[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Cдк дека си го ставив DISTURBIA да се пуни, пола е пун
леле само што трае 2 саата и 20 минути, ама ако добар е ќе си го гледам, со чајче во рака
Hадвор ласно што да ти кажам бре, излагам со кучкава, пингвини се враќаме
Aма ако барем цел снег го изеде во двор Aко се разболе JAC сум крива

 

Бог знае на денешниов ден, т,е, веќе вчера колку тинејџерки изгубиле невиност, сакајќи да му приредат најубав поклон на саканиот на овој спешл ден кога сите се сакаат, па макар и со сила, пошо нели денот си е и редно си е.

 

Поминав уште еден Св Валентин сама,овојпат не славејќи го ни Св Трифун.
Не дека му давам којзнае колкаво значење на празников, ама ете не сум оптимистички настроена деновите ,ме преовлада депресијата и емоциите си го достигнаја врвот.
Сакав да кажам,ОЧАЈНА сум за љубов.Некогаш помислувам дека сум единствена личност на светот која бара толку љубов,како човек кога бара вода во пустина.Е,буквално така. Метафорички прикажано само шо ви опишав како се чувствувам во поголемиот дел од мојот живот.
Лошо е кога човек е пречуствителен и кога нема самодоверба,а баш то ми се случва мене во последно време.Тешко е кога немаш некоја личност која ќе ти дава позитивност во твојот живот.Која ќе те потсеќа дека можеш да успееш во најтешките мигови и дека можеш да се исправиш по секој пад.
Мечтаам за таква личност,за такво чувство.
Јас всушност ...Не знам како е да сакаш,и да си сакан.

 

When you're young everything feels like the end of the world. But it's not; it's just the beginning. You might have to meet a few more jerks, but one day you're gonna meet a boy who treats you the way you deserve to be treated. Like the sun rises and sets with you.

 

СДК
Не видов ништо од празниците, ни Валентајн ми се виде, ни Трифун.
Додуша го испратив мм насмеан на работа ама тоа беше само a little taste of dirty things coming.
И моите и неговите планови ги заебав.

Да убијам време додека си дојде мм од работа отидов да го земам внук ми од училиште, го немав видено 2 дена а тоа за нас е целааа вечност, а нему после цел ден на училиште му се игра, скока, трча, извадив водните пиштоли и се бркавме низ двор.
Во момент на невнимание се лизнав на тревата и се испружив колку сум долга и како паднав така слушнав само едно крцц, отиде зглобот почна околу главата како во цртаните да ми кружат птици, ѕвезди и соѕвездија
Го пратив внук ми да ми го донесе мобилниот да се јавам на татко ми да ме однесе во болница и додека го чекав се сетив на сите вас тука како се справувате со снегот/ледот и ниедна не паднала а јас на трева се искршив, на сета мака си се изнасмеав.

Татко ми не би бил татко ако не ми одрже лекција како треба да внимавам на себе, сега сум мајка, ете ќе треба сега лекарства бла, бла што ќе правам за млеко за Матео, за на крај да ми каже дека сум крајно неозбилна
Ај луѓе што не ме знаат, кога ме гледат како се глупирам со внук ми и сите деца, да си носат погрешен заклучок дека сум неозбилна ама татко ми
Како бре човек неозбилна (неодговорна се исто ми е тоа) од 14 години домаќинство водам, истата работа ја имам скоро 13 години, покрив над главата и семејство.....јас неозбилна i mean wat dafuq.
И да ако ме прави неозбилна тоа што ми е поважно да си играм со внук ми а утре и со моето дете него да бришам прозори, што не ми пречи нередот направен од артистичките (не)способности на внук ми, тогаш со гордост ќе си ја носам титулата неозбилна

Стигнавме во болница, ми направија ренген, скршеницата чиста била и сега следува местењето на скршеницата, и дека крајно неозбилна сум одбив било какви лекарства, мое невнимание е, нема што да страда Матео без моето млеко, ептен е мал.
Ме убедуваа и докторот и татко ми и не успеа, ќе издржам машки и тачка, и тој докторот ме напна додека не му спискав ако местиш, мести ако не да си одам во друга болница, и фати да ми го намести зглобот трпам јас болка ама оваа болка со ништо не се споредува, ооо Боже, го видов и Господ и сите светци на небото, добро што не се онесвестив од болка.

И така од болка ни љубов, ни вино се виде.

И во чест на мојата неозбилност си седам со гипс во портокалова боја, со наредени прстени од гумени бомбони на сите прсти и си јадам директно од прстите.....ете така за инает

 

Зумба за утрниско расонување.

