[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Синоќа ја сонував Theodora. Не се сеќавам точно на нејзиниот лик, но јасно се сеќавам дека беше девојка со големи гради. И не сакаше да ми го каже името. Ја прашав, но одби. На крај ја прашав дали е христијанка или муслиманка. И се разбудив. Не го дочекав одговорот... А на разговорот и не се сеќавам.
Чудни се соништата. Секогаш со некаква порака, скриена или откриена...

Мојот продолжен викенд заврши. Утре пак се враќаме на рутината: училиште-дома и обратно.
Кој ли ќе се бори со растопениот снег и вода по улиците?
Не може да заврне вечерва уште еден голем снег, па утре наутро пак да ме дочека една порака како онаа од четвртокот дека нема да има настава?!
Не барам многу, воопшто не...

 

СДК 1 - една работа е кога мислите дека фустанчето ви е премногу кратко, а сосема друга работа е кога камерата за жал, ќе ве увери во тоа
Ај мање битно, не бев само јас
И да, оти викаат дека камерата додава 5 кила +? Па и да е точно тоа, I don`t care, I look so f*cking good!!!


СДК 2 - не мораше целото мислење да ми го префрлите во другата тема, половината беше за овде.

 

Сакам да кажам дека тоа што сум дете не значи оти не спознавам неправда. Тоа што некој завршил факултет не значи дека безгрешно ќе не воспитува и ќе не изведе на правиот пат. Зошто не го разберете тоа?!?!

Сакам да кажам дека сум многу тажна. Сакам да се заблагодарам на една личност затоа што верува во мене без разлика на се. Се повеќе и повеќе ме убедува дека има нешто во нас што нашето го прави бескрајно и поразлично. А не знам што е. Еве ти една насмевка - ти сепак ја заслужи највеќе од сите. Ти благодарам. Ти благодарам за се'.

А, да :

http://www.youtube.com/watch?v=zbjMEUmw ... re=related

 

Ропкам бадеми, сркам чај. Скролам прслуци, добив понуда да си нарачам од Амстердам. Неделата ми почна рано и не се жалам. Дефинитивно денот ми бега кога станувам доцна. Официјално утре го почнувам семестарот, со кои сили не знам со кои колеги за жал знам.

Да го пофалам снегот прееска. Одличен, прекрасен. Ми го влажнеше капутот, ми ја топлеше душата. Минијатура од маче упорно ги бркаше снегулките убедено дека може сите да ги фатиме. Каде ми е мене таквата упорност.

http://www.youtube.com/watch?v=7LUm-E4G ... re=related За загревање и и секси чекор

 

Прегеска со другарка ми коментиравме за едно болно девојче кое има слика со Селена Гомез.
Значи, толку е жално што само да го погледнеш солзи ти навираат на очите.
А после неколку часа дознавме дека само пред неколку дена (на 26ти јануари) истото девојче починало.
Суров е животот. Ама, сега барем нема да живее со цела апаратура околу себе.
Ставив видео од девојчето, толку е жално што можете да се расплачете.
Кој не може - нека не отвара.

Спојлер

http://www.youtube.com/watch?v=N-5W64CAEEI

И после ние ќе се жалиме оти имаме стомак, оти не можеме да си го купиме фустанот што вчера го видовме на страната на Асос, оти имаме толку безначаен и суров живот...
Но, после, само едно видео може да ви го дотера умот во глава. И да размислите дека не е се’ црно.
Дека богами постојат и розови наочари.

Понекогаш, навистина вреди да го ставиме прстот на глава и да се прашаме што уствари не е во ред? Што ни фали?
Топол дом, храна? Љубов?

 

Искрено, се преминаа сите граници на форумов. Нема ништо помалце од препукувања и непрекинато боцкање меѓу членките во темиве. Дај малце оладете! Дишете и издишувајте, слушнав многу добро било

 

God,please forgive me. I promise,NEVER more!

 

Сакам да му кажам на лабелото: прости што те силував деновиве.
Поради нискиве температури устава ми цвета па морам шта чеш

И среќна сум што во најладните денови има што да ме грее, оноа на "Љ"

 

Спојлер

Снегов ми ги уништи плановите.
Сакав утре да идам низ град, да се подновам нешто од нешто, ама ништо од тоа.

 

СДК кога се сака ни снегот не може да биде пречка да се оствари она што ќе го замислиме.Денес си поминав прекрасно и покрај тоа што снег паѓаше непрекинато,беше прекрасно да се гледа цела таа убавина,а ние не зажаливме што тргнавме и поминавме незаборавно.

 

Сестра ми е дома.
После толку време.
Голем пресврт.
Одеднаш станот е помал. А домот потопол.

Животе....

