нема да ми крене телефон, па ќе каже дека спиела, дека болна била ...
Но ни тоа не ме погодува.
Сум станала многу нечувствителна и рамнодушна на се, се изморив од секојдневиево и лажливите копилиња од луѓе. Нека.

На една девојка очигледно многу и пречам, а немам претстава зошто. Повеќе од едно здраво и не сум имала со неа... и кон тоа сум рамнодушна, неможам да се замарам. Нека и биде интересно.

Тој губи бодови кај мене веќе, до сега само ги накачуваше, а сега почна да ги губи. Игра на судбината, ако треба да биде ќе биде, од сега па натака ќе се тешам со тоа и ќе чекам работите сами да ми се случуваат.

Нека, само нека...
http://www.youtube.com/watch?v=AfVM3p_6 ... re=related

 

Незнам зошто, баш кога ќе дојде време за спиење се измачувам со важни (за мене) прашања. Зошто внатрешното гласче барем тогаш неможе да замолчи? Уморна сум.
И јасно ми е дека џабе се трудам околу некои личности. Такви се. Не ја сфаќаат добрата намера.
И не им е гајле за ништо. Зошто неможам да сум како нив?

 

СДК
Членовите еден по еден , малце по малце не напуштаат .
Јас незнам повеќе каде да пишувам , здосадено ми е .
Boring, bro , challenge accepted , do what you want .
Aма јас нема да ве напуштам , бидејќи ми сте мили , и неможам да не се уклучам барем 1 во денот . Поентата е што поретко ке се уклучувам . Затоа останете ми со здравје !

 

Конечно 1....
не за друго туку интернетот ми се појачи

 

Февруари, please. Последен месец од зимата. Денот на педерите, нашиот ден со љубовта кој го славиме секој месец, денот кога првпат се бакнавме и кога почна целата магија, има 2 години од тогаш, денот на вљубените/денот на пијаниците, роденденот на татко ми...за првиот и баш ми е гајле поминаа годините за фаќање сеир, вториот ми е многу значаен како и секој месец, третиот е всушност почетокот на се наше, четвртиот ќе го прославам дупло и така и така што едвај чекам, а ќе мора и романтична да бидам да купам некое убаво поклонче доста тој купува се, а за петтиот ќе купам убав подарок исто за татко ми, како и секогаш. Се е ова убаво... само не сакам нервози месецов, ни наредните месеци ни години, никогаш, едноставно сакам мир.
Се повеќе размислувам за кратки панталончиња, маички, фустанчиња, исончан тен и нови наочари за сонце. Јас ја сакам зимата во принцип, ама ми здосади зошто не е тоа-тоа што го сакав и очекував јас!
Со ролерките на нозе и наочарите на очи да ги одбиваат сончевите зраци, опуштена си возам на кеј и се осеќам слободно. Косата ми лета наназад. Другарка ми со точакот до мене, слушалки на уши и музика до даска, а богами и муабет уз вожња. Па и сама, музика до даска и возам сечејќи го топлиот ветер што дува во мене. Времето брзо поминува, а јас не зјапам постојано во часовникот. Обврски со учење немам, само и само уживам и правам се што сакам, кога сакам, каде сакам со тој што го сакам. Ми фали тоа, ми фали многу! И сакам да одам на одмор, да си поминам најубавом, да бидам најсреќна сакам.

Низа обврски што ме чекаат. Човече, од кај да почнам? Станата во 06:30ч. и на -10 сабајле натажена брзајќи ги гледам двата автобуси си возат по својот пат, а јас да излезев минутка порано од дома, немаше да трчам на другата автобуска, за само неколку станици кои не можам да ги испешачам на тој студ. Се дебелеам, и сакам да се дебелеам. И ќе имам многу убав фустан за матура, целата ќе бидам многу убава. И мислам дека треба да си легнам, да имам цели 6 саати за спиење. Добра ноќ!

 

Happy Birthday to meeeeeeee


Мама и Бато исто и вассс, Ве сакам најмногуууууу

 

Медено срце и Доритос.Во исто време.Во 12 после поночи.Не сум у ПМС...освен ако не почнам да добивам два пати месечно .Што ми е?Е ај де де.
Бриџит Џонс ќе си гледам,она би ме разбрала.
Да.Ќе бидам дебела и НЕсреќна.
Пред врата најдов ружа,жар црвена како карминот што го имав ставено.Како и да е за мене сигурно не била.А и кој да ме сака ваква...дебела.Гарант на некој уз пат му паднала..може на комшиката букет и носел .
Ама баш ми е гајле бе па!Ни ја не го сакам него!Црвени ружи-нису у моме стилу,само бели примам.Така да гарант не е мој тип.Е така.
И слаба да сум и да ме сакаш,и цели ливади со ружи да ми оставаш-ја не те сакам.

Очајна сум,знам.

Друго...форумов не се уништи од оние што пишуваат за лајкови,ц!Атеншн слатс секогаш имало,и ќе има.Форумов го уништија оние на кои само за тоа размислувал.Кој собирал лајкови,кој за што пишувал,кој кого поздравувал за што,кој собирал околу себе кого.
Мислам...ај ја што сум очајна-очајна сум,ама и они се.
Плус тренирањево строгост,ама ич не иде у прилог.

