[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сакам вака да кажам (гласно за да ме чујат сите)
и да викнам (со една заканувачка нота во гласот)
и да запеам (со цела моја енергија)...

Promise I'll be kind, but I won't stop until that boy is mine!

 

се со времето,се е потешко..
http://www.youtube.com/watch?v=YzgibV3Q ... re=related

Спојлер

 

Дека го имам најубавото пуфкасто зајче кое јаде и кака нонстоп

 

Ќе замислувам дека ти се обраќам тебе,од другата страна на која сигурно не и е гајле што ми се случило.Ти,која го читаш текстов и ќе заборавиш веднаш штом завршиш.
Знаеш,не ми се раскажува комерцијална приказна за денов..а за нешто помудро не сум умна.Не вечерва.
Каде што јас застанав пред неколку ноќи,тука застанаа и кошмарите.Се будам и верувам дека не сум сонувала.И тек тук некоја ситница ќе ме потсети дека уствари сум.Не се тоа моите сониште,не сеуште.
И сега,не знам дали е подобро да имам кошмари или да немам никакви..
''Too much love will kill,just as sure as none at all''.
И што сега? Ми остана да ти кажам дека надвор има снег повеќе од десет сантиметри.Го сакам дур седам на прозор и кога одам до продавница да купам чоколадо.А излезам пример на должност(if u know what i mean) се курчам,па го пцујам,па ладно ми е.
Дека секоја сабота учам за матура и одам кај баба ми не те интересира,сигурно.
Секоја сабота што поминува,ми ја носи матурата поблиску..а баба ми докажува дека е жива легенда.
Не те интересира ниту дека досега бев кај братучед ми,се гушкавме,го учев да се коцка,се смеевме.На стрина и раскажував за првата љубов,за него,за иднината.
Си заминав со топло добра ноќ.Не те интересира,не те интересира ама сега знаеш како ми пројде денов.
И сеуште не те интересира.
А јас..ќе одам под туш.Да мирисам на ванила и да и се посветам на Вероника,таа што решила да умре.
Со кренати ролетни,за црвено небо.
http://www.youtube.com/watch?v=JwUR6c8lTE0&ob=av2e
Љубов.

 

СДК дека веке сум преморена, немам сила веке
секој ден од дома во салонот и обратно
а од ладново да не можеш глава да кренеш само врне и врне снег, никако да престане
и повторно утре треба рано да станам е веке ми е смачено
и пробав пица од пикола италија(кај броз кафе се наога) малечка е, ама вкусна со шери домати и моцарела ммм вкусно, ама не те најадува-за ужинка може а кога ми ја кажа цената продавачката бев, еднаш се живее-не паметам кога последен пат имам потрошено толку пари за јадење
и реков сад и више никад
лека нок

 

ДосадноУУУУ и ладно е, аман !

 

Уф...што да ви кажувам,мислам дека е доволно јасно чим во последно време главна тема за мислења ми е Величествениот Султан Ама ви викам,не е до мене,до времето е мајке ми.
И денес...си ставив корален кармин у инат на сивилово надвор.
И исто така у инат на снегов кој ме спречи да стигнам до козметичар,си ги одрав надусниците со Вит ленти.
Ал брате било је страшно!...веќе не можев да се погледам у огледало таква,читај никаква.
Сега без бркови,али црвена ќе се шетам.Живот,тоВа е.

Колку е потмурно надвор,толку повеќе злобни лица гледам.Само не знам дал они на вакво време си го покажуваат вистинското лице,или па мене сега се ми изгледа пострашно него што е?М?
Како бе не ми се најде мене еден султан Сулејман,па се розево да ми е,а?
Плус на овие злобнициве,заедно глави ќе им сечеме.
Ви викам ја.Не ми прија снегот.


Ај останети ми вие арни.И на снег и без снег.

 

Копајќи низ старите теми, го најдов ова од Џули, кое вреди да се сподели пак.

 

Ми треба некој за симбиоза, да си се потхрануваме а да не си штетиме.. да се се прилепиме еден до друг да си ги користиме позитивностите, и да ни биде убо..

Ја сега има да манам едне сендвиЧ од Кинг Бургер.. и има да учам цела ми ти вечер.. тралалаа..

