[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Maco СД ти К дека ич не си фер. Па немој бре вакви лиги на правиш на тие што сме на работа!!!! Знаеш колку сакам јас сега да сум во таа положба како на сликатаа??? Ама ајде ќе издржам уште два саата и после Фотељо моја, here I come.

 

Синока ми заврши Декстер Кој ке чека до Септември да започне 7мата сезона?Најважно од се последната епизода ми го покачи адреналинот.
На крај,спиев како заклан човек.
Не знам шо друго да кажам освен имајте убав снежен ден

 

Сигурно не сум единствена, но знам дека сум една од ретките жени кои на снег по стабилно се чувствуваат во штикла отколку некои рамни, лизгави штикли. Ги натнав омилените кафени чизми и заминав на факултет, да земам некоја оцена. Ама не земав, гужившта го запоседнале факултет, во поштата неможеш да влезеш а не па да застанеш во ред.

Се нервирам, ужасно многу што градов е парализиран, што ниедна улица ни тротоар не е исчистен како што треба. Очигледно дека властиве пак не беа спремни, ко во Сиднеј да живееме побогу, снег во зима ги изненадува, во Февруари. Ма немој, молим те.

Друго од вчера сум ужасната од бездомниците. Од секогаш постоеле и ќе постојат, но мене ме нервираат. Вчера на вести гледам младо момче, некои 20години бездомник, и можеби требаше да се сожалам?
Е не, не го жалам ни малку, зошто може да запне газот и да најде работа, макар и мизерна барем за соба под кирија и сув леб ќе има. Или гледам ромки со по 3/4 деца, пу јеботе кој те терал да се ебеш и раѓаш ако немаш пари да раниш.
Е значи многу се нервирам, од вчера, ебате флегматичноста, ебате. Зошто да работи, кога може ко куче скитнички да живее. А ако сака може, ќе собира картони и пластика, ќе копа ровови, ќе растовара камиони, ќе се помачи ама нема мрсулав да моли за помош.

Имам кров над глава, и леб секој ден па ќе бирам работа, но да немам ништо нема да дигнам раце, туку ќе работам, било што ама нема да дозволам да останам на улица, на нечија милост и немилост.

Извињавам се што шширам негативна енергија, ама неможам да молчам, не!

 

Сакам да кажам, пингвини чекаат ред за чај пред зграда ааааааа замрзнавме

 

Леле колку ве сакам кога не можам да ги дочитам вака постовите,уште сабајлечки сте се распишале

Јас седам на топло пошто 2 минути излегов надвор и ме одвеа ветрот,а од снегот очите не можев отворени да ги држам.Абе не мрдам од дома поќе!

А еве како се загрева атмосфера,научете нешто и играјте дома
http://www.youtube.com/watch?v=IFMTrwDt ... re=related


И ова


А да,и ова 100 прашања и одговори за сексот (иако е на бугарски,со или без транслејт ќе разберите) и онака секогаш се прашуваат разни прашања...

http://www.cosmopolitan.bg/seksualni-te ... prosa.html

 

Значи многу е тапа чувството кога откако си вложил толку време и труд да сработиш нешто како што треба, од целиот тој напор ти си толку гроги што не можеш да му се израдуваш на тоа.

 

Мир и спокој, тоа е она што ми требаше...и ми треба и секогаш ќе ми треба. После љубовта и среќата секако. А тоа го има само во неговите мили раце и топла прегратка само за мене... Тој е единствениот

Сакам покер. Да, сега си дојдов дома на студениов, но прекрасен бел пејсаж и време е за игра

 

Денес ми е денот.
Добив убава вест од една пријателка.
Ладни раце, топло срце... животот ме скокотка. Иако, не сум баш скокотлива.

Со другарките се нуркавме во снегот, знаете - rolling on the snow.

И пак се докажа онаа мојата, славната реченица It's just a bad day, not a bad life.

