[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денес не можев уште да се освестам...вчера чудо,јас си легнав во 9 сатот и од сабајле рано станав,ги завршив сите обврски,ми се чинеше ќе паднам по патот.Се осеќам како жив труп.Главата сеуште ме боли.На сите им е ладно,а јас горам!
НЕ МОЖАМ ДА ПОВЕРУВАМ бе луѓе,не можам! Како после 5 год. врска тој прекинува и за неколку дена се фаќа со друга,ааааахххххххххх Денес немам насмевка на лицето,не ставив шминка,знам дека на секое ми идат солзи,денес само се дотерав и излегов,но очите не лажат...Бев во црква,точно таа кај што кога беше тука двата се заколнавме дека ќе сме само еден на друг.Го прекрши тоа...Го молам Господ да ми го врати,пошто иначе никогаш повеќе нема да влезам во црква.Моите солзи се искрени.Пред него стоевме заедно.Сеуште е сведок дека неизмерно го сакам,дека никогаш не сум го излажала.
Кога излегов,една ѓупка дека не и оставив ситни почна да ис кажува нешто(ваљда колнеше нешто) ама си викам веќе нема каде подолу од дното...
Си го доби тој кај што го плаќав мобилниот.Вика да ти заокружам на 37лева,јас му извикав,не не,и ко ми ја даде сметката фала пријатно,а тој ме гледа таква и ми вика Мир и љубов да има И излегов...

Од сабајле ме разбуди тој со пораки,уште и ме дораспарчува...Тој мене ќе ми кажува како е,детиште недораснато!
Ах колку само боли! Сега кога треба јас најголема сила да имам,кога ми треба најголема поддршка тој ме остава...Јас,скршена нема до каде! Ми треба некој силно да ме гушни,да заборавам барем на момент се! Барем вие бидете среќни,мило ми е кога ќе прочитам некој пост како сте заљубени и среќни.

 

Не дека е некоја тајна, ама јас без музика не можам да постојам. Основните состојки на мојот живот се воздухот, водата, храната, сексот, љубовта и музиката.
Навистина, денот без музика не ми почнува, денот без музика не ми завршува. Музиката ме орасположува, музиката ме растажува, музиката ме пренесува низ времето и буди илјадници спомени и емоции врзани со нив. Музиката ме едуцира, музиката знае и да ме нервира.
Од мали години сум растена со музиката. Тато ме учеше како да ја слушам и разбирам класичната музика. Кога и да го чујам Бах или Вивалди, ми текнува на него. Особено Бах - тој му беше омилен.
Тато ме носеше на скоро сите филхармониски концерти во Домот на АРМ, на сите опери, на сите балети. Го терав се сеќавам како прцле и секогаш го тегнев накај музичкото средно училиште за да ги чујам уметниците како се подготвуваат пред настап. Го обожавав мирисот на фоајето на МНТ и оние испомешани звуци на оркестарот кој се подготвува за концерт.
Ја сакав Shirley Bassey и Barry White, Roberta Flack или Louis Armstrong, и заспивав на звуците од Summertime од George Gershwin, или на Болеро од Морис Равел....или на сиот блуз и џез кој мајка ми ме учеше да го слушам пак од друга страна. Бев своевидно принудена да ги сакам и фала му на Господа што е така.

За еден ден, во ноември, да решам да гледам European Music Awards, музички награди, кои логиката ми вели, треба да се доделени на квалитетни музичари, според заслуга и започнам да се прашувам - дали јас сеуште ја сакам музиката? Ако е музиката Џастин Бибер, Селена Гомез, Бруно Марс или Лејди Гага - благодарам, повлекувам се што сум рекла претходно и изјавувам - ја сакаВ музиката. Некогаш кога беше квалитетна и добра. Кога беше мелем а не казна за ушите. Кога не ни знаев како изгледаат изведувачите бидејќи тоа не ми беше пресудно за да препознаам дали ги сакам звуците и мелодијата која ја создаваат. И навистина сателитска чинија на глава не ми е синоним на музичар кој сака да привлече со својата уметност, а дебела чорапа збутана во некоја си отворена кондура со топуци е само цреша на и онака патетичната музичка појава наречена Кејти Пери. Да не почнам да ја разглабам домаќинската гаќа на Џеси Џеј и златно - сребреникавиот натегнат комбинезон. Работава денес е - нечу да чујем, а богами ни да видим

Не знам за вас, јас повторно си го пуштам Гершвин. Како своевиден реквием на квалитетот и добриот вкус. Вчера, мајке ми - ќе заплачев од мака во какво ли јас време живеам.

The music is dead. Long live the music!