 

Kaква ебено проклета вечер...посакувам да не испаднев од дома,да седев со пуканки и да гледам телевизија...ама самата сум си крива,ах,бе леле...Се вратив плачејќи.Зошто?!? Ни самата незнам...се беше убаво тргнало додека не ми рекоа дека ќе ме разочараат,додека не ги скинав на сестра ми новите панталони (ќе ме убие),додека не слушнав за малиот.Ајде бе братучед,ете,ти пишав порака:тука сум,слободно разочарај ме.Те чекам.Чекам да видам што ќе прочитам.Чекам утре сестра и да ги види панталоните и да ми се изнавика.
Туку даде,кога те прашав ме сакаш ли,се зафркавав,за да се утешам за панталоните.И ти тоа го сфати како зафрканција,ама кога ми рече да,се расплакав.Не ми беше гајле што 5 души гледаа во мене,а мене ми течат солзи,а тебе по телефон ти се преправам дека се смеам...еве и додека го пишувам ова плачам.Те сакам,иако ретко ти го покажувам тоа.Знам дека ти мене ме сакаш дупло повеќе и покрај тоа што се караме.
И уште еднаш: ТЕ САКАМ!!!!

 

Кркнуваш едно сникерсче и светот станува подобро место за живеење!

 

Како мачки во февруари мјаукаме и зимуваме, еден од друг се оддалечуваме.
Или одамна се оддалечувме а не сакавме да прифатиме? Не знам.

Куп прашалници во воздухот и дефицит на одговори. Не се ни трудам да ги најдам истите.
Не излегов вечерва поради испитот во понеделник. Изговор или не, кој ќе ти каже. Околу мене помпезен хаос! Книги, скрипти, шољи од кафиња, тетратки, дигитрони... Ама не е ништо во споредба со хаосот во мене.
Се‘ е ирелевантно. Оваа рамнодушност полека ме убива. Ме убива и мојата преобразба во второ лице еднина. Едноставно се полнеме со празнина.
Ми треба катарза!


И уште нешто, ако човек бара нешто што му е неопходно, тогаш тоа не му го дава случајноста туку тој самиот, неговиот личен копнеж и морање го одветуваат токму таму.

 

СДК беше најголемиот женкар,чоек кој мислеше само како да се начука и да успее да легне некоја,чоек кој мислеше како да напраи глупост за да се напраи фраер пред другарите Кога те упознав прв пут немав поим ни кој си ни што си,знаев дека си само другар на брат ми и незнаев у што се впуштам.
Ми текнува таа вечер брат ми ме тргна на страна и ми рече така јасно "сестро немој да си напраила некоја глупост со него" а јас се разбира како по гршка да слушнав напраии и ајде се излапавме додека брат ми беше свртен со грб
Почнавме тајно да се гледаме да се криеме од сите а јас се плашев да не дознае брат ми.
се деси шо се део ти знаеше да не се јавуваш со денови знаеше да се изгубиш и оп ко кец на десетка пак да ми се појавиш без никакво асално ојаснување а ја, јас цветав шо пак си тука но знам у никој случај не дигнав раце од тебе незнам зашо...
Полека полека дознаа сите дозна и брат ми ми текнуе како јадев дури и шамар шо од самата помисла каков јак беше уште ми зујат ушите
а јас за првпат застанав на свои нозе и им се спортиствавив на сите им кажав јасно и гласно ако некој греши тоа сум јас остајте ме да учам од своите грешки не сум мала знам дека сакам да бидам со него.
имав голема надеж дека ке се смениш дека ке видиш што имаш до себе ке видиш дека има некој што е грижи за тебе некој на кој премногу му значиш некој кој претрпе мн работи само за да биде со тебее..

СДК не згрешив што толку време е борев за тебе за нас заш сега сум најсрекна,најсрекни заедно денес ја славиме нашата прва годишнина
се надевам дека среката ке не прати и понатаму зш ти си мојата сродна душичка ти си мојата половнина шо би кажал ти

СДК2 или 3 не успеав јас да те сменам него ти самиот сакаше да се смениш и мило ми е шом така излезе се!!!!

нека ни е срекна годишнината љубов!!!

а да и денес за прв пут му прднав хахаха
па мислам да има по шо да се памти денот прва годишнина прво прднување хахахах ај досста пишував идам да јадам и да си легнам.

Добра нок феминки

 

Чувството кога ви доаѓа да си гризнете од гзот од мака, е најсмотаното и најужасното чувство, поготово кога немате можност да кажете "Извини...".
Седев пред малку и Бела ми се приближи, со прасето во уста, сакајќи да си игра. Ме мрзеше, и ја игнорирав, а она како да инсистираше, упорно ме гураше, ме предизвикуваше да и го земам прасето, и се развикав, и ја пратив на место... А таа ме погледна, се врати чекор назад, ја отвори муцката, прасето падна а таа натажено се сврте.
Срцето ме здоболе, чисто од хир ја повредив. А толку многу ја сакам, веќе има три години, а има енергија како да има три месеци. Кога некој ќе прозбори нешто за нејзината смрт, веднаш ми надоаѓаат солзи во очите. Кога имаше операција, цела недела не бев спиена, бдеев над неа, ја хранев, и давав лекови, а ако на секунда ја оставев веднаш почнуваше да цвили... Ја сакам премногу, ја чувствувам како дел од себе. Знае да ме разведри и насмее со нејзините будалавштини, да ми ја потпре главата на колено кога сум тажна, а кога сум нервозна се трга на страна и ме гледа право во очи. А нејзините очи, се толку невини, спокојни, чисти и мили, зрачат со љубов.
Таа е мојот мал ѕвер и заштитник, од кој ретко кој не се плаши, а уствари она е помила и од мало маче.
Жал ми падна прееска, земав саламче, во знак на извинување, легнав покрај неа, ја хранев како врабец да е. Го ставав парчето во мојата уста, а таа толку внимателно го земаше, без да ме допре, а уствари кога ќе ја отвори устата може комотно цела фаца да ми ја гризне, а она земаше плашејки се да не ме повреди.