 

СДК дека имам нова колумна посветена на сите оние на кои коса им се крева кога нивното момче излегува со другарите

http://zenskimuabeti.blogspot.com/2012/ ... -post.html

Повелете прочитајте, пишувана е во момент на голема инспирација надојдена од една таква ситуација! DD

 

СДК не тагувајте многу кога е нешто лошо ,ниту пак не се радувајте премногу кога имате причина.
Барем немојте јавно да им бодете очи на тие околу вас.
Можеби во вашата близина има некој волк во јагнешка кожа,ве демне и чека погоден момент да ви ги расипе соништата и картите кои вие мислите дека успешно сте ги наредиле.

Се што лета ,не се јаде.
Копај нов бунар -ама стариот немој да го гнасиш.
И се ќе беше во ред,ако не скокаше толку,ако не провоцираше,ако барем еднаш во денот ги сослушаше другите што имаат да кажат.
Ако сакаш да те сослушаат,треба да ги сослушаш и ти другите.

Ама,ајде,животот е училиште,најдобро учиме на сопствените грешки,тие знаења остануваат во нас доживотно-ама и белезите на нас и во нас.

 

Удирајќи го мачоров мој меѓу јајца (не многу ), ми рече ејјј што праиш таму ти е фамилијата ...................ме стопи понежно од било кој друг збор ,што сум го чула

 

Интересно,браво.

Само (професионална деформација ми е)имаш „изедено“ доста букви,среди го тоа,не личи.

 

Паметен е тој што мудро си молчи, впрочем, не за џабе скоро секогаш стои епитет мудро пред молчење.
Молчи си за лошите работи, и тие полека полека ќе исчезнат, без да им дадеш поголемо значење или да ги удостоиш со бидување на главна тема за муабет, без разлика дали твој или нечиј туѓ. Може за момент ќе се изедеш во себе си, ама подобро еден момент во себе си отколку подолг период надвор.
Не мора секој да знае дали јас имам некој проблем, посебно не па во врска, а особено и акцентирано посебно тој некој нема право да ме прашува, односно да си доаѓа гостин-непоканет во дискусија.
А една другарка еднаш ми велеше, блазе си ти Нимерија, ти се имаш и знаеш да уживаш во животот. Можеби не беше вистина, ама кога некој друг ќе ти го рече тоа и ќе сфатиш како те гледа светот, убаво ти доаѓа и почнуваш да веруваш во тоа, ако ништо друго барем за секунда. И тоа е убава секунда.
Немам се, не секогаш уживам во животот, ама не бев свесна дека толку вешто сум ги криела моите падови, и сега мило ми е за тоа. Барем на некому таа информација му донела мир, дека се е во ред со мене...или немир на душманите, ама има една песна за нив па нека си се поздрават со неа

 

Само што се вратив од највозбудливото санкање ever!
санката одеше многу брзо и на крај завршив среќна со главата во снег и фотка си направив за спомен
инаку несакам брзо возење,санкање и брзи работи ама знам дека уживав прееска и бев пресреќна што не наидов на некое дрво,затоа што лизгањето е по рид и е баш удолница а доле ме чекаа еден куп грмушки сега цела мокра сум одам да се сушам,ама нели прво на фемина да споделам па после се остало поздрав

 

Лелее јас мојот не можам да го натерам да излезе со другарите Ги терам да го викаат , онака не му текнува да ги побара, абе заљубен Многу ме нервира што неќе да излегува со нив, му викам оди бееее излези со нив, начукај се што е ова папучар еден. Му верувам, и ич не ми се крева косата кога тој излегува со другарите, ми се крева кога гледам љубоморни женски кои кубат коси, гризат нокти и прават сцени зошто тој сакал да излезе со нив (ова за другарки кажувам, да не ми се налутите) ..

 

...еден ден, се надевам, ќе ја напуштам оваа држава.
Знам дека основиот фундамент за среќата е благодарноста за тоа што го имаме.
Имам доста, ама секој ден чувствувам дека се гушам се` повеќе.