И така девојки.Уживајте,пишувајте и опуштете се.Мада така опуштени често ќе бидете бришени,ама ич да не ви е гајле
Ајде чао.

 

СДК This :

Спојлер

is my definition of man
А не

Спојлер

мазен, пазен , исчупан, со марами, џемперчиња, тракатанци и ми прави муабет за депилација на раце

 

Јас ќе сум учела континуирано. Кого лажам?
Фатив книга, едно 20тина минути, буљав во една страна од учебникот. Со мислите одлетани по чавките, со рацете бутнати во сончогледот. Не влага бе не влага, и готово.
10 минути, се мислев дали денес да си мијам глава, или утре сабајле. А останатите 10 минути, слушав Прељубници.
Кампањски му е мајката, кога ќе ми дојде јајцето до д*п*то.
Сабајлево, си ставив аларм, во 8 саат, за да „учам“. Првиот аларм:
Ај во 8.00. Рано е, ај во 9.00. Не бре, не сум спиена, во 10.00 ќе станам.
Ај само уште пола саат, и готово, станувам, еве до 10.30.
Не не, еве до 11.00 и крај. И на крај во 11.15 станав, додека се наканив. И секако, не учев.
Од што не ми се учи, си најдов нова занимација.. Правење чворчиња на косата, и мрсење на истата. И на крај секако, одплеткување.
Еве сега ќе учам. Ама како да учам, сестра ми гледа сител. Нема ништо да научам, ќе гледам во тв.
И заклучив нешто...
Ја више никада нечу да учим, јер када учим, ја џабе се мучим, и оцена ми буде лошија, и зато живела зезанција.... Незнање је свеже, из школе сви беже, седам часова и уторак кад се повежее...
Хајде доџи викенд, доџи ми доџи.

 

2h по полноќ.
Ненаспана. Ненаучено.
Одеднаш дознаваш некои банални работи, што не треба да те замараат, но, те јаде некое црвче од внатре..
Could it be worse?
-Yes.
Комшиите да не прекинат со забавата.

Се сеќавам дека пред да се запишам на факултет ми велеа нема да имаш многу слободно време.
Посвети се на учење.
Никогаш не мислев дека ВООПШТО нема да имам слободно време.
Да го немам, до степен да се одалечам од другарките.
До степен да не ми веруваат дека навистина имам за учење...
Некогаш дури и се запрашувам дали воопшто ме разбираат?
Дали им значам?
Некогаш се чувствувам најсакана на цел свет, а некогаш... Како да немам никој.

Сакам да спијам.
Ако легнам, ме гризи совест, не можам да заспијам - ете ме пак над книга.
Ако сум над книга, не можам да учам - ми се спие.
Which way?

Error.

 

Лек за концентрација во оваа глува доба, на -12, има?
Ни кафе не ме спасува.
Чоколади и слични ствари не идат во предвид.

Се нервирам страшно, а времето ме гази.
Испитот не е доспреман, а камо ли повторен. А не смее да се падне. Мора да се положи!
Ама како, кога концентрацијата ми еднаква на нула, а од книгава нервоза ме фаќа .

 

џули,земи воздух,диши длабоко и повторувај,смирена сум,сакам да учам,мноогу ми се учи,концетрирана сум и се ке ми влези во глава!! повторувај неколку пати може ке ти успее
не давај да те совлада паника и нервоза!еее,како поминале и тие пред него и овој ке помине,ке положиш,па после ке частиш!

 

Ако има некој глупав, и знае дека е таков а не сака да се смени, тоа би била јас.
И не само за ова, ама..

Ако нешто многу сум сакала, и се уште многу го сакам, тоа е да цртам.
Ама, за цртањето треба да одвоиш време. Исто и за читањето, ама тоа не ми е детска љубов.

Епа јас, зашто сум глупава, се решавам да цртам убаво, а под убаво се мисли со секој можен детаљ, само 1 месечно. Денес.. можев да нацртам куќа, со криви прозорци, и да добијам 5ка, ама се решив да го потрошам овој ден на тој цртеж и да нацртам нешто поубаво.


Планирам да го урамам цртежов, жими мама.

 

СДК не памтам од кога сум била вака среќна.
Ах ах ах воздишки и нежности од мене извираат, па дури и чат пат некоја романтика која баш и не ми била јака страна, ама ако, ако тоа него го праве среќен, и му годи, ќе ми годи и мене!
Како стигнавме до тука, не можам да си објаснам, само знам дека ми е преубаво, јас сум подобра, не патувам низ замислени светови, не сонувам со отворени очи, јас моментално ги живеам моите соништа.
Животот ми се насмевна зар не?! Ако.
Знам дека ќе има црни моменти пак, знам дека ќе има проблеми, маки, јадови и нервози... ама сега јас уживам и никој не може да ме спрече и допре!
Лебдеам.

 

Еве правев пауза малце, па малце се смирив, ајде уште еден ден, па ќе помине.
Само да положам, ќе частам и ќе искочи добра частачка .