[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Љубопитноста ја уби мачката Но, се вратиив, имам уште 8 животи
Имајте убава вечер феминки и еве ви една студена гушка.Бррр!

Спојлер

Ми недостасувавте

 

Какво е тоа успевање на форумов?



Туку,имав големи планови за петочнава вечер,не се остварија,така да,Gossip Girl и Big Bang Theory,wait for me.
+Popcorn.

Уживам иако не така како што си замислив,среќна сум,да не се подречам.
Гушки до вас,имајте убава петочна вечер

 

О, колку само многу работи сакам да кажам.
А, што е најважно, воопшто не ми е важно дали некој ќе одвои време да ги прочита, што се вели „да одвои драгоцено време“.
Колку сум бе среќна. Вистински.
Без желба да се докажувам, да се правам многу мудра и паметна.
Колку само сум „јас“ во овој момент.
Ма, овој пост сакам да си го читам секој ден.

Зашто на секој од нас му се менува расположението.
И, следниот пат кога ќе се разочарам во сите, сакам да се сетам на овој пост.

Сакам да се сетам на овој ден.
Седум души, седум животи, седум мислења, седум искуства.
Колку ми е само мило што луѓе за кои имам добро мислење, ме воодушевуваат уште повеќе.
Верувајте, тешко е да се најдат такви. А јас имав среќа.
Мило ми е што она што го правиме, го правиме со љубов и со желба да се помогне на било кого.
Топол чај и инди музика.
Кафуле за мерак.
Муабет за мерак.
Чувството кога некој ти кажува нешто, а ти тотално го знаеш тоа чувство.
Сподели љубов. Тоа ми е мотото денеска.
Без разлика што ќе се случи утре.
Велат дека многу арно не е на арно. Ма, не ми е важно. Сега сум среќна.
Насмевката од лице не ја симнав.
Фала ви. За се’.
Знам дека сите ви се восхитуваат. Горда сум што ве знам.
Ма, ова сум јас. Без маска.
Четири часа поминаа како пет минути.
Денов никогаш нема да го заборавам.

Јас. Сум. Среќна.

 

Снегот е љубов!
Љубов е белиот град и белите улици.
Љубов се капутите изронети со бели трошки.
Љубов се децата кои му се радуваат на времето па и они кои насочуваа на мене снежни топки.
Љубов е снешкото во дворот.
Љубов се човечињата кои шеткаат по улиците со топли чизмички,ракавици плетени шалчиња и капички и фенси капутчиња.
Љубов се моите чизмички за снег,со кои растур правам по улиците.
Љубов е интерпретацијата на балет по замрзнатите улици.
Љубов се мокрите чорапи и ѓаки,после цел ден поминат на снег.
Љубов е чајчето во овие сибирски температури.

Го љубам снежецот.
И вас,
Отидов на кафенце и трач партија.

 

Спојлер

Извини,ама форумот не е место за докажување и просперирање.
Намената му е да де споделат мислењата и ставовите и да се дебатира.

Одамна сакам да си кажам што имам во темава,ама или заборавам,или сметам дека тоа не е доволно важно.
Си имам симпатија.
Здравје,утре можеби и ќе се деси нешто.
Па,јас всушност сум среќен. Без посебна причина.
И ич не се замарам со оние кои си го хранат егото со туѓ неуспех.

 

Сдк не можам да најдам личност на која комплетно ке можам да и се отворам и да си ги кажам мислите,да ги поделам радосните вести и тажните мисли.

Ахх, какво време дојде

На женска личност не можам да кажам ништо знам дека или ќе ми каже види ја оваа што се замислува.
На машка личност и да можеш да и се доверам секогаш грешка ќе ме сфатат и ќе го протолкуваат муабетот како флерт.


Ми фали, муабет со личност која барем на 5 мин. ќе молчи и без коментари ќе ме ислуша.
Доволно ми е само да имам некој што ќе ме ислуша, не барам ништо повеќе

Толку многу луѓе наоколу, а пак нешто недостасува.




http://www.youtube.com/watch?v=DIfVmPGUA4A

 

Снежна идила. Јеах. Ама на планина.
Снежната идила во Скопје резултира со непроодни улици, лизгави тротоари, кал, каша, испрскани луѓе а ако помине стар јсп автобус може тоа да е и до темето на главата, сообраќајки, деца кои маваат по автомобили и те вадат од памет, а плус петок, како пензионериве излегле од дома денес да се прошетаат сеуште неможам да си објаснам.
НО, играњето со мојов бел руски наследник е неописливо. Од дете вака не сум се радувала на снегот. А кога на тоа ќе ја додам санката и како мојов самојед се трудеше да ме влече е неописливо.
Чувајте си миленичиња, во овие ладни зимски денови ќе ви ја згреат душата, а евентуално може и да измрзнете и да не можете од надвор да го приберете.
Ајде ме чека филмски маратон, јас, он, пуканки, 4 кебиња и гушкање во неограничени количини.

 

Не требало да живеам во ова време. Совршено би се вклопила едно 20-30 години наназад. Милина. Почнувајќи од музиката, стилот, животот. Имало помалку, а сепак повеќе. Имало дружба и ред.
Јас сепак го сакам мојот живот. Можеби во погрешно време, ама го сакам.

http://www.youtube.com/watch?v=qR-SlkUg ... re=related

 

Чудо некое е колку сум обожавала пире да јадам
Јас, гурмаништето, глодам што стигнам, ама осет, не за џабе ми беше 3 месечниот режим, ама сепак, си подапнувам што ми бара душичката, нека е на арно, пазам, не дека не!