Малку живо да ни почне денот. Не е на одмет барем една песна да изиграме.


http://www.youtube.com/watch?v=FziFUMEQCyM&ob=av3e

 

Ако вчера пишував овде колку ми е тешко и грдо,денеска го пишувам спротивното.Денеска се чуствувам одлично после одлично поминатата вечер со пријателите славејќи го Св.Трифун.Уште еден доказ дека со друштовото можеш да поминеш многу поубаво отколку со некој кој не му е гајле за ништо.Утрово се чуствувам прекрасно,си го посветувам на мене,на фемина,на музиката.Размислувајќи за идниот период,ќе биде тешко и за мене и за моето семејство но знам дека ке го поминиме.И редно е да станам поозбилна малце да почнам да учам,да ја спремам матурата,да почнам поозбилно да размислувам за факултет.
А нему....Нему би му кажала само дека се надевам една ден ќе свати и ќе порасни,оти со она негово размислување не тера до нигде.Вечерва ако сака да се видиме,ќе му го дам само поколонот.И од сега...секој денар што ќе го заштедам ќе го трошам на мене.Не купувам више поколни,ни такви ми ти ствари за некој што не цени ништо.Ќе бидам себична,но само така се успева во денешно време.
http://www.youtube.com/watch?v=7wsbg_T6 ... creen&NR=1 Еве еден поздрав ранобидни феминки

 

денес е крајно време да одам да си купам крзно ,
и како еским да си сошијам цел комплет ,
и обувки и оние како и да се викаат (рекети)за тенис што ги ставаат на нозете за да шетаат по снегот тоа ескимите , па луѓе не се живее во оваа битолата наша,мислам по нормален пат ,ке мора некои превентивни мерки, да земиме од ескимите некој совет ке кажат нешто тие не дека не стекнавме искуство ова 2 и пол месеци се направивме пингвинчиња и да не сакаме,кој е за лизгалки нека иди пред мене асвалтот е право лизгалиште ,земајте лизгалки и идете

 

СДК убав ден, убаво утро. Ладно, но сепак сончево. Дома хаос невиден. Трошки од кикирики на сите страни, ќесичките од колачите владеат и тие на земја. А, јас гордо се разбудив сабајлево небере којзнае што сум направила. Не отидов да полагам, не научив, а и не ми се даваат пари за автобус кога знам дека ништо нема да напишам.
Варам компири како за цела армија моментално во 5 тенџериња, изигравам куварица на моите за вечер гостите што ќе им дојдат на слава. Нивни пријатели, нивни проблеми. Мое е да исчистам трошките насекаде и да избришам прашината.
Вчера исто така имав гости и мораа ли сите да доаѓаат со деца бе, па колку години мислат дека имам јас? Детска градинка ќе треба да отворам изгледа
А, да ќе заборавев вчера многу убаво треснав доле на под, пред сите гости. Барем добра сум, а и добро беше и тацничето со салата што ја држев, не дозволив да се искриши тоа барем
Вечер пак гости ама кој ги е** јас си идам на друго место

 

Денов ми донесе и радост и солзи.
Станав со насмевка на лицето бидејќи денес со мачорот правиме година и 8 месеци, а солзи се пројавиа кога животот реши да ми одземе уште една личност.
Почивај во мир бабичке мила. Ќе ми фалат твоите совети и коментари преполни со иронизација и сарказам, приказните од твојата младост... Ќе ми фалиш. Уште една рана ми се отвори во веќе премногу ранливово срце. Но, што да правам, тоа е животот... Се раѓаме и умираме.

Spoiler

ступид даст ин мај ајс

 

Се сетив на списанието Наш Свет. Со нетрпение го очекував секој нов број, мислам дека ни го даваа во вторник, на часот по македонски јазик. И навистина беше тоа квалитетно списание, од таму дознавав за нови музички правци и бендови, имаше одлични рецензии на албуми, книги, поучни текстови. А насловната беше пр. со некое откритие, некоја графика, апстрактна слика и сл.
И денес решив да пребарам на Google и се израдував кога видов дека сеуште го има, не знаев. И отварам и што да видам - шарени насловни страници како сликовници што треба да му го привлечат вниманието на петгодишно дете, постери од Биберот и други фаци, наслови на статии кои го потценуваат тинејџерскиот ум.
Абе барем тоа што им се сервира на училиште на учениците да не биде со така плитка содржина.