 

Можам да разберам да посветиш некому книга со поезија или проза, ете, ти бил инспирација додека си ја пишувал или мислиш дека би се пронашол во неа.
Ама да посветиш учебник по облигационо право? Што сакал авторот да каже?
„Најмила моја,
ти ги посветувам сите облигации и извори на облигации во овој учебник, кои се непресушни како изворите на нашата љубов. Ти ги посветувам сите облигациони договори, општи и посебни, за чие постоење ти имаш најголем удел, бидејќи си ми вечна инспирација.“
Ватевер

 

Под нозе крцка златест прав,
срцето згрчено, болно од страв.
Над глава се мурти сив облак,
пред очи паѓа густа магла.
Талкам изгубена низ својот сон,
моето единствено безбедно гнездо.
Талкам, мечтаејќи по Тебе,
не, не се уморив да се уништувам себе.
И, не знам која есен е по ред,
одамна јас престанав да ги бројам годините.
Ти си запишан во моето срце,
и твоето место не е во спомените!
Оваа есен не е ништо без Тебе,
само едно здодевно годишно време.
Обоена во палета со разни бои,
секоја своја судбина си крои.
И нека не престане да врне дожд,
и нека е црно бела,
и нека ги изнесе на виделина сите свои дела…
Ако си Ти до мене и Таа станува толку неважна и далечна…
ОВАА ЕСЕН.
Каква и да е, само помината нека е со Тебе!
кафепауза.ком.мк

 

Не, јас никогаш нема да се научам, да искочам на време.
Или прекасно, и оставам хаос позади мене. Или пак како денес, спремна сум за во школо, само уште патики и готова сум, а автобус имам дури во 12 и 27. Сега ќе си дремам така малце..

 

СДК,јас сум од ониие кои со задоволство одат на забар Станав сабајле и со тато под рака отидовме и во петак пак ке одам

СДК2,го мразам времиштево,на ништо не личи! Само ми ја упропастува косата,а и моето расположение,. воедно.

СДК3,уште малку и на училиште....

 

епа хајјј дружино стара
ова времево не го коментирам пошто страшно ме нервира а јас никако да се превикнам на него !
утре ми е последниот предмет за полагање да го положиме и тој и петак ќе биде дан за метак
па стварно аман веќе ми се кажува од ова колоквиумите ми треба одмор
на запад ништо ново,со кафето и цигарата до мене го чекам моментот кога ќе седнам да учам за утре
епа така се учи ден пред полагања
ајт со здравје

 

Мразам понеделници ама не знам зашто овој ми е некако убав. Времево надвор е тмурно, а такво е и расположението на луѓето околу мене, но јас блескам - а немам причина за тоа. Едноставно уживам во работното утро (сега веќе пладне), ја планирам оваа плата и имам прекрасни идеи и мисли во глава.

Многу малку е потребно за човек да биде среќен и исто толку за да биде несреќен.

Денес јас сум среќна.

 

Уште малку и доаѓа време уиш ми лак

 

Сакам да му честитам на сите оние кои што чекаат слава денес, напомош да е денот, за многу години
Дождлив, напорен ден и како да учиш после
Утре имам 2 тестој, и 3 испитвања, не се салам едноставно !
Али сепак јас незнам кај терам, и одам сега малце да си го фатам креветчето не ќе да е лошо
Имајте убав ден и облечете се потопло, ладно е
Ај чао.

 

Пред еден саат станав. Го преспав денот буквално. Еве го почна да се стемнува.
Убаво ми е, убаво ми е на душичката. Малце ја релаксирам, за ништо не се замарам.
Убаво било. Ех, да можам секогаш Убаво би било.
И кафево е убаво. Дека е утринско, а е во 2 и 30 часот...
Мене сонце ме грее, и покрај вакво време, невреме

Имајте убав ден
http://www.youtube.com/watch?v=3q6fITPI ... re=related

 

вО НАШЕ ВРЕМЕ ..
со радост ставав кафе или чај и со радост чекав да почни доделуванње на MTV MUSIC AV.
ли тоа во наше време
Е во ова денешно време не се повеќе VMA ами се VMA
СЕЛЕна страње авордц и JUSTIN BIBER уште по страње авордц
Во наше време исто имав врме да се гледам со другарки и по пет саати на ден дури и да останиш без зборови, да снемаш муабет што да зборуваш,од толку што поминуваш заедничко време во текот на денот ама тоа во НАШЕ време сега не можиме да се видиме еднаш неделно затоа што секоја си има свое ебано оправдување.
Намќореста сум да и криво ми е што е така, а не поинаку ...што значи дека кога ќе се мажиме и еднаш неделно не ќе најдиме време за да се видиме ,а најголем противник сум била и ќе бидам за овие работи ... ебано носталгична сум денес доста од повеќе и карам како амерички црнец.