Кога завршивме, и кажав "Извини, знаеш дека те сакам нели?", и какода ме разбра што и прозборев , се помрдна, ми ја стави главата врз градите, а со едната нога преку мојата нога, како да ме гушка. Ми дојде силно да ја гушнам, ама страв ми беше повторно да не ја повредам, па нежно ја гушнав и се мазевме.
Ме натера во ќош, буткајќи со главата, но се мазевме, се бацувавме.
Си игравме, мрзливо легнати, и срцето ми се зацели и наполни.

Тоа куче е најпрекрасното, најмилото, најискреното суштество кое го знам, тоа куче мислам дека го сакам повеќе од себе.
Бела, бебо моја, знаеш дека те сакам, најнајнајвише!

 

Јас и тој, гушнати на среде улица, како на филм, како во сон. Снегот врне а луѓето поминуваат со зачудени лица. Ма гајле ми е! Барем на неколку моменти заборавив на се. На времето, на светот, на проблемите...
Се вратив дома со коса како штотуку да сум излегла од туширање, разлеана маскара и премрзнати раце. Што е битно, мене во душава ми гори оган, ова е тоа што ми фалеше!

Вечерва беше магична...во облаци сум

 

R.I.P Whitney Houston ...

 

Пуштете го човека на слобода, да дише под летното сонце и да преживува во зимското сивило, тој ќе направи се што е потребно само за да ја прокоцка. И ако треба иглата со страст во вени ќе ја забие, само за да има на кој да се потчини, ќе измисли свој Бог пред кој да коленичи или во најекстремен случај сам на себе ќе си стане џелат, за да има насилник пред кој ќе стравува. И го анализираш за да сфатиш, без разлика дали е некој деген или генијалец, дека ти си тотално ист како него. И знаеш кога еден ден самиот себеси ќе престанеш да се тероризираш, иако тоа го сметаш за разумен и свесен чин, на првиот кој ќе налеташ ќе му паднеш во раце за да ја доврши работата која ти си ја започнал.
И не, тоа не е љубов. Или можеби е, не знам. Јас сум само детиште кое досега било во врска со еден самотник и со еден осамен човек. И ниту еден од нив немал време за заљубена девојка како мене иако толку ме љубеа, сами на себе си беа први. Затоа јас бев последниот аљошест вид. Понижени и навредени, Достоевски.

Сам деј ит вил би кјур фор пеин. А пазете, јас сум можеби најсреќната девојка на цел свет. Толку среќна, слободна и млада што боли и затоа трагам во новите неоткриени територии и длабочини на мојот ум и дух. Во очите на сите гледам некоја чудна желба за живот, ама далеку од онаа обичната. Оваа чудна желба си има свој посебен мирис, а можеби и вкус и свири некои непознати, за човекот, ноти. А можеби тоа е само мојата рефлексија во очите на останатите.

Продолжувам да слушам музика која ме поврзува со нешто што не треба.

 

Интересна вечер иако ја поминав во гужви туркања и сл.
Имам чувство како се да се врти во круг, во круг и само во круг, исто па исто цело време.
Не е можно ова да се дешава, нема радост, нема љубов, нема ништо.
Се осеќам како светот да ми се срушил врз глава и не знам кај се наоѓам, ама буквално незнам кај терам..
Сите си имаат по некој, сите се среќни, сите се вљубени, јас останав ни ваму ни таму, не знам поќе шо осеќам, ни шо чувствувам, изгубена во вселената и незнам кај да тргнам или лево или десно.
Чекам повик за на кафе, се надевам ќе дочекам
Ми треба нешто ново,ново шо ќе ме извај тотално од корен, како се шо беше прекрасно пред точно една година, мислам дека истото чувство нема да го имам пак, Јас сепак потајно малце се надевам.
Како и да е..

Добра ноќ

 

Ветувам дека ќе бидам мирна, примерна, ќе ги слушам сите, нема да се смеам како луда, нема да ги тепам другарчињата...само некој нека ме шутни до тука!!!