 

СДК ме разбуди денес Таман си реков убаво ќе си прошетам денес ама не... Не знам дали само мене толку многу ми студи или навистина е ладно Има сонце ама ова со заби е
Уживајте во песнава и сетете се на летото како мене, ми недостига...
http://www.youtube.com/watch?v=-xyjRpCbcQE

 

Вчера си ја исполнив долгогодишната желба Си купив фотоапарат!! Повеќе фотографии, повеќе спомени, повеќе насмеани лица!

Кога тогаш... желбите се исполнуваат... ако работиш на случајот

 

Утинското кафе се избори со последиците од мамурлакот и главоболката која пулсираше во моите слепоочници. Вчера Купид му скршна стрелата, секојпат ме одминува, или погрешна стрела ми испраќа лажна. Ама јас си ојдов си купив еден тазе, калоричен љубовник. Го издедов со светлосна брзина и ме задоволи ако ништо привремено. Си го изгледав Puss in boots и цела вечер потоа си викав I'm a badddd baadddd caaat!

Да ви кажам си ја гледам сестра ми и се восхитувам колку е убава, најубава моја, и залепив на ѕид една порака за да ја потсетам дека си мислам не нејзе, и испланирав сега нема да одам само на 3 дена во МКД туку 3 недели, има да жртвувам еден курс ионака имам повќе кредити од што треба, ќе земам часови за возење немам возено предолго, ќе одам во лабараторија чисто поради мене да си поработам на габи со професорот. Да си ги изнагушкам моите најмили, а пред се поради нејзе, и има се да откорнам ама она ќе биде со мене секој викенд..

Така денес ги прашувам маживе дал сеуште се шовинистички настроени, дал уште се во потрага по мома невина, домаќинка само за во куќи, работилка, без права.. и убави одговори добивам, ми се допаѓа..

 

Непамтам како стигнав овдеееееееееее,
имам амнезија аа а а а
страшно ми треба сонце
дај ми да излезааам..

Печени компири со сол.
Епизода Очајни домаќинки.
Сок од портокал.
Хесе ми збори за Демјан.
Мачката ми преде.
Топла соба.
Мирзлива свеќа.
У позадина Ареа.

У-у-у-у-у-убав е денов, у-у-у-убав е животов.

 

Се радувам на сонцево како дете на лижавче.
Ширум го отворив прозорот да ми влезе убав воздух и да се пробие некој зрак.
Сите сакаат сонце.
Не за џабе мачоров се мести на прозорец и директно гледа во него со подзамижани очи. И се тегне со нозете напред.
И сите цвеќенца наредени дома, се свртеле накај прозорците. Исто како сончогледите.
Птичката на комшијата што седи заторена во кафез на тераса, на првиот сончев зрак почнува да пее, ама жално. Го прашав стопати, зошто го мачат пилето, ама му се сакало...

Сонцето е живот.
А јас сум исклучително задоволна од мојот.
Се молам за вакви денови, кога станувам и сум благодарна за се и секој во него.

Имајте убав ден

 

Почнувам да верувам дека тоа што се стремам кон совршенство и имам големи очекувања за многу круцијални работи е само една голема маана и воопшто нема да ми помогнe да просперирам во ниедно поле...
Зошто?

Spoiler

ЗАТОА ШTО НИШТО НИКОГАШ НЕМА ДА БИДЕ Е*АНО МЕД И МЛЕКО!!!

Ниту форсирање,ниту пак правење нешто со сила ќе ми ги даде тие перфектни резултати за кои копнеам.

 

Да ти е страв да влезеш во продавница Без 500че не поминуваш,а секако искачаш со празно ќесе.Да не зборам па кога треба да ми доаѓаат гости! Оној пиел пиво,оној вино,оваа само густ сок,онаа само швепс,овој не јадел сирење,оној сувомеснато .....абе да пукнеш Така ако сакаш убаво да ги пречекаш,спреми си Ели 50 евричи!!!
Аман,државо нормална си?
Купив само основни продукти за живот-шампон,леб,јогурт,млеко,тестенини,кафе....притоа наполнив само едно ќесе а го испразнив новчаникот за 1000че !!! Цените скокаат,платите исти Едвај си дозволуваш за основното,а камоли за нешто екстра! Чекаш до крај на месец,дали ќе остане некој денар,зошто парното е поскапено,струја ма се нека иде во П.М.
Извинете,ама морав

 

Неможам повеќе!
Аман нека помине зимава, ми се чини дека трае цела вечност. Ладново и мрзаот не се трпат, денес најмалку 10 пати ќе се лизнев, незнам какво чудо ме задржа, ама благодарна сум му. Секое излегување од дома ми е измачување.
Бесна сум!

 

вчерашниот ден беше катастрофа тотална си се надевав на некој минијатурен подарок,но очигледно некој заборавил кој датум е за жал