Денес среќно рипкав по снегот, бев благодарна што сум жива и здрава, убава и што имам чизми кои не пропуштаат, ама некои настани ме изнервираа.
Неправда- прво од тие околу мене, за нешто што зборев веќе неколку месеци, заслугите ги доби некој друг.
Изгледа секогаш мајките повеќе си ги сакаат синчињата

Друго, гледам колку е ценет трудот овде. Ич.
Работиш, работиш и на крај за што ???
Ај, не зборам.
Некој ќе каже, ама друг би завидувал на тоа што го имаш, ама чувствувам дека можам повеќе, сакам повеќе, гладна сум за повеќе...

Морам да изнајдам начин да заминам, да бидам некаде сама, сама да донесувам некои одлуки, да станувам посилна...

Одам да дремнам малку, снегот ми ги одложи активностите, барем за некој ден, па затоа после ќе ја применам мојата омилена активност- сликата од Маца99 читање, пиење чајче со рум, и пренесување во некоје друго време некаде во Русија.

И одеднаш, кога човек ќе ги извади нервозите, макар вака, тие се намалуваат.
Барем кај мене е така. Или ова чоколадцево ме усреќи за миг?

 

СДК - еве зошто се помалку и помалку има џентлмени -



Ете така, сурово вистинито, до момент на физичка болка, иако сервирано на комичен начин. Инаку прочитав едно интересно согледување деновиве дека постои таква точка после која комичарот се претвара во полулудак... уште една вистина, повеќекратно потврдена. И уште нешто ми се потврди деновиве, ама ова практично го увидов кај една личност, играше на картата на максимално наку*чување, за да потоа дели шармантни, презриви потсмешливи насмевки, е па конечно - нема веќе кому, остана без публика, така да понекогаш кој се смее - зло мисли или кој се смее - не мисли...

Инаку да бидеме фер, се помалку има и дами...

 

СДК ... за сите со партнери на оној или овој начин, интересни мали правила ...

Љубовта и романтиката не ја чинат само скапи подароци, излети и луксузни патувања. Она што ја одржува романсата и љубовта се малите нештa, навидум неважните ситници. Сигурно ќе се сетите на цел куп нешта кои може да му го разубават денот на вашиот партнер. Тоа се среќни моменти, „мали нешта во љубoвта“ кои водат кон успешна врска.
Еве неколку идеи како да го направите среќен својот партнер:

* Кога ќе се врати од работа прашајте како поминал денот и сослушјате сè што има да каже.
* Кажете му колку ви значи.
* Прегрнете го без причина.
* Купете ѝ букет цвеќе.
* Измасирајте го, за да се опушти после напорниот ден на работа.
* Оставете му лист со порака „Те сакам!“.
* Јавете му се само за да му кажете дека мислите на него.
* Ако се задржите на работа, јавете му се.
* Гледајте го во очи додека водите љубов.
* Кажувајте му „Те сакам“ барем два пати на ден.
* Држете се за рака во јавност.
* Не штедете комплименти.
* Поддржувајте го.
* Бакнете го кога најмалку очекувa.
* Разбудете го со кафе и појадок во кревет.
* Изненадете го со вечера која ќе ја подготвите сами.
* На вратата или на ѕидот во спалната соба залепете стикери на кои ќе напишете „Зошто те сакам?“.

Применувајте ги овие нешта, а ќе се сетите уште на илјада други начини со кои ќе го разубавите денот на вашиот партнер. А најубаво е кога знаете дека причината за неговата среќа сте вие!

 

Денови ли се - денови, студентски маки големи!
Чекаш автобус на метро ипол снег,
чекаш и на студентски прашања, ко грев.
Чекаш за испит да полагаш, ред
и оцена, додека асистентот си дреме во кабинет.
Професорот потписи полека си мава
ти од 7 стоиш таму и те фрка глава.
Како да е леб, индексот се чека
од студенти, цела река.
На крајот од толпата како победник излегуваш
и по првото такси си посегнуваш.

Денови ли се -денови, студентски маки големи!
Нема шанса да си пројдеш без мака,
студент си, ќе те е*е кој како сака.


Се одјавувам од светов, одам да паднам во зимски сон.