[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сдк дека се трудам да го запалам огинчево за да не морам да ја слушам баба ми.
стари луѓе неподносливи

 

Уште една причина за да славам денеска! ПОЛОЖИВ предмет кој го влечам од 1ва година! Конечно е готово, конечно можам да здивнам и да се посветам малце на животов. Со биоорганскава скроз го запоставив! Аххх...уште едно аххх!!


СРЕЌНА СУМ!!

 

Повеќе снег на форумов и на фејсбук одколку надвор ...
Зошто сите мрчат ова де го мразат снегов ? Што ви згреши во животот ?
Ок и јас не уживам со 57898 облеки , непроодни патишта , искршена коса , подноктици , ринење на снег , ветар што сече као ножот од Скрим ама амааан .

Одите на некое планинско место , да ви го споделев погледот , пејсажот , прошетките по крцкавиот снег , со убави луѓе околу тебе дишиш длабоко , и здивот ти се зема . И од моментот и од самата глетка . Одиш во некое кафуле , бачило , кафанче , до тебе камин и саканата личност во рака чајче а надвор поглед вреден еден милион долари !!!
И не посакуваш да заврши ...

 

ете така. цел град е закочен и завеан во снежниве виулици. Иако стршно многу мразам снег, ќе најдам и добра страна во него како скратени часови.

 

Да си кажам за менe
Најпрво кога ќе станеш дилемата-како да стигнам на работа? Натоварена со две чанти и чадор?Реков не,чадор не носам,не вее многу.Стигнувам во ред,не беше страшно.Искачам порано,вее ко лудо Чадорот на Ели е дома,а и да беше ,незнам колку ќе ми помогнеше на сиот ветар. Мокри чизми,премрзнати прсти,саат чекање автобус за дома,за да ти каже шоферот дека угорнината на Железара не ја може,па да ја искочиш на сиот ветар и веење ко лудо,полна со снег,косата чиниш на 80 годишна баба,па сега не можам да се згреам за ништо на светот Ме наполни толку многу негативна енергија,што ми с еплачеше кога чекав автобус,на отворена постојка,со шал врз косата и еден тон снег на мене
Го мразам,уфффффф

Мислам убаво е кога си дома,си вее низ прозор,се е така розово и романтично,се грееш со чај,со ќебенце,меѓутоа кога имаш обврски е тогаш не е лесно,навистина не е

Спојлер

П.с. Венди,не мислам ништо лошо,само да си кажам како го доживувам јас .Поздрав

 

Леле девојки ,навистина ми е жал што се не сте истрпеле на снегот Јас цел ден дома,не се ни осудив до продавница да тркнам.Ручекот крчка,а маж ми заглавил низ центар,било катастрофа,неисчистени улици,заглавени коли,којзнае кога ќе стигне.....
А и ме гризе совеста,не е фер некои да уживаат домче,некои да се мачат на невремево,ама тоа е нели,кој како си наредил

 

Честитки и јас се израдував за тебе зошто знам колку е тешко да се положи органска и биооргаска.

СДК и јас сакам да се пофалам и јас положив еден глуп туп предмед, не очекував 8 повеќе и од доволно ми е

 

Јас па многу го сакам снегот .
Сега излегов малку во дворот да си поиграм со кучето и многу ми беше убава гледката,белина насекаде.Само уште да не беше толку студено,рацете ти замрзнуваат ако постоиш повеќе од пет минути.Не си ги чувствувам прстите,едвај куцам на тастатурата .
Ако,не се жалам.Јас сум повеќе за зима отколку за лето.
http://www.youtube.com/watch?v=vGRC2LYmHfU

 

Не се издржува ова веќе Ќе почнеме уште малку и да се кршеме од студов. Да не удри некој, нема да забележиме од што студи, нема да не заболи. Подобро +40 откако -40 степени. Немој некогаш да се пожалите ако удри некој силен топлотен бран, само сетете се на овој студ.
Уфффффф, ми се плаче дури.

 

Хелоу!
И јас сакам снег и тоа над 1метро ама кога би немала обврски... со него некаде во планина покрај некој камин, надвор од цивилизација, без нет и само јас и тој и снегот. Покрај него и снегот ми е мил.
Ама на жалост овој филм не го режира Спилберг туку некој аматер се учи!

 

СДК ... отупевте веќе со снегов. Дај доста ... Време му е.
Кажете нешто друго по инспиративно. :geek:

 

Улици замрзнати, сообраќај - нема.
Мижејќи се минат улициве, ако не го земаме во предвив лизгавиот мраз врз белите риги.

И знаете зошто сите мрчат за ова белоно надвор?
Оти бараа снег, а добија ЛЕД.
Оти зимава им изгледаше глупа без снег, ама добија скреш.
Сите добивме де.


И не знам дали го го спознавте чувството: сам по улиците, нивен си. Наместо ти по нив, за да ги гледаш и да се радуваш на зимската идила, тие се вртат по тебе небаре вратот си го кинат, и сето тоа пронижано со фучењето на ветрот, а ти полека, одиш мижејќи, и тоа на местото каде што гледаш дека не стапнала човечка нога. И мразот ти ропка под нозете, а ти имаш фаца у стил: I am the boss!

Е, затоа го сакам ова (не)време.