Од пред два дена имам чизмички кои ме топлат како никои други до сега, и плус, од него ми се, ме пази како никогаш до сега, како да не го обожаваш....
Прошетките по снегот се неизбежни кај нас...некои очи превртуваат на ова, едноставно мразат, ги иритира, ама нека биде клише или ете, нека сум досадна, јас го сакам тоа, посебно прошетките низ паркот, аи аи аи магија...
Оваа зима ми е најубавата до сега. До лани, мразев зими, но ете, не сум и давала шанса, и ладното ми ги замаглило очите, но оваа зима, си го доби вниманието, и нејзиниот шарм не се дели од мене!
Овој ден, немаше прошетка, оставивме за вечерва..
Тој рече: поромантично ќе ни биде навечер мече!

 

Не сакам снег,ама денеска решив да зажмирам на едно око.Шубара на глава и гумени чизми.
Прво снешко,грудвање и мрзнење,па после чај,бајадера и затоплувачки секс.
Љубам и сум љубена.
Па у име на тоа,ќе глумам и дека го сакам снегов ако треба.

 

Не те сакам снегу, иди си. Иш....

 

Е имало некој таму горе Нема враќање од Скопје а јас и брат ми кукаме како не одат во школо, стално некои празници има, стално нешто им се скратени часовите, стално топло им е па ладно им е... А ние кутрите 3 празника си имаме.
Али снегчево не испоштува онака мерачки Цела недела нема во школо плус два дена празник следната недела... Пааа школо мое мило се гледаме ние на 20 февруари
А јас до тогаш си имам една задача да завршам али, тоа ќе го оставам за утре, нека се одмори

 

Борба, повторно.
И ниедна не е толку тешка колку што е онаа која ја водиме со самите себе.
Внатрешни гласови. Интуицијата исто сака да проговори, но јас не сакам да и дадам глас. Многу работи чувствувам, збунета сум.

Овојпат не сакам да го ризикувам срцето. Надежта ме држи сеуште во својата прегратка, но веќе ни тоа не ми годи. Сакам да прекратам!
Празнина имам, голема и тоа. Кармата е кучка, да. Е.
И чекорам да, но додека го правам и најмалиот чекор треперам. Затоа што сум несигурна, исплашена, доволно пати повредувана..

Времето минува, некого гази, некого милува. Јас веќе не ни го чувствувам.. Отпорна сум на она што може да ми помогне да преболам, да му треснам врата на минатото!
И сама трчам по болката, изгледа така сум навикнала.

Судбина - сами си ја кроиме.

 

Почитуван господине градоначалник.
Кога веќе те кажуваат како еден од најдобрите градоначалници во државава, дај барем подзачисти ги малку тие улиците од снегот затоа што се плашам дека до мај ќе останат вака. Не за друго, страв ми е и до комшии или до продавница да идам. И ај те молам направи некои напори да се среди тоа уличното на главната улица, од Божиќ како се вративме во средниот век... Како прво срамота е, што ќе помисли некој ако штом влезе во гладот го дочека мрак? А како второ, те молам заради мене, имам благ случај на кокошкино слепило, не сакам да се изгубам некаде во мракот.
Аууууу студ бе, крајниците пак ме фатија. Може и птичји грип фатив Кокошкино слепило и птичји грип, добитна комбинација По цела вечер ја горам печката и џабе. Седам сега со нозете на печка и се молам да не се запалат пред да се стоплат. Изгледа сепак ќе си излезе по ова

Спојлер

И уште нешто трето да си кажам. Ептен се шири напнатоста на форумот. Се ладиме и ние како времето надвор. Секој само гледа да нападне некого, некој со некого да се скара. Дај бе женички, барем форумот нека ни биде место за релаксација после напорните денови, а не само уште едно бојно поле

 

цел ден брушам пријатели од Фб ... ми се смачи више

 

http://www.youtube.com/watch?v=crFQpOCDfEc
Yes indeed
Ама е пријатно, тивко и бело.
Би рекла спокојно.
Го сакам Скопје вака мирно
Ма јас го сакам Скопје, секако.
Ги сакам овие разговори, нашите бескрајни дружби и насмевки.
Ги сакам и оние мали трачеви кои паднаа
Штета што заради обвски, проблеми, оретчуваме со гледање, но тоа е не сме деца да поминуваме секој божји ден заедно. Убави се старите пријателства, искрени и драги.
Остануваат до крајот на животот.
денеска срцето ми се наполни малце, со љубов и среќа.
Лекот секогаш е во другарството, разговорите и љубовта.

 

СДК се чувствувам саканаа,среќна,исполнета! Со солзи радосници сум на очите,сакам овие мигови да траат вечно,ништо друго не барам... :up:

 

Оф,се ме боли,арно сум се исчукала.

 

Место да се жалите што имате лош ден, бидете благодарни на Бога што воопшто имате ден...

 

Жива сум.
Петок, петокче. Убо тоа.
Денес се уверив, дека не ме бива за состави, ама ич.
На македонски, имавме слободна тема. И за што пишував?
За зимата во мојот крај. Вака ми почна:
Есен пројде, зима дојде. Зимата е едно од моите омилени годишни времиња.
За тоа, како таа е снежна кралица, која со својата палета брза да нашара што повеќе, колку тоа јас го сакам снегот итн. Која лажга сум си.
Толку го љубам снегот, што секој ден му редам се по список.
Прееска лежевме на трособен кревет во дневна со сестра ми. Она у ќош, јас на крај. Нешто се раскаравме, и она да ме бутне доле. И готово, јас кога паднав, она за да ме задржела, ме влече за коса.
Па нашла каде, многу е паметна. Ама и вратив.
И така, денес петокче, сега ќе си заредам филмчиња, еден по друг, и ќе си уживам.

П.с. Трособен кревет бе. Сакав тросед да кажам.