 

Ноќта е моментот кога можам да откинам сон од ова парче небо. Да ги затворам очите и да сонувам, за нејзе за него, за себе, за некогаш. И да го имам својот мир. Некогаш тишината ми е премногу гласна и не ја посакувам, некогаш ја грабам и уживам. Ги затвораш очите и си во својата вечна интима, со самиот себе.

Деновите ми стануваат некоја луда навика, и повторување. Сакам промена. Нека месецов ме изненади и да ја разбие оваа глупа монтонија. Нека го обои секој ден.. Неодамна прочитав дека животов нема простор за репризи, а мене секој ден ми станува таков. Нека се смени сцената, глумците, идејата, публиката, аплаузот време е...

 

Кога ти ја видов новата слика на фејсбук, my heart stopped for a moment.
А потоа, малку подоле, видов слика со девојка ти
Жално, единствената работа која денес не поврзува е фејсбук.

Една другарка денес ми рече дека сум имала толку добар живот што дури и ми љубоморела по малку.
They don't know anything.

 

Многу е грдо кога како избезумен ќе изнафрлаш илјадници обвинувања, грди заклучоци и некои си разнишани твои сфаќања, па изнакажеш се и тоа шо го мислеш и тоа шо не го мислеш. А малку те чепнат рипнеш за да докажуваш нешто, а ти изгубен тотално, само малку си начаран. Среќа имаш другарки кои се тотално исти и слободно тресете зелени без притоа многу да си замерувате. Како жаби си крекаме во хор и ништо не е јасно.

 

The most important!!

 

Сигурно на секој од вас му се има случено да бара врски за нешто што легално му припаѓа...
Па добро бре да му се сневиди , до кога вака во нашава држава?? Сега јас да се препотувам онде да му велам на човекот дека треба ова или она да се речи оти немам чичко владика...Незнам дали да велам , неќам да си ја валкам душава искрено добро ќе размислам,,
E токму заради ова се имам изјаснато во повеќе теми дека ми се бега одавде. Вие што имате прилика не му ја мислете...Да можев уште денеска ќе си заминев.. Патриотизмот почнува со срцето, но завршува со стомакот.

 

И на уште една недела и дојде крајот, исто како и на претпоследниот семестар од моето надградување.
И денес така, тажно си ги собирав старите книги, листови, тефтери од претходниот семестар и ги складирав во шкафот со изминататите книги.
Има некоја ностагија во моето срце, со љубов си ги гледам сите книги, секоја реченица која сум ја напишала, па и оние шкртаници во контекст "не им се учиии, досадно" а не беа ретки
Си го гледам бирото, вака празно и подготвено да го наполнам со уште толку книги, тон листови и урбан, интелектулен неред кој јас така си го нарекувам,и само се лажам себе си.
Празно ми, тивко ми е.
И не сaкам кога е вакво.
Ме теши помислата дека утре ќе ме пречекаат милиони жалби, поплаки и испаничени жени кој умираат од страв од некој си професор на кој око не му ни виделе ни глас му чуле, а веќе пресуди дека ќе ПАДНЕМЕ СИТЕ
Патетиките нивни ќе ги прескокнам и ќе седнам некаде поназад да поуживам уште малку во оваа слобода.
Убавина би рекла.
Стани наутро, кое некогаш е и пладне ако имам предавања од кај 12 или 1, оди на факултет, заврши и одма доле на кафе, лаф муабетче, смеа со оние малкуте нормални, со кој вреди да се зборува и дискутира.
Набрзо и тоа ќе заврши, кој лево , кој десно ќе забега, на кузнај какви посдипломски, кој се чиста глупост, начин само дополнително да си ги полнат факултетиве и универзитетиве буџетите.
Смешно ми е тоа што на 23-24 ќе бидеме магистри, а некоја будала ќе се смета за експерт
In my ass.
Колку и да збориме, колку и да се жалиме, нема поубаво нешто од оваа слобода, после ова ќе дојде време каде треба да се засукаат ракави и да се бара работа.
Не ме плаши помислата дека треба да работам, напротив, би работела ако треба и нешто што не ми е конкретно по образование.
Но денеска и за да бидеш чистачка ти треба факулетет.
Ме плаши овој излив на кадри, "знаење"и"научници".
Имаше право една моја другарка, да можам цел живот ќе си учам и ќе си читам книги знаејќи дека надвор од нив, се бара и се цени скоро се освен вистински знаење и квалитети, со многу ретки искучоци.
Но утре е нов ден, нова надеж за подобар свет, шанса!

 

СДК дека една од поглупавите работи што можеш да ги направиш е на некого да му изјавиш љубов на скајп. Што требаше да одговорам, фала?
Затоа ја мразам технологијава. Колку што има бенефиции, толку и негативно влијае.
Што правиме со состанок, муабет tete-a-tete или се` се сведува на муабети преку интернет?