[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Отварам категоријата хуманитарни акции на форумов, и има што да видам, толку млади деца, личности пред кои е животот, а сепак толку суров да им одреди таква судбина. Болести за кои прв пат слушам, имиња кои неможам ни да ги изговорам. И се се` сведува на еден заклучок. Здравјето е најважно. Нервирања поради финансии, љубов, разни проблеми од секојдневнието, неможат да се споредат со мислата- дали ке се соберат доволно финансии за мојата операција, дали утре ке се разбудам жива, дали ке можам да дочекам долга старост? Жално е. Навистина е. Додека некои трошат 10000000 евра за секакви глупости, за оригинал чанти или чевли, на друг животот му зависи од тие пари. Ако некогаш, имам многу пари, би донирала поголема сума. Имате вишок пари, и се прашувате што следно да се подновите? Отворете ја темава ставете се на нивно место само 5 минути и повторно прашајте се дали нешто ви фали. http://forum.femina.mk/humanitarni-akcii/

 

Ох радости, вистини и невистини. Љубов во недела, за недела и со недела. Не се самоубивајте во недела, најдобар ден за шопинг е понеделник.

Под влијание на криминалистичките книги, Херкул Поаро и Шерлок Холмс уживам во аматерско-детективска шпиунажа на Скопјани. Прееска забележав еден стар дедо со цигара. Но цигарата беше слимс. Мажи ретко пушат слимс, а дедовци уште поретко. Плус имаше жолт брк што значи искусен пушач. Една слимс нема да го задоволи. Зошто дедо би пушел слимс???? Ете што ти прави долгиот пат од Автокоманда до Капрош кога забораваш да си земеш книга.

И така и јас да се придружам на листата добро нахранети млади дами и младичи во недела, кога родителката решава да готви се или ништо. Чистам чизми, менувам постелнина. Вечер ќе тонам во мирис на омекшивач, една од најситните работи кои ме прави најсреќна.

Со добро здравје и чиста свест, во стилот на Јелена Жугич при Демонот од Дебармаало, Биди така!

 

На редовна програма од 30ти март до 19ти април. Шо фино. Совршено. И се радувам
http://www.youtube.com/watch?v=qp9Rm3pNji8

А вчера конечно го изгледав и Панкот не е мртов. Силно ме трогна една реченица.
"Во време кога ние свиревме Скопје беше град, жив град, сега е гроб спие умрен под оној крстон горе што го направија на Водно."

Не знам, не сум ни сигурна повеќе какво е Скопје. Не го препознавам понекогаш. Поточно јас си го создавам и не знам дали е баш во корелација со она како го доживуваат другите луѓе. Не дека ми е битно. Барем не денес.

Знам само едно, дека кога се вика светот е мал, јас велам, светот е село! Сеуште сум изненадена како можеш одненадеж да се пронајдеш со некој, туку така. Со некој со кој не си се видел со години. И добиваш чуство како да зборуваш за друга временска димензија. За некој интергалактички простор во кој некогаш си живеел. А сепак толку силно останал во твоите спомени. Грст будалештини. Детство.

И после, иди кажи, дека се што се случува, не се случува со некоја причина.

Свеједно је. Главава ми брмчи од Ивкова слава. А јас сум и светлозелена, и светлосива, и полумртва, и полужива. Ред бул да ми дадеш, нишо не ми дава крилја моментално. Едино, да ме дигнеш на клоци можеби.

Моментот кога секојдневното и препознатливото, станува неочекувано совршенство. Подобро од билокое очекување и планирање.

Мемори чипот создаден во глава. Заслужено. Затоа што ова, не сакам да се избрише од неа никогаш.

 

Аххх гради полни со свеж воздух, конечно мене и Скопје сонце не огреа. Само убави луѓе околу мене и тоа е тоа! Зарем треба повеќе?

http://www.youtube.com/watch?v=roPQ_M3yJTA&ob=av3e

 

Мразам што сме толку далеку па сега ми фали и не ми излегува од главата.
Мразам што 2 дена бевме заедно и цел ноќ спиевме заедно гушнати,па сега ми фали тоа.
Мразам што си ја избричив пи*ката па сега морам да се чешам цел ден.
Мразам кога тој ке стане на лева нога,па јас ке морам да се нервирам за него.
Мразам кога сум во неизвесност.
Мразам да чекам и очекувам нешто.Одново и одново.
Мразам што некогаш сум толку нестабилна.
Мразам кога правам некои работи,а не сум свесна за последиците.

Денеска ми е тапа ден и покрај тоа што половина од денот ми помина со него.
Ужасно се осеќам.Грдо!!!!

ДОбра ноќ од мене.
Утре ке ви кажам како сум си поминала на гости кај него,во далечниот град,.со неговата блиска фамилија..

 

Читајќи си ја книгата, дојдов до еден цитат, кој искрено ме замисли..
“Многумина се грижат за својот изглед, малкумина за својот ум„.
И кога ќе размислиш, навистина е така.
Вакви такви надворешно, празни внатрешно.. Што е најтрагично и незаинтересирано за да се поправат.

Луѓево на моја возраст, или приближно на моја возраст, на листата приоритетни работи имаат чуда. Буквално.
И после се чудиме зошто има толкава неинформираност за се` што е најпрво поврзано со здравјето, а потоа за се` останато.. Дали можам од ова да останам трудна, од она да останам трудна, дали ако ме пипне ќе ми пишува на чело дека сум забегана и сл.
Aман бре, аман, заман!

