[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Пак снег ако продолжи вака не ми бегаат антидепресивите. Сакам ПРОЛЕТ!!! Сакам кокичиња, сакам сонценце, сакам ластовички,дури и сакам летечи објекти кои зујат околу мене, сакам зелено, го сакам тој мирисот што ми прави да ми летаат пеперутки во стомакот.... ќе ме убие психички зимава.

 

Си седам со кафево до мене и си мислам што кога би ми се остварил сонот...ех сум била во Америка,сместена во куќа ама ко хотел,прекраснотии плус газдите многу ме сакале сум била негде погоре сместена па сум имала убав видик од терасата а непосредно до куќата имало и многу убава фонтана.И главната вечер,се спремам јас за да излезам малку и почнува фонтанава да работи со сите можни ефекти (онаа од Дубаи не и е рамна ) и почнува некој бенд да ја свири I Want To Break Freeеее Ааа мојата омилена,God knows,I know трчи по апаратот да го овековечам моментов и се разбудив,свесно.Не за друго ми одат фимовите којзнае како ќе продолжеше

Имајте убав ден,и не сонувајте многу,уживајте во реалноста

 

Сите оние кои пишуваа постови и постови да заврне чист планински недопрен снег, да фатат по една лопата и да го исчистат. Господ ги услиши вашите молитви, затоа заврна толку многу. Ај сеа почнете да пишувате за пролетта и колку сакате зелена трева...После пак по еден комбајн да си купите

 

СДК вемето веќе нека се одлучи дали сонце ќе грее или снег ќе вее Пред пола саат сонце грееше, сега снег на што личи тоа?

 

СДК дека ми е преку глава дачитам препукувања на форумот.... еден нешто ќе каже а повеќето го напаѓаат.... ми се смачи да читам мислења кои почнуваат со
“Да не ме сфатите погрешно“
“немој да ме нападнете“
Кој к*р повеќето се плашите од коментари на форумот да не бидете осудени. Зарем да се мислам што да пишам, како ќе биде сфатено моето мислење????
ПА не се Господ и св. Петар на форумов судии за да му ја мислам дали ќе пишам или не нешто...

Само не ми е јасно како може постојано да се наоѓа по некоја “паметна“ па да мудрува, да ги потценува и да им вметнува свои мислења и ставови на другите...
Колку е досаден вашиот живот па немате што да правите и по цел ден ги следите коментарите на сите, оставајќи го вашиот кој нели е најмудар , најпаметен, најдобар, совршен... живејте по тие ваши правила да ве видам до каде ќе стасате. Дај погледенете си во суштината на животот кој го живеете и видете од каде доаѓа вашето незадоволство
(еј секоја чест за исклучоците, кои само си оставаат мислења свои и не се трудат да се надмудруваат, тукае големината и мудроста на човекот, ретко кој сфаќа)

Ви благодарам, со почит Ваша meU

 

Добро утро Феминки! (или добар ден, за кого како )

Убаво се чувствувам и покрај лудово време. Се израдував заради едно јавување сабајлево, што и те како ми го направи денов. Добро е кога некој така одеднаш ќе се сети на тебе... Сето тоа зачинето со омилениот појадок, и преубаво чајче-бесценето.

И покрај се ова, сдк дека мрзава ептен ми влезе под кожа, и полека но сигурно ме уништува. Немам сили да се борам против неа и ако ништо друго, уживам во времето, кое во никој случај не е изгубено, туку само си го посветувам себеси.

Ве гушкам, имајте убав ден!

 

Желба за македонска книжевност ми се разбуди и имам уста сува за да ја испијам сета како боза. Не ти Петре М. Андреевски, не ти Павловски, па Абаџиев, Смилевски и Солев и сите, ги почитувам од тука до небо и цик цак назад и им се клањам со челото во снегот. И стилот на старите добри ме потсеќа на оној на тато, нижењето на приказните и духот, па го прашувам тате мој зошто уште не пишува. А тој па за такви работи нем е, па му се мешаат мисли, сеќавања и насмевки, чекам да ги подреди речениците, а нив ги нема.

Технологијата го уби секој романтичен чин во корист на практиката за која секој модерен човек треба да се придржува!

А јас одам по кашави улици, го билдам површинското задоволство со некои нови парчиња и пишувам есеи за социјалните мрежи( ) и есеи каде треба да ја оправдам смртта како највисокот чин на слободата што може овој апсурден живот да го даде. Ако дојде некоја збрчкана баба да ми каже дека има лек против малери ќе ја оставам да ми бае со сол, па да можам со исправена глава да одам по снегот и лизганиците.

http://www.youtube.com/watch?v=TehFZ38kt6o

 

meU

"Не дај Боже да ме нападнете" е кажано во иронична смисла, не дека на некоја ја боли таквата дали ке биде осудувана или не. Пошто има некои ламји кои едвај чекаат да кажеш нешто двосмислено, ке ти ја извадат реченицата од контекс, ке ти ја цитираат и ке те направат за лечење.