 

Oчајно ми треба едно СОНЦЕ , времево ми е тапа !
Го мразам, ме нервира се

 

СДК почнува да ме фаќа мала трема (позитивна секако) штотуку ми закажаа бранење дипломски испит во средаааа !!! Ама тинкербел е спремна

 

Од петок снег низ Македонија
(http://www.tocka.com.mk/index12.php?ID=53816)

 

Ќе си рече човек, фантастичен е животот и се случува следново!

- добивам мензис баш кога ми се имаат односи!
- кревам температура онаква, омалаксувачки тупава, на прв ден од работа
- носот ми се отвара ко чешма, грлово ме гребе, а јас фервексирам за да се смирам
- волнената капа сестра ми ми ја собрала, а мене ми требаше за вечер
- книгите што апашлуков ми ги собра, уште не ми ги врати. Ако нешто не поднесувам тоа е неодговорност за позајмени нешта, ах!

Од друга страна, пак, добар е животот, кога ќе подразмислам.
Си бевме во Куманово сите на куп, парови ко пред свадба, цугавме ракиичиња, мезе, се кадросавме по тоа ливаѓето, ја три дена не се прибрав дома и мјаукав февруарски, му готвев на мојон, бев на пивопија со луѓе крвопии, да не речам енергетски вампири , и контам се повеќе и повеќе дека на некои личности во животот, им фали добра воспитна, евентуално стап по рака ко во учителското од 1934, можда и секс, за да им се разбистри тоа главата пиперева, и на крајот на краиштата - не им требам јас, да им го развеселувам бедниот концепт за живот, нека си кенкаат колку сакаат.
Едночудо разгалени и емотивно незрели будали.
А постов, демек требаше да е резиме а не мразиме момент, ама што има врска.
И онака ништо не осеќам ради носов, ми се спие од прееска, а дремам тука и барам онлајн да симнам некои безполезни податоци.

Врне надвор, онака, плукачки. Чисто ради атмосферски притисок, во буквална смисла на зборот.
И малку да се развеселиме, изволте! Со оваа песна го будев мачорот и ми вика: Ти не си здрава, во 7ипол се станува ли воопшто, а не па да се пеат вакви песни?
Што можам ранобудник сум! А је!
Позз: http://www.youtube.com/watch?v=iu2iPIEw ... re=related

 

Првпат во ова мое животче јас внатрешниот немир и емотивната болка ги лечам со храна...
Оброк мц доналдс и едно мц флари...денов работен стана поподнослив...
Вечер не планирам да готвам, нит муабет да правам, за дома купив од моето омилено сиренце мувлосано, пршута и винце...
Сега чекам да ја напуштам работнава просторија што побрзо, и домче, еден туш, музиче, да читкам и да се опивам, ...не многу...додека да заспијам само...
Не знам дали е до мене, околината, времето, ама јас морам да видам до каде сум, што е со мене, што од зацртаното е остварено, а што не, што не е, да се најде начин побрзо да се реализира...
Морам да ги разбистрам мисливе, ама пред тоа добро ќе ги заматам, вечерва...
Ете така, првпат реков, ама убаво било, еј...

 

Среќна нека ми е 21! Блекџек! Америчко пунолетство. Раситнета триеска.
Поради колоквиумските обврски ќе треба да го одложам славјето за нареден ден. А денес ќе уживам во благо и книги
Повелајте

 

Ми се оди по снег, додека вее снег, по џемперче.
Звукот што се создава кога крцка снегот под чизмичињата е незаменлив.



Зимата си ја чувам во себе. Зимско дете.
Поромантично е некако да одиш по снег, отколку во лето по сонце. Иако се смрзнуваш. Посебно предновогдишната еуфорија. Украсени куќите, по улиците светилки, да ти е милина да се смрзнуваш.
Плус го обожавам оној допир од шалот на вратот.
http://www.youtube.com/watch?v=D0P5rMBU9b8

Ах, Каша..

 

Ме нервираат луѓе со преголема самодоверба. Мислат цел свет им е под нозе. Јас разбирам да се сакаш себеси, задолжително е нели, ама што е многу-многу е. Или барем не ги омаловажувај другите... Нема совршени луѓе, face the reality!

Спојлер

Па уште да имаше за што да си се сакаш толку...

Не ми замерувајте денес, нешто сум изнервирана и секакви работи допираат до мене. Мислам дека штом отварам уста, оган фрлам... Знам и кој е крив за тоа, ама ај.
Цел ден ќе си го поминам ако треба затворена во собава, денес не сум за пред луѓе, мислам дека со сите ќе се испокарам.