Да стоиш во дискотека и од страна да посматраш, ќе видиш девојки.. девојки, потенцијални идни спонзоруши, ма некои и без пари би отишле, само да им замавнеш со рака. Моја возраст да.
Мои другарки да.
Опкружена сум со празни глави, глупави (што се однесува барем на тие сегменти) девојки. Не е дека не знаат дека тоа е погрешно, ама славата (слава?!), слатка им е.
Епа да, најверојатно ќе им биде и кога муабетите ќе се шират, кога сите ќе бегаат од нив ко од чума.. Чума на глупавоста.

Ало еј, колку ниско ќе се оди.. Колку..

 

Лошо е да седам дома, со секој можен се скарав. Што по дома, што на телефон, а да не зборувам колку е глупо чувството кога со некој на нет ќе се испокараш. Пињау!
Најлошо се чувствувам кога немам пари. Е тогаш мислам ко да сум пред умирање пу, пу скраја да е.

Него фенов страшно се грижи косата да ми биде здрава. Не дува топло, строго на ладно се дружиме

Ви посакувам утре да ви почне убава работна недела. Се надевам и мене ќе ми биде и банкоматот ќе покаже некоја паричка плус.

 

Брзото темпо носи промени... Времето те гази ми е и повеќе од клише, и се почесто како да ми ја испраќа пораката која гласи "Твојот избор е моја одлука". Ама знам дека ќе вреди и дека мојата одлука ќе биде, па да речеме онаа вистинската.
И покрај се не заслужувам да погрешам.

Whatever... I just came to say hello
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... K42LZqO0wA
Поздрав

 

Ве молам удрете ме,изгазете ме,убијте ме што сакате правете,ама олку глупаво и наивно суштество како мене не треба да живее.

Му се јавив за последен пат да се разбереме...
Му звонам ми рече-ајде остави ме да спијам и ми исклучи.
По втор пат му звонев,ми рече-олку повици во една секунда ни министерот не добива.

Ејјјј каде ти замина гордоста Лук.
Каде ти е паметот,глупачке!!!!

 

Недела е ден кога, едноставно го оставаш сонцето да ти ја милува косата.
Убав тој,вешто знае како да му изнуди насмевка на цел свет.Не можев да му одолеам,па со мамичка под рака тргнавме на село.Во топлите прегратки на баба и дедо.
Иако снегчето,сеуште ја крие земјата,воздухот го ширеше мирисот на пролета.Дишев со полни гради,од позитивната енергија која ја трсеше цела земја.
Додека шеткавме низ шумичката се загубивме со бабушка.Мајка ми и нејзината проклета организација..
И додека се врткавме така,јас несебично им ја пружев љубовта на милите животни,што ни го попречуваа патот.Ги љубам овие прекрасни суштества,ептен многу!
Цел час ја истражувавме околината,додека да се најдеме со бабичка.Потоа не покани на врело капучино,љубовта кон него ја делиме и таа и јас.Врело капучино од црно чоколадо,да да јас сакам ванила,ама од ова течеше љубов!
Не испратија со насмевка и грст бакнежи,и ми рекоа дека пуштат среќа за мене,неделава.

Ах се вратив дома,исполнета со живот и меко срце.Денсав како Бијонсичка,ма и боље од неа.
Убав ден.
Убав викенд.
Се надевам на убава и успешна работна недела.
Отидов јас во прегратките на пенеста купка од ванила.

 

СДК ... Ол д бајати и тазе сингл лејдис ... Ајде грабнете еден дел од денот за себе, сакајте си ја фигурата и обожавајте си се ... давајте си комплименти, бубкајте се на места кои ви се омилени ... од мене една добра гратис песна за добро мешкање и мрдање кукови

http://www.youtube.com/watch?v=BDKNnJUP ... re=related

Не ви треба никој за да сфатите колку вредите и која самодоверба ја имате за да сте неодоливи. Кога ова ќе ви стане реалност и секојдневие тогаш мажите сами ќе паѓаат на колена.


П.С. Инспирирана од негативните случувања во љубовта на добар дел феминки .

 

Ми фали модни критики

 

englishman in new york..

Trust noone ! Златно правило !

 

Море преку глава ми е од се. Умирам цел ден решавајќи задачи физика и пак ништо не сфатив. Во вторник треба да пеам музичко, а како пеам ма шта да вам причаммм. Физичко 50 склекови ајдеее. И најдов време тука да пишувам кога и задачите хемија ми висат над глава. Ма нека иде се у ! Ах лето КАДЕ СИИИ?!

 

Добивме и конечен датум.
На први Април тргнуваме на апсолвентска, а јас не сум ни С-од спремна. (или п- од подготвена)

Прво патики, тренерки, маички, (дождовна кабаница ми кажаа да носам, треба тоа да барам), па чорапи, гаки (тоа од на пазар, секако). Што друго ми треба, хмм.. Да бе, куфер, еден така поголем. Леле ништо немам.
Уште од сега ќе си правам список да не заборавам нешто па да биде трчање последниот ден

А и мразам шопинг, до сега мајка ми се грижи за мојот стајлинг (Боже, Боже ко на телевизија да сум) ама сега ми рече ако не сум одела да шетам јас, да барам, гола ќе сум одела.
Али тоа шетање по бутици, ме умира, и тоа пробување. Али шта Ќеш, радоста е голема, мора да одам да се опремам.
Не можам да дочекам, одбројувањето започнува.... Апсолвентска екскурзија Улала...

 

извини морав да те цитирам на дел...
неможеш да мразиш шопинг, тогаш значи не си била на шопинг со вистински шопинг манијак
Радоста на новата облека е поголема од маката при пробување на нештата
Па кога си ги ставам во плакар, уф неописливо

 

Јас поише се радувам да ми ги купи мајка ми и да ги перам. Хахахааа..
Се разочарувам ако нешто не ми стои, ми паѓа расположение и се враќам дома, не продолжувам.

Ми треба некој да ме охрабри.
Барам жртва за шетање по бутици, частам кафе и сок после шопинг.