 

НА нив мислев мила на тоа хиените, кој едвај чекаат да внесат малку “возбуда“ во својот живот, т.е. да се испукаат некаде, оти веројатно досадно е да се седе дома по цел ден , и да се читаат милиони коментари притоа наоѓајќи некој каде можат паметни да се прават.

викаш во иронија? да ти кажам јас овие што ги имам видено неколку беа баш како во страв зошто постојано пред нив некој е нападнат, но ако е како што викаш тогаш одговара

 

Сакам да кажам дека се сложувам со погорните две мислења...Едноставно одбегнувам да пишувам на одредени теми баш поради таквите особи што веднаш почнуваат да судат и напагаат,па ако не ви одговара моето мислење на културен начин напишете-јас не се сложувам и мислам вака.... За мене тоа се искомплексирани личности и многу смешни

 

Не знам дали времево ми влијае или ја на него... Ама на иста бранова должина сме...
Не знам кај сум. Не знам што сакам. Не знам дали сум среќна или уште тагувам.

Телефонот два дена не ми заѕвонел... А и да заѕвони некој не верувам дека ќе кренам...
Мечка сум, ќе ја преспијам зимава...
Камо да можев...

Сепак, втор ден од дома не сум излегла. Социјализација строго преку фејсбук и скајп...
И не знам ни како сум, ни што сум, ни зашто сум...
Знам дека имам уште 3 - 4 сезони со по 20тина епизоди да изгледам... Таман, дур да затопли...

Роденден ми иде... А тоа ич, ама ич не ме радува.
Треба да славам. А не ми се слави роденденот.
Имам нешто друго за славење, ама рано е за тоа. Не летам во облаци, да не паднам ниско...
На тоа ми се сведоа деновиве, безбедносни мерки за да не се разочарам...

 

Ќе се збудалам дефинитивно.
Времето психички ќе ме разболи и ќе ме напрај никогаш поќе од дома да не излезам,
Цела недела од дома да не се излезело, не сум пошла ни на школо, ни нигде.
Мразам ко ќе сум болна, мразам едноставно ги пропуштам сите настани.
Носот е затнат скроз и одвреме на време се испушта ко чешма, неподносливо е, Многу.
Синусите болат ненормално,. . Нека се затопли времево, не планирам на матура по чизми да одам, сандалките веќе ми се спремни
Одам да поиграм малце симс.


Вие имајте убав ден

 

Чудно е како тоа оние кои ни се најблиски најповеќе ги повредуваме или пак не повредуваат која еб..на иронија,најглупаво е што никогаш ама баш никогаш не ме свајќаат во целост

 

Многу ми се игра на свадба.

Опа-цупа, орце некое да завртам, чочек да заиграм, да заплачам кога ќе ја земаат невестата, да ме болат нозете од штикли цел ден, да се радувам за зетот и невестата, да јадам од невестинската торта (за мајата да ме фати, де)..

Ох, ох.. Свадба, што убава веселба.


Да заиграме момиња, збудалев јас со песниве по дома, ова не се случува често..
http://www.youtube.com/watch?v=jAHKy_rE ... re=related

 

Морате да го погледате видеото.

Овој дедо сака да ги прави луѓето среќни. како што пиша една пријателка „ги поздравува луѓето да ги потсети дека животот е убав, дека без разлика на тоа што се случува во животот, секогаш e слатко да си жив“.

Некогаш ова не го добиваме од своите и не го ни даруваме на ближните, а вусшност значи многу.. а тој го дарува ова на непознатите.

Ме насмеа овој деденце полн со љубов..

http://vimeo.com/mattmorrisfilms/mrhappyman

 

Овој ден, налик на многу други, пак е посебен и единствен.
Денес решив да му пркосам на времето овојпат од дома. Нека пукне, ама денес решив да не се расправам со замрзнти ножни прсти, со главоболки, и темни улици. Па макар и да било потопло, еден ден дома демек колку-толку ќе ми смени.

Денов ќе ми биде посветен на мојата љубимка - Кејт Хадсон.
Општопознато на тие што се загрижени околу мојата филмоманија кон нејзе, е дека сум ги гледала сите нејзини филмови. Лага! Сум ги гледала 100 пати, но оние филмови што ми фаќале око од трејлер. Е денес нема да биде таков случајот. Денес ќе симнам филмови што не сум ги гледала, и ќе ги гледам истите. Време е малце да сменам. Во последно време гледам филмови што веќе неколку пати сум ги гледала.
И ете денес, иако мислев дека ќе фатам книга, се префрлив на мојата љубов кон мојата ми Кејт и ќе ја буљам на лап-топов.
Утре здравје, ќе се прошетам до факс, ќе го љубам него, ќе си купам некоја ситница и то ме чини сречна. Така, деновиве досадни гледам да ги исфилувам со нешто што ќе ме релаксира, што ќе побуди емоции кај мене, и така ќе ја чекам пролетта. Моментот кога ќе го оставам капутот во плакар до следните поларни температури.