 

Снег, снег, снег... Колку е само озборуван...
Убаво е да си стоиш на тераса и да го гледаш. Ти пристудува, па ставаш капа и ракавици...и шалче.
Земаш топло кафенце и се враќаш на глетката. Толку е убаво.
Дома, на топло, снегот на дофат, едно снежно бело кученце се прпелка околу тебе, без обврски...
Вака го сакам. Се смеам на луѓенцата кои се зализгуваат, на врапчињата кои се прибираат...
Ми помина лутината за лошиот интернет, за неисчистениот снег пред врата, за се...
Снегот ме опушта и релаксира. Белината позитивно влијае на мене.
Убаво е и на лето неколку дена да си приуштувам по една ваква глетка. Ќе бидам посмирена.

А да, додека уживав во таа белина се сетив на сите вас кои: се борите со него одејќи на работа, на школо, на факултет... Се сетив дека и јас би го мразела ако требаше да одам на школо. И сфатив дека ќе го мразам кога ќе треба да ги одработуваме овие слободни денови.
Сакав да си имам еден спомен поврзан со слободните денови и дружбата со форумот. А воедно и јас да сум таму.
И создадов фотографија...

 

Кока-кола, милка чоколада со алпско млеко и паста од лешници т.н. Ноисет, надвор снежна белина, јас во мојот топол дом, а особено топла соба. Убаво ми е, онака баш!

 

И Синоќа го сонував. Ме молеше се да заборавам, Ме молеше да простам.
А Јас толку уживав во тој сон, што кога се разбудив реалноста ме удри во главата.
Не копнеам јас по него, туку по неговото покајание.
Сакам да му се разбуди свеста и цело тело да го боли од НЕА, Не барам ништо поќе.
Не го сакам, НИ МАЛКУ.....

 

Кај го има тоа да си на одмор, а уствари не си
Со цел мое стручно усовршување (се надевам и финансиско унапредување), наместо зимскиот одмор да си го трошам лежерно, јас сум по предавања цели денови. Не, не се жалам тоа е мој избор, но ова времево (богами и паметов) оди против мене.

Не знам само со кој памет утрово излегов лежерно облечена, со минимум зимски реквизити и пола ден акав додека паѓаше снег во полн ек. УЖАС! И јас гревче, со шалот намотан на глава божем шамија, ракавите од краткото јакниче истегнати за да ми ги кријат прстите, половината скоро гола и фармерките жива вода најдов за сходно денес да средувам работи кои требаше да ги завршам неколку дена претходно. Немам памет, ама од пуста глава телото ќе ми страда сега.

Туку, и покрај денешново патешествие, претрпениот студ, изгубеното време и нерви во сообраќајот, снегот и зимата стварно го разубавуваат градот. Нашето сиво Скопје е цеееело бело.

Ве поздравувам сите, зима е, ладно е, гушкајте се за да се згреете

 

СДК стравот е чудна работа, кога човек ќе помисли дека го совладал, открива и дека не е така откако ќе се соочи со истиот лице во лице А храброста заминала токму кога се појавил стравот Човек не треба да се плаши од ништо :geek:

А... секогаш е подобро човек да зборува за она што го знае, но не и за тоа што не го знае, има голема разлика

 

Скопје има микроклима, изгор лето КОЧАН зима!!
Јеее, јее, јеее, да, да, ДА!!
http://www.youtube.com/watch?v=zqmumDdSIr4
Предлог до Владата на РМ да прогласат вонредна состојба!
Прстите уште не ги осеќам од што смрзнав... Си ја грабнав фотелјата и ја наместив до огнот.
Фервекс со чајче и ајде наздравјеее Скопјеее!!

 

Кога од сабајле ќе ти тргне на лошо, не мора да значи дека и цел ден така ќе продолжи или па заврши!
Е сега, друго е ако тоа сам си го ставиш во психа, и само тоа цел ден го повторуваш на секоја глупава ситница која успева да ти го размрда расположението!
Абе ајде, или многу чудна или многу проста логика често не воде низ овие измрдани господови патишта ха?
А колку па само мразам, презирам, кога нечија си нервоза се наметнува врз моето расположение, ама кога е тој во прашање, пробувам да најдам начин да се затнам буквално кажано, и да премолчам, до одредена граница, но кога неговите граници ги допираат моите е тогаш, опрости извини, нема проблем, ќе почне мечот!
Не се карам, не пцујам, не покажувам нервоза, зборовите сами си се нижат и блага насмевка го проследува цело тоа, но длабоко во мене радо би те гризнала за уво и би те опцуала, и треснала врата пред нос!
Ми треба време за мене, и си го земам!
Се јавив кај другарка ми која ми е сос во вакви безвезе моменти, и одиме на прошетка низ студов кој би требало да се плаши од мене!
А сега топла облека, и итам кон мокачиното од Тобаконо што ме чека!

 

Сдк дека стравот од неуспех е единствениот неуспех затоа што мислејки на неуспехот стравот ни се наметнува како граница и блокада на умот која сами си ја наметнуваме ,мислејки на стравот и на неуспехот самите допринесуваме да ја изгубиме вербата во своите способности, тоа не прави да бидеме секогаш еден чекор поназад од другите .Затоа мислете позитивно и на успех ,заборавете на стравот и дејствувајте храбро,затоа што среќата ги прати храбрите,не мислите на тоа што ќе изгубите туку на тоа што ќе добиете.