Како кокиченце сум.

Така посакувам и вие да имате пријатно попладне. И да не заборавам, посакувам денес да ги правите работите што ве релаксираат, бидете опкружени со мали задоволства зошто тие ве прават најсреќни. Или барем мене ме прават ...

 

Па добро, шта је вама људи?!
Многу сакав да го извикам пред некои други, освен пред домашниве љубимци. За вечерва е на дневен ред и точка.

..Кога нештото оди во реверс, џабе ти сите поединечни точки на прогрес. Оваа црвена линија на графиконот ќинисала газечки кун минусот и толку е „битното“.
Никако не можам да го разберам тоа, да ти е дадена шака људи да управуваш со нив, при тоа на една педа земја и да не умееш. Да везден се жалиш што прокоба те снашло, та не можеш да се справиш со ними. Сите се криви, само ти не. У мој речник имаш, неспособен, некадарен, недоделкан, недоветен, неиспилен, недоквакан..... значи дибидус дибек, па... или оди си со убаво или бегај со неубаво, не цркај само (штета тоа со неубаво кај нас никако да дојде на агенда). Битното, бар луѓе нема да умираат ради студ, чунќи Центрите за социјални работи се се’, само не за социјални работи. Та од толку работа јадните не можат да престасаат бре, та они ли да ти водат евиденција за тоа, кои се’ тоа социјални случаи вегетираат у земјава/градот, па во какви тоа услови живеат, нити пак, колку од нив се изнемоштени старци што од кревет подалеку не стасуваат, па се оставени на фотосинтеза.
Но, да... важно Анџелина е поканета да дојде да сними филм у МКД. Јако! Мислам ако веќе иде нек го направи по пандан на оној со Африка. Туку, Спиро... чу ли?! Старицана не можеше да стаса до центарот за загревање уз чајче или кафе до 00 саат и онда?!
И богами слатко се изнасмеав бе за шестте вреќи грав што некој ги „мазнал“ од Арачиново.
И можда ќе сум после крива, ама поддршка до сите бездомници, социјалци и гладни- да почнат да крадат храна ко у американските филмови од времето на депресијата... затоа, гравчовци, лапачи, кркачи, сркачи со празни стомаци... јуриш!!!

...Драги мои, внимавајте кога готвите да тоа биде по сечиј вкус. Не знаеш кој се ќе ти дојде да ти мрцне од манџичето
На срам ќе се најдете

И Галилео не сј*бал.
Што дека разбравме дека земјата не е плочеста, коа само си го потврдивме синдромот на „сончогледите“.
...Да живее французинот со носиштето... „проблемот ми е што, ти си ми решението“.

 

СДК прв пат вака толку да се напнам деновиве кичма ме боли , градите , не можев да заспијам еј се превртував и сега малку се прибрав сакам да сум среќна морам да сум среќна и расположена подобро ќе е а и после .. дааај божее господ е тука со мене секогаш знам јас . Како ми се спие сега и стомаков ме убива ама не вечер тоа
Love you all ..

 

Вчера он дозна лоша вест,денес ја...ни се пореди работава,се наопаку.
Треба да ја запишам втора на квадрат,разочарана сум многу,од самата себе...можев повеќе.
Добро барем не губам надеж,јас секако ќе си продолжам со факултетот.
Сеуште се чудам што ми се случи на Валентајн,јас со него седам а ми титка некој со скриен број...можеби некој што е заљубен па баш тој ден ми титна еххехех.

 

прееска, додека стоев и се мрзнев чекајки ја мамичка да дојде, ја видов мајката на една од другарките од осмолетка, со главата на врата потпрена , како да и потонале сите бродови-дури сакав да се доближам да ја прашам што и е , зошто е таква- после ми стана јасно која е едната од причините
кога ја видов некогашната другарка по толку години, се шокирав(изгледаше дека е тинејџерка а не како да има 25 години)облека, коса, однесување а момчето што беше со неа беше исто како неа(ко брат и сестра да се) а кога ке ми текне што се не зборуваа за мајка и-лесна женска, со незнам колку мажи спиела, а таа кутричка останала вдовица на млади години-девојкава била мала,по неколку години почина и баба и(дедо немаше) целиот товар од двете девојки постарата и помалата падна на мајката, кутричка жена, жал ми е за неа

гледајки ја неа, си помислив-да сум ваква од дома мајка ми ке ме избрка
таа барем нема татко,и сите го знаат тоа, а овој што јас го имам ме срами и понижува каде ке стигне
па затоа барем јас да се вработам-по половина да го делиме товарот со мајка ми додека брат ми дипломира, па се надевам дека и тој ке ни помогне финансиски